คุณหนูน่ารัก กับ บอดี้การ์ดหน้าหล่อ

ลำดับตอนที่ #9 : Chapter 9 : ทำใจให้ชิน

Chapter 9



ทำใจให้ชิน

[Kangsom Part]





ในเวลา 7 โมงเช้าของวันเสาร์ซึ่งเป็นวันหยุดสุดสัปดาห์แบบนี้ ปกติแล้วเวลานี้ผมควรจะต้องนอนหลับสบายอยู่บนเตียงนอน แต่สำหรับเสาร์นี้ ผมคงจะทำอย่างนั้นไม่ได้ T^T   




เพราะอะไรรู้มั้ย?..




ก็เพราะคุณบอดี้การ์ดของผมนี่ไง..ตื่นตั้งแต่ 6 โมง ปลุกผมให้มาอาบน้ำแปลงฟัน พอ 7 โมงก็ลากลงมากินข้าว ..ผมไม่ได้ใช้คำเกินจริงแต่อย่างใด ลากจริงๆ ..พอดีผมเข้าไปหลับในห้องน้ำน่ะ แหะแหะ -.,-




ผมกับพี่ฮั่นต่างคนต่างกินอาหารกันไปเงียบๆ แล้วอยู่ๆพี่ฮั่นก็พูดขึ้นมา...




"วันนี้แกงอยากไปไหนหรือเปล่า?"



จะไปไหนดีน้าาาาาาา... จะเดินห้างก็เบื่อ ..สวนสนุกก็เด็กไปหน่อย ..อยากไปทะเล ><


..แต่ได้หยุดแค่ 2 วันเนี่ยนะ พี่ฮั่นจะพาไปได้เหรอวะ T^T




"อยากไปทะเล"  ผมตอบออกไปอย่างที่ใจคิด.. ก็คนมันอยากไปนี่



"หือ?" พี่ฮั่นทำหน้างงกับคำตอบของผม จะงงอะไรเล่า..ก็ถามเองว่าผมอยากไปไหน ผมก็บอกไปแล้วนี่ไง =3=



"จะไม่พาไปก็ได้นะ" ผมพูดแล้วสะบัดหน้าหนี...ลองไม่พาไปดูสิ จะงอนพี่ฮั่นทั้งอาทิตย์เลย



"พี่บอกเหรอว่าจะไม่พาไป" พีฮั่นนั่งเท้าคางมองหน้าผม..ทำเอาผมรู้สึกประหม่านิดๆกับสายตาแบบนั้นของพี่ฮั่น มันดูอ่อนโยน อบอุ่นและเซ็กซี่ไปพร้อมๆกัน



"เอ่อ.." ผมพูดแค่นั้น แล้วพยายามที่จะไม่สบตากับพี่ฮั่น...



"กินเสร็จแล้วก็ไปเก็บเสื้อผ้านะ นอน 1 คืนละกัน ..วันอาทิตย์ตอนเย็นๆค่อยกลับ" 



"แล้วเราจะไปที่ไหนกันครับ"



"พัทยาละกัน ใกล้ดี...งั้นพี่ไปเก็บเสื้อผ้าก่อนนะ เจอกันที่รถ"  พอพี่ฮั่นพูดเสร็จ ก็เดินยิ้มกรุ้มกริ่มออกไป




..ผมคิดถูกหรือคิดผิดวะเนี่ย ที่ชวนพี่ฮั่นไปเที่ยว -__-



พอกินข้าวเช้าเสร็จผมก็รีบขึ้นมาเก็บกระเป๋าทันที ..ผมเอากระเป๋าเป้ไปแค่ใบเดียวเหมือนกับพี่ฮั่น และตอนนี้เราทั้ง 2 คนก็กำลังนั่งอยู่บนรถยนต์ของพี่ฮั่น ซึ่งกำลังมุ่งหน้าสู่.. พัทยา!!




"พี่ฮั่นแวะเซเว่นหน่อยดิ" ผมบอกพี่ฮั่น แต่ไม่ได้หันไปมองหน้าอีกฝ่าย เพราะตอนนี้ในสายตาของผมมีแต่เซเว่นเท่านั้น



"อื้ม"  พี่ฮั่นเลี้ยวรถเข้าไปจอดในปั๊มที่มีเซเว่น 



"พี่ฮั่นจะเข้าไปด้วยกันมั้ย" ผมหันไปถาม



"ก็ต้องไปด้วยสิ พี่ไม่นั่งอยู่บนรถคนเดียวหรอกนะ" พี่ฮั่นตอบยิ้มๆ แล้วลงรถไปไม่รอผมสักนิด =3=




ผมลงจากรถแล้ววิ่งไปหาพี่ฮั่นที่ยืนรออยู่ พี่ฮั่นกดล๊อครถแล้วดึงมือผมให้เดินตามเข้าไปในเซเว่นด้วยกัน



... ลำพังแค่พี่ฮั่นจับมือผมก็ใจเต้นแรงแล้ว แล้วนี่ยังมาจ้องหน้าผมอีก ...คือพี่ฮั่นต้องการอะไรจากสังคม >///<




พี่ฮั่นหยิบตะกร้ามาถือไว้ ส่วนอีกมือก็ยังไม่ยอมปล่อยจากมือผม... แล้วจะซื้อของยังไงวะเนี่ย!?




"แกงอยากกินอะไรก็หยิบเลยนะ"



"พี่ฮั่นก็ปล่อยมือแกงก่อนสิ ..ไม่งั้นแกงจะหยิบขนมยังไงล่ะ"  ผมพูดเบาๆให้เราได้ยินกันแค่ 2 คน พี่ฮั่นก้มมองดูที่มือของพวกเราที่จับกันอยู่ แล้วยิ้มให้ผม.. แต่ก็ยังไม่ยอมปล่อยมือผมอยู่ดี



"มืออีกข้างของแกงก็ยังว่างนี่" ก็คนอื่นเขามองอ่ะ! สนใจคนรอบข้างบ้างดิวะ! >///<..



"พี่ฮั่นก็ปล่อยมือแกงก่อนสิ เห็นมั้ยคนอื่นเขามองกันหมดแล้ว"  จริงๆนะ ดูพวกพนักงานสิมองมาที่ผม2คนแล้วก็พากันหัวเราะคิกคัก พวกผู้หญิงที่เห็นก็พากันหน้าแดงใหญ่เลย ..คนที่เขินควรจะเป็นผมป่ะวะ -.,-



"อะๆ พี่ปล่อยก็ได้..แค่นี้ก็ต้องเขินด้วย" ใครเขิน..ไม่มี๊ไม่มี >.,<



"แอร์มันร้อน"



"ที่แถนี่ คิดดีแล้วใช่ป่ะ" พี่ฮั่นหัวเราะเบาๆ แล้วลูบหัวผม.. นี่เห็นผมเป็นเด็กหรือไง -__-



"เดี๋ยวผมไปหยิบน้ำเปล่านะ"  ผมพูดแค่นั้น ก่อนจะเดินหนีออกมาจากจุดที่พี่ฮั่นยืนอยู่ทันที ..คนอะไรก็ไม่รู้ ชอบทำให้เขินอยู่เรื่อย ><




...แต่จะว่าไป ถ้าผมยังใจเต้นแรงเวลาที่พี่ฮั่นแตะเนื้อต้องตัว หรือแม้แต่เวลาที่พี่ฮั่นมองตา ก็จะเหมือนว่าผมชอบพี่ฮั่นน่ะสิ... แถมเรายังต้องอยู่ด้วยกันไปอีกนาน อย่างนี้ผมก็เสียเปรียบสิ ที่รู้สึกไปเองคนเดียว



ถ้าอย่างนั้นเราก็ควรจะทำอย่างที่ตูมตามบอก นั่นก็คือ...



ทำให้ตัวเองชินซะ! ต้องเจอกับเหตุการณ์ที่ทำให้เราใจเต้นแรงบ่อยๆ ...แกงส้มไฟท์ติ้ง!!





"เป็นอะไรแกงส้ม"   เฮ้ย! พี่ฮั่นมายืนอยู่ข้างหลังเราตั้งแต่เมื่อไรวะ ..สงสัยมัวแต่คิดเพลิน เลยไม่ทันสังเกตุ



"เปล่าครับ ..ผมว่าแค่ที่พี่ฮั่นหยิบมาก็เยอะแล้ว เราไปจ่ายเงินกันเถอะครับ" ผมเดินนำพี่ฮั่นไปที่เคาท์เตอร์สำหรับจ่ายเงิน 




พอเสร็จแล้วเรา2คนก็เดินทางต่อ จนตอนนี้เราก็มาถึงพัทยาแล้ววววววววววววว -อิอิ-



อาจจะเป็นเพราะไม่ใช่ช่วงปิดเทอม และไม่ใช่วันหยุดยาว คนก็เลยไม่ค่อยเยอะเท่าไร...โรงแรมก็หาง่ายด้วย




ผมกับพี่ฮั่นเข้ามาจองห้องพักในโรงแรมที่อยู่ติดกับทะเล ตื่นขึ้นมาจะได้เห็นวิวชัดๆ ^^




"1ห้องครับ" ห๊ะ! ห้องเดียว... T^T




แต่ไม่เป็นไรเราต้องทำตัวให้ชินกับความรู้สึกที่มีต่อพี่ฮั่น ถ้าอยู่ใกล้กันบ่อยๆ ผมอาจจะเลิกใจเต้นแรงกับพี่ฮั่นก็ได้



พอพนักงานนำคีย์การ์ดมาให้พี่ฮั่น พวกผมจึงนำกระเป๋าขึ้นมาเก็บในห้องพัก... แต่ทำไม ถึงมีเตียงขนาดคิงไซส์แค่เตียงเดียว แถมห้องก็ยังดูหวานผิดปกติ อย่าบอกนะว่า ..ห้องแบบฮันนีมูน 




"นี่พี่ฮั่น ทำไมถึงมีแค่เตียงเดียวล่ะครับ"



"ก็คู่รักที่ไหนเขานอนแยกเตียงกันล่ะ" ชัดเจน! ..ไม่เป็นไรอย่างนี้ก็ดีเหมือนกัน จะได้ชินไง T^T




ผมพยักหน้าเข้าใจ ก่อนจะถือเสื้อผ้าเข้าไปในห้องน้ำ เพื่ออาบน้ำแล้วจะได้เปลี่ยนชุดเป็นชุดที่เข้ากับบรรยากาศของทะเล



...ผมเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยเสื้อเชิ้ตสีขาวที่ติดกระดุมเกือบครบทุกเม็ดยกเว้น 2 เม็ดแรก กับกางเกงขาสั้นประมาณเข่าสีน้ำตาลอ่อน


พี่ฮั่นจ้องมองผมนานมาก จนผมทำตัวไม่ถูกยกมือมาเกาท้ายทอยตัวเองแก้เก้อ










[Hunz Part]






แกงส้มในชุดเสื้อเชิ้ตกับกางเกงขาสั้น บอกได้คำเดียวว่าน่ารักมาก ดูใสซื่อบริสุทธิ์ ..และที่สำคัญ น่าทนุถนอม ยิ่งท่ายกมือเกาท้ายทอยนะ อื้อหือ.. โคตรน่ารักอ่ะ



ผมมองแกงส้มนานมาก พอรู้สึกตัว ผมจึงหยิบชุดเข้าไปเปลี่ยนในห้องน้ำ.. 



...ผมเดินออกมาด้วยชุดสไตล์เดียวกับแกงส้ม แต่ของผมเป็นกางเกงสีฟ้า




แต่ผมกลับไม่เห็นแกงส้มอยู่ในห้องแล้ว.. หรือว่าลงไปก่อนวะ !?



ยังไม่ทันที่ผมจะได้คิดเดาอะไรไปมากกว่านี้ ลมที่พัดเข้ามาทางประตูระเบียง ทำให้ผมหันไปมอง..แล้วก็เห็นแกงส้มกำลังยืนชมวิวอยู่ที่ริมระเบียง



..แกงส้มไม่รู้ตัวเองหรอกว่ากำลังทำให้ผมแทบคลั่ง ..เพราะลมที่พัดเข้ามาทำให้เสื้อของแกงส้มแนบชิดกับลำตัว เผยให้เห็นสัดส่วนที่ชัดเจน ทำให้ผมรู้ว่าร่างบางตรงหน้านั้นบอบบางแค่ไหน 



ผมเดินเข้าไปใกล้แกงส้มอย่างช้า โดยไม่ให้อีกฝ่ายรู้ตัว.. จากนั้นก็ผมก็โอบกอดแกงส้มจากทางด้านหลัง ลมที่พัดเย็นทำให้ผมได้กลิ่นหอมอ่อนๆจากตัวแกงส้มชัดเจน ..ผมกดจมูกลงบนกลุ่มเส้นผมนุ่มแล้วสูดดมกลิ่นหอมของแชมพูเข้าไปจนพอใจ แล้วเกยคางบนไหล่ของแกงส้ม




"พะ..พี่ฮั่น"  แกงส้มเรียกชื่อผมเสียงเบาหวิว..หึ.. หัดอ่อยนะเรา รู้มั้ยว่าทำเสียงแบบนี้แล้วมันยิ่งทำให้ตัวเองดูน่ากิน จากเดิมก็น่ากินอยู่แล้ว



"หืม?"  ผมตอบพร้อมกับมองหน้าด้านข้างของแกงส้มไปด้วย




แกงส้มไม่ตอบ แต่หันหน้ามาเผชิญหน้ากับผมแทน ..แกงส้มหน้าแดงลามไปถึงใบหู แต่นั่นไม่ใช่เรื่องแปลก ที่แปลกก็คือแกงส้มไม่หลบสายตาผม..ปกติจะต้องก้มหน้าหลบสายตาผม ไม่ใช่มาจ้องกลับเหมือนตอนนี้ 



แถมแววตายังดูวูบไหว ประมาณว่าพยายามสุดๆที่จะไม่หลบสายตาของผม... แต่นั่นมันยิ่งทำให้แกงส้มดูยั่วยวนมากขึ้น




"แกงอยากเล่นน้ำแล้ว" หึ! มายั่วกันด้วยสายตาแบบนี้แล้วคิดจะหนีไปเล่นน้ำ คิดเหรอว่าคนอย่างผมจะยอม หึหึ




ผมกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น เรา2คนแนบชิดกันมากขึ้นกว่าเดิม...ตอนนี้หน้าผมชิดแกงส้มมากชนิดที่ว่ารู้สึกถึงลมหายใจของกันและกันได้ชัดเจน ถ้ามาจับจังหวะหัวใจผมตอนนี้ จะรู้ได้เลยว่ามันเต้นแรงมาก




ผมโน้มหน้าเข้าไปใกล้แกงส้มเรื่อยๆหวังจะจูบคนตรงหน้า แต่แกงส้มก็ยกนิ้วชี้ขึ้นมาแตะปากผมซะก่อน.. ผมชะงักแล้วมองหน้าแกงส้ม 




"กะ...แกงจะเล่นน้ำ พี่ฮั่นพาแกงไปเล่นน้ำหน่อยนะครับ" แกงส้มส่งสายตาออดอ้อนมาให้ผม ..เฮ้อ อย่างนี้ก็ใจอ่อนสิ ผมคลายอ้อมกอดแล้วเปลี่ยนมาจับมือแทน



ผมจะเดินจับมือแกงส้มมาจนถึงชายหาด ..ดีที่เรามาถึงเช้า แดดก็เลยยังไม่ร้อนมาก อากาศกำลังดี  ผมมองหาที่ๆไม่ค่อยมีคนให้แกงส้มได้ลงเล่นน้ำ 



..ใครจะยอมให้คนอื่นเห็นแกงส้มเปียก แถมยังใส่เสื้อสีขาวอีก ไม่รู้ว่าพอเปียกแล้วจะมองเห็นไปถึงไหนต่อไหน



พอเลือกพื้นที่ได้แล้ว ผมจึงเดินมานั่งตรงเก้าอี้ชายหาด ..แล้วบอกให้แกงส้มไปเล่นน้ำ ผมจะนั่งรอข้างบน เพราะผมยังไม่อยากเปียก



แกงส้มเดินออกไป แต่ก้าวไปเพียงไม่กี่ก้าว แกงส้มก็วิ่งกลับมาแล้วก้มลงจุ๊บปากผมเบาๆแล้วก็วิ่งหนีลงทะเลไปทันที




หึหึ..




น่ารักว่ะ ^^ 




ผมมองดูแกงส้มที่ตอนนี้กำลังวิ่งหนีคลื่น คือเข้าไปในทะเลแค่ตื้นๆ พอคลื่นมาก็วิ่งหนี ..มันดูเด็กนะ แต่น่ารักสำหรับผม



ผมมองดูแกงส้มอีกสักพัก แล้วจึงลุกจากที่นั่งแล้วเดินเข้าไปหาแกงส้มที่ตอนนี้เปียกแค่ปลายขากางเกง.. ฉะนั้นถ้าจะปล่อยให้เปียกแค่นี้ ก็น่าเสียดายแย่ ^.,^



แกงส้มที่กำลังเล่นอยู่กับคลื่น ไม่รู้ตัวเลยสักนิดว่าตอนนี้ผมอยู่ใกล้เขาขนาดไหน.. ผมจัดการช้อนตัวร่างบางขึ้นมาไว้บนอ้อมแขนของผม แกงส้มตกใจที่อยู่ๆก็โดนอุ้ม แล้วเอามือมาคล้องคอผมไว้แน่น




"พี่ฮั่นปล่อยแกง" ผมไม่ฟังเสียงโวยวายนั่น แล้วพาแกงส้มไปให้ลึกกว่านี้ .. นี่ก็เอวผมละ ปล่อยตรงนี้ดีกว่า



ผมปล่อยแกงส้มลงตรงนั้น แกงส้มตกลงไปในน้ำ แต่มือก็ยังคล้องคอผมไว้ไม่ยอมปล่อย แถมยังแน่นขึ้นด้วย



...พอตั้งตัวได้ แกงส้มก็ยืนขึ้นเต็มความสูง ทำให้ตอนนี้เราหน้าใกล้กันอีกแล้วแต่ต่างตรงที่ครั้งนี้คนที่เหนี่ยวรั้งไม่ใช่ผม แต่เป็นแกงส้มต่างหาก เพราะแกงส้มยังเอาแขนมาคล้องคอผมอยู่ แถมยังเขยิบเข้ามาซะชิด



ผมไม่รอให้อีกฝ่ายได้ตั้งตัวมากกว่านี้ แต่ประกบปากลงไปอย่างรวดเร็ว แกงส้มดิ้นหนีนิดๆพร้อมกับเม้มปากแน่น..




"พี่...อื้อ!" 





ผมอาศัยจังหวะที่แกงส้มเรียก สอดลิ้นร้อนเข้าไปในโพรงปากของคนตรงหน้าทันที แกงส้มดิ้นแรงขึ้นแต่ไม่มาก ก่อนจะนิ่งไปแล้วโอบรอบคอผมแน่นขึ้น  ผมเกี่ยวกระหวัดลิ้นไปทั่วโพรงปากเพื่อช่วงชิงความหอมหวานของคนตรงหน้า





"อื้อออออ.."





แกงส้มครางเบาหวิว เล่นเอาผมสติแทบกระเจิง  ..ถ้าตอนนี้อยู่บนเตียงแล้วแกงส้มครางแบบนี้ บอกได้คำเดียวว่าไม่รอด แต่ตอนนี้เราอยู่ในทะเล..



...ผมชิมความหอมหวานจนพอใจ แล้วจึงผละออกช้าๆ แกงส้มมองผมด้วยตาปรอยๆ เห็นแล้วไม่อยากจะหยุดเลยจริงๆ ..




ชอบยั่วผมด้วยสายตาอยู่เรื่อยเลย .....

 

จบไปอีกหนึ่งตอน ..อร๊ายยยยยย แกงส้มจะเริ่มรุกบ้างละ แต่รุกแบบเด็กๆนะเออ ><


คือไรท์จะมาบอกว่า จะไม่ได้อัพอีกเป็นอาทิตย์เลย เพราะไรท์ต้องไปเข้าค่าย...ยังไงก็อย่างเพิ่งเลิกติดตามกันนะ

เดี๋ยวไรท์จิกลับมาต่อให้หลังเข้าค่ายเสร็จ -อิอิ-

-------------------------------------------------------------------------------------------


อ่านแล้วก็อย่าลืมมเม้นเป็นกำลังใจให้ไรท์เตอร์ด้วยน้าาาาา จุ๊ฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ