คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Intro *.:｡ ICE3; เพราะเรา..ไม่คู่ควร ● [rewrite]
Title :: ICE3; เพราะเรา..ไม่คู่ควร
Author :: *YR_หมูอืด
Category :: Drama,Romance
Pairing :: Yunho&Jaejoong,Yuchun&Junsu,Changmin&Yuhwan
Rate :: ---
_______________
‘ ICE[3] intro ’
_____________
...บางที...
คนเราก็ไม่เคยเข้าใจในตัวเอง การเกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นวงจรชีวิตของคนเราและแน่นอนว่าทุกคนทราบดี แต่ในสิ่งที่มนุษย์ทุกคนต้องการคำตอบจากพระเจ้ามาที่สุดคือ..เหตุใดคนเราถึงมีสิ่งที่มีไม่เท่าเทียม..
.
.
“ ไงจ๊ะ..เด็กน้อย ”
ผม..ชองยุนโฮ ผมทำงานเป็นดีเจประจำในผับชื่อดังแห่งหนึ่งในกรุงโซล งานของผมก็แค่เปิดเพลงให้คนในผับเต้นกันหรือไม่ก็เปิดเพลงตามลีสที่ผู้คนต้องการให้ผมเปิดซึ่งเวลาทำงานของผมจะอยู่ในช่วงสามทุ่มถึงตีสองซึ่งเป็นเวลาร้านปิดพอดี ผมเดินออกทางหลังร้านซึ่งเป็นทางออกของพวกพนักงานและเดินรัดออกมายังหน้าร้านด้วยซอยเล็กๆที่อยู่ข้างๆร้านทว่า..ผมกลับเจอเหตุการณ์ไม่คาดฝันเข้า
อันที่จริง..มันไม่ได้เกิดอะไรขึ้นกับตัวผมเอง ผมไม่ควรที่จะใส่ใจและผมควรที่จะเดินต่อเพื่อกลับไปนอนที่บ้านได้แล้ว ไม่ใช่มายืนมองคนตรงหน้าแบบนี้!!
“ ปล่อยนะ!! ”
ผมยืนมองชายร่างใหญ่สองคนยืนโอบล้อมคนตัวเล็กที่ยืนพิงกำแพงด้านหลังอย่างหมดหนทาง ให้ผมเดา...เขาคนนั้นคงจะตัวเล็กเอาการเพราะเจ้าตัวถูกบังเสียจนมิดร่าง...สาบานได้ผมเห็นเขาเพียงแค่เสี่ยวใบหน้าเท่านั้น ผมถึงได้กล้าบอกว่าเขานั้นมีใบหน้าที่สวยหวาน ผิวขาวหากแต่ริมฝีปากนั้นกำลังเผยอหอบหนัก แล้วถ้าผมหูไม่เพี้ยนไปเสียก่อนเสียงหวานๆที่ดังขึ้นนั้นคงเป็นเสียงของคนตัวเล็กนั้น
...ผมควรจะเดินออกมา
_____________
...บางที...
คนเราอาจจะชอบที่จะตั้งเป้าหมายเอาไว้ว่า ความสุขคือการมีเงินทองล้นฟ้า มีอำนาจ มีทุกๆอย่างเพียงแค่กระดิกปลายนิ้ว แต่กลับไม่เข้าใจเอาเสียเลยว่าความสุขที่แท้จริงนั้นเงินทองพวกนี้ซื้อมันไม่ได้เลยซักนิดเดียว
.
.
ผม..คิมแจจุง ผมเป็นเพียงคนธรรมดาคนหนึ่ง หากแต่ผมกลับเป็นคนหนึ่งที่หลายคนในเกาหลีอิจฉาและอยากที่จะเป็นแบบ หลายคนบอกว่าผมเกิดมาท่ามกลางกองเงินกองทอง สิ่งที่ผมอยากได้เพียงแค่คิดมันก็มาหาแล้ว ผมไม่ต้องทำงานก็มีเงินมากองตรงหน้าผมมีหน้าที่ใช้มันอย่างเดียว...แต่ผมไม่ได้ต้องการมันเลย
“ ไงจ๊ะ..เด็กน้อย ”
คืนนี้เป็นคืนที่แย่ที่สุดนับจากทุกๆคืน ผมหนีออกมาเที่ยวที่ผับแห่งหนึ่งซึ่งผมเคยได้ยินจากเพื่อนเล่ากันว่าดี ผมมาที่นี่ทั้งๆที่ดื่มเหล้าไม่เป็น เต้นไม่เป็นแต่ผมกลับนั่งอยู่ที่นี่จนร้านปิดแต่มันช่างแย่นัก ตอนขามาผมไม่ได้ขับรถมาแล้วเวลาขนาดนี้พวกรถแท็กซี่ก็ยิ่งหายาก ซ้ำร้ายผมยังถูกคนใจร้ายสองคนพยายามที่จะ...ทำร้าย
“ ปล่อยนะ!! ”
พอผมจะวิ่งชายร่างใหญ่คนหนึ่งก็เดินเข้ามาขัดจะวิ่งไปอีกทางก็โดนอีกคนต้อน จนตอนนี้กลายเป็นว่าผมถอยหลังจนกระทั้งแผ่นหลังติดอยู่กับกำแพงชื้น เสียงร้องของผมยิ่งทำให้พวกมันหัวเราะ ผมกวาดมองไปรอบๆเพื่อที่จะมองใครซักคนที่จะสามารถเข้ามาช่วยผมได้...แล้วผมก็เจอ ชายคนนั้นที่ยืนมองผมอยู่ไม่ไกลนักหากแต่เขากลับเดินออกไป..ห่างขึ้น ห่างขึ้นจนผมไม่เห็นแผ่นหลังของเขา
...อย่านะ.. อย่าเพิ่งไป คนใจร้าย
โลกนี้..โหดร้ายเกินกว่าที่ผมจะอยู่ด้วยตัวของตัวเอง
_____________
ความคิดเห็น