คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : My Princess♥8::Meeting Girl [Extra Part]
Meeting Girl [Extra Part]
หลังจากที่เหล่าวองโกเล่ทั้งหลายมากันครบแล้ว(?)ก็เริ่มการแนะนำตัวกันอย่างเป็นทางการได้สักที!
“เอ่อ...ว่าแต่ใครเห็นโคลมที่น่ารักของผมบ้างครับ”มุคุโร่พูดพร้อมยิ้มที่เป็นเอกลักษณ์อย่างเดิมให้กับทุกคน
และแน่นอนว่าไม่มีใครเห็นโคลมกันเลยสักคน แล้วโคลมไปไหนเสียล่ะ
ย้อนไปประมาณตอนเวลา8นาฬิกาตรง
หลังจากที่ซามายะรับคำสั่งของผู้เป็นมารดาให้ไปเรียกน้องๆของเขา เมื่อเขาไปเรียกน้องๆเสร็จก็มานั่งเศร้าอยู่คนเดียวที่มุมประจำของเขาในสวนหลังบ้าน นั่นก็คือเรือนปลูกดอกไม้ของตัวเอง
“นี่แกรู้มั้ยว่ามีอะไรเกิดขึ้นกับบ้านของฉันบ้าง”
...............
“นั่นสินะแกคงไม่รู้หรอก”
...............
“ไม่รู้ว่าคุณแม่เป็นอะไรขึ้นมาถึงให้ใครที่ไหนไม่รู้มาดูแลพวกน้องๆของฉันโดยเฉพาะไอ้คนที่มาดูแลซาโยะจัง ดูท่าทางไม่ค่อยน่าไว้ใจสักเท่าไหร่เลย”
-_- เอ่อ.........รีดเดอร์ทั้งหลายอย่าเพิ่งเข้าใจผิดว่าซามายะอกหักจนเป็นบ้าหรือเปล่า แล้วมานั่งคุยกับดอกไม้ ต้นไม้แบบนี้ แต่นี่มันคือการระบายอย่างหนึ่งของเขา
“ทำไมคุณถึงต้องมาว่ากันแบบนี้ด้วยล่ะคะ”เสียงใสๆของใครบางคนเรียกความสนใจของซามายะที่กำลังคุยกับดอกไม้ให้หันมามองทางต้นเสียง
“คุณเป็นใครครับ?”
“ฉันชื่อ โคลม โดคุโร เป็นผู้ช่วยของคนที่มาดูแลคุณหนูมิโนริค่ะ”ใช่แล้ว!คนที่โผล่มาก็คือโคลมนั่นเอง
“ผมซามายะเป็นลูกชายคนรองของบ้านนี้ครับ”
“ค่ะ ฉันพอจะรู้มาบ้างว่าคุณหนูมีพี่ชายอยู่ แต่ไม่นึกว่าพี่ชายคุณหนูชอบพูดจาพาดพิงคนอื่น”
“อย่างนั้นเหรอครับ แต่คนของพวกคุณน่ะทำร้ายซาโยะจังก่อนนี่ครับ”
“ทำร้าย?”
“คนที่ชื่อฮิบาริอะไรนั่นน่ะ ทำร้ายซาโยะจังก่อน แต่ไม่ยักจะถูกคุณแม่ว่าอะไรเลยสักนิด แถมคุณแม่ยังจะให้หมอนั่นมาดูแลซาโยะจังอีก!”
ซามายะพูดจบโคลมก็เกิดอาการนิ่งจนจะกลายเป็นหินไปเสียแล้ว เพียงเพราะแค่คำๆเดียวของซามายะที่ทำให้เธอนิ่งแบบนี้ได้นั่นก็คือ ‘ฮิบาริ’
กลับมาสู่ปัจจุบัน ในขณะที่ทุกคนอยู่ในห้องรับแขกของบ้านตอนนี้โคลมกับซามายะยังนั่งคุย(?)กันยังไม่จบเลยเพียงแค่เรื่องเดียว.....เอ่อ....จะเรียกว่าคุยก็ไม่ถูกสักเท่าไหร่ น่าจะบอกว่าพวกเขากำลังต่อปากต่อคำกันอยู่มากกว่า
“คุณดูเป็นผู้ใหญ่เสียเปล่านะคะ”
“คุณก็ไม่แตกต่างไปจากผมนักหรอก”
“แต่ยังไงคุณฮิบาริ เขาก็เป็นอย่างนั้นของเขามาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว อยู่ไปเดี๋ยวก็ชินเองแหล่ะค่ะ”
“คุณจะพูดยังไงก็ได้ แต่ซาโยะจังของผมไม่ควรจะให้คนแบบนั้นมาดูแล”
ด้วยประการฉะนี้ทั้งโคลมจึงไม่ได้อยู่ในห้องรับแขกด้วย
ณ ห้องรับแขก
“งั้นก็ช่างก่อนเถอะ โคลมอาจจะเดินดูรอบๆบ้านอยู่ก็ได้ เดี๋ยวค่อยให้โคลมแนะนำตัวทีหลังแล้วกัน”
“เอาตามนั้นก็ได้ครับวองโกเล่”มุคุโร่ตอบพลางส่งยิ้มให้กับมิโนริ
“เอาละครับผมขอแนะนำตัวคนแรกเลยดีกว่า ผมชื่อซาวาดะ สึนะโยชิ ครับ คุณหนูจะเรียกชื่อผมก็ไม่ขัดครับ ผมจะมาเป็นคนดูแล(หัวใจ?)ของคุณหนูชินเนริครับ^w^”สึนะพูดพร้อมกับแถมรอยยิ้มพิมพ์ใจให้กับใครหลายคนที่ไม่ใช่เหล่าคุณหนูอย่างแน่นอน(?)
“ฉันชื่อโกคุเดระ ฮายาโตะ มาดูแล(หัวใจ?)ยัยคุณหนูงี่เง่านามว่า ฮิรามิ- -++”โกคุเดระแนะนำตัว แต่ว่าไมได้เป็นการแนะนำตัวที่ธรรมดาเพราะยังมีการแอบกัดกันทางสายตาของทั้งคู่อยู่
“โย่ ฉันยามาโมโตะ ทาเคชิ จะมาดูแล(หัวใจ?)คุณหนูริริน ฝากเนื้อฝากตัวกับทุกคนด้วยนะ”ยามาโมโตะแนะนำตัว แถมยังไม่ลืมที่จะส่งรอยยิ้ม+สายตาหวานเสียจน น้ำตาลทรายขาว น้ำตาลทรายแดง น้ำตาลก้อน น้ำตาลปี๊บ น้ำตาลสด เรียกอาจารย์+อายไปตามๆกันเพราะสู้ความหวานไม่ได้ ส่วนริรินก็หน้าเริ่มขึ้นสีเล็กน้อย(?)จากสีชมพูอ่อนๆๆๆกลายเป็นสีแดง(?)
“ฮิบาริ เคียวยะ มาดูแล(หัวใจ?)ยัยบ้านั่น”เอ่อ....- -;;ดูท่าทางฮิบาริจะไม่ค่อยถูกชะตา(?)กับคุณหนูซาโยริสักเท่าไหร่ ก็คุณพี่ท่านส่งสายตานิ่งๆ กวนๆ โหดๆ(ตกลงมันยังไงกันแน่-_-;;----EK) แต่มีหรือที่คนอย่างซาโยริจะยอม
“ใครบ้า นายนั่นแหล่ะ ประสาท สมองเสื่อม!”
สายตาของทั้งคู่ยังคงสปาร์คกันอย่างต่อเนื่องในอากาศบวกกับการแผ่รังสี(ทะมึน)ของทั้งคู่ ทำให้คนที่อยู่รอบๆถอยห่างทั้งคู่ออกไปทีละนิด
“คุฟุฟุ ผมโรคุโด มุคุโร่ ครับ ผมมีหน้าที่ดูแล(หัวใจ?)คุณหนูมิโนริครับ”มุคุโร่พูดพร้อมกับยิ้มอันเป็นเอกลักษณ์ของตัวเองให้กับมิโนริที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามและยังคงอ่านหนังสือ(เล่มเดิม)โดยที่ไม่ได้ใส่ใจกับคำแนะนำตัวของเหล่าวองโกเล่เลยแม้แต่น้อย
“ผมชื่อแลมโบ้ครับ ผมมาดูแลคุณหนูมิโยโกะ และอีกอย่างคุณหนูมิโยโกะอย่าเรียกผมว่าbufอีกนะครับ เพราะผมไม่ใช่”แลมโบ้พูดพร้อมกับส่งรอยยิ้มเจื่อนๆให้กับมิโยโกะ แต่ดูท่าทางมิโยโกะจะไม่สนใจเลยแถมยังเหมือนกับว่านั่งจิ้นอะไรบางอย่างอยู่อีกด้วย
(อ่า....หนูมิโยโกะนั่งจิ้นอะไรอยู่เหรอ----EK)
(หนูนั่งจิ้น(Y)คนพวกนั้นน่ะค่ะ-.,- พวกเขาน่าจิ้นดีนะคะ----มิโยโกะ)
“ซาซางาวะ เรียวเฮ!!!! มาดูแลยัยหนูไอรินะสุดหูรูด!!!!”เรียวเฮแนะนำตัวด้วยน้ำเสียงที่เป็นเอกลักษณ์(แหกปากนั่นเอง) จนทำให้ไอรินะที่นั่งตรงข้ามมองตาขวาง
“ทีนี้ทุกคนก็รู้แล้วว่าใครมาดูแลใครบ้าง ทีนี้ก็..ทุกคนช่วยพาคนดูแลของตัวเองไปที่ห้องหน่อยนะ แล้วอีกอย่างแม่ก็บอกแล้วนะว่าใครพักห้องไหนพวกหนูคงไม่ปัดความรับผิดชอบหรอกนะ...เอาล่ะแม่ไปดูการเตรียมงานค่ำนี้ดีกว่า”ไม่รอให้พวกลูกสาวได้ขัด คุณนายก็รีบตัดบทแล้วเดินออกไปจากห้องรับแขกทันที ปล่อยให้สาวๆทำหน้าอยากตายวินาทีละหลายๆรอบเสียจริง!
เอ่อ....ก่อนจาก- -*
เหล่าตัวละคร-----ไรท์เตอร์ในวงเล็บตอนที่พูดแนะนำตัวนั่นมันคืออาร๊ายยยยยยยยยยยยย (วิบัติเพื่อเสียง)
EK-----ก็ความจริงของตัวละครชายที่พูดไม่ได้ไง-w-
เหล่าตัวละครหญิง-----หือ?
เหล่าตัวละครชาย------ว่าไงนะครับ/ยัยไรท์เตอร์(ทุกคนชักอาวุธ)
EK-----กลับไปอ่านข้างบนสิ ส่วนไรท์เตอร์ลาก่อนล่ะ เจอกันตอนหน้า งานเลี้ยงที่สุดสนุก(?)
------------------------------------------------
GG ..
Themeไม่เกี่ยว
แต่ไรท์มันอยากเอาลงเพราะความชอบส่วนตัว(ฮา)
ดูนิ้วนางพวกเขาสิ มันช่างสวยจริงๆ
ขอขอบคุณคุณม่านทรายที่ช่วยดูคำผิดให้ค่ะ
ช่วงนี้รู้สึกไรท์มันพิมพ์ผิดบ่อยแฮะ- -*
ความคิดเห็น