คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : [FIC EXO] The Couple 3 ซาแซง
[FIC EXO] SHIPPER 3 าแ
“ฮาโหล ว่าไานยอล”
“แบฮยอนอ่า ื้อนมล้วยให้ั้นรึยั?”
“โธ่็นึว่าโทรมาเรื่ออะไร ื้อแล้วหน่า”
“ีแล้วๆๆๆ อยาินเร็วๆอ่ะ ลับมาเลยๆๆๆ”
เวลาี 1 เป็นเวลาที่ไม่่อยมีผู้นมานัหรือไม่มีเลย็ว่าไ้ มันไม่ใ่เวลาสำหรับออมาเินเล่นเลย้วย้ำ แ่สำหรับไออลเวลานี้เท่านั้นแหละที่พวเาสามารถออมาเินเล่นไ้อย่าสบายใ แบฮยอนิว่าะมาเินสูอาาศัหน่อย็เลยอูโฮออมาเินเล่น แ่ไม่มีใรออมาเินเล่นับเาเลยมีแ่ฝาื้ออินทั้น้านนนนนนน ไอ้พวเห็นแ่ัว =..=
แบฮยอนำลัเินลับหออเา เพราะิว่ามันไม่ไ้อยู่ไลาหอนั็เลยไม่ไ้ใ้ัรยาน
“เอ๊หรือว่าลืมื้ออนายนะ”
แบฮยอนั้ใะแล้านยอล และหยุเินเพื่อให้ารแล้สมริ (ไม่ไุ้ยวีีโอลอนะแบ านยอลไม่เห็นหลอพี่)
แร๊?!?!?!?!
“หื้มมม”
แบฮยอนไ้ยินเสียบาอย่าัมาา้าหลันเอ ็หันไปูแ่็ไม่พบอะไรเาึัสินใเิน่อ
“ุผีอย่ามาหลอนหล่อๆอย่าผมเลยรับ”
แบฮยอนัฟันพู้วยวามลัว ปา็สั่นน้อยๆไม่แน่ใว่าเพราะอาาศมันหนาวหรือว่าำลัลัวันแน่ และหันลับมาเิน่อ
“ฮาโหลแบฮยอนอ่า ทำไมเียบไปล่ะ”
แบฮยอนเือบลืมไปเลยว่าานยอลยัถือสายอยู่
“ไม่มีไรหรอๆ”
ืนบอไปว่าเอผีแล้วลัวนัวสั่น มีหวัไอ้านยอลไ้ล้อไปยันลูบวแน่ๆ
“แน่นะ”
“แน่ิวะ”
ึบๆๆๆๆ
แล้วแบฮยอน็้อหยุเินอีรั้เมื่อเาไ้ยินเสียเหมือนมีใรำลัเินามมา แล้วัหวะที่แบฮยอนำลัะหันไปู้าหลั
“โอปปาาาาาาาร๊าาาาาาา”
“เฮ้ยยยยยย ปล่อยนะเว้ยยยย”
แบฮยอนยัไม่ทันไ้หันไปเห็นหน้า ็โนผู้หินนึโผลมาอา้าหลัอย่าแร เธอเริ่มอผมแน่นึ้น
“ปล่อยนะ ุ้อารอะไร”
“ั้น้อารุไล่ะโอปปา”
“โริหรอ ปล่อยนะเว้ยยยยยยย”
“ฮาโหลๆๆๆ แบฮยอนๆๆๆๆ เิอะไรึ้นน่ะ ห๊ะ”
านยอลที่ไ้ยินเสียผ่านทาโทรศัพท์็อยู่ไม่สุ เาเป็นห่วแบฮยอนมา และบอเรื่อนี้ับูโฮ ทัู้่ึออาหอมาามหาแบฮยอน ถ้าแบไม่ถูพาไปไหนะ่อน ็พอะเาเส้นทาที่แบอยู่ไ้ มันะ้อเป็นเส้นที่รมายัหอพัแน่นอน เาี่ัรยานันนละันและี่ไปอย่ารวเร็ว ในมือานยอล็ยัถือสายแบฮยอนอยู่ เาไ้ยินทุอย่าที่แบฮยอนและผู้หินนั้นพู
“มันเิอะไรึ้นันแน่เนี่ย ห๊ะ” ลีเอร์อย่าูโฮยัไม่่อยเ้าใเรื่อัเท่าไร ระหว่าทาเาึหันมาถามานยอล
“แบฮยอนำลัถูาแทำร้ายรับฮยอ”
“านยอล่วยั้น้วยยยย ฮึ ปล่อยนะเว้ยยยย”
“แบฮยอนรอั้น่อนนะ!!!!”
แบฮยอน็ยัยื้อไปมาับหิสาวนนั้นอยู่
“แบฮยอนั้นรัโอปปามาๆเลยนะ แ่านับั้นเถอะนะ”
“ไม่เว้ย ไม่มีทา เธอน่าลัวะายไป”
“โอปปาเห็นหน้าั้นแล้วหรอะ ถึพูแบบนี้อ่ะ”
“ไม่อยาะเห็นหรอ”
“ั้นหันมาสิะะไ้เห็นหน้าสวยๆอั้น”
แล้วาแนนั้น็ับแบฮยอนให้หันมาหาเธอ
“อึฮื้ออออออออออออออ”
แบฮยอนถึับร้อึ้นมา เธอนนั้นมีใบหน้าที่หย่อนยานะเหลือเิน ถ้าให้เาอายุอเธอประมารุ่นป้าอเาไ้เลยล่ะ
“ทำไมแ่ัล่ะ”
“อ๊ายยยย โอปปาพูไม่น่ารัเลยนะะ ั้นน่ะยัเ็อยู่เลยนะะ”
“ุแ่แล้วรับ”
“ไม่ริอย่ามาพูแบบนี้นะโอปปา!!!”
“โอ๊ยยยย หยุเรียผมว่าโอปปาัที ผมนลุะายอยู่แล้วรับป้า”
“แบฮยอนอย่าใร้ายับั้นนัสิะ”
“ป้าเอาเวลาไปเลี้ยลู เลี้ยหลานเถอะป้า”
“ป้าไม่….เอ๊ยยยย ั้นไม่มีลูไม่มีหลานหรอนะ แหมโอปปาอยามี็บอมาสิ ั้นะไ้ัให้ไ”
“เฮ้ยยยอย่านะเว้ย”
แล้วาเ็ับเ้าที่หน้าแบฮยอน แล้วึเ้ามา้อารที่ะูบแบฮยอน
“อ๊า อย่าน้าาาาาา”
พลั๊
“อ๊ายยยยยย”
านยอลเอเ้าับแบฮยอนพอี เลยระโาัรยานแล้วพุ้เ้ามาผลัาแแ่นนั้น เธอล้มลไปนอนับพื้นฟุบาท (แมนริๆ)
“แบอ่า ไม่เป็นอะไรใ่มั้ย มันทำไรแบรไหนรึป่าว”
านยอลสำรวามหน้าามา และแนอแบฮยอนอย่าละเอีย
“ั้นไม่เป็นไรหรอ อบใที่มา่วยนะานยอล”
“สบายมา นายเป็นเพื่อนรัอั้นนะ”
“นี่ๆๆๆ ั้น็มานะั้น็มา พูถึั้นบ้า”
“เ๊เาเป็นไบ้าเนี่ย”
และแล้วลีเอร์อย่าูโฮ็ไม่ไ้อยู่ในสายายอพวเาทัู้่เลย น่าสสารรรรร
“เราะทำไีอ่ะานยอล”
“ส่ำรวีมั้ย”
“ไม่เอาอ่ะ เี๋ยวเรื่อให่ ป้าเา็สลบไปแล้ว้วยเป็นไรมารึป่าวนะ”
“’ั้นส่ไปโรพยาบาลีมะ”
“็ีนะ ูโฮฮยอว่าไรับีมั้ย”
“เห็นั้น้วยหรอแบฮยอน” แหม่ ลีน้อยายยยยยย
“เอ้าพูอะไรอฮยอเนี่ย วู้วววว”
“เฮ้ยๆๆๆ แท็ี่ๆๆ”
านยอลเห็นรถแท็ี่ำลัผ่านมา ็เลยโบไว้
“ุอารับ่วยไปส่เธอที่โรพยาบาลโลหน่อยนะรับ”
“ูโฮฮยออเิน่าแท็ี่หน่อยสิ”
“มีเรื่อรูาร์มั้ยอ่ะ”
“เอิ่ม ฮยอนี่มันแท็ี่นะฮยอ”
“รู้แล้วหน่า แ่ถามเล่นๆ นายไม่มีเินรึไละ ป้านนี้เป็นแฟนลับอนายนะแบฮยอน”
“าแ่าหาาแ”
“็แฟนลับนั้นแหละหน่า ฮ่าๆๆๆๆ” ูโฮพูอย่าสะใ และยื้นเินให้แท็ี่ไป
บรื้
“ั้น็นึว่าเธอะอายุั 17-18 เรียโอปปาะหวานหูเียว ฮ่าๆๆๆๆ”
“หุปปาปายยยยยยยย ไอ้หูา”
“ฮึๆๆๆ ปะๆๆๆลับันเถอะ ึ้นมา”
านยอลเรียให้แบฮยอนึ้นมานั่้อนท้ายัรยานอเา แบฮยอน็เ็บอที่พึ่ไปื้อมาที่พื้นและึ้นมานั่้อนานยอล
“นมล้วยั้นอยู่ีมั้ยเนี่ย”
“อยู่ีๆ ไม่้อห่ว”
“โอเ ับแน่นๆนะแบ๋า”
“อ๊ายยย เอ้ย เฮ้ยยยยยยย” เือบแ๋วแ =..=
“อเอวั้นไว้สิ”
“รู้แล้วๆๆๆๆ”
แล้วแบฮยอน็เอื้อมมือมาประสานันรอบเอวหนาอานยอล
“ฮึๆ”
“หัวเราะอะไรไม่ทราบบบบบ”
“ป่าวเลยยยย ฮ่าๆ”
“ไอ้บ้า ไอ้เอ๋อ”
“ว่าั้นใ่มั้ย นี่แหนะ”
“เฮ้ยยยยย ับ้าๆิวะ อ๊า”
“เห็นั้นันบ้าม้ายยยยยยยยยยยยย” ูโฮฮยอผู้น่าสสาร ไ้แ่บ่นับัวเอ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
“เอ็โโอปปาเรา้อไ้เอันอีแน่ๆ แ่านับั้นเถอะโอปปา ฮ่าๆๆๆๆ ฮึๆๆๆๆ”
“ทานยา่ะ”
“แเป็นใร!!”
“ั้นเป็นพยาบาล่ะ”
“ห๊ะ!!!”
“อนนีุ้ปรอภัยีแล้วนะะ”
“ั้นะไปหาเอ็โโอปปาาาาาา!!!!”
“ไปไม่้นะะุ รปภ!!!!”
แล้วรปภ.็เ้ามาล็อัวาแอาุมม่าไว้ไ้ และียาสลบใส่เธอ
“ส่เธอไปแผนิเวเลย่ะ รปภ.”
“รับ!!”
To be continued
Duck-
Fly
ความคิดเห็น