ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic Reborn]Heart Rate หัวใจสั่งให้บอกรักยัยนักล่า

    ลำดับตอนที่ #14 : บทที่12::งานน่ะมันเพิ่งเริ่ม

    • อัปเดตล่าสุด 5 เม.ย. 54


    งานน่ะมันเพิ่งเริ่ม

     

    [Part by Takeshi]

    ฮะๆ มันก็ดีนะที่ได้เดินมากับคู่อื่นอย่างคู่ของโกคุเดระน่ะนะ^^

    ทำไมน่ะเหรอ..? ก็คงเพราะคนที่เป็นบัดดี้ของโกคุเดระมั้งครับ ผมว่าเธอน่ารักดีออก ถึงภายนอกจะดูไม่เหมือนคนน่ารักก็ตามทีเถอะ ผมหมายถึงเธอสวยน่ะครับ^^

    ก็คงเป็นเพราะพรหมลิขิตล่ะมั้งครับ ที่ทำให้คู่ของผมกับคู่ของโกคุเดระได้เดินมาทางเดียวกัน แต่คิดแล้วก็น่าเสียดายนะครับ ที่เธอไม่เห็นจะสนใจผมเลยซักนิดT^Tได้แต่เดินคุยกับเพื่อนของเธอแทน ทาเคชิคนนี้ปวดใจ

    ผมอยู่ที่โน่นไม่เห็นมีใครปฏิเสธผมเลยยิ่งสาวๆสวยๆแล้วล่ะก็...ผมพูดมากไปสินะให้รู้ไว้แค่นี้พอครับ(^-^)b

    “แล้วนี่เราจะต้องเดินไปถึงเมื่อไหร่กันเหรอ ก่อนที่จะแยกกันน่ะ^^?”ผมถาม

    “แยกกันเมื่อไหร่ก็เมื่อนั้นแหล่ะ”

    ขอบคุณสำหรับคำตอบมากครับ มันแสนถูกใจของผมจริงๆ

    “ฮะๆ แล้วเธอชอบกินอะไร”

    “จะเอาไว้ไปเป็นความรู้ประดับหัวนายหรือไง”

    “ก็อยากรู้ไว้เฉยๆ^^

    “ฉันจะไปกับซารุ- -”เธอพูดจบก็ลากคู่บัดดี้ผมไป

    เธอไม่ชอบหน้าผมถึงขนาดนั้นเลยเหรอ ผมไปทำอะไรให้เธอโกรธหรือเปล่าน่ะ^^a

    “เป็นไงแก โดนสาวเมินสนิท”โกคุเดระเข้ามาทักผม

    “ก็นิดหน่อยน่ะ เพราะอาจยังไม่คุ้นกันก็ได้^^”ผมตอบพร้อมกับมองตามหลังของเธอไป

    “รู้สึกอะไรหรือเปล่า?”จู่ๆโกคุเดระก็ทักผมขึ้นมา

    รู้สิ...เดี๋ยวก็เสียชื่อสายเลือดบริสุทธิ์พอดี ถ้าไม่สัมผัสได้ถึงพวกเดียวกันเอง ต้องเริ่มงานกันแล้วสินะ

     

    [Part by Hayato]

    ถ้าผมที่เป็นสายเลือดบริสุทธิ์สัมผัสถึงแวมไพร์พวกนั้นก็คงเสียชื่อน่าดู แถมยังอาจถูกตราหน้าด้วยว่าเป็นพวกไร้น้ำยา- -

    ถ้าไม่เพราะตาเฒ่าพวกนั้นผมคงไม่ต้องมาระหอกระเหินในร่างของมนุษย์อย่างนี้ แถมยังต้องแยกจากรุ่นที่10อีกต่างหาก มันยุติธรรมที่ไหน เพราะยัยหัวหน้ากลุ่มบ้าบอนั่นคนเดียว ไม่คิดถึงคนอื่นเลย แถมซ้ำตัวเองยังไประรื่นกับคนที่ตัวเองชอบล่ะสิ แล้วปล่อยผมมาอยู่กับใครไม่รู้นี่แถมเจ้าบ้านี่อีกคน- -!

    ผมชักนอกเรื่องแล้วดึงกลับมาด่วน- -

    ตอนนี้ผมว่าพวกเราได้เผชิญกับสิ่งที่ไม่ควร...ล่ะมั้ง สองสาวที่เดินนำหน้าพวกเราไปก็หยุดเดินขึ้นมาเฉยๆก่อนทั้งคู้จะเอาอาวุธออกมาใช้

    จริงเหรอเนี่ยที่ผมจะต้องใช้ปืนกำจัดแวมไพร์เหมือนกัน แต่ก็ดีหน่อยผมจะได้ระบายความหงุดหงิดในตัวผมสักหน่อย ผมสาบานเลยว่ากลับไปผมขอให้ยัยนั่นเปลี่ยนคู่บัดดี้แน่ ถ้ายังหัวแข็งอีกล่ะก็ผมเนี่ยแหล่ะจะจัดการยัยนั่น!!!

    “ออกกำลังกายทุกวันจนจะเบื่ออยู่แล้วเนี่ย”คนผมม่วงพูด

    “ฉันก็พอๆกันนั่นแหล่ะ ตั้งแต่รู้จักไอและทำงานนักล่านี่มา ช่วงนี้ล่ะมั้งทำงานหนักสุดๆ”คนผมทองพูดด้วยอารมณ์ที่ดูเสียหน่อยๆ

    “อย่ามัวยืนบื้อล่ะ”คนผมม่วงตะโกนบอกพวกผม

    หน็อย...เห็นพวกผมเป็นยังไงถึงมาพูดแบบนี้น่ะ!!

    “เอาน่ะโกคุเดระ มาอาศัยเขาก็ต้องไปตามน้ำบ้างล่ะนะ^^

    Sh i t!”ผมสบถออกมาอย่างเหลืออดนิดหน่อย

    เดี๋ยวนะ...สัมผัสแบบนี้...

    ขุนนางแวมไพร์”พวกเราทั้งสี่คนพูดขึ้นพร้อมกันก่อนที่จะมองดูรอบๆตัวที่ตอนนี้พวกเราได้ถูกล้อมไว้แล้ว

    พวกนี้คิดจะแหกกฎหรือไงถึงได้ทำแบบนี้น่ะ ถึงตำแหน่งไม่ได้สูงอะไรแต่พลังน่ะมันก็แล้วแต่...

    จะยังไงก็ตาม มันก็คงเทียบพวกผมไม่ได้หรอก หึ

    “ลุย!”คนผมทองหันมาบอกคนผมม่วง

    แล้วพวกผมจะรออยู่อย่างนี้ได้ไง มีอะไรสนุกๆมาให้เล่นถึงที่ก็ต้องเต็มที่กันหน่อยสิ จริงมั้ย..?

     

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×