พระจันทร์รุ่งอรุณ

นิยายเรื่องนี้เกิดจากจินตนาการของผู้แต่ง

ชื่อคน สถานที่ เหตุการณ์ เป็นเรื่องสมมติ โปรดใช้วิจารณญาณ

นิยายเรื่องนี้สงวนลิขสิทธิ์ ห้ามคัดลอก  ดัดแปลง ผิดกฎหมายนะจ๊ะ

อยู่ดีๆ ก็ถูกถอนหมั้นแล้วอยู่ดีๆ ก็มีคู่หมั้น แถมคู่หมั้นคนใหม่ยังมาพร้อมแหวนหมั้นกับช่อกุหลาบขาวช่อโต จันทรกานต์ตกตะลึงและสับสน หยิกตัวเองให้พอเจ็บจะได้รู้ว่าไม่ได้ฝันไป เจ้าของกุหลาบขาวที่เขาตามหาอยู่ดีๆ ก็มาปรากฏตัวพร้อมกับขอเขาหมั้นฟ้าแลบ

“ระหว่างที่รักษาตัวอยู่ก็หมั้นกันไปก่อน พอออกจากโรงพยาบาลค่อยทำเรื่องจดทะเบียนสมรส ส่วนเรื่องพิธีค่อยว่ากันหลังจากที่คุณก้านเดินได้แล้ว” 

“ทำไมเร็วเหลือเกินครับ”  จันทรกานต์จ้องมองผู้เป็นอา เขาอยากฟังความจริง ถึงเขาจะรู้อยู่แล้วแต่ก็อยากให้คุณอาพูดออกมาด้วยตัวเอง

 “ฉันอายุสามสิบเจ็ดแล้ว รอเธอพร้อมฉันก็สี่สิบแล้วกระมัง” ท่านชายที่โอบช่อกุหลาบขาวไว้ในอ้อมแขนเอ่ยขึ้น คำพูดคำจาช่างขัดกับรูปลักษณ์เสียจริง ไม่รู้เลยว่าเจ้าของกุหลาบขาวที่บริสุทธิ์จะปากร้ายอย่างนี้

"คิดว่าพิการแล้วฉันจะไม่เอาหรือไงอายุก็ปูนนี้แล้ว ระหว่างเธอกับฉันก็ไม่มีทางเลือกพอกัน หมดฉันแล้วใครจะอยากแต่งกับเธออีก คิดให้มากหน่อย”