คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : 1.เป็ดVSเห็ด , กุญแจVSยีราฟ [100%] เรียบร้อยแล้วนะคะ (:
ณ บ้านตระกูลคิม เวลา 9.00
“ม๊า~ ผมไปก่อนนะฮะ ฝากความคิดถึง ถึงป๊าด้วย…อ้อ ม๊า…บอกป๊าด้วยนะว่าอย่ารุนแรงผมเป็นห่วง ^[+++]^” ร่างบางของหนุ่มหน้าสวย คิม คีย์ เดินเข้ามาสวมกอดผู้เป็นแม่ ก่อนจะพูดประโยคที่ทำให้ผู้เป็นแม่หน้าแดงแปร๊ด
ทงเฮตีแขนลูกชายหน้าหวานอย่างหมั่นไส้
“พูดอะไรก็ไม่รู้ เราเนี่ย… ไปทำงานได้แล้ว..ป่านนี้เจ้าจงมันรอนานแล้วเนี่ย” ทงเฮพูดไล่ลูกชายหน้าสวยเพื่อแก้เขิน ก่อนจะหอมแก้มลูกชายร่างบางไปหนึ่งที
“ฮ่าๆๆ แม่เขินอ่ะสิ.. ผมไปแล้วนะ-3-” ร่างบางยิ้มหวานก่อนจะหอมแก้มทงเฮกลับแล้ววิ่งออกไปอย่างร่าเริง…
ทงเฮหันหลังกลับมาทำอาหารต่อ เตรียมต้อนรับสามีที่กำลังจะกลับบ้านจากการทำงานในไม่ช้า
“ที่รัก…ผมกลับมาแล้ว” เสียงพูดดังขึ้นพร้อมกับการโอบกอดจากด้านหลังของชายหนุ่มที่ชื่อ คิมคิบอม สามีของทงเฮ พ่อของคีย์และจงฮยอน
“กลับมาแล้วหรอ…กินอะไรก่อนมั้ย?” ทงเฮพูด พลางเอียงหน้าหลบริมฝีปากของคนตัวสูง
“กินสิ…” คิบอมว่าก่อนจะยิ้มเจ้าเล่ห์ มือหนาจับใบหน้าหวานของทงเฮให้หันมาก่อนจะประกบริมฝีปากลงบนปากอวบอิ่มอย่างดูดดื่ม
คิบอมถอนริมฝากออกอย่างอ้อยอิ่ง ก่อนจะรวบตัวร่างบางขึ้นพาดบ่าแล้วมุ่งหน้าไปยังห้องนอนโดยไม่ฟังเสียงท้วงของร่างบางเลยซักนิด…
และบทรักก็ดำเนินต่ออีกหลายชั่วโมง…
---------------------[10%]--------------------
.
.
ณ บริษัทธุรกิจโฮสต์อันดับต้นๆ ใจกลางกรุงโซล
ร่างสูงของ ชเว มินโฮ ลูกชายของ ชเวชีวอนเจ้าของบริษัทนี้กำลังเดินมุ่งหน้าไปยัง
ห้องทำงานส่วนตัวร่างสูงผลักประตูเข้าไปแต่ยังไม่ทันที่จะได้ก้าวก็มีเสียงของชายหนุ่มบาง
คนเรียกเขาไว้ซะก่อน
“คุณมินโฮท่านประธานเรียกพบครับ” ร่างสูงของคยูฮยอนเลขาส่วนตัวของท่าน
ประธานชีวอนเอ่ย
“ขอบคุณครับคุณคยู” มินโฮตอบรับก่อนจะทำหน้าเซ็งๆ แล้วเดินไปที่ห้องทำงานของ
ชีวอนตามที่สั่งไว้ ร่างสูงผลักประตูเข้าไปทันที โดยที่ไม่มีการเคาะประตูเลยแม้แต่นิด ก่อน
จะต้องตกใจเมื่อภาพที่ปรากฎตรงหน้าคือ ภาพของชายหนุ่มหรือก็คือชเวชีวอนพ่อของเขา
กำลังจูบอย่างดูดดื่มกับชายหนุ่มหน้าหวาน ทั้งสองไม่รู้เลยซักนิดว่ามีคนกำลังยืนดูอยู่
“อะแฮ่ม!!” มินโฮส่งเสียงเบาๆ เพื่อให้ทั้งสองรู้สึกตัว มิเช่นนั้นเค้าคงได้เห็นหนังสด
ต่อหน้าต่อตาแน่ๆ ทั้งสองผละออกมาด้วยความตกใจ ก่อนจะหันมามองผู้มาใหม่
“อ้าวมินโฮ…” ชายหนุ่มหน้าหวานเอ่ยก่อนจะยิ้มหวาน
“ทำไมแกเข้ามาไม่เคาะประตูวะ” ชีวอนบ่น …ให้ตายสิ…ค้างชะมัด…
“ถ้าผมเคาะประตูก็ไม่ได้เห็นม๊ากับป๊ากำลังจะ…กันดิ” มินโฮตอบเสียงนิ่งแต่แฝง
ไปด้วยความกวนประสาท
“ไอ้ลูกบ้า!!///” ชายหนุ่มหน้าหวานหรือก็คือฮยอกแจ แม่ของมินโฮและแทมิน ด่าลูกชายด้วยใบหน้าที่แดงอย่างกับมะเขือเทศสุก
“หึ…ป๊าเรียกผมมาทำไม”
“ฉันจะบอกว่า วันนี้มีประชุมตอน 9.30 น. ฉันจะให้แกเข้าประชุมกับแทมินแทนฉัน
เพราะฉันไม่ว่าง” ชีวอนตอบปัดๆ
“= = นิสัยนะป๊า…ก็ได้ๆ เดี๋ยวผมเข้าแทน มีแค่นี้ใช่มั้ย…งั้นผมไปแล้วนะ”
“ไปได้ซะก็ดี-3-” ชีวอนบ่นหงุงหงิง มินโฮกระตุกยิ้มที่มุมปากก่อนจะเดินออก
จากห้อง ทันทีที่ร่างสูงเดินออกจากห้อง ชีวอนและฮยอกแจก็เริ่มบรรเลงบทรักต่อทันที
“อ๊ะ…อ๊า…~”
.
.
.
“พี่จง~ เมื่อไรจะถึง…” เสียงบ่นรอบที่ล้านแปดของร่างบางที่กำลังนั่งหน้าเครียด
อยู่ในรถยนต์คันหรู
“บ่นมากว่ะคีย์ มาขับเองเลยมั้ย? = =” คิมจงฮยอนหรือก็คือพี่ชายของคีย์บ่นหงุงหงิง
“พี่! เอางี้ดีกว่า…เดี๋ยวพี่จอดข้างทางนะ เดี๋ยวคีย์จะเดินเข้าเอง แล้วพอพี่หาที่จอดได้ค่อยมาหาคีย์ โอเคนะ…”
“อืมๆ” ร่างสูงของจงฮยอนหักพวงมาลัยรถให้ออกไปด้านข้างก่อนจะจอดให้ร่างบาง
เดินลง
“รีบๆ มานะพี่…” คีย์ว่าก่อนจะเดินเข้าตัวบริษัท ที่อยู่ห่างไม่มากนี้ จงฮยอนมอง
น้องชายเดินเข้าไปในบริษัทจนลับตา ก่อนจะหักพวงมาลัยรถออก แต่ในจังหวะนั้นเอง…
ก็มีรถคันหนึ่งพุ่งมาด้วยความเร็วสูง
โครม!!!
“เฮ้ย! รถสปอร์ตกรู!!!” จงฮยอนสบถ เจ้าตัวรีบลงจากรถเพื่อมาดูความเสียหาย TOT
บุบเป็นแถบเลย
“อะไรเนี่ย นายหน้าเป็ด ขับรถยังไงให้มาชนรถผมเนี่ย ดูสิบุบเลย แล้วใครจะ
รับผิดชอบฮะ!! ...แน่ะด่าแล้วยังเฉย” ร่างบางที่เพิ่งเดินลงมาจากรถอีกคันบ่นงุ้งงิ้ง พลาง
จ้องหน้าของคนตัวสูงอย่างหาเรื่อง ใบหน้าหวานที่ดูเหมือนผู้หญิงอย่างมากทำให้จงฮยอน
เคลิ้มจนแทบจะลืมเรื่องรถชนด้วยซ้ำ แต่คำพูดที่ใส่ร้ายป้านสีเขาเห็นๆแถมยังหาว่าเค้าหน้า
เป็ดแบบนี้ยอมไม่ได้!!
“อ้าว คนสวย…พูดงี้มาจูบกับผมเลยดีกว่ามั้ย…คุณขับชนผมเห็นๆ”
“ผมไม่ได้สวย!!!...ผมไม่ได้ขับชนด้วย…ให้ตายสิ ยิ่งรีบๆอยู่” ร่างบางเถียงกลับก่อนจะกดรับโทรศัพท์
“ว่าไงครับพี่?...ฮะ!! มาแล้วหรอ…ผมเกิดอุบัติเหตุนิดหน่อยฮะ…เดี๋ยวผมจะรีบขึ้นไป
นะฮะพี่ ครับๆ” ร่างบางกดวางสายก่อนจะหันมาคาดโทษจงฮยอน
“วันนี้ผมจะยกโทษให้ก็แล้วกัน…เป็นเพราะผมรีบหรอกนะ ชิ!!” ร่างบางสะบัดหน้าหนี
จงฮยอนทำหน้าอาลัยอาวรณ์กับรถสปอร์ตอันสวยหรูที่ตอนนี้ข้างรถสีถลอกจนไม่เหลือ
ซาก TT~ ก่อนจะนึกขึ้นได้ว่าต้องรีบเข้าบริษัทก็รีบขึ้นรถหาที่จอดทันที…
---------------------[20%]--------------------
โทษนะคะที่อัพช้า
เม้นกันหน่อยนะ (:
ทางด้านคีย์ ณ บริษัทธุรกิจโฮสต์อันดับต้นๆ ใจกลางกรุงโซล
ร่างบางรีบเร่งเดินเข้ามาในตัวอาคารด้วยความรีบร้อน ขาเรียววิ่งขึ้นบันไดไปด้วย
ความรวดเร็ว ก่อนจะหยุดยืนอยู่ที่หน้าห้องประชุมใหญ่ มือบางยกขึ้นเคาะประตูพอเป็น
มารยาทก่อนจะเปิดเข้าไป แล้วก้มหน้าเล็กน้อยก่อนจะขึ้นมายิ้มเป็นเชิงสวัสดี
แต่ก็ต้องทำหน้างงทันที เมื่อเห็นสายตากรุ้มกริ่มของร่างสูงตรงหน้า
“คนสวย..มานี่มะ”
เสียงทุ้มเอ่ย ก่อนที่จะตบตักตัวเองเบาๆ ทำให้คีย์ต้องชักสีหน้าด้วยความไม่พอใจ
ปึง!!
“ขอโทษนะ…แต่ฉันไม่สวย แล้วก็ไม่ใช่ผู้หญิงอย่างนั้นด้วย!!” คีย์พูดด้วยความโกรธ พร้อมกับตบลงไปที่โต๊ะตรงหน้าของร่างสูง
“อืม..แต่ว่านายสวยจริงๆ นะ ^^ ”
มินโฮยิ้มก่อนจะดึงร่างบางมานั่งตัก (ได้ข่าวว่าเพิ่งเจอกันนะมินโฮ~) แล้วหอมแก้มไป
“นะ…นาย ปล่อยนะ” คีย์ดิ้น แต่มีหรอที่คนอย่างมินโฮจะปล่อย อาหารมาอยู่ตรงหน้า
“…”
มินโฮไม่ยอมปล่อย แถมยังเอาเอาจมูกโด่งๆ นั่น มาไซร้ซอกคอของคีย์อีก (เพิ่งเจอกันนะเฮ้ย!!)
“นี่…บอกว่าปล่อยไงล่ะ”
คีย์ใช้แรงเฮือกสุดท้ายกระแทกศอกเข้าที่ท้องของมินโฮเต็มแรง ทำเอามินโฮต้องลงไป
“อุ๊บ…นาย..ร้ายนักนะ ฮึ ”
“ทำไมล่ะฮะ ลงไปนอนแบบนั้นแล้วยังมาหัวเราะอีก ซาดิสม์ป่ะเนี่ย” คีย์พูดแล้วทำ
หน้าแหยงๆ ก่อนจะเดินไปที่ประตู อ๊ากก ฉันต้องไปอาบน้ำด้วยแอลกอฮอลล์ ขัดด้วยเกลือ ทำไงก็ได้ให้สัมผัลของไอ้บ้านี่ออก คิดแล้ว คีย์ก็ถูๆ บริเวณที่ถูกมินโฮไซร้จนเกิดรอยแดง
หมับ! อ๊ะ!
“เฮ้ย! 0[]0” คีย์ร้อง เมื่อจู่ๆ มีมือแกร่งมาโอบรอบเอวของเขา
“ฮึ…นายหนีฉันไม่พ้นหรอกน่า…คนสวย”
ว่าแล้วมินโฮก็ไซร้ซอกคอของคีย์อีกครั้ง(สงสารคีย์TT) ทำเอาคีย์หน้าแดงทั้งโกรธทั้ง
แอ๊ด!
“พี่ฮะผมมาแล้ว ^0^// อ๊ะ…ขอโทษฮะ T///T”
ร่างบางหนึ่งเดินเข้ามาด้วยความร่าเริง ดวงตากลม 2 คู่ เบิกกว้างเล็กน้อย แล้วใบหน้าหวาน (เยี่ยงสาววัยแรกแย้ม) ก็ขึ้นสีเรื่อ แล้วหนีออกนอกประตูไป
“อ้ากก…ปล่อยซิฟะ #@/\%&$” คีย์กระแทกเท้าลงไปที่เท้าของมินโฮแล้วสบถ
ยาวเหยียด
“โอ๊ย! เจ็บนะ” มินโฮร้องลั่น
“ฮึๆ ฉันว่ามันน้อยไปล่ะ ^^ ”
“ฮึ! เล่นกับใครไม่เล่น อย่ามาเล่นกับคิมคีย์นะจ๊ะ^^” พูดจบ ร่างบางก็รีบวิ่งออกไปนอกห้อง ต้องแก้ข่าวกับน้องคนนั้นก่อน อ้าก~
…ฮึ คิมคีย์งั้นหรอ…
ง่า..พี่มินโฮอ่า~ ทำอย่างนั้น..กับ…อ่า..เขิลล์ T///T
แฮ่กๆๆ
ร่างของพี่สาว(?)คนเมื่อกี้วิ่งมาหยุดข้างๆ ผม แล้วหอบแฮ่กๆ แค่วิ่งมามันเหนื่อยเราะ(มาวิ่งเองมั้ยจ๊ะแทม)
“น้อง…น้อง..อ่า…แฮ่กๆ น้อง…”
“…-0-”
“อ่า…เมื่อกี้มัน…ไม่ใช่อย่างที่นายคิดนะ”
“ฮะ…^^”
“นี่…นายชื่ออะไรน่ะ?”
“ผม ลีแทมินฮะ พี่ล่ะคับ?”
“พี่ คิมคิบอมนะ เรียกพี่คีย์ก็ได้~”
“คร๊าบ…แล้วพี่สาว มาทำอะไรที่นี่ฮะ”
“พี่มาคุยเรื่องงานน่ะ แต่ว่าพี่น่ะเป็นผู้ชายนะ!!!”
“อ่า…ผมเรียกพี่สาวได้มั้ย นะๆๆๆ” แทมินทำตาหวานเป็นเชิงอ้อน แล้วเขาจะปฏิเสธไงเล่า TOT
“อ่า…จ๊ะ^^;”
“ผมชอบพี่สาวจังเลย” พูดจบแทมินก็วิ่งเข้าไปกอดคีย์
….ง่า คิมคีย์ อนาคตนายจะเป็นยังไงเนี่ย T^T…
คีย์ไปไหนฟะ…ตรูจะรู้มั้ยว่าห้องไหน? โอ๊ย! เครียด เมื่อกี้โดนรถชน กว่าจะเรียกประกันมาเคลมอีก ยัยเด็กนั่นชนแล้วนี้ ถ้าเจอจะจับกดซะให้เข็ด!!!
อ๊ะ…นั่น!! ใครกอดคีย์อยู่นะ คุ้นๆ = =
“เฮ้ย! นาย…อ๊ะ…ไอ้เด็กเห็ด 0[]0”
จงฮยอนรีบวิ่งเข้าไปหาคีย์เพื่อกระชากคนที่กอดคีย์อยู่ แต่ก็ต้องชะงักอยู่อย่างนั้น นี่มัน… ไอ้เด็กนั่น!!!
“อ๊ะ…นายหน้าเป็ด -0-” แทมิน
“พี่ฮะ…^^” คีย์
“พี่สาวเป็นน้องชายของนายหน้าเป็ดนี่หรอ =0=?”
“อื้อ!! ^[+++]^”
“ง่า…พี่กับน้องนี่ต่างกัน ราวฟ้ากับเหวเลยแฮะ เนาะ ^^”
แทมินพูดแล้วมองหน้าจงฮยอน ทำเอาจงฮยอนปรี๊ดแตกขึ้นมา
“ฮะ…ฉันมันเป็นยังไงฮะ!!!”
“นายมันก็หน้าเป็ดไงล่ะ -^-++” แทมินพูดแล้วชี้หน้าจงฮยอน
“แล้วมันหนักหัวเห็ดๆ ของนายยังไงฮะ” ไม่ว่าเปล่ายังขยี้ผมแทมินอีก
“หยุดนะ หัวผมไม่ใช่หัวสาธารณะ”
แทมินพูดแล้วเอื้อมมือไปขยี้ผมจงฮยอนบ้าง ขยี้กันไปมา จนคีย์ทนไม่ไหวต้องห้ามด่วน ก่อนที่จะขยี้ผมกันจนร่วง- -*
“หยู๊ดดด~!! พวกนายจะทะเลาะให้มันได้อะไรกันเนี่ย…พี่จงอ่า…หยุดแกล้งน้องเลยนะ แล้วนี่ไปรู้จักกันได้ยังไงเนี่ย = =?” คีย์
“อย่ารู้เลย…นึกแล้วเซ็งจิต!” จงฮยอน
“ผมก็เซ็งเหมือนกันแหล่ะ ชิ!” แทมินก่อนจะจ้องหน้าจงฮยอนอย่างหาเรื่อง ร่างสูงก็จ้องกลับเช่นกัน (ถ้าเป็นปลากัด ลูกคงออกมาเป็นโหลแล้วล่ะ=[]=)
คีย์ส่ายหัวอย่างระอาก่อนจะเอ่ยห้ามอีกรอบ
“เฮ้อ~ …หยุดเถอะนะ…อ๊ะ!!” คีย์ร้องเสียงหลง เมื่อจู่ๆ ก็ถูกใครบางคน ดึงกระชากตัวเข้าไปในมุมกำแพงแถวนั้น ท่ามกลางสายตาของจงฮยอนและแทมิน
“เฮ้ย! แกทำไรน้องฉันวะ” จงฮยอนสบถพลางปรี่เข้าไปเพื่อจะช่วยคีย์ แต่ก็ถูกแทมินห้ามเอาไว้ด้วยสีหน้ากวนๆ
“จะตามไปทำไม…ไม่รู้หรือไง ว่าสองคนนั้นเค้ารักกัน” แทมินที่เห็นว่าใครเป็นคนลากคีย์ไปก็อยากจะให้สองคนนั้นสวีท(?)กัน ซึ่งคนที่ลากคีย์ไปก็ไม่ใช่ใครแต่อย่างใด แต่มันคือ ชเว มินโฮ พี่ชายของแทมิน!! [แทมินเข้าใจว่าคีย์เป็นแฟนกับมินโฮไปแล้ว -0-]
“จะบ้าหรอไง!!!...น้องฉันไม่เคยมีแฟนเว้ย~!!” จงฮยอนตะโกนเสียงดังลั่น จนคนที่อยู่ในห้องทนเสียงไม่ไหวต้องออกมา
“เอะอะอะไรกันวะ..0.0 อ้าว จงฮยอนมาแล้วหรอ…พี่ชายแกล่ะแทมิน?” ร่างสูงของชเว ชีวอน เปิดกระชากประตูออกมา ด้วยความหงุดหงิด ก่อนจะต้องตกใจ เมื่อเจ้าตัวต้นเหตุที่ส่งเสียงดังหาใช่ใครไม่ (ศัทพ์โบราณไปไหนเนี่ยนังไรเตอร์- -*) นั่นคือ…แทมินลูกชายของเค้าและจงฮยอนลูกชายของเพื่อนซี้เขานั่นเอง
“สวัสดีคับ คุณอา(_ _)” จงฮยอนโค้งหัวทักทายอย่างมีมารยาท
“ป๊าก็โทรตามสิ -3-” แทมิน
“สวัสดีจงฮยอน…ทำไมแกไม่โทรล่ะฮะ?” ชีวอนบ่น
“ขี้เกียจ…” คำตอบสั้นๆ ง่ายๆ ออกมาจากร่างเล็กทำให้ชีวอนแทบอยากจะกระโดดถีบเจ้าลูกชายหัวเห็ดถ้าไม่ติดว่ามีจงฮยอนอยู่นน่ะนะ ชีวอนถลึงตาแยกเขี้ยวใส่ลูกชายที่ยิ้มหน้าระรื่น มือหนาล้วงหยินโทรศัพท์ราคาแพงขึ้นมากดโทรหาเจ้าลูกชายตัวดีอีกคน
“[มีอะไรป๊า…]” ปลายสายรับด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดเล็กน้อย
“แกอยู่ไหน…รีบมาประชุมได้แล้ว”
“[เดี๋ยวผมจะรีบไปแล้วกัน แค่นี้นะป๊า]”
ตื้ดๆๆๆๆๆ~~~
“ไอ้ลูกเวรนี่!! …พวกเธอสองคนเข้าไปรอในห้องประชุมก่อนแล้วกัน…แล้วอย่าส่งเสียงดังอีกล่ะ…ฉันไปละ” ชีวอนกล่าวทิ้งท้าย ก่อนจะหันหลังเดินเข้าห้องส่วนตัวไป
ร่างสูงหันมาจ้องหน้ากับร่างเล็ก ใบหน้าหวานของแทมินสะบัดหนีไปด้านข้างด้วย
ความยียวน ก่อนจะเดินกระทืบเข้าไปในห้องประชุมอย่างหงุดหงิด
‘นายนี่มันสวยแต่กวนตีนจริงๆ หึ..น่าสนใจชะมัด’ จงฮยอนนึกคิด ก่อนที่จะเดินตามร่างเล็กเข้าไป
ปึง!!!
แผ่นหลังของร่างบางกระแทกกับประตูบันไดหนีไฟ ใบหน้าเรียวสวยเชิดขึ้น ดวงตาจ้องมองชายหนุ่มร่างสูงที่กำลังยืนคร่อมเค้า ด้วยสายตาหวั่นๆ แขนเรียวทั้งสองข้างถูกตรึงไว้กับประตูด้วยฝีมือของคนตัวสูง
“นาย…พาฉันมาที่นี่ทำไม”
“หึ…นายหนีฉันไม่พ้นหรอกน่า” ร่างสูงว่า ก่อนจะยื่นหน้ามาประชิดร่างบาง จมูกที่เป็นสัน ไซร้ลงกับซอกคอขาวผ่องของร่างบาง ก่อนจะเลื่อนมายังแก้มเนียนนุ่ม ร่างสูงฝังจมูกลงกับแก้มนุ่ม ก่อนจะค่อยๆ เลื่อนมายังริมฝีปากอวบอิ่ม แต่ยังไม่ทันที่จะได้ลิ้มลอง เสียงโทรศัพท์ก็ดังขัดขึ้นซะก่อน
ร่างสูงจิ๊ปากอย่างไม่สบอารมณ์ มือหนาล้วงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาก่อนจะดูเบอร์
‘My Father CHOI SIWON’
“มีอะไรป๊า…”
“[แกอยู่ไหน…รีบมาประชุมได้แล้ว]”
“เดี๋ยวผมจะรีบไปแล้วกัน แค่นี้นะป๊า” ร่างสูงกดวางสาย ก่อนจะหันมาจ้องร่างบางด้วยสายตาโลมเลียอีกครั้ง
“หึ!...ฉันจะปล่อยนายไปแล้วกัน…แล้วเจอกันคนสวย ^^” มินโฮว่า ก่อนจะยื่นหน้าไปประกบจูบร่างบางอย่างแผ่วเบาแล้ววิ่งหนีไป ทิ้งไว้เพียงคิมคีย์ที่ยืนอึ้ง 0[]0 กับการกระทำของคนตัวสูง …TT จูบของฉัน…
‘…นายนี่มันหวานดีจริงๆ…
--------------------[100%]----------------------
ขอบคุณที่บอกไรเตอร์นะคะว่ามันซ้ำTT ไรเตอร์แบบว่ารีบๆลง เลยไม่ได้ตรวจเลย
โทษนะคะที่อัพช้ามากๆ
เม้นกันหน่อยนะคะ
ติชม ดุด่า ตามสบาย ห้ามขายของ เท่านั้นพอ
ช่วงนี้อัพช้านิดนึง(ไม่นิดล่ะ) ไรเตอร์งานยุ่งมากค่ะ
ทั้งการบ้าน อัพบอร์ดคลับยู(ไรเตอร์เป็นมาสน่ะค่ะ) แล้วก็ตอบเม้นไฮอีก
สารพัดเลย ไรเตอร์ก็จะพยายามทยอยพิมนะคะ รักรีดเดอร์ค่ะ!! (('':
ไม่เม้นไม่อัพนะคะ !!
ความคิดเห็น