คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Chapter 5
Chapter 5
หนึ่งเดือนผ่านไป …ตอนนี้คุนกับแบคยอนเริ่มสนิทกันมากขึ้น ไปไหนมาไหน่ด้วยกันบ่อยขึ้น จนทำให้เด็กๆที่ร้านชอบแซวคุนยุบ่อยๆเวลาออกไปกับแบคยอน และแบคยอนก็มักจะแวะมาหาคุนเกือบทุกวัน และชอบซื้อของมากฝากพวกเด้กๆที่ร้านทำให้เด็กๆที่ร้านปลื้มแบคยอนมากแล่ะชอบเชียร์ให้คุนสองคนเป้นแฟนกัน
ณ คฤหาสหลังหรู ตระกูล บยอน
“ จะไปทำงานแล้วหรอลูก “ ผู้เป้นแม่ถามขึ้นเมื่อเห็นแบคยอนลงมา
“ ครับ แม่มีอะไรหรอปล่าวคับ “
“ ตอนนี้นี้กลับมากินข้าวเย่นด้วยกันน่ะ พ่อกับแม่มีเรื่อง จะคุยกับลูกน่ะ “
“ ได้คับ “
“ว่าแต่ ลูกชายแม่มีแฟนหรือยังเนี่ย “ ผู้เป่นแม่ถามขึ้น และหันไปยิ้มกับสามีของที่ที่นั่งยิ้มรอคำตอบของคุน
“ยังใม่มีหรอกคับแฟนน่ะ แต่มีคนที่กำลังดูใจกันอยู่ ” จากที่แม่แบคยอนยิ้มอย่างมีความสุขก็กลายมาเป้นยิ้มแบบฝืนๆเหมือนกับผิดหวังจากคำตอบของลูกชาย
“ จ่ะ งั้ลไปทำงานเถอะ ขับรถดีๆน่ะลูก “
“ครับแม่ หวัดดีคับ” แบคยอนโค้งให้ผู้เป้นแม่กับพ่อและเดินออกไป
“ คุน ฉันใม่สบายใจเลย ถ้าลูกต้องแต่งงานกับคนที่เค้าใม่ใด้รัก” แม่แบคยอนพูดกับพ่อแบคยอนหลังจากที่แบคยอนออกไปทำงานแล้ว
“ ผมก็ใม่ต่างจากคุนหรอก แต่เราต้องทำตามสัญญาที่ให้ใว้กับฝั่นนู้นน่ะ ถ้าใม่ได้เค้าช่วยผมเอาไว้ป่านนี้ผมก็คงใม่รู้จะเป้นยังใง แต่เราก็เคยคุนกับลูกไว้แล้วนิ้ ” พ่อแบคยอนพูดปลอบใจผู้เป้นภรรยา
“แต่มันนานมาแล้วน่ะค่ะ “
“ใม่ต้องคิดมากหรอกน่ะ เดียวผมไปทำงานก่อน “ พูดจบสามีก็ใปหอมแก้มภรรยาและออกไปทำงานทันที
ติ๊งน๊องงง !!
“Sweet berry Café ยินดีต้อนรับค่ะ” พนักงานตอนรับกล่าวทักทายทันที่ที่แบคยอนย่างเข้าไปในร้าน
“อันยองครับ ฮยอง วันนี้มาเช้าจัง เจ้ยังใม่มาเลย เชิญนั่งก่อน คับ “ แจ้คสันกล่าวทักทายทันทีเมื่อเห้นแบคยอน
“อ่อ ครับ “
“ฮยองจะรับอะไรดีครับ ? “
“งั้มผมขอกาแฟล่ะกันครับ”
“กรุณารอสักครู่น่ะคับ “ วันนี้แบคยอนคงมาเช้าเกินไปเพราะตอนนี้ คุนยังเข้ามาที่ร้าน ตอนนี้แบคยอนนั่งจิบกาแฟรอคุนอยู่ และมันก็เป้นแบบนี้เกือบทุกวัน เพราะแบคยอนมักจะแว่ะมาหาคุนก่อนไปทำงาน เมื่อคุนเปิดประตูเข้ามาในร้านก็เห้นแบคยอนนั่งอยู่ คุนจึงรีบเดินเข้าไปหาเค้าทันที
“มานานยังค้ะ “ คุนเอ่ยถามแบคยอนทันที่ที่เข้ามาในร้านแล้วเห้นเค้านั่งรอคุนอยู่ และเดินไปนั่งที่โต้ะที่เค้านั่ง
“สักพักแล้วคับ”
“โทดทีน่ะค้ะ พอดีฉันมีธุระนิดหน่อยอ่ะค่ะเลยมาช้า แล้วคุนกินใรมายัง ”
“ยังเลยคับ รอคุนพร้อมคุนยุใง” พร้อมกับส่งยิ้มหวานมาหาคุน
“งั้ลเดียวฉันไปหาใรมาให้ทานน่ะ” คุนพูดและลุกขึ้นไปอย่างเขินๆกับคำพูดของเค้า พร้อมกับใบหน้าที่ขึ้นสีของคุน และกลับมาพร้อมขนมเค้กสองจาน
“คุนยิ้มอะไรอ่ะ “ คุนเอ่ยถามแบคยอนขึ้นเมื่อเห้นว่าเค้ามองคุนแบบใม่ละสายตา
“ก็ผมมีความสุขนิเวลาใด้เห้นหน้าคุณ “ คุนจึงส่งยิ้มหวานๆใปไห้แบคยอน และใล่ไห้เค้าไปทำงานแทน
“ไปทำงานได้แล้ว เจ้านายอะไรทำทำงานสาย เป้นตัวอย่างที่ใม่ดีเลย “ คุนพูดยิ้มๆพร้อมกับสายหัวเบาๆให้แบคยอน
“งั้ลผมไปก่อนน่ะ เดี๋ยวพุ้งนี้มาหาใหม่น่ะ “
“ค้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ>>>>>> “ จากนั้นแบคยอนก็ลุกขึ้นออกจากร้านไปทำงานทันที
“ กลับมาแล้วหรอค่ะคุณชาย คุนท่านรออยู่ที่โต๊ะอาหารแล้วค่ะ “ แม่บ้านเดินมาตอนรับแบคยอนทันทีที่ลงมาจากรถ
“ ครับ “
หลังจากทานข้าวเส้จ
“พ่อกับแม่มีเรื่องอะไรจะคุยกับผมหรอคับ “ ผู้เป้นลูกเอ่ยถามพ่อกับแม่ทันทีที่ทานข้าวเส้จ
“ลูกจำเรื่องที่พ่อเคยบอกได้มั่ย เรื่อง หนูฮานิ น่ะ “
“จำได้ครับ แต่ผมก็บอกพ่อแล้วนิ้ว่าผมใม่เคยคิดอะไรกับฮานิ เกินน้องสาว”
“แต่เราต้องทำตามสัญญาที่ไห้ใว้กับครอบครัวเค้าน่ะลูก พ่อของฮานิมีบุญคุณกับเราน่ะ ”
“โดยการที่การให้ผมแต่งงานกับเธอน่ะหรอ ใม่มีทางคับ” พูดจบแบคยอนก็ลุกออกไปทันที่ทิ้งให้พ่อกับแม่นั่งทำหน้าเครียดกันต่อไป
Baekhyun part.
ตอนนี้ผมขับรถออกจากบ้านมาเพื่อมุ่งหน้าไปสถานที่แห่งนี้ และหยิงโทสับขึ้นมาต่อสายหาใคคนนึงทันที
“ ไอยอลมึงยุไหน “
(กูกำลังจะไปธุระ มีใรว้ะ)
“ไม่ต้องไป ออกมาหากูเดียวนี้”
(เชี่ย เป้นไรมึงว่ะเผด็ดกันจัง)
“ธุระไรของมึง”
(งานน่ะ เรื่องโครงการ มีปันหานิดหน่อย)
“งั้นก็มาคุยที่นี้”
(ที่ไหนมึงว่ะ)
“ที่เดิม”
(มึงจะบ้าหรอว่ะ ให้กุไปคุยงานที่ผับเนี่ยน่ะ ???????)
“ถ้ามึงใม่มากูจะถอนหุ้นจากบริษัทมึงให้หมด แค่นี้และ “ ตูดๆๆๆๆๆ แล้วผมกันตัดสารมันทันที แต่ทุกครั้งที่ผมมีปันหา หรือว่ามีเรื่องใม่สบายใจก็มีมันนี้และที่คอยให้คำปรึกษาผมยุตลอด
Baekhyun part end.
ในขณะที่คุนกำลังเก็บร้านยุเพราะตอนนี้เป็นเวลาสามทุ่มแล้ว
“แกๆๆๆๆ “ จียอนวิ่งมาหาคุนอย่างรีบเร่ง
“อาไรของแกห้ะ ตะโกนทำไมว่ะ “
“ไปดื่มกันป่ะ “
“ไม่อ่ะ ร้านฉันก็มีเครื่องดื่มเยอะแยะ”
“งั้ลไปเป่นเพื่อนหน่อยดิ น่ะๆๆ พอดีลูกค้านัดฉันคุยงานที่นั่นอ่ะ”
“ผับนิ้น่ะ “
“อือ “ จียอนพยังหน้างึกๆ แล้วลากคุนไปทันที
ณ ผับชื่อดังย่านกังนัม
“มึงเป้นไรว่ะไอแบค นั่งทำหน้ายังกะหมาตาย แล้วมึงเรียกกุมาทำไม มาให้กุนั่งดูมึงดื่มนี้น่ะ “
ชายยอนถามอย่างสงสัย
“มึง พ่อจะไห้กุแต่งงานว่ะ “
“เอ้า ก็แต่งดิ กับคุนมินอาคนสวยนั้นหรอ เอาดิๆๆๆๆ แล้วมึงจะเครียทำใมในเมื่อมึงก็ชอบเค้า”
“กุใม่ได้ชอบมินอา แต่กุรักมินอา และคนที่พ่อจะไห้กุแต่งงานใม่ใช่มินอา กุถึงมานั่งเครียดยุนี้ใง ”
“งั้ลแล้วแต่งกับใค ?”
“ฮานิ”
“ห๊า !!!!!! ยัยปากปลาร้านั้นน่ะหรอ เป้นกุกุยอมตายว่ะ”
“เห้อ !!” แบคยอนถอนหายใจอย่างแรง จนทำไห้เพื่อนที่นั่งข้างๆ หันมามองอย่างเห่นใจ เพราะว่าชานยอนเคยเจอฤทธิ์เดชของฮานิมาแล้วหลายครั้ง เธอเป้นคนเอาแต่ใจ ใจร้อน อารมร้าย อยากได้อะไรก็ต้องได้
“นี่ไอกางแกนัดชั้นมาทำใมที่นี้ห่ะ อ้าวคุนแบคยอนก็มาด้วยหรอค่ะ” จียอนเหวี่ยงใส่ชานยอนแล้วเหลือบไปเห้นแบคยอนที่นั่งทำหน้าบอกบุญใม่รับยุ
“นั่งก่อนๆยัยบื้อ อ่าวคุนมินอา เชิญนั่งก่อนครับ.”
“แหม๋ กับเพื่อนชั้นล่ะพูดเพราะเชี่ยวน่ะ ชิ! “ จียอนจิ๊ปากใส่ชานยอนแล้วหันหน้าไปทางอื่นแทน
“เดียวคุนมินอา คุยกับไอแบคไปพลางๆน่ะ เดียวผมขอตัวไปคุยธุระกะยัยบื้อนี้ก่อน.” จากนั้นชานยอนก็ลากจียอนออกไป จนทำให้จียอนโวยวายทั้งผับ แล้วแบคยอนก็หันมายิ้มให้คุนแต่ก็ไม่ได้พูดอ่ะไร แล้วทำหน้าง๋อยเหมือนเดิม
“คุนเป้นอะไรหรอปล่าวค่ะ มีเรื่องเครียดหรอ เห้นดื่มเยอะขนาดนี้ “คุนสังเกตเห้นความผิดปกติของแบคยอนจึงเอ่ยถามขึ้น เพราะปกติแบคยอนจะเป้นคนร่าเริง พุดมาก
“ก็นิดหน่อยคับ”
“ถ้ามีใรใม่สบายใจเล่าให้ฉันฟังใด้น่ะค่ะ” คุนพูดอย่างเป่นห่วงแล่ะเลื่อนมือไปกุมมือแบคยอนยอนเบาๆ เป้นเชิงบอกว่าคุนเป้นห่วงเค้าจิงๆ
“คับ ขอบคุนคับ”แบคยอนพูดแค่นั้นแล้วก็นั่งดื่มต่อไป จากนั่นคุนก็ใม่ได้พูดอะไรได้แต่นั่งมองเค้าอย่างเป็นห่วง จนกระทั่ง
“แก ชั้นกลับก่อนน่ะ แม่บ้านโทมาบอกว่าหมาชั้นมั่ยสบาย ไปก่อนล่ะแกบาย “ คุนใม่ทันได้พูดอะไร จียอนก็เพ่นหนีไปเสียก่อน
“ไอแบคกลับบ้านใด้แล้ว กุว่ามึงเมาล่ะ”
“ม้ายยยย ! เมิงกลับบไปก่อนเลยย กุยังใม่มาววววว “ ชานยอนนั่งเอาหัวกุมขมับแล้วส่ายหน้าเบาๆ กับอาการเมาของเพื่อนตัวเอง
Rrrrrrr Rrrrr!!! อยู่ดีๆๆ โทสับชานยอลก็ดังขึ้น เค้าจึงรับแล้วคุนอะไรสักอย่าง พอเค้าคุยโทสับเส้จก็หันมาทางคุน จนคุนถึงกับสะดุ้งเมื่อรู้ว่าชานยอนจะพูดอ่ะไร
“พอดีผมมีธุระ งั้ลฝากไอแบคด้วยน่ะคับ “ พูดเส้จชานยอนก้วิ่งออกไปทันที ตอนนี้ก็เหลือแค่คุนกับแบคยอนที่เมาหัวตุงยุ
“คุนกลับเถอะ ตอนนี้คุนเมามากแล้วน่ะ เดียวฉันจะไปส่งคุน “ คุนเขย่าเบาๆที่แขนของแบคยอน
“อืออ ! “ แบคยอนทำหน้างั่วเงีย แต่คุนก็ยังใม่เลิกล้มความตั้งใจที่จะพาแบคยอนกลับบ้าน คุนจึงค่อยพยุงร่างของแบคยอนแล้วพาไปที่รถอย่างทุลักทุเล
“คุน กุนแจรถอยู่ไหน่” แบคยอนใม่ตอบคุนเพราะตอนนี้สติเค้าเริ่มหลุดลอยไปแล้ว คุนจึงใช้วิธีควานหาที่ตัวเค้าและสุดท้ายก็เจอ คุนยัดแบคยอนไส่รถเค้าทันทีเพราะคุนใม่เอารถมา แล้วก็ขับออกไปทันที
“ แล้วฉันจะพาคุนไปไหนเนี่ย บ้านคุนฉันก็ใม่รุ้จัก เห้อ! .” คุนทำได้แค่ถอนหายใจแรกๆ ดังนั้นคุนจึงพาเค้าไปที่คอนโดคุนแทน แล้วก้อลากสังขานที่ไร้วินยานของเค้าขึ้นไปยังห้องหรูของคุน และพาไปนอนยังเตียงของคุนทันที คุนได้แต่ยืนเท้าสะเอวมองชายตรงหน้าอย่างหวงใยพร้อมกันความสงใสว่าทำใมเค้าต้องดื่มขนาดนั้นเค้าเครียดอะไร จากนั้นคุนก็ค่อยวางกระเป้าของคุนใว้บนเตียงข้างๆตัวเค้า แต่แล้วก็…….
ในขณะที่คุนค่อยๆว่างกระเป๋า แบคยอนก็กระชากตัวคุนให้ไปนอนข้างๆเค้า แล่ะขึ้นคร่อมร่างคุนทันที ตอนนี้คุนตกใจมากกับการกระทำของเค้า
“คุนจะทำอะไร” คุนถามเค้าก่อนจะเบนหน้าหนีไปทางอื่นเพราะตอนนี้หน้าคุนกับเค้าใกล้กันมากๆๆๆๆๆ แต่เค้าก้อยังมองหน้าคุนอย่างใม่ล่ะสายตา
“ คุนใม่รู้จิงๆหรอว่าผมคิดยังใงกับคุน “
“ฉันว่าคุนเม..... อื้ออออ!” คุนพูดใม่ทันจบเค้าก็ประกบจูบคุนทันที มันเป้นจูบแรกของคุนและเป้นจูบที่อ่อนโยนอบอวนไปด้วยความรัก แล้วเค้าก็ค่อยๆส่งลิ้นร้อนๆลุกล้ำเข้ามาในโพรงปากเพื่อเก็บเกี่ยวความหวานข้างใน คุนก็ไม่ขันขืนอะไร แต่ก็ใม่ได้โต้ตอบเค้า เพราะคุนก็รู้สึกกับเค้าเหมือนที่เค้ารู้สึกกับคุน มือบางที่ค่อยๆทุบที่อกของร่างหนาเบาๆเพื่อบ่งบอกว่ากำลังจะขาดอากาศหายใจ เค้าจึงถอนจูบบออกมา
“อย่าทำแบบนี้เลย น่ะ “ คุนมองหน้าเค้าอย่างวิงวอน
“ทำใมล่ะ ในเมื่อเราสองคนก็รู้สึกดีต่อกัน ปล่อยไห้มันเป้นไปตามที่มันควรจะเป้นเถอะน่ะ “ คุนใม่ได้ตอบอะไรเพียงแค่หันมามองหน้าเค้าแทน แบคยอนไม่รอช้าเค้าประกบจูบคุนอีกครั้งทันที จากจูบที่อ่อนโยนค่อยๆกลายเป้นจูบที่ร้อนแรงและเร้าร้อย แล้วมือของคุนก็ค่อยๆโอบคอเค้าเอาใว้ จากนั้นมือของเค้าก็เริ่งซุกซนไปตามร่างกายของคุนทันที เค้าล่ะจากปากอมชมพูของคุนเปลี่ยนมาเป็นซอกคออันขาวนวลของคุนแทน แล้วก็ ..
แล้วก็......
แล้วก็......
โปรดติดตามตอนต่อไป.....
#### คุยกันนิดนึงน่า อ่านแล้วเม้นให้ไรท์ด้วย เพื่อเป้นกำลังใจน่ะจ้า เรื่อง NC ถ้าใครอยากได้ ก็เม้นใว้น่าค้า
ความคิดเห็น