ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic Reborn]Heart Rate หัวใจสั่งให้บอกรักยัยนักล่า

    ลำดับตอนที่ #8 : บทที่6::บัดดี้กับการล่าที่ทุลักทุเล[NH vs Vampire]

    • อัปเดตล่าสุด 1 เม.ย. 54


     บัดดี้กับการล่าที่ทุลักทุเล(NH vs Vampire)

     

    เมื่อจัดห้องและของเข้าที่เข้าทางแล้ว ห้องแต่ละห้องจากห้องส่วนตัวก็กลายเป็นห้องส่วนตัวของคน1กลุ่ม เพราะบ้านหลังนี้ไม่ได้ใหญ่โตมโหฬาร ถึงขนาดมีห้องให้นอนเป็นสิบยี่สิบห้อง เพราะว่ามีห้องนอนอย่างจำกัดจึงมีการแบ่งปันกันเกิดขึ้น เมื่อห้องหนึ่งคุณต้องนอนกัน2-3คน

    และหลังจากมื้อเย็นผ่านไปโดยที่บรรยากาศ..เอ่อ...ที่ไม่คอยราบรื่นอย่างเท่าที่ควรจะเป็น ไม่รู้ว่าเป็นเพราะรังสีแปลกๆที่พวกเขาแข่งกันแผ่ออกมากันหรือว่าบรรยากาศมันก็จะเป็นแบบนี้จะเป็นธรรมดาของอีกฝ่ายอยู่แล้วกันแน่- -;

    ทั้งๆที่ตอนนี้ถ้าเป็นปกติล่ะก็สาวๆทั้ง7คนคงแยกย้ายกันอยู่คนละที่ละทาง เพื่อเตรียมตัวสำหรับงานล่าในแต่ละคืน แต่ตอนนี้พวกเธอได้มานั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นพร้อมกับเหล่า7หนุ่มผู้มาใหม่ โดยที่แบ่งกันอยู่คนละฟาก= =;;;;;;

    “ฉันตัดสินใจแล้วล่ะ”จู่ๆไอเรก็ลุกพรวดขึ้นมา เหมือนนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ เธอปรายตามองเหล่าหนุ่มๆสาวๆที่อยู่ในห้องนั้นก่อนสูดหายใจเข้าลึกๆและพูดบางสิ่งบางอย่างที่ราวกับว่าจะทำร้ายจิตใจสมาชิกที่น่ารัก(?)ทั้งหลาย

    “พวกเราจะต้องจับคู่บัดดี้”ไอเรพูดเสียงหนักแน่น และแน่นอนว่าแย้งได้ แต่ถ้าไม่ให้มีล่ะก็คงเจอฤทธิ์บางอย่างเข้าไปแน่

    “งั้นฉันคู่กับเธอนะไอ^^”โคอุเซ็นพูดขึ้นเป็นคนแรก แต่เหมือนสิ่งที่หวังต้องพังทลายลงไป

    “อย่างนี้ก็ดีสิ เนอะริส^^”ซาซารุที่นั่งใกล้ไอริสหันมาพูดกับไอริส

    “ฉันก็ว่าอย่างนั้นแหล่ะ”ไอริสก็เห็นด้วยกับสิ่งที่ซาซารุพูดเช่นกัน

    “อย่างน้อยฉันก็มั่นใจได้ว่าฉันไม่ได้คู่กับยัยนั่น...”เคียวคุพูดพลางปรายตามองเซ็น

    “งั้นก็ต้องเหลือเศษอ่ะดิ”เมกุมิพูดพลางมองไปยังรอบๆตัว

    แต่เป็นดั่งเช่นสวรรค์นั้นได้กลั่นแกล้งสาวน้อยน่ารัก(?)ทั้ง6(?) โดยที่หัวหน้ากลุ่มของพวกเธอกำลังจะเอ่ยบางอย่างออกมาด้วยความมั่นใจ

    “คู่บัดดี้น่ะ อยู่ฝั่งนั้นต่างหาก^^”ไอพูดพลางมองไปยังฟากที่หนุ่มๆนั่งอยู่

    “ล้อเล่นใช่มั้ยไอ- -”โคอุเซ็นพูดขึ้นอย่างเซ็งๆ

    “เปล่าฉันพูดจริง”

    “เธอกำลังส่งนรกให้เพื่อนเธอเลยนะ!

    “ฟังนะ พวกถูกส่งมาเป็นผู้ช่วยใช่มั้ยล่ะ”

    “(- -)(_ _)(- -)(_ _)”ทุกคนต่างพยักหน้าอย่างเดียวกัน

    “และเราก็ยังไม่รู้ว่าใครฝีมือเป็นยังไง ทางที่ดีก็ควรจะให้ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน”

    “...”

    “ถ้าหากมัวแต่ทะเลาะกัน หรือปล่อยรังสีแปลกๆนั่น ออกมาโดยที่ไม่รู้เลยว่าที่แท้จริงแล้วใครเป็นยังไงน่ะ มันจะเกิดความสามัคคีกันได้ยังไง ใช่มั้ยล่ะ”

    “....”

    “ทุกวันนี้คนเราก็อยู่กันด้วยคำว่าอคติมากเกินพอแล้ว อย่าให้มันมาทำลายเรื่องงานเลย”

    “.....”

    “เพื่อไม่ให้เกิดปัญหาในฐานะที่ฉันเป็นหัวหน้า ฉันจะจับคู่ให้เอง ห้ามขัดด้วย- -”

    “......”

    เมื่อถูกไอเรพูดดักคอก็ทำให้คนที่กำลังจะอ้าปากเถียง ก็ต้องเงียบเพราะสายตาที่บ่งบอกว่าเอาจริง

    “ยูกิ เธอรู้จักพวกนั้นอยู่แล้วงั้นก็ช่วยเป็นบัดดี้กับเจ้าตัวแหกปากนั่นที- -”

    “ฮะ!?”

    “จะทำให้ดีสุดหูรูดดดดดดดดดดดด>O<!!!!!

    “ต่อไปเคียว... เจ้านั่นก็แล้วกัน- -”ไอเรพูดพลางชี้ไปที่แรมโบ้ที่กำลังนั่งยิ้มแป้นส่งมาให้กับเคียวคุ

    “ฉันคิดว่าเธอใจดีมาตลอด แต่ตอนนี้มันไม่ใช่!

    ^^~~~

    “ซารุ... คนยิ้มมากๆนั่นไปก็แล้วกัน”ไอเรยังคงพูดต่อไปโดยไม่สนใจเสียงของเคียวคุ

    “อ..อื้ม”มันก็ดีกว่าได้เจ้าสับปะรดนั่น!

    “ฮะๆ ฉันได้คู่เธอเหรอ เสียดายจังแฮะ...

    “ริส ฉันรู้ว่าเธอน่ะ... เอาเป็นว่าคู่กับคนนั้นก็แล้วกัน^^”ไอเรพูดพลางชี้ไปยังหนุ่มน้อย(?)หน้าหวาน

    “อื้ม!

    “ผมเหรอ?”

    “เธอ...เซ็น คู่กับเจ้านั่นไป ท่าทางขี้โวยวายชะมัด”

    “แล้วทำไมเธอไม่คู่กับเจ้าหมอนั่นเองล่ะ-O-”

    “นั่นสิทำไมฉันต้องคู่กับยัยนี่ด้วย- -”

    “.....”ไอเรยักไหล่ให้ทั้งสองคนก่อนจะหันไปหาคนสุดท้ายที่ได้ท้ายสุดของกลุ่ม

    “มิจังเลือกสิอยากคู่ใคร^^”ยิ้มเคลือบยาพิษของไอเร(ที่น้อยคนจะได้เห็น)ถูกส่งไปให้สาวนามว่าเมกุมิ

    “แล้วแต่เธอนะ- -;;;รอยยิ้มที่ไม่น่าไว้ใจอย่างยิ่ง

    “งั้นก็คุณก็แล้วกันนะคะ^^”ไอเรหันไปบอกกับมุคุโร่ที่นั่งยิ้มปนเสียดายที่ตัวเองไม่ได้คู่กับคนที่อยากจะเป็นบัดดี้ด้วย

    “สุดท้ายก็เหลือคุณ....หวังว่าจะร่วมกันทำงานได้ดีนะ^^”ไอเรหันไปบอกกับชายนามว่า ฮิบาริ เคียวที่นั่งปล่อยรังสีแปลกๆนั่น(สมทบ)อยู่ตลอดเวลา

    “ฉันไม่จำเป็นต้องทำงานร่วมกับสัตว์กินพืช”

    “แต่อีกไม่นานคุณอาจจะกลายเป็นสัตว์กินเนื้อที่อยากจะเป็นมังสวิรัติก็ได้นะคะ^^”ยิ้มที่เคลือบด้วยพิษนั้นถูกส่งไปให้บุคคลตรงหน้าอีกครั้งหนึ่ง

    “ใครจะเคลียร์เรื่องส่วนตัวหรืออะไรก็เชิญหลังไมค์ แต่ถึงเวลางานเมื่อไหร่จะเขม่นกันแค่ไหน ก็ต้องละไปให้หมด”ไอเรหุบยิ้ม(เคลือบพิษ)พลางหันกลับมาพูดกับทุกคนอีกครั้งหนึ่ง“เอาล่ะ ไปเตรียมตัวกันได้แล้ว ส่วนอาวุธของพวกนายน่ะ ฉันว่าก็คงมีอยู่ แต่ก็ช่วยเอาปืนสั้นที่เตรียมไว้ให้ในห้องรับแขกนั่นไปคนละสองกระบอกนะ”

    “????”

    “ไม่ต้องงงหนุ่มๆ ฉันเตรียมไว้ให้เพราะบางครั้งอาวุธที่มีอยู่น่ะมันอาจใช้ไม่ได้ แล้วยาถอนพิษฯนั่นด้วย อย่าลืมล่ะ ไม่มีอะไรแล้วฉันขอตัวไปเตรียมตัวก่อนนะ อีก1ชั่วโมงเจอกันหน้าบ้าน”ไอเรพูดจบก็เดินกลับห้องตัวเองไป

    คิดว่าเรื่องมันจะจบลงง่ายโดยที่มีบัดดี้ แต่ไม่มีปัญหางั้นเหรอ....?

    แน่นอนว่ามันเป็นไปไม่ได้เด็ดขาด!!!!

    หลังจากนี้แหล่ะปัญหาใหญ่ของพวกเธอและเขากำลังตามมา ถึงมันใหญ่ได้ไม่เท่ากับเรื่องบางเรื่องที่เกี่ยวข้องกับชีวิตของมนุษย์ทั้งโลกก็ตาม

     

     

    อยากเห็นคู่ไหนในบทต่อไป????

    ปล.คงกำลังคิดอยู่ล่ะสิว่าไรท์มันจะทำอะไรกันแน่-w-?

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×