ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    คุณหนูน่ารัก กับ บอดี้การ์ดหน้าหล่อ

    ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 3 : ขัดใจ

    • อัปเดตล่าสุด 15 มี.ค. 57





    Chapter 3

    ขัดใจ

     




     

    [Kangsom part]


    วันนี้มันวันอะไรวะเนี่ย ซวยแต่เช้าเลย แทนที่วันหยุดแบบนี้ผมจะได้ตื่นสายๆ แต่กลับต้องแหกขี้ตาตื่นตั้งแต่ยังไม่ 8 โมง..

    ..เป็นเพราะไอ้บอดี้การ์ดบ้านั่นแท้ๆเลย คอยดูนะ ผมจะ...จะ..จะอะไรดีวะ เออใช่..ผมจะงอน  จะไม่คุยด้วย =3=

     

    ตอนนี้ผมกำลังนั่งแช่อยู่ในอ่างอาบน้ำอย่างสบายใจ แทบจะหลับคาที่แล้ว ถ้าไม่ติดที่ว่า..

     

     

    ก๊อกๆๆ

     
     

    "คุณหนูครับ ..อาบน้ำเสร็จหรือยัง นี่มันนานมากแล้วนะครับ"

    นี่มันยังไม่ออกไปจากห้องนอนผมอีกเหรอวะ หึ!รอได้รอไป อย่าหวังเลยว่าฉันจะออกไปง่ายๆน่ะ

     
     

    ...ผมไม่ตอบออกไป ทำให้หมอนั่นเคาะประตูอีกสองสามครั้ง

     
     

    "นี่คุณ..ตกชักโครกตายไปแล้วหรือไง"

    โอ้โห ไอ้นี่มันชักจะเหิมเกริมใหญ่แล้วนะ ..กล้าดียังไงถึงมายัดเยียดการตายอนาถๆแบบนั้นให้ผม

     
     

    ...ผมก็ยังคงไม่ตอบกลับไปอีกเหมือนเดิม..

     
     

    "นี่!ถ้านับหนึ่งถึงสิบแล้วคุณยังไม่ออกมา ผมจะพังประตูเข้าไปแล้วนะ!!"

    เชอะ! บอกแล้วไงว่าผมงอล.. ไอ้บ้านี่มันไม่กล้าหรอก

     

    "หนึ่ง!" เอ่ออออออ -__-;;

     

    "สอง!" เฮ้ย ...เอาจริงเหรอวะ!! OoO

    "สาม!" มันจะนับเร็วไปไหนวะเนี่ย! 

    "สี่!" เดี๋ยวดิวะ หาผ้าเช็ดตัวก่อน
     

    "ห้า!" ชิบหายแล้วไอ้แกงส้ม ซวยกว่านี้มีอีกมั้ย ..ลืมอะไรไม่ลืม ดันลืมผ้าเช็ดตัว T^T

     
    ทำไงดีอ่ะ แต่ผมงอลมันอยู่ ไม่คุยด้วยเด็ดขาด!! ผมน่ะ งอลง่าย แต่หายยาก



    "หก!!"



    เอ่อ..แต่ ครั้งนี้ผมจะหายงอลเร็วขึ้นกว่าเดิมก็ได้ -__-


     

    "นี่นาย!! หยุดนับได้แล้ว..ฉันอาบน้ำเสร็จแล้ว"

     

    "แล้วทำไมคุณยังไม่ออกมา"

     

    "คือ..ฉันลืมเอาผ้าเช็ดตัวเข้ามาน่ะ"

     

    "แล้วจะให้ผมทำยังไง" อ้าว ไอ้นี่ ยังจะมีหน้ามาถามอีก.. -__-

     

    "นายก็ออกไปจากห้องของฉันก่อนสิ!"

     

    "ไม่เอาอ่ะ..ผมจะรอลงไปกินข้าวพร้อมคุณ" !!..ไม่ต้องรอก็ได้ กุเกรงจายยย~

     

    "ฉันไม่นอนต่อหรอกน่า..นายลงไปก่อนเลย ถ้าเสร็จแล้วฉันจะรีบตามไป"

     

    "แน่นะ"

     

    "แน่สิ!"

     

    "ไม่มั่วนะ"

     

    "ไม่มั่วสิ!!" เฮ้ย! แล้วนี่มันใช่เวลามาต่อเพลงกันมั้ยเนี่ย! ผมหนาวจะตายอยู่แล้ว

     

    "ฮ่าฮ่าฮ่า คุณนี่ตลกดี..งั้นเดี๋ยวผมลงไปรอที่โต๊ะกินข้าวนะ ..ผมให้เวลาคุณ 10 นาที ถ้าคุณลงไปช้า ผมจะลงโทษคุณ"

     

     

    โอ้ย ไอ้นี่มันมาเป็นบอดี้การ์ดหรือมันมาเป็นแม่ผมวะ สั่งนู่นสั่งนี่อยู่ได้ =3=

     
    แล้วนี่จะมาลงโทษอะไร..เชอะ! คิดว่ากลัวเหรอ คนอย่างแกงส้ม ไม่เคยกลัวใครเว้ยยยย !

     




     

    [Hunz part]

     
     

     

    ผมลงมานั่งรอแกงส้มที่โต๊ะกินข้าว แม่บ้านคนเดียวกับที่ไปหาผมที่ห้อง   ถือถ้วยอาหารมาให้ผมด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม

     
     

    "คุณหนูก็เป็นอย่างนี้แหละค่ะ ..คุณฮั่นอย่าไปโกรธแกเลยนะคะ ^^"

     

    "แล้วผมจะต้องโกรธคุณหนูเรื่องอะไรล่ะครับ"

     

    "ก็คุณหนูไล่คุณลงมาไม่ใช่หรอคะ?"

     

    "ป่าวนี่ครับ ผมลงมาเอง ..เดี๋ยวช่วยยกอาหารเช้ามาอีกชุดนะครับ"

     

    "เอ่อ..ได้ค่ะ สักครู่นะคะ" แม่บ้านทำหน้างงนิดๆ แต่ก็ยอมทำตามที่ผมบอก

     
     

     

     ตึกๆๆๆ

     

    เสียงวิ่งดังมาจากทางบันได ผมหันไปมองยิ้มๆ แต่แม่บ้านคนอื่นน่ะ ตกใจกันเป็นแถว คงไม่คิดล่ะสิ ว่าคุณหนูจอมเอาแต่ใจจะยอมลงมาง่ายๆน่ะ

     

     

    แกงส้มนั่งลงฝั่งตรงข้ามผม  ซึ่งมีถ้วยข้าวต้มวางอยู่ ..

     

    ..แกงส้มทำท่าจะตักข้าวต้มเข้าปากแต่ก็ต้องหยุดชะงัก ก่อนจะหันหน้าไปทางแม่บ้านที่ป่านนี้ก็ยังไม่เลิกอึ้งกันสักที ถ้าจะตกใจขนาดนั้นน่ะนะ กับอีแค่คุณหนูลงมากินข้าวเช้า ..ไม่ปูพรมแดงต้อนรับกันซะเลยล่ะ -___-

     
     

    ..แม่บ้านหลายคน พอเห็นแกงส้มมองจึงก้มหัวแล้วเดินออกไปเงียบๆ

     

    "ทำไมให้แม่บ้านออกไปล่ะ.. เอ๊ะ! หรือว่าคุณอยากอยู่กับผม 2 ต่อ 2" ผมแซว แกงส้มเงยหน้าขึ้นมามองค้อนผมนิดๆ

     

    "ฉันก็แค่ไม่ชอบให้ใครมามองเวลาฉันกินข้าว.. แล้วถ้านายยังไม่เลิกพูด ฉันก็จะไล่นายออกไปเหมือนกัน"

     

    "ถึงคุณไล่ ผมก็ไม่ไปหรอก เพราะผมเป็นบอดี้การ์ดของคุณ ต้องดูแลคุณตลอด 24 ชั่วโมง"

     

    "อย่ามาพูดเป็นเล่น"

     

    "ผมเคยพูดเล่นด้วยเหรอครับ^^"

     

    "ชิ!" แกงส้มทำเสียงไม่พอใจ ก่อนจะก้มหน้าก้มตากินข้าวต้มต่อไป โดยไม่สนใจผมอีก

     
     

    กินไปได้สักพัก แกงส้มก็ลุกขึ้นแล้วเตรียมจะเดินขึ้นห้อง แต่โดนผมเรียกไว้ซะก่อน...

     

     

    "คุณอิ่มแล้วเหรอ?"

     

    "อืม"

     

    "แต่คุณเพิ่งกินไปได้แค่นิดเดียวเองนะ" ผมพูดหลังจากที่มองไปที่ถ้วยข้าวต้มแล้วเห็นว่ามันหมดไปเพียงครึ่ง

     

    "ฉันจะกินน้อยหรือกินเยอะมันก็เรื่องของฉัน ไม่เกี่ยวกับนาย" อารมณ์เสียง่ายจังวะ ประจำเดือนไม่มาหรือไง -___-

     

     

    "เกี่ยวสิ.. เพราะผมเป็นบอดี้การ์ดของคุณ"

     

    "บอดี้การ์ดแล้วยังไง.. นายไม่ใช่พ่อฉัน อย่ามาสั่งนู่นสั่งนี่!" สงสัยประจำเดือนจะไม่มาจริงๆ อารมณ์เสียง่ายเกิ๊น

     

    "พ่อคุณสั่งให้ผมฝึกคุณ ให้พร้อมกับการขึ้นเป็นประธาน HKกรุ๊ป รุ่นต่อไป..เพราะฉะนั้น คุณจะต้องเชื่อฟังผม" ผมพูดเสียงหนักแน่น ..ไม่มีแววล้อเล่นเลยสักนิด แกงส้มทำหน้าบึ้งแต่ก็ไม่ได้เถียงอะไร

     

     

    "แล้วตอนนี้ฉันขาดตกบกพร่องตรงไหนไม่ทราบ" ยังจะกล้าถาม นี่ไม่รู้ตัวเองเลยใช่มั้ยเนี่ย       -___-

     

    "ทุกตรง"

     

    "ห๊ะ!"

     

    "ตื่นก็สาย ควบคุมอารมณ์ตัวเองก็ไม่ได้ การจะเป็นหัวหน้าต้องรู้จักสงบสติอารมณ์ ไม่ใช่วีนเหวี่ยงแบบนี้ แล้วก็ต้องรู้จักรับฟังความคิดเห็นของผู้อื่นด้วย ..ผมว่าอย่างคุณน่ะ ต้องฝึกอีกเยอะเลยหล่ะ"

     
     

    พอพูดเสร็จผมก็ก้มหน้าก้มตากินข้าวต้มตรงหน้าต่อ โดยไม่ได้สนใจแกงส้มอีก... แต่ถึงผมจะไม่สนใจ ผมก็รู้ว่าเค้ากำลังจะทำอะไร..

     

    ..เพราะเขามักจะมีเสียงดังเล็ดลอดออกมาตลอดเวลา ขนาดเดินขึ้นบันไดยังทำเสียงปึ้งปั้งเลยคิดดู -__-

     

    หึ! เป็นพวกชอบเรียกร้องความสนใจหรือไง

     

     


     

    [Kangsom Part]

     

     
     

    โอ้ยยยยยยย หงุดหงิดๆๆๆๆ

     

    ไอ้บ้านั่นมันชักจะมากเกินไปแล้วนะ! พูดข้อเสียของผมมาเป็นชุดเลย ถึงผมจะเป็นคนถามก็เถอะ

    ผมงอลลลลลลลลลลลลลล =3=

     
     

    เชอะ! อยู่บ้านก็น่าเบื่อแย่.. ไปเที่ยวดีกว่า ^O^

     

    ไปไหนดีน้าาาาาา ..ช้อปปิ้ง? ไม่เอาอ่ะ ดูแต๋วไปหน่อย ...สวนสนุก? มันดูเด็กไปหน่อยมั้ง ..กินไอติม?เมื่อกี้เพิ่งกินข้าวเสร็จ ยังอิ่มอยู่เลย ...รู้แล้ว! ผมจะไปดูหนังงงงงงงงงง เย่ๆๆ ^O^


    ยังไม่ได้ดูไทม์ไลน์เลย..ไปดูดีกว่า ชวนเพื่อนดีมั้ยวะ?


    ไม่เอาดีกว่า ไปดูคนเดียวก็ได้...










     





     





    ไรท์หายไปตั้ง 3 วัน อิอิ.. ไม่ได้ทิ้งน้าาาา ไรท์แค่ไปเที่ยว 555

    อ่านแล้วอย่าลืม เม้น+โหวตด้วยนะค้าาาาา  ^O^

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×