คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : พ่อบ้าน (จำเป็น)
ปิดเทอมที่แสนสงบของผมอันตรธานหายไปหลังจากวันที่ผมหลวมตัวไปเป็นเพื่อนน้องสาวดูคอนเสิร์ตวงเจร๊อคหน้าโจรอย่าง Paradise kiss แล้วน้องสาวตัวดีดันอยากได้เส้นผมของมือคีย์บอร์ดสุดเท่ห์ ผม...ในฐานะพี่ชายที่แสนดีก็อุตส่าห์ไปขโมยมาให้ แต่ดันไปทำโทรศัพท์ตกไว้จนเจ้าของบ้านเค้าจับได้ จึงต้องยอมมาเป็นพ่อบ้านดูแลปากท้องให้สมาชิกทั้ง 5 คนแลกกับการไม่ถูกจับส่งตำรวจ
ว่าก็ว่าเถอะครับ...ถ้าไม่บอกมาก่อนว่าไอ้หน้าหล่อ 5 คนที่เดินทำบ้านสกปรกไปมานี่เป็นเจร๊อคหน้าโจร ผมก็ไม่อยากจะเชื่อเหมือนกัน...
“เหม่ออะไร ...นายซักผ้าเสร็จแล้วหรอ” จินละสายตาจากหนังสือพิมพ์ก่อนจะจ้องมายังผมเขม็ง
“คร้าบบบ~” ผมวางมือจากกองหนังสือตรงหน้า แล้วเดินไปยังเครื่องซักผ้าหลังบ้าน
ตอนที่ผมเดินเข้าไปบอกแม่กับน้องสาวว่าจะต้องมาทำงานที่ House of paradise รินะดูจะกระดี้กระด๊าเป็นพิเศษ เจ้าตัวดีคิดแต่เพียงว่าผมจะมีโอกาสได้ใกล้ชิดกับโทมะคุงนักร้องที่เขาชอบ จึงสนับสนุนผมอย่างเต็มที่ (หวังจะให้ผมเก็บนู่นเก็บนี่ไปทำเสน่ห์เหมือนเคย) สำหรับแม่ ตอนแรกก็ค้านหัวชนฝา แต่พอรู้ว่าผมได้ค่าจ้างเท่านั้นแหละ ยิ้มจนหน้าบาน จนผมเองไม่ต้องรอฟังคำตอบเลย ผมจึงได้เริ่มงานในฐานะ “พ่อบ้าน” ในวันต่อมา....
“เหนื่อยมั้ย ยามะพี มีอะไรให้ฉันช่วยก็บอกได้เลยนะ” มัสสึพูดกับผมทั้งที่ยังกินไอติมอยู่ จนมันหยดลงไปเลอะเสื้อ ....เจ้านี่ยังกับคนละคนกับบนเวที ....มือกลองสุดเท่ห์นั่นหายไปไหนฟระ-*-
“แค่ไม่ทำเสื้อเลอะ ไม่ทำห้องสกปรก ฉันก็ขอบใจมากแล้วล่ะมัสสึ” ผมเหน็บไปหนึ่งที
“หรอ ได้ได้” ว่าแล้วก็เอามือเช็ดคราบไอติม ...มันยิ่งเป็นวงกว้างขึ้นไปอีก ...เจ้าบ้าเอ๊ย!!
หลังจากมัสสึเดินจากไป ผมก็ลงมือคัดแยกเสื้อเพื่อลงถังซักอย่างจริงจัง พลันสายตาก็เหลือบไปเห็นเรียวกับฮิโระที่นั่งกินขนมกันอยู่ที่ศาลาหลังบ้าน เรียวเอามือลูบผมฮิโระด้วยความเอ็นดู สายตาที่เจ้าสองคนนั้นมองกัน ไม่ได้ทำให้ผมรังเกียจ มันเป็นสายตาของคนรักกันที่ทำให้ผมซาบซึ้งไปด้วย และเผลอยิ้มตามไปด้วย
...o_O! นี่ผมคงไม่ได้เบี่ยงเบนหรอกใช่มั้ย??
ผมสลัดหัวสองสามครั้ง แล้วพลันก็นึกสงสารน้องสาวตัวเองขึ้นมาตะหงิดๆ
“แล้วถ้าโทมะก็ชอบผู้ชายล่ะ รินะจะเป็นยังไง” ผมพึมพำกับตัวเอง ก่อนจะแสยะยิ้มมุมปากอย่างผู้มีชัย
“ในเมื่อได้มาอยู่ใกล้ขนาดนี้แล้ว ขอสืบเรื่องนี้หน่อยก็แล้วกันนะ”
ผมถือถังน้ำแล้วก็อุปกรณ์ทำความสะอาดเดินขึ้นบันได และไปยังห้องเป้าหมาย...ห้องนอนของโทมะ...อย่างน้อยถ้าเจ้านั่นเป็นพวกชอบไม้ป่าเดียวกัน มันก็น่าจะมีหลักฐานบ้างล่ะน่า
“จะไปไหน!” เสียงของจินเล่นเอาผมสะดุ้ง
“ไปทำความสะอาดห้องนอน” ผมตอบ
“ถ้าเหนื่อย พักก่อนก็ได้นะ... ฉันไม่อยากเป็นข่าวหน้าหนึ่ง ว่าใช้คนทำงานจนตาย” จินหันกลับไปสนใจหนังสือรถตรงหน้า โดยไม่ได้มองผมอีกแม้แต่น้อย ผมเบะปากให้จินก่อนจะเดินขึ้นไปยังห้องของโทมะ
“อย่างน้อยก็น่าจะมีอะไรให้จับได้บ้าง อาจจะเป็นโปสเตอร์ผู้ชายล่ำๆ รูปคู่วาบหวิว หรือบันทึกอะไรแบบนั้น” ผมนึกถึงหลักฐาน พลางหยิบนู่นดูนี่ไปเรื่อยเปื่อย จนแทบลืมเรื่องทำความสะอาดไปเลย แล้วสายตาก็มาหยุดที่รูปถ่ายคู่โทมะกับจิน ในชุดว่ายน้ำ (เอ่อ ...จะว่าไปมันก็คือกางเกงล่ะครับ) แต่ว่ากอดกันด้วย >___<”
“นายหาอะไรอยู่”
“o_O” ผมรีบจัดข้าวของให้เข้าที่ก่อนจะหันมาเผชิญหน้ากับเจ้าของห้องในชุดที่วาบหวิวสุดๆไปเลย....ผ้าขนหนูพันท่อนล่างแค่ผืนเดียว....เจ้านี่เพิ่งอาบน้ำเสร็จ ...ซวยชะมัด
“ตั้งแต่ครั้งที่แล้วที่แอบเข้ามาในห้องฉัน นี่ก็จะมารื้อห้องฉันอีก .....นายสนใจฉันหรอ” ประโยคสุดท้าย เจ้านั่นจงใจที่ยื่นหน้ามาใกล้ผม
“เปล่านะ ฉันไม่ได้สนใจนายนะ น้องสาวฉันต่างหาก นี่นี่...คนนี้” ผมรีบหยิบมือถือขึ้นมาเปิดหารูปรินะ แล้วยื่นให้โทมะดู
“อ้อ...สาวน้อยโลลิต้านี่เอง น่ารักนะ” โทมะพูดแล้วยิ้มกับรูปน้องสาวผม
“....”
“ตอนแบ่งกลุ่ม ฉันนึกว่าจะได้อยู่กับเธอซะอีก” โทมะยิ้มกับโทรศัพท์ผม ก่อนจะทิ้งตัวลงบนเตียง ผมจึงทิ้งตัวลงนั่งข้างๆ
“หรือว่าการทำเสน่ห์ด้วยเส้นผมมันจะได้ผล” ....สาบานได้ครับว่าผมบ่นกับตัวเอง แต่เจ้านั่นดันได้ยินซะได้...
“เสน่ห์?? เส้นผมอะไร??” โทมะหันมาคาดคั้นกับผมอย่างเอาเป็นเอาตาย
“เอ่อ...คือ... “ สารภาพเลยก็ดีเหมือนกัน อย่างน้อย ก็จะได้ไม่ต้องอึดอัดอีกต่อไป
“น้องสาวฉันชอบนายมาก ถึงขึ้นเพ้อเลยล่ะ แล้วเธอก็ผิดหวังมากที่ไมได้อยู๋กลุ่มเดียวกับนาย เราก็เลยแอบออกจากกลุ่มของมัสสึมาตามหานาย แต่ดันมาเจอห้องนอนนายซะก่อน ...แล้วจู่ๆ รินะก็คิดถึงเรื่อง...เสน่ห์เส้นผม....”
“ไอ้ที่ว่าเอาเส้นผมใส่ใต้หมอนน่ะหรอ” โทมะทำหน้าสงสัย
“นั่นแหละ ...แต่ฉันว่า ถ้านายสนใจน้องสาวฉัน มันก็คงจะเป็นเรื่องที่เชื่อถือได้เลยนะ”
“ไม่หรอก ฉันเคยเจอเค้ามาก่อนหน้านั้นแล้ว แล้วฉันเนี่ยแหละที่เป็นคนให้บัตรนั้นกับเค้าเอง”
“ห๋า!!!!”
“แต่การมีแฟนตอนที่ยังเป็นนักร้อง มันจะกระทบคนอื่นในวง ก็เลยต้องปิดไว้เป็นความลับ”
“นายไม่ได้เป็นเกย์ใช่มั้ย”
“ o_O เฮ้ยย!! ถามอะไรแบบนั้น” โทมะตกใจ เลยพลอยทำให้ผมตกใจไปด้วย
“จะไปรู้หรอ เห็นเรียวกับฮิโระยัง....ฉันก็นึกว่านายกับจิน”
“....”
“....”
ความเงียบเข้าปกคลุมเราสองคน ก่อนที่โทมะจะระเบิดเสียงหัวเราะออกมา หัวเราะจนผมเองตกใจและเผลอหัวเราะไปด้วย
“ฉันกับไอ้จินเนี่ยนะ คิดไปได้ยังไง ถ้าเป็นจริงๆ ใครจะเป็นอะไรล่ะเนี่ย คิดแล้วขนลุก 55+”
“จะไปรู้หรอ ไม่เป็นก็ดีแล้ว น้องสาวฉันจะได้ไม่เสียใจ”
“ฉันน่ะ ไม่ได้ชอบผู้ชาย แต่ไอ้จิน...ฉันไม่รู้”
“อ้าว!!” ....แล้วถ้าเจ้านั่นมันแอบชอบโทมะ แบบนี้ความรักของรินะก็จะมีอุปสรรคน่ะสิ ไม่ได้แล้ว...ปล่อยไว้แบบนี้ไม่ได้ ยิ่งรู้ว่าโทมะก็สนใจรินะอยู่เหมือนกัน จะปล่อยให้จินมาเป็นอุปสรรคความรักระหว่างโทมะกับรินะไม่ได้ ผมหันไปมองรูปคู่ที่จินกอดกับโทมะอีกครั้งก่อนจะตัดสินใจทำอะไรบางอย่าง
.................................................................................
ความคิดเห็น