คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ลำแสงทำลายล้าง
เสียัโรัึ้น้ำแล้ว้ำเล่าาารเ้าห้อน้ำออึนโฮ เาเินออมาาห้อน้ำโยที่มือหนึ่ับหน้าท้อส่วนอีมือหนึ่ับ้น
"อ่า! นายไปินอะไรมาเนี่ยอึนโฮ? "
"ันว่านายอยู่ที่นี่แหละ ไม่้อไปหรอ"
"เ้าอยาลอนาโนบอทอ้าไหม? มันะ่วย่อมแมร่าายเ้า"
ารินและเ้าหน้าที่อศูนย์วิัยยืนรอเาอยู่ เมื่อเห็นใบหน้าอันมีน้ำาไหลออมาเล็น้อยทำให้ทุนรู้สึเวทนาเาเป็นอย่ามา นมาแอล้อเสนอวิธีารรัษาที่ทำให้อึนโฮ้อปิเสธ้วยารส่ายหน้าอย่ารวเร็ว ยานลำเลียทาทหารเลื่อนเ้าสู้บริเวที่มีาร้นพบาสิ่มีีวิปริศนาในผลึโลเทอเรียม บริเวเหล่านั้นยัมีผลึอำพันลัษะล้ายันเพียแ่นาเล็ว่าเป็นำนวนมา
เ้าหน้าที่อโโลนี มาเอล ารินและีแลนถ่ายภาพเ็บัวอย่าและสำรวอยู่เป็นเวลานานนระทั่ารินเอเ้าับผลึโลเทอเรียมลัษะแ่าออไปาผลึสีอำพันบริเวใล้เีย้อนนาเท่าำปั่น สีมันใส่ราวับเพร ถ้าหาเป็นเพรริมูล่าะสูมา แ่้วยอาีพนัสำรวอเา เารู้ไ้ในทันทีว่านี่ือโลเทอเรียมเพียแ่ไม่เยมีาร้นพบสีแบบนี้เท่านั้นเอ ผลึใสถูบรรุลในล่อัวอย่าเพื่อนลับ ะที่ำลัะลับเ้ามาในยานลำเลียประายแสวาบหนึ่ทำให้ทุน้อหันไปมอ โโลนีมีารระเบิเิึ้นบริเวแนลา้านหลัอันเป็นเวามมั่นทาทหาร
"มีวามเสียหายเิึ้นบริเวเวามมั่น เิไฟไหม้รุนแร รหัสุเินถูเรียใ้ ยานรบถูสั่ให้อบโ้เ็มำลั พบลื่นพลัานไม่ทราบนิ"
มาเอลำลัรับ้อมูลเ้ามาในัวเา มือสอ้าู่ล้าำลัายภาพโฮโลแรมอโโลนีที่เิวามเสียหายให้ทุนู มีแสสีแสว่าึ้นเป็นุเล็ๆ เหนือ้านบนอแนลาโโลนีไม่ห่าาเไฟไหม้นั หลัานั้นมันแัวออพุ่เ้าหาส่วนอื่นอโโลนี เมื่อลูบอลแสระทบับสิ่่อสร้าทุนเห็นประายแสอารระเบิ อเอร์อีริหัวหน้าศูนย์วิัยเรียทุนลับทันที
ในสายาอารินะนี้เาเห็นลำแสสีแถูยิเ้าใส่แนอวแหวนเมื่อลำแสนั้นัผ่านหนึ่ในแนทั้ห็เิารระเบิึ้นทันที วแหวนเริ่มหมุนไม่สมุลนเริ่มมีารแออ เาะโนใสำไล้อมือเพื่อิ่อไแอนและอึนโฮ ไแอนอบลับมาเธอำลัเ้า่วยเหลือผู้บาเ็บและทำารอพยพ ส่วนฝั่อึนโฮเียบสนิท
ไแอนนั่ัะหมาล้ายอนู เมื่อเธอสวมหมวึ่ใ้เื่อม่อับัวยานลำเลียหน้าาทับไ้เ้าห่อหุ้มใบหน้าอเธอ ้อมูลสถานภาพอยานและทัศนวิสัยรอบนอปราึ้นในวาอทั้สอนราวับยานนี้เป็นส่วนหนึ่อร่าาย
"อนุาให้ทำารทสอบ เินทาามอัธยาศัย ุมีเวลาสามั่วโม อให้โี"
"รับทราบ ทำารบินเ้าเวแหวนโโลนี"
ศูนย์วบุมให้ำสั่เริ่มารทสอบ เรื่อยน์ทั้สี่พ่นไอร้อนสีฟ้านเิรอยไหม้บนพื้น ยาน่อยๆ ลอยัวึ้นาพื้นอโรอ ทั้สอุยันเรื่อเส้นทาารทสอบยอนูเสนอไอเียบินไปยัเสออวแหวนเพื่อไปยัโรเรียนอน้อสาว
เสียอเรื่อยน์ไอพ่นัระหึ่มเ็ทุนที่อยู่ในั้นเรียน่าออมายืนูบริเวระเบีย ยานลำเลียำลัลอในสนามฟุบอล ถึอยู่ในเวแหวนแ่็ไม่บ่อยนัที่ยานทาทหาระเ้ามาในเที่อยู่อาศัยทำให้เ็ในโรเรียน่าวิ่ออมาู บ้า็ึ้นไปเล่นในส่วนในาร์โ้เ็บอ
ยอนูับไแอนำลัยืนุยับเ็มัธยม้นอันำลัื่นเ้นับสิ่แปลา เสียสใสอเ็หิัมาา้านหลัอพวเธอ
"ยานมีปัหา้อลอุเินเหรอ? "
"เปล่า อืม! พอีเป็นยานลำเลียสุไฮเทรุ่นปรับปรุใหม่ล่าสุ เลยบินมาทสอบแถวนี้"
"ยอนูใยนี้อว"
ไแอนำลัยืนอมยิ้มะที่สอพี่น้อำลัพูล้อเลียนัน เธอรู้ว่าูอึนอบอวาศยานและมีวามฝันที่ะเป็นนับินึัวนเ้าไปูห้อนับิน
เสียระเบิัมาามสายลมเมื่อทุนแหนหน้าึ้นไปมอบนท้อฟ้าภาพที่เห็นเป็นแนลาอโโลนีที่เิไฟไหม้ ลูบอลแสพุ่รลมาในะที่ทุสายาำลัะลึับวามแปลประหลา สิ่แปลปลอมไ้แออเป็นลูเล็ๆ ำนวนมาราวับห่าฝน่อนะร่วใส่อาารและสิ่่อสร้า่าๆ และามมา้วยารระเบิสนั่น
ยอนูลับมารู้สึัวอีรั้และพบว่าัวเอนอนอยู่บนพื้นอสนามฟุบอลเมื่อลุึ้นหันไปมอรอบ้าภาพที่ปราในสายาือเปลวเพลิที่ำลัลุไหม้และอาารโยรอบึ่เสียหายอย่าหนั ไแอนเ้ามาพยุให้ยอนูยืนึ้นวามรู้สึร้อน่าบริเวหน้าท้อทำให้เธอ้อใ้มือลูบลำสำรว่อนะพบอเหลวสีแอันำลัไหลทะลัออมา
"ยอนูเป็นอะไรรึเปล่า? เรา้ออพยพออาที่นี่ มันไม่ปลอภัย"
"ันไหว ันไหว"
หลัาพยุยอนูและอุ้มูอึนให้ึ้นไปนั่ในห้อนับิน ไแอนพยายาม่วยเหลือเหล่านัเรียนอาารย์ที่ยัมีีวิอยู่ึ้นไปบนยานลำเลีย ลูบอลแสสีแไ้โปรยลมาอีรั้ลื่นระแทอแรระเบิพัยานที่ำลัะลอยัวึ้นนเถลา
"ไแอนเป็นอะไรรึเปล่า? "
"ไม่เป็นไร ำลัอพยพพลเรือน"
"ยอนูเป็นอะไรรึเปล่า? ิ่อไม่ไ้เลย"
"มีอาารบาเ็บ ำไละเสียหาย"
ารินิ่อผ่านระบบสื่อสารอำไลเพราะเป็นห่วน้อสาวและนรั ห่าาโรเรียนไม่ไลนัอพาร์ทเม้นที่ยอนูอาศัยอยู่ำลัเิไฟไหม้มีผู้นหลายสิบนำลัยืนอยู่บนาฟ้า
"ประอยานไว้ เียวันัารเอ"
ยอนูพยายามประอยานให้ลอยอยู่ในระับเียวับพื้นอาฟ้าในะที่ร่าายและสิเริ่มอ่อนล้าเพื่อให้ทุนึ้นมาไ้ แ่ในหมู่นเหล่านั้นไม่มีุยายอยอนูรวมอยู่้วยไแอนวิ่ลมายัห้อพัเธอเห็นหิราำลันอนหมสิ แสสีแ้าทำให้ผู้อพยพและยอนูสายาพร่ามัวไปั่วะ่อนะามมา้วยลื่นระแทรุนแร ิ้นส่วนโลหะพุ่เ้ามาเสียบผู้อพยพรายหนึ่เสียีวิทันที
ยานเสียารวบุมอย่าหนั สิ่่อสร้าบริเวนั้นลายเป็นทะเลเพลิสุลูหูลูา เสียแหบพร่าัออมาพร้อมับหยาน้ำาภายใ้หมวนับินเป็นื่ออเพื่อนและยายผู้เป็นที่รั อึใให่ผ่านไปสิอยอนูลับมาอีรั้เพราะน้อสาวเ้ามาโอบอเธอ ภาพเหุาร์วามสูเสียประทับแน่นอยู่ในใอผู้อพยพทุน
"เรา้อไปแล้ว"
ทำพูนั้นเือปน้วยวามเศร้าโศและหยน้ำา สิอยอนูเริ่มเลือนราวามรู้สึสุท้ายอเธอไ้ป้อนำสั่เ้าไปในระบบอยาน
"เปิระบบบินอัโนมัิ"
"เปิระบบัารอัโนมัิ"
"เปิระบบพยุีพและอวาม่วยเหลือุเิน"
"ล็อพิัระบบสุริยะเรบี"
วามรู้สึเริ่มับล เสียเรียอใรบานเริ่มหาออไป วามมืเ้าบบัทุสิ่
ความคิดเห็น