ปรารถนาของคุณจันทร์
คุณจันทร์เจ้าคนนี้สวยเหลือเกิน // ดั่งปรารถนาคนนี้เมื่อไหร่จะหยุดน่ารักสักที ลงจบแล้วในreadawrite ใกล้จะปิดตอนแล้วฮะ
ผู้เข้าชมรวม
179
ผู้เข้าชมเดือนนี้
10
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ปรารถนาของคุณจันทร์
บทนำ
‘ขอบคุณครับ คนหล่อของผม’
ผมอ่านประโยคนี้ซ้ำมาประมาณสิบรอบเห็นจะได้ ไม่เคยรู้สึกขบขันขนาดนี้มาก่อน ทั้งตลกและเศร้าอยู่ในที ยิ่งพอกวาดตามองรูปภาพข้างล่างที่แนบมา ยิ่งรู้สึกเหมือนน้ำตาจะไหล กี่ครั้งแล้วที่โดนหลอก กี่หนแล้วที่โดนเท มันไม่ได้เศร้าเหมือนคนอกหัก แต่มันน้อยใจในโชคชะตาต่างหาก แค่พอคิดจะจริงจังกับใคร เขาก็หนีหายไปทุกที
และนี่ก็เป็นอีกคนที่หนีหายไป เขามีชื่อว่าตังค์ ตังค์เป็นผู้ชายที่น่ารักมาก แบบมากๆ เราเริ่มคุยกันเมื่อหลายเดือนก่อน และก็เลิกคุยกันเมื่อหลายเดือนก่อนเช่นกัน ใช่ เลิกคุยกันหลายเดือนก่อนแล้ว แต่มันจะไม่เจ็บใจเลย ถ้าวันนี้ตังค์ไม่โพสต์รูปแก้วไวน์สองแก้วพร้อมแคปชั่นที่บอกเป็นนัยๆ ว่าเปิดตัวแฟนอ่ะนะ เพราะตังค์เป็นคนบอกว่าอยากจะเลิกคุยกับผม โดยอีกฝ่ายให้เหตุผลว่าอยากโฟกัสกับงาน ยังไม่พร้อมมีแฟน
แต่นี่!นี่อะไร ไหนบอกไม่อยากไม่มีแฟนฟะ และพออ่าคอมนเมนต์แม่งยิ่งหัวเสีย
แพมมี่: เปิดตัวๆๆ
เอิร์นA: เปิดตัวแล้วหรออิตัง
จ๋า จ๋า: คนนี้กี่เดือนเอ่ยเพื่อนรัก555
TanG ตอบกลับ จ๋า จ๋า: หมายถึงอะไรเอ่ย ถ้าหมายถึงคุยกันกี่เดือน ก็คุยกันประมาณสี่เดือนคับ แต่ถ้าถามว่าจะคบกับคนนี้นานกี่เดือน คงก็ตอบไม่ได้ แต่อยากจะคบไปตลอดชีวิต (อิโมจิรูปยิ้ม)
ดู้ดู ถ้าให้ผมนับว่าคุยกับตังค์กี่เดือนแบบจริงๆ จังๆ ล่ะก็นะ ผมคุยกับตังค์สามเดือนก่อนที่เราจะเลิกคุยกัน หลังจากเลิกคุยกันจนถึงตอนนี้ ถ้านับก็ประมาณสามเดือนเช่นกัน หมายความว่าไง คุณผู้อ่านรู้หรือยังครับ อ่า หมายความว่าตอนคุยกับผมตังค์ก็คุยกับคนนี้ และไม่ต้องสงสัยเลยว่าทำไมอีกฝ่ายถึงเลิกคุยกับผม ก็เพื่อจะไปจริงจังกับคนนี้ยังไงล่ะ ฮ่าๆๆๆ ผมไม่โกรธตังค์เลยสักนิด แต่น้อยใจตัวเองมากกว่า ทำไมถึงไม่เคยสมหวังสักที น้ำตาจะไหล
ผมปิดจอโน๊ตบุ๊คลงอย่างเหนื่อยๆ ก่อนจะเอนหลังพิงพนักเก้าอี้อย่างหมดแรง อายุเขาก็ไม่ใช่น้อยๆ แล้ว แค่อยากมีใครซักคนนั่งรอเขากลับบ้าน เดินมานวดหลังให้ตอนกำลังนั่งทำงานหน้าคอมพ์ แค่นี้จริงๆ นะ แต่ก็นั่นแหละครับ คงได้แค่คิด เหม่อมองเพดานอย่างใจลอย
ดั่งปรารถนา กัลย์ดิษฐ์ ชื่อเล่น ปราร เพื่อนเรียกปราร อายุ28ปี อาชีพ อาจารย์พิเศษมหาลัย เจ้าของร้านเบเกอรี่
ติ๊ง เสียงแจ้งเตือนโทรศัพท์เข้าพอดีปลุกให้ตื่นจากภวังค์ก่อนที่ผมจะใจลอยไปมากกว่านี้ ผมเหลือบตามองไปที่หน้าจอที่สว่างวาบขึ้น หลังจากอ่านจบก็ได้แต่ถอนหายใจอย่างเหนื่อยๆ เพื่อนเขามันเป็นสตอล์กเกอร์รึไง รู้ไปหมดซะทุกเรื่อง
แนนนี่NN: อกหักอีกแล้วเหรอคะเพื่อนรัก มามะ เดี๋ยวพรุ่งนี้คนสวยพาไปเลี้ยงเหล้าปลอบใจนะ ใจจริงสวยอยากพาไปวันนี้อยู่นะ แต่สวยมีธุระด่วน คนแพ้ดูแลตัวเองไปก่อนนะคะ คิคิ
คิคิพ่องอ่ะสวย
____________________________________
“เฮ้ยจันทร์ โต๊ะนั้นมองมึง” เสียงหนึ่งแทรกขึ้นท่ามกลางเสียงเพลงกระหึ่มในผับหรู ทำให้ผมมองไปตามสายตาของเพื่อนสนิทอย่างเสียไม่ได้
อ่า คนหล่อโต๊ะนั้นกำลังมองผมอยู่จริงๆ ด้วย พออีกฝ่ายเห็นผมหันไปมอง ก็ยกแก้วให้ผมทีหนึ่ง ส่วนผมก็ยิ้มหวานส่งกลับไปให้ตามมารยาท ผมไม่เห็นจะสนใจอีกฝ่ายสักนิด คนที่ผมสนใจคือคนตัวขาวที่นั่งอยู่ข้างๆ อีกฝ่ายต่างหาก รายนั้นน่ะ ทั้งน่ารัก และน่าฟัด แก้มสวยขึ้นสีเรื่อนิดหน่อย โยกหัวไปตามจังหวะเพลงแดนซ์อย่างน่ารัก ถ้าวันนี้ได้คนนั้นกลับไปคงจะดีไม่น้อย
“เฮ้ยไอ้จันทร์ มองนานแล้วนะ สนใจรึไง” เสียงเดิมพูดขึ้นเรียกสติผมให้หันกลับมาที่เดิม ผมเหลือบตามองคนข้างๆ เล็กน้อยก่อนจะส่ายหน้าเบาๆ
“เปล่า สนใจคนตัวขาวข้างๆ ต่างหาก” ผมว่า
“เออ ถ้าผู้ชายตัวขาวข้างๆ นั่นกูก็ไม่แปลกใจหรอก ฮ่าๆๆ ชอบก็เดินไป” ไอ้โอบเพื่อนของผมพูดขึ้นอีกครั้ง
ก็อยากลุกไปอยู่หรอก แต่วันนี้เหนื่อยมามากแล้ว กว่าจะเคลียร์งานเสร็จพลังงานร่างกายก็หายไปหมดแล้ว ในขณะที่ผมกำลังจะหันไปตอบเพื่อนสนิท เสียงหนึ่งก็แทรกขึ้นมาก่อน
“สวัสดีครับคนสวย เมื่อกี้เห็นมองผมอยู่ สนใจไปนั่งที่โต๊ะกับผมไหมครับ” ผมเงยหน้ามองคนพูดที่ยืนค้ำหัวผมอยู่ ก็ได้เห็นว่าเป็นคนที่โต๊ะเมื่อกี้
“ขอโทษค่ะที่เมื่อกี้เรามองอย่างเสียมารยาท” ผมตอบ
“งั้นไปนั่งกับผมไหมครับ” ประโยคเมื่อกี้ของผมไม่เคลียร์ตรงไหน การที่ผมบอกว่าขอโทษที่มองนั่นก็ชัดเจนแล้วนะว่าไม่อยากจะเสวนาด้วย
ผมหันไปมองอีกคนด้วยสายตานิ่งๆ ติดจะหงุดหงิดนิดหน่อย ก่อนจะเอ่ยออกไป
“ไม่ดีกว่าค่ะ ขอบคุณ”
“โถ่ ไม่เห็นต้องเล่นตัวเลยนี่ ในเมื่อเราถูกใจกันและกัน ทำไมไม่ลองสานสัมพันธ์กันดูหน่อยล่ะ”
หงุดหงิดชะมัด
“ฉันบอกคุณเหรอว่าฉันถูกใจคุณ” ผมว่านิ่งๆ อีกฝ่ายหน้าเสียไปนิดหน่อยก่อนจะยอมเดินผละออกไปด้วยอาการไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด
ดีที่ยอมรามือไปง่ายๆ ไม่งั้นวันนี้คงได้ออกกำลังแขนแน่ๆ
“กูจะไปลานหลังผับ” ผมว่าก่อนจะลุกขึ้น
“เออ งั้นเดี๋ยวกูไปด้วย อยากดูดบุหรี่พอดี”
เราทั้งสองเดินมาถึงลานกว้าง ก่อนจะนั่งลงม้านั่งเงียบๆ ไอ้โอบก็ไม่ได้พูดอะไร และมันก็หยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบอย่างที่ปากว่าจริงๆ
“พระจันทร์เต็มดวงว่ะไอ้จันทร์ ขอพรหน่อยไหม” ไอ้โอบพูดขึ้นทั้งๆ ที่ยังคาบบุหรี่ไว้ในปาก ผมไม่ได้พูดอะไร แต่เงยหน้ามองพระจันทร์
พระจันทร์เต็มดวงลอยเด่นหราอยู่บนท้องนภาสีนวล ใช่ สีนวล เพราะแสงจากดวงจันทร์สะท้อนให้ทั้งแผ่นฟ้ามีสีเหลืองนวลเรืองรองท่ามกลางความมืดมิด พระจันทร์เต็มดวงก็ดีอย่างนี้แหละนะ
ผมเบนสายตาออกจากมันกลับมายังมือถือของตัวเองอย่างไม่นึกจะใส่ใจ
“ไร้สาระ” ผมว่าก่อนจะกดปิดหน้าจอโทรศัพท์ เอนหลังพิงพนักอย่างเหนื่อยอ่อน แล้วค่อยๆ หลับตาลง วันนี้งานเยอะจริงๆ ได้ออกมาเที่ยวแบบนี้แทนที่จะได้เที่ยวอย่างสบายใจ ดันมีแต่คนคอยจะมาเจ๊าะแจ๊ะจอแจด้วย เฮ้อ
จันทร์เจ้า อัญญ์มาลี ชื่อเล่น จันทร์เจ้า เพื่อนเรียกจันทร์ อายุ30ปี อาชีพ (ไม่อาจทราบได้)
ผลงานอื่นๆ ของ evel2 ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ evel2
ความคิดเห็น