ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ท้องฟ้า ความรัก และแสงแดด

    ลำดับตอนที่ #1 : =>chapter1=>กบน้อยเป็นเหตุ

    • อัปเดตล่าสุด 3 พ.ย. 48


    กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงง!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

      พลั่ก???  โครม!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    \"โอ๊ย ร้องอยู่ได้ ไอ้นาฬิกาบ้าเอ้ย\" อิงฟ้า สาวน้อยหน้าใสกำลังพยายามลืมตาขึ้นมาอย่างยากลำบาก

    เธอ ปรือตาเล็กน้อย เพื่อจะดูว่าเป็นเวลากี่โมงแล้ว



    ปรากฏว่า \"ย๊ากกกกกกกกกกก นี่มัน 7.40 แล้วนี่หน่าT0T\"

    เธอตะโกน \"คุณแม่ ทำไมไม่ปลุกหนุเลยล่ะคะ \"

    \"นี่ยัยฟ้าตื่นสายเองแล้วยัง มาโทษแม่อีก - -\" คุณแม่ทำหน้าเบื่อหน่าย

    \"วันนี้เปิดเทอมวันแรก รีบเตรียมตัวเข้าสิจ๊ะ เดี๋ยวแม่จะให้ยืมรถขับไป รร.ก็ได้\"



    อิงฟ้าหัวเราะอย่างดีใจ \"แหม คุณแม่อ่ะ ใจดีที่สุดเล้ยย!\" ^0^

    \"จ้า ไปอาบน้ำได้แล้วล่ะ\"



    ใช่แล้วล่ะคะ คุณผู้อ่านวันนี้เป็นวันเปิดเรียนวันแรกของยัย อิงฟ้า สาวสวยหน้าใส ที่รักการร้องเพลงเป็นชีวิตจิตใจ..

    เธอได้เข้าเรียน ในโรงเรียนทางด้านดนตรีที่มีชื่อเสียงอันดับหนึ่งของประเทศไทยซะด้วย

    เดี๋ยวเราไปตามดูกันต่อดีกว่าว่า วันแรกที่ รร. ใหม่ของเธอจะเป็นยังไง

    \"คุณแม่ ไปแล้วนะค้า\" \"จ้า ขับรถดีๆนะลูก\"





    ++++++++++++++++++++++++++++++++++++





    เอี๊ยด!

    \"อ่า ถึงซะที\" \"ว้าว ตื่นเต้นจังเลย>__<\"

    \"ฉัน จะมีเพื่อนมั้ยน้า\" อิงฟ้าพึมพำกับตัวเองเบาๆ ขณะก้าวลงจากรถ



    ในขณะเดียวกันนั้นเอง นักเรียนที่อยู่แถวๆ นั้นก็หันมามองเธอเป็นตาเดียว

    ก็จะไม่ให้มองได้ยังไงล่ะ กับความสูงระดับนางแบบ ผิวสีนำผึ้งเนียนสวย ผมยาวดำสลวย ที่ได้รับการมัดจนตึง

    เสริม รับกับใบหน้าคมและหน้าผากที่ได้รูป อิงฟ้าสวยระดับเป็นดาราได้โดยไม่อายใคร แต่สิ่งที่ทำให้เธอสะดุดตากว่านั้นก็คือ รอยยิ้ม และรังสีความเป็นมิตรของเธอ อีกอย่างนะคะเธอไม่รู้ตัวด้วยซ้ำค่ะว่าเธอสวย(คนเขียนกระซิบนะค่ะ กลัวยัยอิงฟ้าได้ยิน)



    \"เฮ้ย มองไรกันหว่า หรือว่าฉันลืม รูดซิบอะป่าววะ\" ในขณะที่เธอพึมพำเบาๆบวกกับสำรวจตัวเองอยู่นั้น

    \"ยัยฟ้า ยัยฟ้า\" มีเสียงที่คุ้นเคยตะโกนเรียกมา

    \"เอ๊ะ นั่นใครอะ\" อิงฟ้าพยายามมองตามสียง

    แล้วผู้หญิงผิวขาว ร่างบอบบาง หน้าตาน่ารักแบบจีนๆ ก็เดินเข้ามาหา

    \"อ๊ะ ยัยอัยย์ เฮ้ย มาอยู่นี่ได้ไงเนี่ย\"

    \"อืมคือฉันสอบติดที่นี่จ้ะ แผนก วิทย์ อ่ะ (>///<)\" เธอตอบอย่างอายๆ

    \"โอ้โห แผนกวิทย์ที่นี่แข็งมากเลยนะ เธอเก่งมากเลยนี่หน่า อัยย์ อืม แต่เธอก็เก่งมาแต่ไหนแต่ไรแล้วนี่เนอะ\"

    \"นี่ เลิกพูดแบบนั้นเถอะ เออว่าแต่วันนี้เธอแวะมากินข้าวเที่ยงกับฉันได้มั้ยอ่ะ >///<\" อัยย์หน้าแดงอีกครั้ง

    \"เออ เออ.... คือ.. เธอก็..ก็รู้ใช่ มั้ยล่ะว่า\"

    \"เอาล่ะ เอาล่ะ ยัยอัยย์ ฉันรู้หน่าว่าเธอเข้ากับคนอื่นไม่เก่ง เอาเป็นว่ากลางวันนี้ฉันไปกินข้าวกับเธอที่แผนกวิทย์แล้วกันจ้ะ\"

    อิงฟ้าตัด บทพร้อมกับยิ้มน้อยๆ เพราะรู้ดีว่าเพื่อนคนนี้เป็นยังไง

    \"อืม ขอบใจจ้ะ งั้น ฟ้าไปหาห้องเรียนเธอที่ตึกดนตรีเหอะ แล้วเจอกันตอนกลางวันนะ\" อัยย์พูดแล้วก็เดินจากไป

    \"อะ อืม จ้ะ\" ว่าแต่มันรุ้ได้ไงว่าเราเรียนแผนกดนตรีวะ อิงฟ้าคิดในใจ อ๋อรู้แล้วต้องเป็นคุณแม่แน่ๆเลย ชอบเมาท์ไปสามบ้าน แปดบ้านอยู่เรื่อย =____________= \"\"





    +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++





    พักเที่ยง

    \"เอ๊  ห้องยัยอัยย์อยู่ไหนน้า เรานี่ก็โง่จริงๆ ลืมถามห้องจนได้ ตึกแผนกวิทย์ทำไมมันใหญ่ขนาดนี้เนี่ย\"

    อิงฟ้าบ่นขณะกำลังเดินตามหาอัยย์



    และ แล้วขณะที่อิงฟ้ากำลังเดินตามหาไปเรื่อยๆนั้น

    \"โอ้โฮ นั่นอะไรอะ นี่มันห้องอะไรกันเนี่ย\" ฟ้าเดินหลงเข้าไปในห้องLab ขนาดใหญ่ที่มีอุปกรณ์ทันสมัยครบถ้วน

    \"ว้าว นี่มันห้องทดลองนี่นา โอ้โฮ มันใหญ่มากเลย เคยเห็นแต่ในการ์ตูนนะเนี่ยไม่นึกว่าจะมีอยู่จริงๆ\"

    \"อะ นั่นมันอะไรอะ\" อิงฟ้ากระซิบ \"นั่นมันคนนี่ เขากำลังจะทำไรอ่ะ\"



    อิงฟ้าค่อยๆย่องไปข้างหลังผู้ชายร่างสูงคนนั้น ช่ายเขาสูงมากอิงฟ้าคิดในใจ เขายืนหันหลังให้อิงฟ้าใส่ถุงมือยาง อยู่ในเสื้อกาวน์สีขาว

    เหมือนพวกนักวิทยาศาสตร์ เขากำลังทำอะไรบางอย่างอยู่

    อิงฟ้าค่อยๆย่องเบาๆ ค่อยๆย่องเพราะไม่อยากให้เขาตกใจ

    และแล้วอิงฟ้าก็เห็นภาพที่น่าสยดสยองอย่างยิ่ง

    เค้าถือมีดเล็กๆเหมือนมีดผ่าตัด กำลังจะผ่าทัองเจ้า.....กบน้อย และแล้ว..



    \"เฮ้ยยยยยยยยยย หยุดนะ\" ถึงแม้ว่าสมองอิงฟ้าจะคิดว่าไม่ควรจะพูดออกไป แต่แหมปากมันก็ไปเร็วกว่าซะแล้ว

    ผู้ชายคนนั้นชะงักแล้วหันหน้ามา มีสีหน้าสงสัย

    \"เออะ เอ่อ ฉะ ฉันหมายถึง... เอ่อ คือ -___-\"

    \"หมายถึง? อะไรครับ?????o__0\" เขาถามเสียงเรียบ

    โอ้โฮนายคนนี้เนียใช้ได้เหมือนกันเหะ สุภาพจังแถมใส่แว่นหนาเตอะ ท่าทางเคร่งน่าดูอิงฟ้าคิดในใจ

    \" คะ คือ นายไว้ชีวิตเจ้ากบตัวนั้นไม่ได้เหรอ YoY\"

    เขาทำหน้างง

    \"คือ คือ มันน่าสงสารนี่ นายจะผ่าท้องมันได้ยังไง ดูสิมันน่ารักจะตาย ^______^\" อิงฟ้าพูดไปพลางชีไปที่ตัวกบ

    \"น่ารักงั้นเหรอ?? >///<\"

    ผู้หญิงอะไร คิดว่ากบน่ารัก... เขาแค่คิดก็หน้าแดงขึ้นมา

    \"เอ่อ ผมหมายความว่า ผมก็อยากไว้ชีวิตมันนะครับ\" เขาพูดแก้เก้อ

    \"เอ่อ ดีเลยงั้นนายปล่อยมันไปเหอะนะ นะ ดูสิมันน่าสงสารออกจะตายไป ^0^\" อิงฟ้ายิ้มดีใจ

    ผู้หญิงคนนี้น่ารักจังเลย

    \"คือ ผม คงทำไม่ได้\"

    \"อ้าวไหงนายพูดงั้นล่ะ??T^T\" อิงฟ้าตีหน้าเศร้า

    \"ก็ ก็ เจ้ากบมัน.....ตะ ตายแล้วนี่ครับ \"

    อิงฟ้าทำหน้าโมโห \"นี่นายฆ่ามันเหรอ???!!!\"

    \"เอ่อ มะ ไม่ใช่ครับ คือตายอยู่แล้ว ตั้งแต่ที่จะซื้อมาทำการทดลองน่ะครับ=______=\"

    \"อะอ้าวเหรอ งั้นชั้นขอโทษทีนะ ^///^\" อิงฟ้ายิ้มเขินๆ

    \"แล้วนี่นายกำลังจะทำอะไรเหรอ\" หญิงสาวถามแก้เก้อ

    \"ผมกำลังจะผ่าท้องดูอวัยวะมันน่ะครับ\" เขาตอบโดยไม่ยอมสบตา

    \"เหรอ แล้วนี่นายชื่ออะไรเหรอ??\"

    ห๊ะ ผู้หญิงสวยขาดเนี้ยเนี่ยนะกำลังถามชื่อเรา คนอย่างเรา???? เขาคิด



    ว้าย!!! เค้าหน้าแดงอีกแล้ว ผู้ชายคนนี้น่ารักจัง(คนแต่งว่านะคะยัยนี่ต้องมีรสนิยมแปลกแหงๆ นายนี่เฉิ่มจะตาย)

    \"ชื่อ นาย...??\"

    \".........ทิตย์ ครับ\"

    \"นายว่าไงนะ 0___0??\"

    \"อาทิตย์\" เขาก้มหน้างุด อิงฟ้าทำหน้างงๆ \"ชื่อของผมไง^_^\" พูดจบอาทิตย์ก็ยิ้มเขินๆ

    อิงฟ้ายิ้มกว้าง \"ฉัน ชื่ออิงฟ้านะจ๊ะ เรา....เป็นเพื่อนกันแล้วนะ>____<\"

    \"อ้อ ครับเราเป็นเพื่อนกันแล้ว-___-\"

    \"เฮ้ยยยยยยยย ฉันลืมไปฉันกำลังตามหาเพื่อนน่ะ นายรู้จักมั้ยชื่ออัยย์ ป่ะ ??เค้าอยู่ม.4\"

    \"รู้ เขาอยู่ห้อง408\"

    \"อืมขอบใจนะ แล้วเจอกันใหม่นะนายพระอาทิตย์ ยิ้มแฉ่ง ^^\"

    และแล้วหญิงสาวก็จากไปพร้อมรอยยิ้ม





    +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×