คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Chapter 3
Chapter 3
“สงสัยข้อเท้าจะแพรงน่ะครับ งั้ลเดียวผมช่วยน่ะคับ” พูดจบแบคยอนก็พยุงคุนไปหาที่นั่งบริเวรนั้น
“ขอบคุนน่ะค้ะ “ คุนยิ้มให้แบคยอนอย่าเป้นมิตร จากนั้นแบคยอนก็นั่งย่องๆลงที่พื้นเพื่อที่จะดูข้อเท้าคุน แล้วถอดรองเท้าส้นสูงของคุนออก คุนจึงตกใจกับการกระทำของแบคยอนเป้นอย่างมาก
“นี่คุนจะทำอะไรน่ะ “
“ผมขอดูข้อเท้าคุนหน่อยน่ะ ดูสิแดงและบวมด้วย”
“อย่าเลยค่ะ ฉันใม่เป้นใร ดูสิคนมองหมดแล้ว” คุนพูดอย่างอายๆ เพราตอนนี้ทุกสายตาจับจองมองมาที่คุนสองคน
“งั้ลคุนรอผมยุตรงนี้น่ะเดียวผมมา ห้ามไปไหนเด็ดขาด” พูดจบแบคยอนก็รีบวิ่งออกไปทันที ปล่อยให้คุนนั่งงยุคนเดียว สักพักแบคยอนก็วิ่งกลับมาหาคุนพร้อมกับยาหลอดนึง
“รอนานมั่ย” พูดจบแบคยอนก็จัดการทายาและนวดข้อเท้าให้คุนและสวมรองเท้าให้คุนเช่นเดิม
“ขอบคุนมากๆน่ะค้ะ ” คุนยิ้มให้เค้าอย่าภูมิใจ
“ก็ผมทำคุนเจ้บนิ้ คับถ้าผมเดินระวังๆ ก็คงใม่เกิดเรื่องขึ้น เออว่าแต่คุนชื่ออะไรหรอคับ”
“อ่อฉันชื่อมินอาค่ะ แล้วคุน ? “
“ผมแบคยอนคับ ยินดีที่ได้รุ้จักน่ะครับ “
“ค่ะยินดีที่ได้รู้จักค้ะ ^_^ ”
“แล้วนี้เดินไหวมั่ยคับ”
“ไหวค่ะ ขอบคุนอีกครั้งน่ะค่ะ” คุนจึงพยายามที่จะลงขึ้นเพื่อบ่งบอกว่าคุนเดินไหว แต่มันก็ลำบากใม่ใช้หน่อยเพราะเท้าคุนเจ้บและแถมยังใส่รองเท้าส้นสูง
“ดูแล้วคุนคงจะเดินลำบากน่ะครับ งั้ลเอาอย่างนี้ดีกว่า” พูดจบแบคยอนก็อุ้มคุนขึ้นมาในท่าเจ้าสาว และเดินไปยังรถคันหรูของเค้าทันที
“คุนฉันใม่เป้นใรจิงๆ ฉันเดินเองใด้ คุนปล่อยฉันลงเถอะดูสิคนมองกันหมดแล้ว”
“ก็ให้เค้ามองไปสิ” แบคยอนใม่ฟังคุนและเดินตรงไปที่รถเค้าทันที และยัดคุนใส่รถเค้า เส้จแล้วก็วิ่งอ้อมใปด้านคนขับและขึ้นรถทันที
“คุนเอารถมารึปล่าว”
“ปล่าวค่ะ พอดีฉันมากับเพื่อน”
“เดี๋ยวผมไปส่งล่ะกัน บอกทางผมด้วยล่ะ ” คุนเพียงแต่ยิ้มให้เค้า และพยักหน้าเฉยๆ จากนั้นแบคยอนก็ขับรถออกไปทันทัน ระหว่างทางแบคยอนก็ช่วยคุนคุยตลอดทางและทำให้คุนตั้งสองคนสนิทกันมากขึ้น จนมาถึงร้านของคุน
“นี้ร้านของคุนหรอ สวยจัง”
“ค่ะร้านฉันเอง ว่างๆก็แวะมาบ้างน่ะค่ะ ^_^”
“แหม๋ เจ้าของร้านน่ารักขนาดนี้ผมคงต้องแวะมาทุกวันแล้วล่ะ” แบคยอนยิ้มอย่าเจ้าเล่ห์
“คุนก็ ไม่ต้องขนาดนั้นก็ได้ “ พูดจบคุนก็เปิดประตูรถเพื่อจะเข้าร้าน และแบคยอนก็มาช่วยพยุงคุน
“Sweet berry Café ยินดีต้อนรับค่ะ” เมื่อเปิดประตูเข้าใปก็มีเสียงของพนักงานตอนรับดังขึ้น
“พี่ค้า ไปโดนไรมาทำไมถึงเป้นแบบนี้ ????”เมื่อยองจีเห้นคุนเดินเข้ามาในร้านก้อรีบวิ่งมาหาด้วยความเป็นห่วง
“อ่อ เกินอุบัติเหตุเล้กน้อยจ้ะ พี่ใม่เป้นไรหรอก”
“อ่อค่ะ ค่อยโล่งอกหน่อย อ้าวแล้วนี้ ?????” ยองจีชี้ไปที่แบคยอนด้วยใบหน้าทีเต้มไปด้วยความสงใส
“นี้เพื่อนที่เอง ชื่อแบคยอนจ้า”
“อันยองค้า พี่แบคยอน” ยองจีโค้งทัคทายแบคยอนอย่าเป้นมิตร
“อันยองคับ” แบคยอนโค้งตอบ
“แหม๋ๆๆๆๆ ตอนนี้เพื่อนแต่ต่อไปใม่แน่น้าๆๆๆๆๆๆ อาจจะเป้นแฟนก็ได้ “ เสียงแจ้คสันลอยมาแต่ไกล
“บ้า หรอกแจ้ค “ คุนหันไปเอ็ดแจ้คสันที่กำลังชงกาแฟให้ลูกค้ายุ แบคยอนหันไปยิ้มให้แจ้คสันแล้วก้อหันกลับมามองคุนที่ตอนนี้ใบหน้าของคุนแดงเป้นมะเขือเทศ กับคำพูดของแจ้คสัน
“งั้ลผมกลับก่อนน่ะคับ เดี๊ยวพุ้งนี้ผมมารับไปทานข้าวเที่ยงน่ะ “ ประโยคหลังแบคยอนหันมากระซิบข้างหูคุน แล้วเดินออกไปจากร้าน แล่ะหันมาโบกมือลาคุน คุนก็โบกมือตอบ
“แหม๋ เจ้ พี่เค้าออกไปนานล่ะนั่งยิ้มยุนั้นแล่ะ โห้ะๆๆๆๆหน้าแดงด้วยนิ้ 5555 “ แจ้คสันและยองจีพากันหัวอย่างชอบใจ
“พอเลย ทั้งสองคนน่ะ ไปทำงานได้แล้วววว”
“ค้าๆๆๆๆๆ/ครับบบบบบ”
จากนั้นทั้งสองคนก็แยกย้ายกันไปทำงาน แล้วคุนก็ไดแต่นั่งถอนหายใจแรงๆ ส่ายหน้าเบาๆ แล่ะยิ้มอย่างเอื่อมๆให้กับสองคู่หุตัวป่วน แล้วลุกขึ้นเดินเป้นหมาขาง๋อยเข้าใปในห้องทำงานของคุน
You part.
ตอนนี้ฉันกำลังนั่นเคลียบัญชีของร้านยุ แต่อยู่ๆก็มีเสียงไลน์ดังขึ้น ติ๊งต๊องงงง!!! แล้วฉันก็วางปากกาแล้วหันมาหยิบไอโฟนขึ้นมาแทน แล่ะนั้นมันก็คือสาเหตุที่ทำไห้ฉันยิ้มออกมาโดยใม่รู้ตัว
(สมมติว่าเป้นแอพไลน์น่ะ 555 )
บ้าจิงทำไมเวลาที่ฉันได้คุยกับเค้าแล้วใจต้องเต้นแรงทุกครั้ง เอ๋ะหรือว่าเราจะชอบเขา ใม่หรอก เห้อเลิกคิดๆ ทำงานดีกว่า
You part end.
ก๊อก ๆ ๆ ! แล้วก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น
“ค้า เข้ามาใด้”
“เจ้ ผมเอาบัญชีรายรับมาให้” แล้วแจ้คสันก็เดินเข้ามาพร้อมกับแฟ้มบันชีรายรับ
“วางใว้บนโต้ะเลยเดียวพี่เคลียให้” เมื่อวางเส้จ แจ้คสันก้อนั่งลงบนเก้าอีตรงข้ามคุน แล้วเอามือเท้าคางมองคุนอย่างจับผิด
เมื่อคุนรุ้สึกว่ากำลังมีสายตาเพ่งมองคุนอยุ คุนก็เลยเงยหน้าขึ้นมา
“มีใรห้ะ นั่งมองพี่ยุ ? “ คุนถามขึ้นอย่างสงใส
“เจ้ พี่ผู้ชายคนนั้นเพื่อนพี่จิงๆ หรอ “
“ก็จิงน่ะสิ ทำไมหรอ ?”
“เปล๊า ! แต่ดูเหมือนพี่เค้าชอบเจ้เลยน่ะ “
“บ้าน่า ไปทำงานได้แล้ว ไป พี่จะทำงาน กวนจิงๆเลย “
“โอ้ะๆ มีไล่กันด้วย ไปก็ได้ ชิ เขินล่ะสิ ดูดิหน้าแดงเลย 55555 :P “ ว่าเส้จนางก็สบัดก้นเดินหัวเราะออกไปจากห้องทันที
ความคิดเห็น