คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Chapter 6
CHAPTER - 6
ตอนนี้เวลาห้าโมงเย็นแล้วฮะ
หลังจากที่ฟังเพลงพี่เบิร์ดซึ่งถือว่าเป็นหนึ่งในชีวิตประจำวันผมไปแล้ว ผมก็ยังนั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นของตัวเองเปิดทีวีรอดูคุณคริสฮะ
ผมแอบไปดูตารางโปรโมตโชว์มายากลในเว็บแฟนคลับมาฮะ เลยได้รู้ว่าเวลานี้รายการที่ผมกำลังเปิดรอนี้ พี่คริสจะมา มันเป็นรายการสดด้วย ที่สำคัญที่สุดคือ เวลาของรายการนี้คือ 45 นาทีและถ้าผมเดาคุณคริสจะมาออกในช่วงครึ่งแรก ส่วนครึ่งหลังคงจะเป็นเล่นเกม แต่ที่สำคัญกว่าเรื่องที่สำคัญที่สุดนั่นก็คือ สตูดิโอรายการนี้อยู่ตึกเดียวกับที่ทำงานของผมเพียงแต่คนละชั้น
แปลว่าผมจะมีโอกาสสูงมากมากที่จะได้เจอคุณคริสที่ที่ทำงานของผม พอจบครึ่งแรกปุ้บ ผมก็รีบบึ่งไปตึกสตูดิโอของผมทันที
ไม่เตรียมตัวมากมายฮะ แค่เตรียมเสื้อยืดสุดเท่ที่ยังไม่ได้เคยเอาไปใส่ที่ไหนมาก่อน แกะป้ายเพื่อไปเจอคุณคริส และแจ็กเก็ตตัวเจ๋งที่ใครๆก็บอกว่าเข้ากับผมนักหนา กางเกงยีนส์สุดฮิพราคาแพงหูฉี่กับหมวกแก็ปลิมิเต็ดอิดิชั่น
นี่เพื่อคุณคริสนะฮะ
อย่าหาว่าผมเวอร์เลย ผมแค่อยากสร้างความประทับใจแรกพบให้ดูดีเท่านั้นเอง ถึงแม้ว่าจะได้เจอกันแล้วจริงเมื่อเช้าวันก่อนตอนนั้นผมมีแค่เสื้อยืดเน่าๆกับบ๊อกเซอร์ซีดๆ
พูดถึงวันนั้นแล้วผมก็อดสงสัยเรื่องรูปนั่นไม่ได้
ผมค่อนข้างจะมั่นใจว่าเป็นรูปผม แต่ผมจำไม่ได้ว่าผมถ่ายมันที่ไหนและผมไม่กล้าพอที่จะขอเค้าดู
เรื่องนั้นช่างไปก่อน คุณคริสมาแล้วๆ (ทางทีวี) ผมขอตัวก่อนละกันนะฮะ ฮิฮิ
-
วันนี้เป็นวันดีที่ผมได้มีโอกาสมาโปรโมตโชว์ของผมในรายการทอล์กโชว์ที่โด่งดังรายการหนึ่งในเกาหลีครับ
ผมตั้งใจมากมาก และหวังว่าคนดูจะชอบ
เท่าที่ดูแล้ว เค้าดูปลื้มมากๆ ที่ผมเป็นชาวต่างชาติที่สามารถพูดภาษาเกาหลีได้คล่องแคล่วและใช้ได้อย่างถูกต้อง เรื่องนี้คงต้องยกความดีความชอบให้ไอเด็กซนเซฮุนได้หน้าครับ ไม่งั้นผมก็ต้องนั่งจมปุ้กพูดภาษาจีนแล้วรอล่ามแปล
ผมหวังว่าจุดนี้จะมีคนสนใจผมมากขึ้นและมาดูโชว์ของผมเยอะๆนะ
วันสองวันมานี้ผมไม่มีเวลาจะไปช่วยเรื่องเซฮุนกับรุ่นพี่ตัวเล็กนั่นเท่าไหร่เลย ซึ่งมันก็ดูไม่เป็นเดือดเป็นร้อนซักเท่าไหร่ที่ไม่มีอะไรคืบหน้า
ผมก็เริ่มสงสัยแล้วว่าที่มันวางแผนอะไรนั่นเพราะอยากอยู่ใกล้คนจอมบงการตัวเล็กนั่นรึเปล่า?
แต่เบรกเรื่องนั้นไว้ก่อน เพราะช่วงนี้ผมยุ่งมากกับการเตรียมโชว์และเดินสายโปรโมตเพราะนี่คือโค้งสุดท้ายแล้ว อาทิตย์หน้าคือวันแสดงจริง ถึงบัตรผมจะขายหมดแล้ว อย่างน้อยคนที่ซื้อบัตรรอดูผมจะได้หายตื่นเต้นลงไปบ้าง
ผมเพิ่งถ่ายรายการสดเสร็จครับ หมดแล้วสำหรับวันนี้ ผมได้กลับไปพักผ่อนแล้วเย่!
ผมเปลี่ยนเสื้อผ้ากลับไปใส่เสื้อเชิร์ตสีดำเรียบๆแล้วเดินก้มหัวขอบคุณที่ทีมงานที่สตูดิโอรอบๆ ก่อนเดินออกมาสมทบทีมงานของผมที่รออยู่หน้าลิฟต์อยู่แล้ว
‘ติ้งง’
อ้าว มาเร็วจังแฮะ
ประตูลิฟต์เลื่อนออกทั้งสองข้าง
‘ผ่างงง’
ผมเห็นผู้ชายคนนึงยืนทำตาโตอยู่ในลิฟต์ ด้วยความเคยชินที่เป็นคนช่างสังเกต
ให้ทายผมเจอครายยยยย?
-
ชานยอลที่ยืนอยู่ในลิฟต์ได้แต่ตะลึงงัน ไม่ใช่เพราะอะไรหรอก เพราะความหล่อของคุณคริสนี่แหละ อะไรกัน เพิ่งรู้ว่าเชิร์ตสีดำใส่แล้วหล่อมากขนาดไหนก็ตอนที่คุณคริสใส่นี่แหละ อื้อหืออ
ถ้าถามว่าทำไมไม่เซอร์ไพรซ์? ก็เพราะว่ามันเป็นความจงใจของชานยอลเองที่กดลิฟต์ไปชั้นที่มีการถ่ายทำรายการ และด้วยโชคที่พาลิฟต์ตัวที่ชานยอลขึ้นมายังชั้นนี้พอดี
แต่ถึงจะจงใจแต่ก็ถือว่าโชคดีมากมาก
“สวัสดีครับน้องชานยอล” คริสรีบเอ่ยปากทักพร้อมก้าวเดินนำกลุ่มทีมงานเข้ามาในตัวลิฟต์
“เอ่ออ.. สะ สะหวัด ดะ ดีฮะ คุณคริส” ชานยอลพูดตะกุกตะกักตอบ
ไม่ได้เจอกันวันสองวัน ติดอ่างไปแล้วหรอน้องชานยอล ฮ่าฮ่าฮ่า
“เรียกพี่คริสก็ได้ครับ” คนตัวสูงพูดแบบใจดี
“ครับ.. พี่คริส”
“ชานยอลมาทำอะไรที่ตึกนี้หรอ” คริสแอ๊บถาม ทำไมจะไม่รู้ล่ะว่าคนตรงหน้าทำงานอยู่ที่นี่ เซฮุนจัดแจงบอกมาหมดแล้ว
“เอ่อ ผมทำงานที่นี่ฮะ ชั้น21” ชานยอลตอบ ผมแถมชั้นให้ด้วยครับพี่คริส ฮี่ฮี่
“อ๋อครับ แต่นี่มันลิฟต์ลงนะครับน้องชานยอล” คริสรู้สึกถึงความผิดแปลก เอ๊ะหรือน้องชานยอลอยากลงลิฟต์กับผม แหมก็น่าจะบอกก่อน จะได้ไม่เรียกทีมงานมาเข้าลิฟต์ด้วย
“เอ่อออ....” สมองชานยอลกำลังทำงานโหมดฉุกเฉิน ตอบว่าไงดีล่ะหว่า “ผมลืมของไว้ที่รถน่ะฮะ เลยลงไปเอา” เป็นไง! คิดสดนะเนี่ย จะให้ตอบไปตรงๆว่าผมมารอลงลิฟต์กับพี่แบบนี้คงเขินตายก่อนแน่ๆ
‘ติ้งง’
ประตูลิฟต์เปิดออกพอดี
ทีมงานพี่คริสจอดรถรออยู่ที่ชั้นเดียวกับรถของชานยอลพอดิบพอดี โชคเข้าข้างที่เนียนได้อย่างใสใส
“เอ่อ โชคดีนะครับพี่คริส” ชานยอลเอ่ยปากลา ชวงเลวของเรากำลังจะหมดลงแล้วสินะฮะพี่คริส พี่กำลังจะเดินจากผมไป
พี่ไม่รู้หรอกฮะ ว่าช่วงเวลาไม่ถึงหนึ่งนาทีที่เราได้อยู่ในลิฟต์ด้วยกันเนี่ย ผมมีความสุขเป็นไหนไหน มันทำให้ผมมีความรู้สึกว่า การรอคอยคนคนนึงในชีวิตนั้นมันมีค่ามหาศาลเพียงใด
“น้องชานยอลครับ”
“น้องชานยอลครับ”
คริสเรียกชานยอลเป็นรอบที่สองหลังจากที่ชานยอลดูมีอาการเหม่อไป
“ฮะ พี่คริส” ชานยอลสะดุ้งตัวจากภวังค์ที่พร่ำพรรณนาถึงเวลาอันแสนสุขในลิฟต์ “พี่พูดว่าอะไรนะฮะ คือ ผมฟังไม่ทัน”
“พี่บอกว่าโชคดีเหมือนกัน แล้วก็วันนี้แต่งตัวน่ารักดี” พี่คริสพูดก่อนที่จะเข้ามากระซิบข้างๆหูชานยอลแบบได้ยินกันเพียงสองคน “คืนนี้พี่อยากฟังเพลงพี่เบิร์ด เปิดให้พี่ฟังนะ” ก่อนที่คริสจะผละตัวออกมา เขาสังเกตได้ว่าชานยอลเขินแก้มแดงไปถึงหูเลยทีเดียว
คริสเดินออกมาแล้วโบกมือบ๊ายบายให้ชานยอลที่ตอนนี้ตัวแข็งเหมือนโดนสต๊าฟไป
หลังจากรถที่คริสนั่งออกไป ชานยอลก็แทบจะกระโดดเอาหัวชนผนัง พี่คริสกระซิบทำไม ชานยอลแทบละลายนะ!
คริสที่อยู่บนรถติดฟิล์มดำ มองกลับมา ณ จุดที่อีกคนยืนกระโดดไปเกาะข้างผนังแล้วอมยิ้มเบาๆ
น่ารัก.. น่ารักมากจนอดหยอดใส่ไม่ได้
สงสัยคงต้องหยุดทัวร์ขออยู่เกาหลีไปซักพักแล้วล่ะ
ผมว่าน้องเค้าก็ดูเป็นคนดี น่ารักสดใส ถ้าถึงตอนนั้นความรู้สึกของผมชัดเจนเรื่อยๆ ผมว่าผมจะต้องจริงจังกับเรื่องน้องชานยอลแล้วล่ะ
อ้ะๆ อย่ามองว่าผมทำเพราะแผนล่ะ นอกเกมผมจะเริ่มจีบเค้าแบบจริงใจ
คนอะไรไม่รู้ แค่ยิ้มโลกก็ยิ้มตาม
-
กริ้ดดดดดดดดดดดดดดดด
เสียงในหัวใจผมกริ้ดเป็นรอบที่ล้านแปดระหว่างทางขึ้นมยังสตูดิโอจัดรายการวิทยุของผม
พี่คริสบอกให้เราโคดี
พี่คริสบอกว่าชุดที่ผมใส่ทำเท่ ว่าน่ารัก (?)
พี่คริสขอเพลงพี่เบิร์ดดดดด
“อันยองน้องชานยอล” เสียงพี่ๆในสตูทักสวัสดี ผมยังไม่ทันอ้าปากเลย เร็วจริงๆนะพี่ๆ
“น้องชานยอลไปทำอะไรมาหน้าแดงเชียว” พี่ลู่หานทัก ถึงพี่เค้าจะจัดรายการหลังผม แต่พี่เค้าเป็นหนึ่งในผู้ก่อตั้งสถานีนี้ พี่เค้าจะคอยอยู่ที่สถานีเรื่อยๆเกือบจะตลอดเวลาทำการ
โดนไปหนึ่งดอก
“น้องชานยอลร้อนรึเปล่าคะ? พี่ปรับแอร์ให้มั้ยคะ” พี่แทยอนคนสวยทักอีกคน
สองดอกแล้วจ้า
“ชานยอลวันนี้แต่งตัวจัดเชียว ปกติมาแค่เสื้อยืดกางเกงขาสั้นนี่ มีไปงานต่อหรอ” พี่มินซอกเสริมด้วยอีกคน
สามดอกแบบนอนสต็อปจ้า
ชานยอลตอนนี้ที่สมองทำงานไม่ทัน ได้แต่ยืนอึ้งไปอยู่หลายวินาทีจนเพื่อนซี้คู่ใจถึงกับต้องเดินมาดึงข้อมือชานยอลที่ตอนนี้ดูไม่มีสติไปที่บันไดหนีไฟท่ามกลางความงุนงงของพวกรุ่นพี่
“ชานยอลๆๆๆ” แบคฮยอนเรียกชื่อซ้ำ
“อะไร? เรียกรอบเดียวพอแล้ว”
“เดี๋ยวนี้มึงเป็นอะไร? ดูสติลอยๆเหมือนคนไม่อยู่กับร่องกับรอย”
“กูเปล่ามึงก็เห็น”
“เปล่าอะไร ตั้งแต่มึงเดินเข้าสตูมามีคนถามมึงอะไรเยอะแยะ ถ้าเป็นเมื่อก่อนมึงแทบจะแร็ปตอบแต่นี่อะไร มึงกลับยืนนิ่ง คนอื่นเค้างงเกิดอะไรขึ้นกับมึง”
“กูเปล่า กูก็แค่...”ชานยอลตอบเสียงกระซิบ
“แค่ไรมึง?” แบคฮยอนตอบเสียงกระซิบเช่นเดียวกัน
“มึงต้องห้ามโกรธกูนะ ถ้ากูบอกมึง” ชานยอลพูดพลางจับมือบางของคนตัวเล็ก
“ชานยอล นี่กูเพื่อนมึงนะเว่ย ต่อให้มึงเป็นฆาตกรโรคจิตเสียสติ กูกี้คนนี้ก็ยังกล้าพูดเต็มปากนะ ว่ากูเป็นเพื่อนมึง โอเค๊?”
“คืออ อย่างนี้นะมึง...” ชานยอลตัดสินใจเล่าทุกอย่างให้แบคฮยอนฟังด้วยความเชื่อใจในแบคฮยอนและด้วยความที่อยากระบายความฟินที่อัดอั้นเหมือนภูเขาไฟที่ใกล้ปะทุ
แบคฮยอนที่ตั้งใจฟังและแอบอมยิ้มแทบระเบิดเมื่อฟังถึงตอนท้ายๆที่ชานยอลพูดออกมาอย่างเต็มปากว่า
‘แล้วคืออ กูชอบพี่คริสอ่ะ’
ชานยอลที่พูดไปกระโดดย้องแย๊งเกาะแขนเพื่อนไป ไม่ได้รับรู้อะไรเลยว่ารุ่นพี่ทั้งสตูดิโอ(ที่มีอยู่น้อยคน) เอาหูแนบประตูแอบฟังเรื่องราวตั้งแต่ต้นก็ยิ้มแก้มปริกันไปตามๆกัน
น้องรักของเรากำลังมีความรัก!
แบคฮยอนที่เป็นคนบงการและจัดฉากต่างๆแอบเห็นชานยอลมารอที่หน้าลิฟต์ตั้งแต่ห้าโมงกว่าทั้งๆที่ปกติเวลางานมันไม่เคยรีบมาขนาดนี้ สุดท้ายแอบไปรู้มาจากยามว่าคุณคริสอู๋นักมายากลมาที่นี่ และก็เป็นไปได้สูงว่าชานยอลจะมารอ เพราะหลังจากแผนความบังเอิญในมินิทาร์ทไปได้อย่างสวยงามแล้ว แบคฮยอนก็จับได้ว่าชานยอลสมัครสมาชิกเว็บแฟนไซต์มากมายของนักมายากลชื่อดัง เลยเตี๊ยมกับพี่พี่ในสตูดิโอที่ชื่นชอบและมีความสามารถในการกลั่นแกล้งมาร่วมตีบทแตกในแผนการอันชาญฉลาด
พี่ๆที่แอบฟังยังฟิน คงไม่ต้องอธิบายว่าเหตุการณ์วันนี้มันเรียกความรู้สึกของชานยอลมาได้มากมายขนาดไหน
-
ถึงเวลางานก็ต้องตั้งใจทำงานฮะ นี่คือรายการวิทยุจัดโดยดูโอ้ปาร์คกี้และแบคกี้แห่งทุยย เรดิโอ
วันนี้กลับมาพร้อมคำถาม
‘คุณกล้าเข้าไปสารภาพกับรักแรกพบของคุณหรือไม่’
ซึ่งสามารถเรียกคำตอบได้อย่างล้อหลามเลยทีเดียว
ดีเจปาร์คกี้ยังไม่ลืมคำส่งท้ายของพี่คริสนะฮะ
ผมแอบจัดเพลงพี่เบิร์ดไปสองเพลงเลยทีเดียว ฮี่ฮี่
นี่ก็เพื่อพี่คริสนะ!
ว่าแต่พี่ๆข้างนอกห้องส่งยิ้มมาที่ผมแปลกๆนะ
ผมหล่อล่ะซี่วันนี้
ผมดีใจนะที่ผมได้ระบายสิ่งที่ผมอัดอั้นมานานให้เพื่อนรักฟัง ซึ่งมันก็ไม่ได้มีทีท่าว่าจะโกรธหรืออะไรผมเลยกลับดูยินดีด้วยซ้ำไป
-
ชานยอลไม่รู้หรอกฮะว่าผมดีใจแทบตายที่มันมาบอกแค่ไหน ฮี่ฮี่
พวกพี่ๆข้างนอกนี่ก็มองกันจัง เดี๋ยวความก็แตกหรอกฮะ!
ต้องไลน์ไปอัพเดทความคืบหน้าซะหน่อยแล้ว
ดีเจแบคกี้ : ทำสำเร็จแล้ว พี่ชายนายยอดมาก วันนี้ชานยอลมาสารภาพว่าชอบพี่คริสเข้าจังๆ
เซฮุนช่างผม : จริงอ่ะพี่?
ดีเจแบคกี้ : เรื่องแบบนี้ฉันไม่โกหกหรอก
เซฮุนช่างผม : ดีมากกกกครับ!
ดีเจแบคกี้ : ไหนล่ะรางวัล?
เซฮุนช่างผม : รางวัลอะไร ไม่มี๊!
ดีเจแบคกี้ : งื่อออ อยากไปกินจุนมยอนคิทเช่น
เซฮุนช่างผม : พี่เลี้ยง? โอเคครับ ตกลง!
ดีเจแบคกี้ : ไม่! นายดิ รอบที่แล้วเลี้ยงแล้ว
เซฮุนช่างผม : ทำไมต้องร้านนั้น ชอบพี่เจ้าของร้านหรอ
ดีเจแบคกี้ : ไม่เกี่ยว อย่าโมเมเด้
เซฮุนช่างผม : โอเคๆ พรุ่งนี้เที่ยงไปรับที่คอนโดโอเค๊?
ดีเจแบคกี้ : ตกโลงงงงงงงงงงง!
คิคิ
-
Talk ; มาอัพแล้วนะ J
ขอบคุณที่ติดตามนะคะ รู้ว่าไม่ค่อยสนุกแต่พยายามขึ้นเรื่อยๆนะคะ
ตรงไหนไม่ดี ติชมได้นะคะ
ขอบคุณมากค่า J
ความคิดเห็น