ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Yuri SF] Sweet More {SNSD}

    ลำดับตอนที่ #3 : SF Sweet More {Sweet Three Short}

    • อัปเดตล่าสุด 11 ต.ค. 52





    SHORT FICTION
    Sweet More ~~
    หวานยิ่งกว่าขนม 

    ......................................................................................................................................................


    “ขอบคุณมากค่ะที่มาส่ง ที่จริงอยู่ใกล้เอง”และหันไปมองตรงร้านวาฟเฟิลที่ตกแต่งร้านน่ารักเหมาะกับโรงเรียนที่อยู่ไม่ห่างจากหน้าโรงเรียนไม่เท่าไหร่
    “แหะ แหะ เสียงหัวเราะไม่เต็มเสียงเพื่อกลบเกลื่อนอาการตัวเองที่ทำอะไรแปลกๆออกไป
    “ได้เวลาแล้วค่ะ”
    “บายค่ะ คุณชายวาฟเฟิล”คนนั้นค่อยๆเดินหายเข้าไปในโรงเรียนที่มีเด็กวิ่งกันอยู่
     
                                                                “บายค่ะ”
     
     
    ……………………………………………………………………………

    คนที่กำลังนั่งมองไปที่มือตัวเองและหัวเราะตัวเองเบาๆที่เวลาอยู่คนนั้นแล้วไม่ค่อยมีสมาธิชอบทำอะไรแปลกๆออกไปทำให้มือโดนเตาจนได้พลาเตอร์ลายหมีน้อยมาแปะที่นิ้วตัวเอง
    ในโรงเรียน........
    “เด็กๆค่ะ เดี๋ยวเต้นตามครูน่ะค่ะ”เสียงของครูสาวที่ยืนอยู่บนเวทีและเริ่มออกท่าเต้นเพื่อให้เด็กออกกำลังกาย
    “ครับ/ค่ะ”
    คนที่นั่งอยู่หันตามเสียงที่ดังขึ้นพยายามมองหาต้นเสียงและรอยยิ้มก็ค่อยๆผุดขึ้นมาและลุกขึ้นขยับร่างกายตามคนที่ยืนเต้นบนเวที
    “นักเรียน ลองหันไปดูข้างหลังสิค่ะ”นักเรียนที่ออกกำลังกายหันไปตามที่คุณครูบอก
    คนที่พยายามเต้นตามเสียงเพลงโดยไม่สนใจว่าใครจะมองอยู่ก็ต้องสะดุ้งเล็กน้อยเพราะตอนนี้ตัวเองกายเป็นเป้าสายตาจากเด็กๆหันมาและพากันหัวเราะกันซะจนทำให้คนที่เต้นหยุดพลางหันซ้ายหันขวาและยกนิ้วมาชี้ที่ตัวเองให้เข้าใจว่าที่หัวเราะไม่ใช่ตัวเองแต่เมื่อเห็นคนที่ยืนอยู่บนเวทีพยักหน้าลง          คนที่เข้าใจความหมายดีหันซ้ายหันขวาอีกครั้งและออกตัววิ่งไปอย่างรวดเร็วเด็กๆที่เห็นเหตุการณ์และครูสาวที่ยืนมองต่างพากันหัวเราะกันสนุกสนาน
     
    ............................................................................................................

    ซ่า ซ่า ๆๆ
    ฝนที่ตกลงมาทำให้เวลาของคนที่กำลังจะกลับบ้านต้องช้าลงไปอีกแต่ด้วยความจำเป็นวันนี้ต้องรีบกลับ ความคิดที่จะวิ่งตากฝนกลับบ้านผุดเข้ามาในความคิดทันทีขาที่กำลังจะก้าวออกพ้นประตูต้องหยุดลงเพราะความรู้สึกว่าตัวเองไม่ได้โดนฝนให้เปียก
    “กลับด้วยกันไหมค่ะ”ร่มที่กางออกมาเพื่อกันฝนให้กับคนที่ต้องวิ่งตากฝนกลับบ้าน
    “ค่ะ”ใบหน้าหวานยิ้มให้เล็กน้อยและเริ่มออกเดินภายในร่มโดยมีคนร่างสูงถือให้

    หน้าบ้าน.........

    “ขอบคุณมากเลยค่ะที่มาส่ง”พลางก้มหัวเล็กน้อยเป็นการขอบคุณ
    “ไม่เป็นไรค่ะ ทำด้วยความเต็มใจค่ะ”ทั้งที่เตรียมตัวเพื่อมาพูดสุดท้ายใบหน้านั้นก็ค่อยๆแดงขึ้นมา
    “เออ ครูสิก้าค่ะ เออ คืนนี้ฝันดีค่ะ”พูดจบก็รีบวิ่งไปโดยไม่สนใจที่จะกางร่มทั้งที่ฝนตกอยู่
     
                                     “ฝันดีเหมือนกันค่ะ คุณชายวาฟเฟิล”
     
           …………………………………………………………………………..

    “ครูสิก้าค่ะ”เมื่อเห็นคนที่ต้องการพบก็ออกตัววิ่งมาทักพร้อมกับยื่นวาฟเฟิลให้
    “ค่ะ ให้หรอค่ะ”ใบหน้าหวานหันมายิ้มให้แต่ก็แฝงไปด้วยความสงสัยเล็กน้อย
    “ค่ะ พอดีว่าลองทำสูตรใหม่ ค่ะ ฮัดชิ้ว”พูดจบประโยคก็ฮัดชิ้ว ออกจนทำให้คนที่รับวาฟเฟิลขำเล็กน้อย
    “ไปกินยาก่อนไหมค่ะ”พร้อมยกมือมาสัมผัสหน้าผากคนตัวสูงกว่าทำให้ใบหน้าของคนที่ถูกสัมผัสเริ่มแดงขึ้นมา
    “ค่ะ”และเดินตามอีกคนเข้าไปในโรงเรียน


                                                 ..................................................................

    ยาวไปหรือเปล่าสำหรับตอนนี้
    เพราะไรเตอร์ไม่เคยอัพยาวสั้นตลอด
    ฮ่า ฮ่า ช่วงนี้คอมเม้นน้อย คนเข้าน้อย
    เศร้าเล็กๆ หรือยังไม่ปิดเทอมกันเยอะ
    ตอนหน้าคงจน มั้ง!
    ถ้าจบมี Short Fic ตอนเดียวจบค่ะ
    ฝากติดตามด้วยค่ะ
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×