คุณหนูน่ารัก กับ บอดี้การ์ดหน้าหล่อ

ลำดับตอนที่ #6 : Chapter 6 : รักกันมั้ย!?

Chapter 6


รักกันมั้ย!?

'รักกันมั้ย!? หัวใจมันอยากเสนอ
รอแต่เธอ เมื่อไรถึงจะสนอง
รักกันมั้ย!? หัวใจมันอยากจะตีตราจอง
ถ้าได้ลอง ลอง ลอง เธอคงจะรู้ รู้ รู้'

[Kangsom Part]





ตอนนี้ผมนั่งอยู่ในห้องเรียน และวิชาแรกของวันนี้ก็คือวิชาฟิสิกส์... ซึ่งนักเรียนดีเด่นอย่างผม แน่นอนว่า ..ลืมเอาหนังสือเรียนมา T^T



..ผมก็เลยต้องขอดูหนังสือกับไอ้โดมเพื่อนรักแก้ขัดไปก่อน




อาจารย์เดินเข้ามาในห้องเรียนพร้อมกับเด็กนักเรียนใหม่ ซึ่งผมรู้แล้วเมื่อเช้า ว่าชื่อตูมตาม ..และมันก็บอกด้วยว่า มันจะจีบผม 


..ซึ่งพูดได้คำเดียวว่า เงิบ!!




"นักเรียนคะ วันนี้อาจารย์มีเพื่อนใหม่มาแนะนำให้รู้จักนะคะ ..แนะนำตัวหน้าชั้นเรียนเลยจ้ะ"




อาจารย์พูดเสร็จ ก็ดึงเด็กนักเรียนใหม่ให้มายืนแทนที่ตัวเองหน้าชั้นเรียน




"สวัสดีครับ ผมชื่อยุทธนา เปื้องกลาง ชื่อเล่น ตูมตามครับ"



ระหว่างที่ตูมตามกำลังแนะนำตัว มันก็จ้องหน้าผมไปด้วย.. แล้วทำไมมันต้องจ้องหน้าผมด้วยวะ ... ผมก็ไม่ได้มั่นใจในหน้าตัวเองขนาดนั้นนะ ถึงผมจะหล่อก็เถอะ -__-



"เอาล่ะ แนะนำตัวเสร็จแล้ว เลือกนั่งตรงไหนก็ได้จ้ะที่ว่างๆ"



"ครับ"




ตูมตามมองหาที่นั่ง พอสายตาของตูมตามมาหยุดอยู่ที่ผม ..ผมก็เลยทำตัวไม่ถูก ได้แต่ก้มหน้าก้มตามองหนังสือตรงหน้า ก็มันรู้สึกแปลกๆอ่ะ -*-




"เป็นอะไรวะแกงส้ม ..มึงจะมาขยันอะไรตอนนี้เนี่ย" โดมถามขึ้น เมื่อเห็นว่าผมเอาแต่ก้มหน้าก้มตามองหนังสืออย่างเดียว



"เออ วันนี้กูรักฟิสิกส์ ..ถ้ากุแดกหนังสือได้ กุแดกไปทั้งเล่มละ"  ผมตอบไอ้โดมไป ทั้งที่ยังก้มหน้าอยู่แบบนั้น



"ฮ่าฮ่าฮ่า นายนี่ตลกดีนะ ...ฉันก็เพิ่งเคยเห็นนี่แหละ คนอะไรก็ไม่รู้กินหนังสือได้ด้วย" เอ่อ..เสียงไม่คุ้นหูเลยแหะ ไม่ใช่เสียงไอ้โดมแน่ๆ



ผมเงยหน้าขึ้นมองไอ้โดม มันก็เลยชี้ไปข้างหลังผม...


..ผมหันหลังไปมอง ก็พบว่า......




...ตูมตามนั่งอยู่ข้างหลังผม มันมานั่งตรงนี้ได้ยังไงวะ! ก็ผมกับโดมนั่งหลังสุดของห้องแล้วนี่ แล้วไอ้นี่มันโผล่มาได้ไง.. งง!?



"นายมานั่งตรงนี้ได้ยังไงเนี่ย"



"ก็ลากโต๊ะมานั่งไง ตรงอื่นน่ะมันไม่ว่างแล้ว..นายไม่เห็นเหรอ" ผมหันไปมองรอบๆ ..ก็จริงอย่างที่ตูมตามบอกนั่นแหละ โต๊ะตรงอื่นน่ะมันไม่ว่างแล้ว




..แต่ทำไมมันต้องมานั่งข้างหลังผมด้วยวะ ไม่เข้าใจจริงๆ




"ก็แล้วทำไมต้องมานั่งข้างหลังฉัน"



"อยากนั่ง มีปัญหาป่ะ"  ตูมตามทำหน้ากวนๆใส่ผม ...หมั่นไส้ว่ะ !



"ชิส์ อยากนั่งก็นั่งไป"  ผมหันหน้ากลับมาที่เดิม ..เชอะ จะไม่สนใจแล้ว ผมงอน! =3=



"นี่นาย" ตูมตามไม่พูดเปล่า แต่สะกิดที่ไหล่ผมเบาๆไปด้วย




..เชอะ! ก็บอกแล้วไงว่างอน ..แล้วนี่มันจะมายุ่งอะไรกับผมอีกเนี่ย !!





"มีอะไรอีก.. ฉันจะเรียน อย่ากวนได้ป่ะ"


"งอนเหรอ?"



"หึ! ใครงอน ไม่มี๊"



"หึหึ ..อย่าไปโกหกใครนะ"



"ทำไม?"



"เพราะมัน-ไม่-เนียน" ตูมตามพูดช้าๆชัดๆให้ผมได้ยินเต็มสองหู




..หนอยยยยย ไอ้นี่มันกวนไม่พอ มันยังจะหยาบคาย แถมยังพูดจาทำร้ายจิตใจผมอีก! ผมมีบอดี้การ์ดนะเว้ย!! เดี๋ยวก็ให้พี่ฮั่นมายิงซะหรอก =3=



"ฉันจะไม่คุยกับนายแล้ว"



"นี่นาย"


"..."  ไม่สน!!



"นาย" 


"..." ถ้ามันจะเรื่องเยอะขนาดนี้น่ะนะ ..ฟ้องครูดีมั้ยวะ



"แกงส้ม" 


"..." โอ๊ย! รำคาญเว้ย!!



"แกงส้มมมมม คนน่ารัก หันมาหน่อยสิ" อะไรนะ? มันพูดว่าอะไรนะ?? น่ารักเหรอ..ฉันหล่อเว้ย!! 



..พูดซะกูดูแต๋วเลย -___-


 ...ผมจะไม่ทนละนะ...




"นี่! เงียบๆได้มั้ย!? ฉันรำคาญ!!"  ผมลุกขึ้นมา แล้วหันหลังไปตะโกนใส่หน้าไอ้คนที่มันกำลังกวนผมอยู่ตอนนี้



..แต่ผมคงลืมไป ว่าตอนนี้อาจารย์กำลังสอนอยู่ ถึงแม้อาจารย์จะใจดีสักแค่ไหนก็เถอะ แต่ว่า... ณ จุดๆนี้ คงไม่รอด T^T




"ว่ายังไงนะ ธนทัต นายรำคาญเสียงครูเหรอ?" ซวยแล้วไงแกงส้ม ..ผมยิ้มแหยๆให้อาจารย์



..ส่วนไอ้ตัวต้นเหตุน่ะเหรอ หึ! ผมได้ยินมันหัวเราะเสียงดังคิกๆมาจากด้านหลัง ...โอ๊ย!! ผมโมโหมันจริงๆเลย 




"ปะ..เปล่าครับ ก็ไอ้..เอ่อ ..ยุทธนาน่ะครับ เค้าไม่ยอมนั่งนิ่งๆ ขยุกขยิกตั้งแต่ต้นชั่วโมงแล้ว" หึหึ ถ้าผมโดนทำโทษนะ ไอ้บ้าข้างหลังผมมันก็ต้องโดนด้วย! 



..เล่นกับใครไม่เล่น ดันมาเล่นกับไอ้แกงส้ม ..อย่าคิดเลยว่าจะได้อยู่อย่างสงบสุขน่ะ



"จริงเหรอ ยุทธนา"


"ผมก็นั่งของผมเฉยๆนี่ครับ อาจารย์ก็เห็น" โอ้โห ใสซื่อได้อีก ..คิดว่าทำตัวน่าสงสารเป็นคนเดียวหรือไง



"นี่เธอกล่าวหาเพื่อนเหรอ ธนทัต"



"ถ้าอาจารย์เชื่อเขาก็ตามใจนะครับ ..ผมยอมโดนลงโทษก็ได้ เฮ้อ ผมก็เพิ่งรู้นะครับ ว่าอาจารย์ชอบฟังความข้างเดียว" ผมทำน้ำเสียงเศร้าๆ แล้วมองอาจารย์ด้วยสายตาตัดพ้อแบบสุดๆ



หึ! ใครได้เจอผมโมเม้นนี้นะ ไม่ใจอ่อนผมให้เตะเลย



"โอเคๆ ครูเชื่อเธอแล้ว เลิกมองครูด้วยสายตาแบบนั้นสักที ..คราวนี้ก็นั่งเรียนเงียบๆ อย่ารบกวนเพื่อนอีกล่ะ ..เธอก็ด้วยนะ ยุทธนา"



"ครับ" ผมกับตูมตามตอบพร้อมกัน 



..ผมนั่งลงที่เก้าอี้ตัวเอง แล้วตั้งใจเรียนต่อ ไม่สนใจไอ้คนข้างหลังอีก และมันก็ไม่กวนผมอีกเช่นกัน




พอถึงเวลาพักเที่ยง ..ผมกับโดมเก็บของใส่กระเป๋านักเรียน เตรียมตัวจะไปกินข้าวเที่ยงที่โรงอาหาร



"นี่แกงส้ม" ผมใช้หางตามองตูมตามที่มายืนอยู่ข้างๆ ...นี่มันยังจะกล้ามาคุยกับผมอีกเหรอ



"..." ผมไม่ตอบ แต่เก็บของใส่กระเป๋าต่อ



"นายโกรธฉันเหรอ..ดีกันน้าาาาา"  ไอ้นั่นยิ่นนิ้วก้อยมาตรงหน้าผม เพื่อขอโทษ



...น่ารักตายแหละ คิดว่าผมเป็นเด็กอนุบาลหรือไง ถึงได้มาขอโทษแบบเด็กๆ..



"ไม่!"



"ไม่โกรธเหรอ"



"ไม่ดีเว้ย!!" มันทำขนาดนั้น ไม่โกรธก็บ้าแล่ว ..



"ก็ใครใช้ให้นายตะโกนล่ะ ..แล้วฉันก็นั่งเฉยๆ ไม่ได้ขยุกขยิกแบบที่นายบอกอาจารย์ด้วย"



"เออ! ฉันผิดเองแหละที่เสียงดัง ..แล้วนายไม่ขยุกขยิกตรงไหน"



"ตัวฉันน่ะนั่งเฉยๆ ..แต่ปากฉันน่ะเรียกนาย" จะว่าไป ก็จริงอย่างที่หมอนี่บอก



... ถ้ายอมรับตอนนี้ก็เสียฟอร์มแย่ ใครมันจะหายโกรธง่ายๆล่ะ



"แล้วมาเรียกฉันทำไม"



"ก็อยากคุยนี่"



"แต่ฉันไม่อยากคุยกับนาย ..ไปกินข้าวกันเถอะโดม"



ผมลากแขนไอ้โดมออกจากห้องไปอย่างรวดเร็ว แทบจะวิ่งแล้วนะเนี่ย



"นี่! แกงส้ม รอฉันด้วยดิ" ก็โกรธกันอยู่ แล้วใครมันจะไปรอวะ!



ผมลากไอ้โดมเดินมาตามทางเรื่อยๆ ยังไม่ทันถึงบันได..ตูมตามก็วิ่งมาขวางไว้ซะก่อน



"ไปกินข้าวด้วย"



"ไม่!"



"ฉันไม่ได้ถามว่าไปด้วยได้มั้ย..แต่ฉันบอกว่าจะไปกินข้าวด้วย" 


"ไม่ ฉันเกลียดขี้หน้านาย" 


"นายเคยได้ยินมั้ย ที่โบราณเขาบอกว่า..เกลียดยังไง ก็ได้อย่างนั้นน่ะ"



มันหมายความว่ายังไงวะ?


"แล้วไง?"


"ก็แค่จะบอกว่า เกลียดฉัน เดี๋ยวก็ได้ฉันเป็นแฟนหรอก" มันพูดเสร็จก็ยิ้มให้ผม



ตูมตามถือวิสาสะจับมือผม แล้วก็ลากผมไปที่โรงอาหาร.. ตอนแรกผมก็ไม่ได้อะไรมากนะ แต่พอเห็นสายตาของคนรอบข้างแล้ว..บอกได้เลยว่าโคตรจะอายอ่ะ ><


..อยากจะสบัดมือออกก็ไม่ได้ มันจับมือผมโคตรแน่น



"นี่ นายปล่อยมือฉันได้แล้ว"


"นั่งโต๊ะไหนดี" ตูมตามไม่ตอบคำถามผม แล้วยังมาเฉไฉเปลี่ยนเรื่องอีก ..ผมก็เลยปล่อยเลยตามเลย


"โต๊ะไหนก็ได้ที่ว่างๆ"


"โต๊ะนู้นละกัน ..เดี๋ยวนายไปซื้อข้าวนะ ส่วนฉันจะไปจองโต๊ะให้"


"ฝากฉันซื้อมั้ยล่ะ ..จะได้เร็วๆ"


"งั้นก็ได้ ฉันกินเหมือนนายละกัน" ตูมตามยื่นแบงค์ร้อยมาให้ผมหนึ่งใบ


"ต้องทอนป่ะ?" จริงๆผมก็แกล้งถามไปอย่างนั้นแหละ ไม่ได้คิดอะไรมาก


"แล้วแต่นายสิ..ไม่ต้องทอนก็ได้ บ้านฉันรวย" ตูมตามขยิบตาข้างนึง แล้วเดินไปจองโต๊ะที่เล็งไว้



..คิดว่าหล่อเหรอ? -__-



"กินอะไรดีโดม" ผมหันไปถามเพื่อนตัวกลมที่ยืนอยู่ข้างๆ มัวแต่ทะเลาะกับตูมตาม  ผมลืมโดมไปเลย


"มึงจำได้ด้วยเหรอ ว่ากูยืนอยู่ด้วย ...แหม จีบกันมันส์เชียว" มันมองยังไงวะ ว่าจีบกัน ..ผมกับตูมตามจะฆ่ากันตายอยู่แล้วเนี่ย



"มึงอย่าเพิ่งงอนดิ แล้วกูสองคนก็ไม่ได้จีบกันด้วย พวกกูทะเลาะกันเว้ย" 


"หรอออออออออออ" โดมลากเสียงยาวๆ ทำหน้าไม่เชื่อแบบสุดๆ


"เออดิวะ ..มึงจะกินข้าวมั้ยเนี่ย"


"กินดิ ..หิวจะตายอยู่แล้ว"


"รีบๆไปซื้อดิ เดี๋ยวคนก็เยอะหรอก"



ผมซื้อข้าวขาหมูมาสามจาน ผมหนึ่ง โดมหนึ่ง ตูมตามหนึ่ง พวกเรากินข้าวไปเงียบๆ..


...แล้วก็พากันขึ้นเรียนคาบบ่าย โดมกับตูมตามเริ่มคุยกันมากขึ้นกว่าเดิม ส่วนผมกับตูมตามน่ะเหรอ ..


..ก็ยังทะเลาะกันเหมือนเดิม ก็ใครใช้ให้มันกวนผมล่ะ แต่ยังดีนะที่เวลาเรียนมันไม่กวนผมแล้ว



พอเลิกเรียนพวกผมก็แยกย้ายกันกลับบ้าน โดมมันเดินกลับเพราะบ้านมันอยู่ใกล้โรงเรียน ส่วนผมต้องรอพี่ฮั่นมารับ เมื่อกี๊ผมโทรไปถามแล้ว พี่ฮั่นบอกว่ากำลังจะมา ให้ยืนรอหน้าโรงเรียน


...ผมยืนรอพี่ฮั่นหน้าโรงเรียน โดยมีตูมตามยืนรอเป็นเพื่อน ผมก็บอกให้มันกลับไปก่อนแล้วนะ แต่มันไม่ยอม ยืนยันจะรอเป็นเพื่อนผมให้ได้



"นายรอใครเหรอ" ตูมตามถามผม ขณะที่กำลังยืนอยู่หน้าโรงเรียน


"พี่น่ะ" จะบอกว่าบอดี้การ์ดก็ยังไงยังไงอยู่..บอกว่ารอพี่นี่แหละ ดีแล้ว


"อ๋อ นายเป็นลูกคนเล็กเหรอเนี่ย.. พี่นายคงจะหวงน่าดู" ลูกคนเดียวเฟ้ย! ทำได้แต่ตะโกนในใจ พูดออกไปก็ไม่ได้ -w-


"แล้วทำไมพี่ฉันต้องหวงด้วย ฉันเป็นผู้ชายนะ ..อ๊ะ! พี่ฉันมาแล้ว ไปก่อนนะ บ๊ายบาย"


ผมบอกลาตูมตาม แล้ววิ่งไปที่รถของพี่ฮั่น ซึ่งจอดอยู่ห่างออกไปนิดหน่อย






[End Part]






ตูมตามมองตามหลังแกงส้ม จนอีกฝ่ายขึ้นรถไปเรียบร้อยแล้ว เขาจึงพูดกับตัวเองเบาๆ



"ก็น้องชายน่ารักซะขนาดนี้.. ไม่หวงก็บ้าแล้ว" ตูมตามหัวเราะกับตัวเอง แล้วเดินไปที่มินิไบท์ของตัวเอง ก่อนจะขับออกไป



หลังจากที่แกงส้มขึ้นไปนั่งบนรถแล้ว เขาก็เอาหัวพิงเบาะรถแล้วหลับตาลง


...ทั้งที่วันนี้ก็ไม่ได้มีเรียนพละ แต่เขากลับรู้สึกเหนื่อยกว่าทุกๆวัน



"เหนื่อยเหรอ" ฮั่นที่มองแกงส้มอยู่นาน ถามขึ้นด้วยความเป็นห่วง


"นิดหน่อยน่ะ"


"งั้นก็กลับบ้านไปอาบน้ำ จะได้สดชื่นขึ้น..วันนี้ผมบอกแม่บ้านให้เตรียมอาหารโปรดของคุณไว้ด้วย"


"แม่บ้านไม่รู้หรอกว่าผมชอบกินอะไร"


"ต้มข่าไก่ไง..ถึงแม่บ้านจะไม่รู้ แต่ผมรู้ก็แล้วกัน" แกงส้มหันมามองคนที่กำลังขับรถด้วยใบหน้างงๆ ว่าบอดี้การ์ดของเขารู้ได้ยังไง ..แต่ถ้าถาม เขาก็คงได้คำตอบเดิมๆ 


ที่บอกว่า 'ก็เพราะผมเป็นบอดี้การ์ดของคุณ'



...พี่ฮั่นก็คงแค่ทำตามหน้าที่นั่นแหละ



พอแกงส้มคิดได้ดังนั้น แล้วก็ต้องมุ่ยหน้าอย่างหงุดหงิด เขาไม่รู้ตัวเองด้วยซ้ำว่าทำไมต้องหงุดหงิด เพียงเพราะคิดว่าที่อีกฝ่ายทำดีกับเขามันเป็นเพราะหน้าที่ แกงส้มหลับตาลงแล้วเผลอหลับไป



ตื่นขึ้นมาอีกที ก็พบว่าตัวเองนอนอยู่บนเตียงภายในห้องนอนของตัวเองซะแล้ว



ก๊อกๆๆ



"เข้ามา"



แกงส้มมองไปที่ประตู ดูว่าใครที่เป็นคนเคาะประตูห้องเขา แต่ก็คงจะเป็นแม่บ้านที่ขึ้นมาตามไปกินข้าวเหมือนอย่างเคยนั่นแหละ


..แต่เมื่อประตูเปิดออกจริงๆ คนที่เดินเข้ามากลับไม่ใช่แม่บ้าน แต่เป็นบอดี้การ์ดสุดหล่อ ในชุดเสื้อยืด กางเกงขาสามส่วนสบายๆ 


แกงส้มอึ้งไป แต่ก็พยายามปรับสีหน้าตัวเองให้เป็นปกติมากที่สุด



"ทำไมผมมานอนอยู่ในห้องได้ล่ะ"


"ผมอุ้มคุณมาเองแหละ..ก็ผมปลุกคุณตั้งหลายรอบแล้ว แต่คุณก็ไม่ยอมตื่น" 


"อื้ม ขอบคุณนะ ..แล้วนี่มีอะไรหรือเปล่า"


"จะมาตามลงไปกินข้าว"


"เดี๋ยวผมอาบน้ำเสร็จแล้วจะตามไปนะ"


"เร็วๆล่ะ..อย่าเผลอหลับในห้องน้ำนะ"


"จะบ้าเหรอ..ใครมันจะไปหลับในห้องน้ำ"


"หึหึ ก็ไม่รู้สิ พูดดักไว้ก่อน..งั้นผมไปรอข้างล่างแล้วกัน"




พอพูดเสร็จ ฮั่นก็ปิดประตู แล้วเดินไปนั่งที่โต๊ะอาหารด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม จนแม่บ้านหลายคนที่ยืนจัดโต๊ะอาหารอยู่ หันมามองหน้ากันงงๆ ในหัวก็คิดว่า คุณบอดี้การ์ดสุดหล่อไปเจออะไรดีๆมานะ ทำไมถึงดูมีความสุขขนาดนี้..



แต่เพียงแค่ฮั่นนึกถึงใบหน้าน่ารักของแกงส้ม เขาก็อดที่จะยิ้มไม่ได้ 



..ยิ่งตอนที่เขาได้อยู่ใกล้ๆนะ กลิ่นตัวหอมอ่อนๆของแกงส้มก็ยิ่งทำให้เขาอยากหอมแก้มไปสักร้อยฟอด ขนาดเรียนมาทั้งวัน ตัวยังหอมอยู่เลย



จะผิดมั้ยนะ? ถ้าเขาจะขอทำนอกเหนือจากหน้าที่ของการเป็นบอดี้การ์ด ..นั่นคือ..จีบ

ว๊ากกกกกกก ไรต์อัพช้าไปป่าว?...แล้วอัพน้อยไปมั้ย?
-อิอิ- คงไม่หรอกเนอะ คือช่วงนี้ไรต์ติดซีรี่ย์เกาหลีน่ะ 555+
เรื่อง cunning single lady อร๊ายยยย พอพูดถึงแล้วก็ฟิน >///<


แต่ยังไงๆ อ่านแล้วก็เม้นเด้อค่ะเด้อ ใครเม้น+โหวตไรต์ให้2 บาท -อิอิ-

ถ้าใครอ่านแล้วไม่เม้น..ไรต์จะงอลลลลลลลลลล =3= 
คือช่วงนี้ไรต์แบ๊วขึ้นทุกวัน 555+ (เพลียกับตัวเอง -__-)


ไปละน้าาาา ฝากติดตามกันต่อไปค่าาาาา ^O^