คุณหนูน่ารัก กับ บอดี้การ์ดหน้าหล่อ

ลำดับตอนที่ #1 : Chapter 1 : คุณหนูน่ารัก

Chapter 1

คุณหนูน่ารัก..

ในวันหยุดสุดสัปดาห์ที่หลากหลายคนเฝ้าฝันถึง รวมทั้งเด็กหนุ่มอายุ 18 ปี ที่ทุกคนต่างก็เรียกเขาว่าคุณหนู



...แกงส้ม เป็นคุณหนูเพียงคนเดียวแห่งตระกูล วิโรจน์ไพศาลสกุล และเป็นผู้สืบทอดธุรกิจของครอบครัวในเครือ HK กรุ๊ป

แต่น่าเสียดาย แทนที่คุณหนูสุดน่ารัก จะได้ออกไปเที่ยวเล่นในวันหยุดกับเพื่อนๆ

..เขากลับต้องมานั่งติดแหง็กอยู่ในบ้าน  ..เพียงเพราะว่า ฝนตก

"โอ๊ย! ไอ้ฝนบ้า!! จะมาตกอะไรวันนี้วะ..ทีวันธรรมดาน่ะ ไม่ยอมตก ดันมาตกวันเสาร์ เหอะ..นี่มันวันหยุดนะเฟ้ย!"

แกงส้มโวยวายเสียงดังอยู่หน้าบ้าน เล่นเอาเหล่าแม่บ้านที่กำลังทำงานอยู่ในบริเวณใกล้ๆต่างตกใจกันเป็นแถว แต่ก็ไม่มีใครกล้าพูดอะไร เพราะใครๆต่างก็รู้ดีว่าคุณหนูแกงส้มนั้น ดื้อ เอาแต่ใจ และขี้โวยวายเป็นไหนๆ










[Kangsom Part]
 

ผมกลับมานั่งอุดอู้อยู่ในห้องนั่งเล่นอีกครั้ง     ชิ! ผมเกลียดฝน เกลียดฤดูฝน เกลียดเสียงฟ้าร้อง เกลียดๆๆๆๆ เพราะมันทำให้ผมออกไปไหนไม่ได้ เซ็ง!!

วันนี้ผมนั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นมาเกือบจะทั้งวันแล้วนะ เซ็งชิปเป๋งเลย ..ผมบ่นในใจก่อนจะหยิบโทรศัพท์มือถือมากดเล่นเกม cookie run

จะว่าไงดีล่ะ เกมนี้มันก็แก้เหงาได้ดีเหมือนกันนะ ดีกว่าไอ้เกมนกบ้า Flappy bird เล่นแล้วหงุดหงิดเป็นบ้า มันชอบทำให้นิ้วโป้งผมอ่อนแรง สูงสุดผมเล่นได้แค่ 4 อ่ะ -_-

ตึกตึกตึก..

..ผมได้ยินเสียงฝีเท้าใครสักคนเดินมาทางนี้ แล้วก็มาหยุดอยู่ตรงหน้าผม หึ! ไม่บอกก็รู้ว่าใคร ทั้งบ้านมีผมกับพ่อแค่2คน ถ้าไม่รวมแม่บ้านน่ะนะ คนพวกนั้นไม่กล้าแม้แต่จะมองหน้าผมด้วยซ้ำ

ผมกดหยุดเกมในโทรศัพท์ แล้วเงยหน้ามองชายแก่อายุราวๆ 60 ตรงหน้า..

"มีอะไรหรือครับพ่อ" ผมถามคนเป็นพ่อออกไปอย่างสงสัย ก็ปกติพ่อของผมไม่ค่อยจะสนใจผมสักเท่าไร ท่านมักจะสนใจแต่งาน จนบางครั้งผมก็แอบคิดนะ ว่าพ่อคงลืมไปแล้วว่ามีลูกชายอย่างผมอยู่

"แกก็รู้ใช่มั้ยแกงส้ม ว่าบริษัทของเรามีผู้ถือหุ้นรายใหญ่ถึง3คน"

"ครับ ผมรู้..แล้วมันเกี่ยวอะไรกับที่พ่อมาคุยกับผมวันนี้ล่ะครับ"

"ตอนนี้ฉันเป็นประธานบริษัท ..แต่เมื่อไรที่แกเรียนจบ ฉันจะให้แกขึ้นมาดำรงตำแหน่งแทนฉัน"

"ผมบอกแล้วไงครับพ่อ ว่าผมไม่อยากเป็น..ผมเบื่อที่จะต้องระวังตัวอยู่ตลอดเวลา ว่าไอ้ 2 คนนั่นมันจะมาลอบกัดเราเมื่อไร"


..เพราะนี่คือธุรกิจ ใครๆก็อยากจะขึ้นเป็นประธานของบริษัทในเครือ HK กรุ๊ป กันทั้งนั้น  ดังนั้นจึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่พ่อของผมจะมีบอดี้การ์ดเดินตามตลอดเวลา

"ไม่ได้! ถ้าแกไม่สืบต่อ แล้วใครจะขึ้นมาแทนที่ฉัน ..ฉันไม่ยอมให้ไอ้พวกนั้นมันขึ้นมาเป็นประธานหรอกนะ!!"

"บางทีผมอาจจะโดนฆ่าตายก่อนที่จะได้ขึ้นเป็นประธานก็ได้นะครับ"

"ไม่หรอก"



"พ่อรู้ได้ยังไง"



" ฉันจะให้บอดี้การ์ดมาคอยดูแลแก"

"ไม่เร็วไปหน่อยเหรอครับพ่อ ตอนนี้ผมเพิ่ง18 เองนะ ก็แค่เด็ก ม.ปลายคนนึง ไม่มีใครมาฆ่าผมหรอกครับ"



ใช่ ผมเป็นแค่เด็ก ม.ปลาย..อีกตั้ง 4 ปี กว่าผมจะเรียนจบ แล้วขึ้นมาดำรงตำแหน่งแทนพ่อ

"เมื่อไรที่แกเข้ามหาวิทยาลัย ฉันจะให้แกเข้ามาทำงานในบริษัท ในฐานะผู้ช่วยของฉัน..ซึ่งนั่นคือการประกาศอย่างเป็นนัยว่า ประธานคนต่อไปของ HK กรุ๊ป ก็คือแก"

"แล้วไงครับ ก็แค่ผู้ช่วยพ่อ พวกมันคงไม่รีบฆ่าผมขนาดนั้น"

"พวกมันไม่รีบหรอก..แต่พวกมันก็แค่ต้องการตัดไฟตั้งแต่ต้นลม ถ้าแกตายไป อะไรๆมันก็จะง่ายขึ้น" วงการบ้าอะไรเนี่ย!! นี่พ่อเป็นนักธุรกิจ หรือแก๊งมาเฟียกันแน่ ทำไมถึงจ้องแต่จะฆ่ากันอย่างเดียว

"แล้วผมต้องทำยังไง"

"ก็ใช้ชีวิตปกตินั่นแหละ  ..จะต่างก็ตรงที่ นายจะมีคนเข้ามาในชีวิตเพิ่มขึ้นอีก1คน"

"แล้วคนที่จะมาเป็นบอดี้การ์ดผมเนี่ย ไว้ใจได้เหรอครับ" ไม่ใช่อยู่ๆมาลอบฆ่าผมนะ

"ไว้ใจได้ คนนี้ไม่ใช่บอดี้การ์ดทั่วไป..แต่เขาคือลูกชายอีกคนนึงของฉัน" นี่พ่อผมแอบไปมีเมียเก็บเหรอเนี่ย ไอ้เราก็เพิ่งรู้ -_-

"ผมเป็นลูกชายคนเดียวนี่"

"ลูกบูญธรรมที่ฉันเก็บมาเลี้ยงน่ะ ..แต่ฉันไม่เคยบอกแก" หึ! ..แค่ลูกชายคนเดียวยังแทบไม่มีเวลาให้ แล้วนี่ยังจะมีหน้าไปรับเลี้ยงลูกบุญธรรมอีก เจริญล่ะพ่อผม -__-

ว่าแต่ว่า..ผมชักอยากจะเห็นหน้าลูกบุญธรรมของพ่อผมซะแล้วสิ หึหึ ..ว่าจะไว้ใจได้อย่างที่พ่อผมบอกหรือเปล่า

พ่อบอกว่าพรุ่งนี้ผมจะได้เจอเขา ..แถมยังบอกให้ผมเรียกเขาว่าพี่อีก เพราะเขาแก่กว่าผม แล้วก็ยังกำชับนักกำชับหนาว่าห้ามเอาแต่ใจตัวเองหรือโวยวายเสียงดังต่อหน้าพี่เขา

..นี่มันลูกบุญธรรมหรือเมียเก็บพ่อผมเนี่ย กะอีแค่จะมาเป็นบอดี้การ์ด ทำไมของสมนาคุณเยอะจัง -__-

แต่ยังไงก็ช่าง ผมก็เป็นของผมอย่างนี้ ทนได้ก็ทน..ทนไม่ได้ก็ไม่ต้องทน เพราะผมคิดว่ามันไม่จำเป็น ที่ผมจะต้องเปลี่ยนตัวเองเพื่อใคร

 

อ่านแล้วอย่าลืม เม้น+โหวตกันด้วยนะคะ ^^