Horo of love เปลี่ยนจากร้ายไห้กลายเป็นรัก

ลำดับตอนที่ #5 : ควาทรงจำในอดีต #2(100%)

Tun 'Say ::
เฮอะ ! ในที่สุดผมก็ถึงบ้านของคุณพ่อคุณแม่ผมสักที .. ทุกอย่างที่นี่ยังเหมือนเดิม  .. ผมเดินดูรอบๆบ้านไปเรื่อยๆก่อนที่จะเข้าไปในตัวบ้านของพ่อแม่ของผม .. 
"อ้าวววคุณผู้ชายมาแล้วหรอค๊าาา เป็นยังไงบ้างคะคุณผู้ชาย หล่อขึ้นเยอะเลยนะคะเนี่ย>O<"
ป้าแอน คนไช้ที่บ้านพ่อกับแม่ของผมพูด ป้าแอนเป็นคนที่เวลาผมร้องไห้เขาก็จะปลอบผมเสมอ เขาเลยได้อยุ่ในบ้านของคุณพ่อคุณแม่ผมได้มาถึง20กว่าปี ..
"ครับป้าแอน"
"มาดีกว่าค่ะคุณผู้ชาย คุณท่านเรียกแล้วนะคะ >O<"
"ครับๆ"
ตึก ตึก ตึก  .. ผมเดินเข้าไปในบ้านของคุณพ่อคุณแม่ผม  ..ทุกอย่างยังเหมือนเดิมเลยแฮะ .. ฮึ แล้วผมก็คงจะเป็นหมาหัวเน่าเหมือนเดิมด้วย!
"คุณท่านคะ คุณผู้ชายมาแล้วค่ะ .. "
พอป้าแอนพูดจบพ่อกับแม่ของผมก็ลุกขึ้น .
"มาแล้วหรอลูกธันตร์"
คุณพ่อของผมพูด . หึ ผมยังได้ไช้คำว่าลุกกับพ่ออีกหรอครับ ! ถ้าผมไม่มาผมก็ไม่รู้เลยนะว่าผมยังมีสิทธิ์ี่จะเป็นลูกบ้านนี้อยู่ ..
"ผมยังเป็นลูกของพ่ออยู่อีกหรอครับ?"
"...."
พ่อของผมเงียบ .. 
"ธันตร์ไปพูดแบบนั้นทำไมลูก .. "
คุณแม่ของผมพูดปลอบ ..
"หึ .." ผมแสยะยิ้มไห้พ่อของผม หึไช่สิ ทำไมล่ะ ทำไมพ่อถึงไม่รักผมบ้างล่ะทิ้งผมมาทำไม ตั้ง 10 กว่าปี ทิ้งเด็กอย่างผมลงไปได้ยังไง!
แล้วพ่อคิดว่าผมจะต้องไห้อภัยพ่อด้วยไช่มั้ย !!
กึ่กกก  กๆ ' เสียงรถคันหรูสีเทาเป็นเงาแสงอาทิตย์ส่องไห้เป็นออร่าไปด้วย ..
"นั่นไง คุณประสิทธิ์ มาแล้ว . . "
คุณประสิทธิ์ ? อ๋อออ ญาิติพ่อที่นัดมาวันนี้สินะ  .. หึไกล้ถึงเวลาแล้วสาวน้อยเราจะได้เจอกันแล้วสินะ ฮ่าๆ '
ผมอยากจะเจอยัยนั่นจริงๆ อยากจะรู้เหลือเกินลูกคนไหญ่คนโตที่พ่อพูดมันจะสวยขนาดไหนกัน .
อ๊ะ ...  (O..O) ผมอึ้งอยู่นานจึงตั้งสติได้ .. เฮ้ยทำไมยัยนั่นมันหน้าคุ้นๆแฮะ  ... อืมมมม ~
เฮ้ยย ! นั่นมัน !! ยัยบ้ากระเป๋าตังค์ตกนี่หว่า !! ผู้หญิงตรงหน้าของผม ตาโต ผิวขาว ปากเรียวบาง ผมสีน้ำตาล ตัวเล็ก น่ารักเหลือเกิน O\\\O ปากเธอ แก้มเธอ  .. น่าสัมผัสจัง ~เฮ้ย ๆ !! ไม่ๆ ผมคิดอะไรอยู่เนี่ย ! ไม่ได้สิ หึ ยัยบ้านั่นนี่เอง ก็นึกว่าใครโถะ !
"สวัสดีครับอาประสิทธิ์" ผมพูดพร้อมกับไหว้สวัสดีเป็นมารยาท 
"จ้าๆไหว้พระนะหนูธันตร์"
ผมเหลือบมองไปที่หญิงสาวที่ยืนอยู่ข้างหน้าของผม .. เขาดูเหมือนตะลึงๆ ยังไงไม่รู้นะ ก็แน่ล่ะสิ - -' ฉันก็ไม่คิดเหมือนกันว่าจะเป็นเธอน่ะ !! 
"...."
"เอ้าธันตร์รู้จักไว้สิจ๊ะลูก นี่หนูแพรวา ลูกสาวคนเดียวของอาประสิทธิ์เขา"
แม่ผมพูดจบ ก็ทำมือใบ้ๆไห้ผมแนะนำตัวตอบ .
"สวัสดีฉันชื่อธันตร์ อครธันตร์ กิจวภูมิ ลูกชายคนเดียวของบ้านนี้ "
"ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ คุณธันตร์  .. ฉันแพรวาค่ะ .. O.O"
เขายังตะลึงไม่เลิก เห็นหน้าเธอแล้วขำชมัดยัยบ้า ' คนอะไรตกใจหน้าอย่างฮา  - _ -'
"อืมมมม~"
"ลูกธันตร์พาน้องแพรวาไปดูห้องข้างบนหน่อยสิลูกวันนี้น้องแพรวาเขาจะมานอนที่นี่นะ ลูกก็ด้วยล่ะ ."
นอนที่นี่งั้นหรอ ? .. ดีเลยฉันจะได้มีแผนเตรียมไว้แกล้งเธอได้ ฮ่าๆ คงจะสนุกนะ ถ้าฉันได้แกล้งเธอไห้ตกใจ ! หน้าเธอมันคงจะฮาไปยิ่งกว่านี้ ฮ่า ฮ่า ฮ่า !
"ครับ" หึ .. ผมยิ้มมุมปาก 
"ป่ะลูกแพรวาไปกับพี่ธันตร์ "
"ค่ะคุณพ่อ(_ _')"
ยัยบ้านี่ติ๊งต๊องชมัด เธอไปศัลยกรรมมากี่ครั้งวะเนี่ยหน้าตาไม่เหมาะกับนิสัยเธอเล้ยย ! ผู้หญิงมันก็แบบนี้ทุกคนแหละน่า -_-'
ตึก ตึก ตึก' เสียงฝีเท้าของคนสองคนกำลังเดินขึ้นบันไดไปดูห้องว่างอีกห้องนึง ..
"อ่ะถึงละ เธอนอนที่ห้องนี้แหละนะ ที่เหลือมันก็เรื่องของเธอ แต่ห้ามมากินอะไรตอนดึกล่ะเข้าใจมะ ! อย่ามาแย่งอาหารฉันด้วย 
แล้วอีกอย่างนะ อยู่บ้านฉันเธอห้ามเรื่องมาก เข้าใจไช่ไหม? หึ"
ฉันจะทำไห้เธอทนอยู่ที่นี่ไม่ไหวเองยัยแพรวา ฮ่า !!
"แล้วทำไมฉันถึงต้องฟังนายด้วยล่ะ ? นายคิดว่านายเป็นเจ้าของที่นี้แล้วจะสั่งอะไรฉันก็ได้งั้นหรอ ? ฉันไม่ไช่คนรับไช้นายสะหน่อย!"
ยัยบ้ากระเป๋าตังค์ตกหัวดื้อ ! หึฉันจะแกล้งเธอ ไม่เข้าใจไช่ไหมล่ะ  ! แค่นี้มันยังน้อยไป .
"แต่ฉันเป็นลูกของพ่อกับแม่ฉันแล้วเธอก็กำลังไช้สิทธิ์มาอยู่ในบ้านนี้ถึงเะอจะเป็นลูกของอาไม่ได้แปลว่าฉันจะต้องไห้เกรียติเํํธอนะยัยบ้า!"
"ฉันไม่ได้บ้านะ ! นายมันนิสัยเสีย!"
"หึ เดี๋ยวเธอก็ได้รู้เอง .. !"
กึ่ก . ' ผมหันหลังกลับเตรียมตัวจะลงบันได '
"เดี๋ยวก่อน ! .."
"...."
ผมหันไปมองแบบงงๆ 
"เมื่อวันนั้นฉันขอบใจนายด้วยนะ .. ที่เก็บกระเป๋าตังค์ไห้ฉัน -O-"
"ฉันไม่ได้ตั้งใจจะเก้บไห้เธอหรอก ถ้าฉันรู้ว่าเป็นเธอ ฉันคงไม่ทำอะไรโง่ๆแบบนั้นแน่ ^^'"