คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Chapter 3
CHAPTER – 3
ตายละหว่า กี่โมงแล้วครับเนี่ย
ผมสายแล้ววววววว!
ไม่น่าเลย เพราะเมื่อคืนมัวแต่นั่งหารูปพี่คริสอู๋จนดึกดื่น กว่าจะรู้ตัวว่าควรจะนอนก็ปาไปตีสี่แล้ว
ฮืออออ ทำไมกัน? เวลาดูรูปคนหล่อมันผ่านไปเร็วแบบนี้ ปาร์คกี้ไม่เข้าใจ!
นี่ผมอยากจะบ้า เพราะแค่ไอแบคเปิดรูปให้ดูทำไมผมต้องรู้สึกด้วยนะ ว่าผู้ชายคนนี้เค้าน่าดึงดูด จนทำให้ผมเป็นถึงขนาดนี้ ปาร์คไม่เข้าใจจริงๆนะ!
ที่บอกว่าสายเนี่ย วันนี้ผมมีนัดกับแบคฮะ เราตกลงกันว่าจะไปร้านน้องเซฮุนกัน มันชวนผมไปนั่งเฝ้า ย้ำฮะว่านั่งเฝ้ามันตัดผม
ผมไม่รอช้า กระโดดขึ้นน้องเบิร์ดแล้วเบิ่งตูดมาที่ร้านโอ้โฮแฮร์ทันทีฮะ ไม่ได้อยากรักษามารยาทอะไรนะฮะ เบื่อฟังมันบ่น ผมเป็นเพื่อนที่ดีใช่มั้ยล่ะ?
ผมจอดรถหน้าร้านแล้ววิ่งขึ้นไปชั้นสองอย่างรู้งาน ระดับแบคกี้นี่ต้องชั้น VIP เท่านั้น เพราะมันคุยเสียงดังฮะ รบกวนลูกค้าข้างล่าง และวันนี้ก็ไม่มีลูกค้าเซเลปคนดังด้วย ชั้นนั้นเลยโดนน้องแบคกี้ครอง ฮิยะฮ่ะฮ่ะฮะฮ่า
-
ตอนนี้คริสคนหล่อมาถึงร้านของเซฮุนแล้วฮะ วันนี้ว่าที่พรีเซนเตอร์ร้านของเซฮุนโดนนัดหลอกๆมาที่ร้านเพราะสองคนนั้นจะชี้เป้าให้ผมดูตัวครับ
ตอนนี้ผมรู้สึกคล้ายๆว่าผมเป็นเชอร์ล็อคโฮล์มแต่ทักษะผมห่วยกว่านั้นเยอะ ขอปรับระดับตัวเองลงมาเป็นโจรโรคจิตขโมยกางเกงในละกันครับ สังเกต! ชี้เป้า! ล็อกเป้า! ชู้ต! ไม่เกี่ยวล่ะ
หน้าที่ของผมวันนี้ก็คือ มาดูคนๆนั้นเท่านั้นแหละฮะ
ผมก็ไม่รู้อะไรดลใจให้ผมเล่นเกมกับพวกเด็กๆพวกนี้ อาจจะเป็นเพราะผมว่าง และไม่อยากเครียดกับการแสดงที่จะมีขึ้นในสองอาทิตย์ที่จะถึง
นั่นเท่ากับว่าผมมีเวลากระโดดโลดเต้น ทำตัวกิ้กก๊อกตามเด็กพวกนี้ได้อีกแค่อาทิตเดียว เพราะก่อนหน้าโชว์ผมจะต้องเตรียมตัวให้พร้อม
เอาเป็นว่า ถ้าน้องๆขอ พี่ก็(จะช่วย) จัดให้!
ถ้าถามผมว่าตอนนี้รูปโพราลอยนั่นอยู่ไหน ผมบอกเลย อยู่ไหนเป๋าตังค์ครับ ฮ่าฮ่า เพราะตอนแรกผมก็ตั้งใจว่าจะหารูปดาราคนดังใส่ แต่ได้รูปเด็กคนนั้นมาก็เลยใส่ๆไปฮะ
เวลาเปิดทีก็เห็นหน้าที น้องเค้าก็น่ารักดีครับ
แต่ถ้าได้รู้จักกันจริงๆ ผมก็หวังลึกว่าน้องเค้าจะนิสัยดีเหมือนกัน
-
ตอนนี้ผมนั่งอยู่ชั่นสองของร้านเรียบร้อยแล้วฮะ แบคก็มัวคุยกับน้องฮุนที่ตอนนี้ทำหน้าที่เป็นแฮร์สไตล์ลิสอย่างคล่องแคล่ว ไม่ค่อยจะสนใจผมกันเลย ตามให้ผมมากันทำไมหือ?
ไหนๆก็ไม่มีใครสนล่ะ ผมนั่งดูรูปพี่คริสต่อในมือถือก็ล่ายยยยย ปาร์คเหนื่อยจะแคร์!
หุยยย รูปนั้นก็หล่อ รูปนี้ก็เท่มากมาย นักมายากลเค้าเสกให้คนรักคนหลงได้รึเปล่าน้า นี่ปาร์คกี้ต้องมนต์สะกดของพี่คริสอู๋รึเปล่า คนอะไรแอบเสกสเน่ห์ใส่รูปตัวเองใช่ป้ะ ปาร์คกี้อยากจะประทับจูบบนไอโฟนตัวเองจริงๆ
เซฟคร้าบบ แบบนี้ต้องเซฟ รูปนั้นก็ดี รูปนี้ก็ถูกจายยย
-
ไม่รู้รู้อะไรเลยนะนังปาร์คกี้ ทุกอย่างที่ชานยาอลทำถูกแอบสังเกตโดยเซฮุนและแบคฮยอนมาตลอด
ยิ่งตอนดูมือถือแล้วยิ้วอยู่คนเดียวแล้วทำหน้าเขินเหมือนคนในรูปส่งจูบให้อะไรทำนองนี้ มันก็พอจะมีแววเลือนลางแล้วว่า ปาร์คชานยอลกำลังเขินอะไรซักอย่าง
“ฮุน” แบคฮยอนกระซิบ
“หือ ว่าไง”
“เอาน้ำไปเสิร์ฟให้มันหน่อยซิ”
ห่ะ? เอาไปทำไรง้ะ? ก่อนที่เซฮุนจะอ๋อเบาๆกับความคิดอันชาญฉลาดของแบคฮยอน
จัดไปฮะ! เซฮุนจัดน้ำแก้วแรกให้ชานยอลที่นั่งงมกับมือถือบนโซฟาคนเดียว
“เอ้อ ขอบใจมากฮุนๆ”
“ไม่เป็นไรพี่ ไม่ต้องเกรงใจเลย พี่เจสซี่ฮะ ดูแลพี่ยอลให้ผมด้วยนะ”
เซฮุนหันไปพูดกับเจสสิก้า ลูกพี่ลูกน้องของตน
‘ดีฮะ ดื่มเยอะๆเลยนะฮะพี่ยอล’
-
“ซู้ดดดด อ๊า!” น้ำเย็นชื่นใจกับการนั่งดูรูปพี่คริสอู๋เนี่ย เป็นอะไรที่เข้ากันได้ดีมากๆเลยนะครับ
แป็ปเดียวผมก็กินหมดหนึ่งแก้วใหญ่ๆฮะ
พี่เจสสิก้าก็รีบเข้ามาเติมให้ทันที แหม แบบนี้ผมก็เกรงใจจัง บริการดีแบบนี้ ชานยอลปลื้มใจ
ผ่านไปประมาณ1ชั่วโมง
ไอแบคเหลือย้อมสีผมฮะ ผมก็คงต้องรออีกซักพักใหญ่ๆ
ผมเงยหน้าขึ้นมามองโลกรอบข้าง พักสายตาจากจอสี่เหลี่ยมผืนผ้าซักพัก
เอ๊ะ! ตะกี้สายตาดั่งเหยี่ยวของผมแอบเห็นใครที่หางตา ผมทองๆ ภายในพริบตาเค้าก็หายไปจากตรงบันไดนั้น
คงจะเป็นลูกค้า ขึ้นมาผิดละมั้งฮะ ผมก็ไม่สนใจอะไรหรอก คนเรามันพลาดกันได้ เอ้ะ พลาดอะไร?
ว่าแล้วก็จิบน้ำซักหน่อยดีกว่า ผิวปาร์คกี้จะได้สวยๆเหมือนพี่คริสอู๋
ตะกี้ไปอ่านเคล็ดลับการดูแลตัวเอง ในบทสัมภาษณ์ของพี่คริสอู๋ในนิตยสารของฮ่องกงมาล่ะ เค้าบอกว่า ต้องดื่มน้ำเยอะๆ
จัดไปฮะ น้ำฟรีๆ
ไม่นานผมก็จบแก้วที่ห้า ตอนนี้ถ้าไปปวดฉี่ก็ไม่ปกติละฮะ ทนนั่งมานาน
เขื่อนจะแตกแล้วฮะ ต้องรีบเข้าห้องน้ำ ผมต้องรีบไปห้องน้ำ
ชั้นสองนี่ก็มีห้องน้ำฮะ ไม่ต้องวิ่งลงบันได เขื่อนทรุดพอดีฮะแบบนั้น
“พี่ยอลลล!”เสียงเซฮุนตะโกนเรียก
“อะไรร” ผมรีบหันไปทำหน้าปวดฉี่ใส่มัน
“ส้วมเจ๊ง ไปใช้ข้างล่างนะพี่”
ณ จุดจุดนี้ผมขอพูดสั้นๆว่า เขื่อนกูแตกแน่ ถ้าให้ลงบันไดไปแบบนั้น สะเทือนยิ่งกว่าแผ่นดินไหว
อย่าหาว่าผมเว่อร์เลย เวลาคนเรานั่งกลั้นปัสสาวะนานๆ คุณรู้สึกแบบเดียวกันรึเปล่า
แต่ถ้าส้วมพังก็คือพังฮะ ผมได้แต่เดินหนีบลงบันไดช้าๆไปชั้นหนึ่ง
ใกล้ถึงแล้วฮะ อีกห้าขั้นสุดท้าย ฮู้ยยยยซิ้ปปป
อารมณ์เหมือนเขื่อนจะรั่วฮะ
เอ๊ะ นั่นผู้ชายคนนั้นนี่ หัวทอง นั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ตรงโซฟานั่น ผมว่าผมคุ้นตาเค้านะ
แต่มันไม่ใช่เวลาจะไปเปิดหน้าดูตาแล้วกล่าวทักทาย
ผมมีภารกิจสำคัญ ลืมกันแล้วหรอ
ภารกิจที่จะต้องปกป้องเขื่อนของผมไม่ให้แตกยังไงละฮะ
ผมเลยรีบผลักประตูห้องน้ำชายเข้าไป
พอผมทำภารกิจลุล่วงไปด้วยดี ระหว่างล้างมือผมก็คิดว่า ผู้ชายคนนั้นผมน่าจะรู้จักเค้าดูคุ้นๆตาผม เข้าไปทักหน่อยก็ดี ถ้าหน้าแตกก็อีกเรื่องนึง
แต่พอผมเดินออกมาผู้ชายคนนั้นก็หายตัวไปซะแล้ว
‘ยังกับมายากล’
-
“พี่ยอลลล!” ผมรีบตะโกนออกไป
“ส้วมเจ๊ง ไปใช้ข้างล่างนะพี่”
เรื่องโกหกทั้งเพ แต่มันเป็นแผนที่กลับใช้ได้ดี ใครจะปล่อยให้ส้วมในร้านตัวเองเจ๊งฮะ ป้ายผมก็ไม่ได้แปะเตือนลูกค้าไว้
ดูหน้าก็รู้ว่าพี่เค้าปวดฉี่มากแค่ไหน แต่นี่จะเป็นช่วงเวลาเดียวที่ผมจะสามารถฉาบฉวยได้และสิ่งที่ผมทำคือยืดเวลามันออกไปให้ได้นานที่สุด
พี่เค้าปวดฉี่จนลืมสังเกตความเป็นไปได้หลายๆอย่างว่าส้มมมันไม่ได้พัง แต่นั่นเป็นแผนที่ฮะ ฮ่าฮ่า
พอพี่เค้าเริ่มก้าวลงบันได้ ผมกับพี่แบคกี้รีบวิ่งเข้ามาเปิดไอโฟนพี่เค้าดู
ไหนดูหน่อยซิ ขอฮุนดูหน่อย ดูอะไรอยู่ได้ แล้วยิ้มอะไรนักหนา
สิ่งที่ได้ มันก็ถือว่าเกินความคาดหมายผมกับพี่แบคกี้ไปนิสนึงและก็ต้องยอมรับตามตรงว่า มันเป็นสัญญาณที่ดี ฮี่ฮี่
พี่เค้าเปิดgoogle เสิร์ชหารูปพี่คริสทิ้งไว้ ผมกับพี่แบคเลยไปดูใน camera roll ให้ทายซิผมเจออะไร
รูปพี่ชายผมเต็มไปหมดฮะ ทั้งโปสเตอร์โชว์ การแสดงที่จีนที่เพิ่งจบลง แฟนมีตติ้ง แอบถ่ายตามสนามบิน เยอะแยะมากมาย ให้ตายสิ ผมเริ่มมีหวังว่าจะได้รูปพี่ชานยอลมาแปะหน้าร้านผมแล้ว โดยที่ผมแทบจะไม่ต้องทำอะไร แล้วพี่แบคก็ไม่ต้องเหนื่อยคิดแผนอันแยบยล
ผมกับพี่แบคยิ้มร้ายกาจให้กันก่อนวางมือถือพี่เค้าลง เนียนๆเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
-
ผมนั่งอ่านหนังสือพิมพ์ฆ่าเวลาอยู่ข้างล่างครับ เพราะเมื่อซักชม.ที่แล้วผมย่องขึ้นไป แต่เหมือนว่าคนคนนั้นจะหันหน้ามาเร็วมาก ผมเองก็กลัวพลาดเลยรีบไต่บันไดลงมาก่อน
ตอนนี้ก็ได้แต่นั่งทำนู่นนี่ไปเรื่อยครับ เพราะผมไม่มีแพลนจะตัดผมหรือทำสีหรืออะไรด้วย
ผมกำลังรอโอกาสที่จะได้เห็นหน้าชัดๆ ทำความรู้จัก แสร้งทำเป็นเรื่องบังเอิญแล้วก็ทำตามแผน
น่าเสียดายนะครับ ถ้าเค้าเป็นแฟนๆโชว์ของผม ผมคงสามารถง้อเค้ายอมเซฮุนได้อย่างไม่ยากมากนัก แต่นี่ถึงผมจะดังในจีน ผมก็ยังไม่กล้าจะรับประกันเลยว่าเค้าจะรู้จักผมรึเปล่า
ผมได้ยินเสียงคนลงบันไดมาจากชั้นวีไอพี ผมเลยรีบหันไปดูครับ เผื่อจะเป็นเหยื่อในแผน
จากรองเท้าผมคิดว่าน่าจะใช่
ยังไงดีล่ะเนี่ย? ผมยังไม่กล่าไปเผชิญหน้าเค้านะ โจ่งแจ้งไปแผนเราอาจจะเจ๊ง
ผมเลยใช้หนังสือพิมพ์ให้เป็นประโยชน์ บังหน้าซะเลย
แต่ผมก็ยังมองเท้าเค้าเห็นลอดใต้หนังสือพิมพ์อยู่ ท่าทางจะลงมาเข้าห้องน้ำ
ผมเห็นขาเค้าหยุดก่อนสักครู่ก่อนที่จะเก้าเข้าห้องน้ำไป
ผมเห็นดังนั้นก็รีบทิ้งหนังสือพิมพ์และ เผ่น!
เผ่นสิฮะ เผ่นก่อน เกิดเค้าเข้าห้องน้ำแล้วจะออกจากร้านเลย ก็ต้องเดินผ่านจุดที่ผมนั่งอยู่ ถึงตอนนั้นแผนอาจจะแตก
ผมหยุดอยู่หน้าร้านก่อนหันหลังกลับมาเช็คดู ประตูห้องน้ำยังไม่ถูกเปิด ผมรอดแล้ววว
ผมรีบวิ่งไปเรียกแท็กซี่แล้วกลับโรงแรมไปฮะ พอแล้วสำหรับการพจญภัยวันนี้
วันนี้ยังไม่เหมาะที่จะเจอกันฮะ ผมต้องหาโอกาสหน้า เอาที่แบบดูดีและเป็นทางการมากกว่านี้ ต้องในมาดนักมายากลสุดเท่ไม่ใช่โจรขโมยกางเกงในแบบนี้ วันนี้แค่มาให้สองคนนั้นชี้ตัว ก็ถือว่าผ่านแล้ว
เพราะผมแอบถ่ายรูปรถที่เจ้าตัวจอดไว้หน้าร้านด้วย พร้อมกันสติกเกอร์ของคอนโดที่คนนั้นอยู่
ผมฉลาดล่ะสิ นักมายากลก็งี้ฮะ ต้องช่างสังเกตนิสนึง
-
talk : ขอบคุณทุกคนๆมากนะคะที่เข้ามาอ่าน มีคนคอมเม้นต์เป็นวันแรก ขอบคุณมากมากจริงๆน้า
จะพยายามมาอัพเรื่อยๆ วันนี้ยาวขึ้นนิดนึงนะ เพราะมีกำลังใจมากขึ้น
คอมเมนต์กันได้อย่างเสรีนะคะ 55555 จะดีมากมากถ้าเราได้รับคำติชม สัญญาว่าจะพัฒนาตัวเองให้ดีขึ้นเรื่อยๆ
อยากให้อ่านแล้วสนุกไปด้วยกันนะ
ขอบคุณมากน้าาา :) พาร์มต่อไปคิิดว่าน่าจะวันศุกร์นะคะ
จุ้บจุ้บบบบบบ
ความคิดเห็น