ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Horo of love เปลี่ยนจากร้ายไห้กลายเป็นรัก

    ลำดับตอนที่ #2 : ความทรงจำในอดีต(80%)

    • อัปเดตล่าสุด 11 เม.ย. 55


     แต่จะว่าไป .. มันก็ไมไ่ด้ร้ายไปซะหมดนี่นา .. ฉันก็ยังได้เจอยัยบ้า หน้าตาน่ารักน่าชังแบบนั้น คนอะไรกินอะไรเข้าไป - -''

    ฉันนึกถึงแต่ภาพเํธอ เธอเป็นใครนะ ..  ผู้หญิงตัวเล็ก ผิวขาว ผมสีน้ำตาล ตาโต .. ปากของเธอมันน่าสัมผัสจริงๆ ...

    เฮ้ยยย ! แล้วฉันมาิคิดอะไรเพ้อเจ้อแบบนี้วะเนี่ย ! ไม่เอาน่าธันตร์ นายจะหลงยัยบ้าที่พึ่งเจอไม่กี่วินาทีไม่ได้น่ะ !

    อันที่จริงผู้หญิงแบบยัยบ้านั่นก็มีอยู่ถมเถไป จะหามาเมืื่อไหร่ก็ได้นี่ ! ฉันไม่เห็นจะต้องกังวลอะไรเลย ..

    แปะ แปะ  แปะ ๆ ' เสียงฝนตกกระหน่ำลงมาเรื่อยๆ  ...

    เฮ้อแล้วเมื่อไหร่ฝนจะหยุดตกซะทีนะ  .. ฉันอยากจะกลับบ้านเต็มทนแล้ว! เพราะยัยไอรยดาแท้ๆฉันถึงต้องมาเจออะไรแย่ๆแบบเนี้ย เฮ้อ
    ! เสื้อผ้าฉันล่ะT^T ฉันยัดเข้าไปเต็มตู้แล้วนะ !



    แปะๆ .แปะ .


    ฝนเริ่มซาแล้วสินะ  .. 

    ตึก ตึก ตึก . . ! เสียงฝีเท้าของหนุ่มหน้าหล่อ ปากเรียว ผมสีน้ำตาล ตาคม จมูกโ่ด่งเรียวเป็นสัน ปากเรียวเล็กบางๆ กำลังจะตรงไปที่รถส
    ปอร์ดของเขา ..

    'ว่าแต่ ฉันจะต้องไส่ชุดนี้กลับบ้านหรอ ไม่เอาอ่ะ ! เสื้อก็เปียก ช้ำตายพอดี .. ฉันไม่อยากเป็นโรคหนาวตายหรอกนะ ถอดเสื้อซะดีกว่าแห๊ะ
    ๆ ..

    ฉันล่ะเบื่อจริงๆ ไม่เอาแล้ว ฉันจะไม่มีวันมากับยัยบ้าไอรยดานั่นอีกเป็นเด็ดขาด  - -"




    พรุ่งนี้ผมจะไปหาพ่อแม่ของผมดีไหม .. ผมคิดถึงพวกท่านจังเลย .. ถึงแม้พวกท่านจะไม่สนใจผมก็เหอะ ..แต่ยังไงพวกเขาก็ได้ชื่อว่าเป้น
    ผู้ไห้กำเนิดผมอยู่ดี  .. ป้าแอนบอกด้วยนี่นา .. ว่าญาติพ่อจะมาอยู่ที่บ้านด้วย .. เลยไห้ผมต้องไปอยู่ที่นั่นเป็นบางช่วงบ้าง ..

    แต่เห็นป้าแอนบอกอีกว่า ญาติพ่อคนนี้เป็นคนไหญ่คนโต ชิ ! ~อยากจะรู้จริงๆ จะไหญ่โตสักแค่ไหนเชียว หึ เห็นมีลูกสาวมาด้วยนี่นา !

    ฉันอยากจะรู้จริงๆ ลูกสาวคนไหญ่คนโตหน้าตามันจะเป็นยังไง ฮ่าๆ !

    ผมขับรถไปเรื่อยๆ ลมเย็น ราวจะบอกเหมือนกับว่าตอนนี้มันเริ่มจะมืดแล้ว 

    ระหว่างทางผมเหนเด็กถือพวงมาลัยเดินอยู่เรื่อยๆ  นี่จะดึกแล้วยังมาขายของพวกนี้อยู่อีกเรอะ ..

    ถ้าเป็นไปได้ ..ผมอยากไห้เด็กพวกนี้มีเงินมีของกินเยอะๆจังเลย ..

    ผมคิดแล้ว ก็รังเกียจตัวเองเบาๆ เพราะผมมีกินมีไช้ ร่ำรวยมีเงินทองทุกอย่าง แต่ผมกลับไม่มีความสุข .. ต่างกับเด็กพวกนี้ที่อาจไม่มี
    โอกาสได้เหมือนผม .. แต่พวกเขากลับมีความสุข .. ทำไมกันนะ ?

    ผมพรางคิดกับตัวเอง ไปเรื่อยๆ  จนถึงบ้านหลังไหญ่ มีต้นไม้รอบๆถูกจัดอย่างสวยงาม .. มีสนามหญ้ามีเก้าอี้ เอาไว้นั่งตากอากาศยาม
    เช้า ผมเลี้ยวรถเข้าไปจอดในบ้านของผม  .. 

    ผมว่าผมน่าจะจ้างแม่บ้านซักคนมาดูบ้านหลังนี้ของผมนะ .. 






    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×