END.[GOT7] Sweetie เติมรักให้ล้นใจ (MarkBam)

ตอนที่ 17 : Open world 15: "ให้ความรักมันเติบโตในใจ"

#ฟิคsweetieMB

**แก้คำผิดแล้วฮ๊าบบบ**

          เช้าวันใหม่ที่สดใสกับความอบอุ่นที่แผ่ซ่านไปทั่วทุกอณูความรู้สึกของแบมแบม  ร่างน้อยเงยหน้าขึ้นมองเจ้าของอ้อมกอดพร้อมรอยยิ้มหวาน  ใบหน้าหล่อเหลาที่พริ้มหลับชวนมองจนแบมแบมอยากจะหยิบสมาร์ทโฟนขึ้นมาถ่ายรูปนี้เก็บไว้  งือออออ  พี่มาร์คของน้องแบมหล่อจังเลย  ><

          จู่ๆเปลือกกตาที่ปิดสนิทของร่างสูงก็เปิดขึ้นพร้อมกับการกระทำอุกอาจ  โดยการก้มหน้าลงมาประทับจุมพิตให้กับคนในอ้อมกอดอย่างรวดเร็ว

“มอนิ่งคิส”  ร่างสูงยิ้มกรุ่มกริ่มเมื่อเห็นใบหน้าหวานแดงซ่าน  มือหนาจับปลายคางเล็กไว้เพื่อไม่ให้แบมแบมก้มหน้าหลบสายตาคม  เดี๋ยวนี้พี่มาร์คชักจะเอาใหญ่แล้วนะ  ทำไมชอบแต๊ะอั๋งน้องแบมอยู่เรื่อยเลย  ><

“พี่มาร์คจะมองทำไมเล่า”  เด็กน้อยฟาดมือเล็กลงบนอกกว้างเบาๆ  จะแกล้งให้น้องแบมเขินใช่มั๊ยคนบ้า 

          มาร์คหัวเราะในลำคออย่างชอบใจแล้วกระชับกอดร่างบางเอาใว้ให้แนบอก  แต่เด็กน้อยของเขากลับดันอกแกร่งให้ออกห่าง  มาร์คจึงผละกอดแน่นแล้วเปลี่ยนเป็นกอดหลวมๆแทน

“วันนี้พี่มาร์คต้องไปรับยองแจกับพี่แจ็คสันนะฮะ” 

“ให้ไอ้บีกับจินยองไปรับแล้ว”

“ได้ยังไงกัน  ตัวเองเป็นเจ้าบ้านแท้ๆ”

“ก็วันนี้ไม่อยากออกไปไหนนี่  อยากนอน”  มาร์คพูดจบก็ปิดเปลือกตาลงเหมือนคนที่ง่วงเสียเต็มประดาแต่การกระทำกลับตรงกันข้าม  มาร์คเอนศีรษะลงไปซบอกบางของเด็กน้อยแล้วสูดดมความหอมอ่อนจากร่างบาง  ความสุขของมาร์คต้วนที่ตามหามานานไม่รู้เลยว่าจะอยู่ใกล้แค่นี้ 

“งือออออ  แต่น้องแบมไม่อยากนอนแล้วนะ”

“ถ้าไม่อยากนอนแล้วอยากทำอะไร”  ร่างสูงยังหลับตาพริ้มแต่มือหนาลูบแผ่นหลังเล็กของแบมแบมไปมา  ผิวลื่นมือดีจริงๆตัวก็นุ่มนิ่มอยากจะนอนกอดถึงพรุ่งนี้เช้าของอีกวันเลย  นี่เค้าหื่นขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่(?)    

“น้องแบมอยากไปเที่ยว!”

“โอเคงั้นขออีก  10  นาที”  ร่างหนากอดกระชับร่างบางแล้วดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมตัวเองและแบมแบม  แต่เรื่องอะไรแบมแบมจะยอม  เด็กน้อยผลักมาร์คออกห่างด้วยความยากลำบากเพราะมือปลาหมึกของมาร์คมันช่างเหนียวหนึบเหมือนเอากาวมาแปะไว้

“ไม่!  น้องแบมอยากไปตอนนี้พี่มาร์คไปแต่งตัวเลยนะ!”  เด็กน้อยเริ่มโวยวายเมื่อมาร์คยังไม่ยอมลืมตา  แถมมือปลาหมึกยังกอดตัวแบมแบมไว้ซะแน่น

          ยื้อแย่งกันสักพักจนมาร์คต้องยอมแพ้เด็กเอาแต่ใจ  รีบไปแต่งตัวและลงไปบ้านใหญ่อีกหลัง  อ่า  ลืมบอกไปบ้านที่มาร์คอยู่ตอนนี้คือบ้านเล็กที่มีเพียงมาร์ค  และจะมีบ้านอีกหลังคือบ้านใหญ่เป็นบ้านของพ่อที่อยู่กับแม่เลี้ยง  ส่วนพวกเพื่อนๆก็มานอนบ้านเล็กกับมาร์คนี่แหละ 

          ระยะทางของสองบ้านไม่ไกลกันนัก  เดินมาไม่กี่อึดใจก็ถึงแล้วมาร์คพาคนตัวเล็กมานั่งที่ห้องอาหารซึ่งมีเพียงแค่มาร์คและแบมแบมสองคน  เพราะพ่อกลับไปเคลียร์งานที่เกาหลี  ส่วนแม่เลี้ยงก็เข้าบริษัท  ซอนมีกับเหยียนเหยียนก็ไปทำธุระเรื่องงานแต่ง  และพวกเจบีจูเนียร์กับยูคยอมไปรับคู่รักที่น่าหมั่นไส้แห่งปีที่สนามบิน

“อยากไปเที่ยวที่ไหน”  มาร์ควางขนมปังที่ตนทาแยมเสร็จแล้วให้เด็กน้อยแก้มป่อง  แบมแบมยิ้มรับจนตาหยี

“อันดับแรกไปที่ฮอลลีวูดกัน  ไปถนน ฮอลลีวูด วอล์ก ออฟ เฟม  น้องแบมอยากไปดูรอยเท้าแฮรี่พอตเตอร์กับจัสติน  บีเบอร์  จากนั้นเราก็ไปช๊อปปิ้งกันที่ถนนเมลโรส  แล้วต่อด้วยยูนิเวอร์แซล สตูดิโอ  ไปดูสถานที่จำลองฉากหนังฮอลลีวูดมากมายเลย  เอ๊แล้วยูนิเวอร์แซลจะมีเมืองจำลองของแอลซ่ามั๊ยน๊า”  มาร์คเอื้อมผ้าสีขาวมาเช็ดที่มุมปากเด็กน้อยช่างพูดด้วยความเอ็นดู  นั่งฟังแพลนที่วันนี้เค้าต้องเป็นคนนำทริป 

“ทำไมรู้จักที่เที่ยวเยอะจังล่ะ”  มาร์คเท้าคางมองเด็กน้อยของเค้าที่พูดไม่หยุด  ทั้งพูดทั้งกินกลัวเหลือเกินว่าอาหารจะติดคอ  แต่มันก็เป็นภาพที่ชวนมองจนละสายตาไม่ได้ละนะ

“ก็ตั้งแต่ที่เราคุยกันไว้ว่าจะมาเที่ยวที่แอลเอน้องแบมก็หาข้อมูลไว้เลย”  เด็กน้อยทำสีหน้าจริงจัง  น่าหมั่นเขี้ยวจนมาร์คต้องเอื้อมมือหนาไปบีบแก้มย้วยเบาๆ 

          วันนี้มาร์คจะตามใจเด็กบ๊องสักวันแล้วกันจะพาไปทุกที่ที่อยากไป  จะพากินทุกอย่างที่อยากกิน  แต่คงตามใจเยอะไปหน่อยเพราะตอนนี้ช๊อปซะมาร์คแทบไม่มีมือจะถือถุงของแบมแบมแล้ว  แต่ให้ตายเถอะ  มันหุบยิ้มไม่ได้จริงๆ  เพราะวันนี้เด็กน้อยของมาร์คดูมีความสุขมากๆ

         ส่วนพวกเจบีน่ะให้พักผ่อนอยู่ที่บ้านไปก่อนพรุ่งนี้ค่อยพาเที่ยวที่จริงไอ้บีเพื่อนยากก็โทรมาโวยวายกับเค้าแล้วทีนึงข้อหาแอบพาน้องมันมาเที่ยวโดยไม่บอก 

          เที่ยวมาทั้งวันแต่แอนนิจี้เด็กแก้มย้วยไม่ลดลงไปเลย  ยังลั๊นลาและร่าเริงตั้งแต่เช้าจนถึงเย็น  และตอนนี้เขาและแบมแบมกำลังนั่งอยู่บริเวณม้านั่งที่เอาไว้ให้นักท่องเที่ยวพักผ่อนหย่อนใจ  ตรงหน้ามีไก่ถังแป๊บซี่และขนมอีกสองสามอย่าง  หากจะถามถึงสถานที่พักผ่อนที่สุดท้ายแห่งวันนี้ก็คงหนีไม่พ้นหาดเวนิส 

          มุมนี้เป็นมุมที่มองเห็นดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้าได้สวยงาม  เด็กแก้มย้วยที่นั่งข้างๆก็พูดไม่หยุด  ตากลมโตคอยพูดจ้อเรื่องดวงอาทิตย์ตกว่าโรแมนติกนักหนา  แต่มาร์คกลับจับใจความประโยคของแบมแบมไม่ได้เลย  เพราะมัวแต่จับมือน้อยนั่นไว้  ส่วนสายตาก็จับจ้องดวงหน้าใสและปากอิ่มที่ขยับไปมาไม่หยุดหย่อน

“พี่มาร์คว่ามั๊ย…”  แบมแบมหันหน้ามาหาคนที่กอบกุมมือน้อยของตนไว้  แต่ก็ต้องชะงักเพราะใบหน้าของมาร์คห่างจากตนแค่คืบ  เด็กน้อยแก้มแดงปลั่งอย่างน่าเอ็นดู  แบมแบมฮึดใจสู้ไม่ยอมหลบสายตาของร่างสูง  มือบางจับหมับเข้าไปที่ใบหน้ามาร์คให้หันมาสบตากับตน  ดวงตากลมโตสั่นระริกสบจ้องมาร์คแต่ไม่ยอมเอ่ยคำใดๆ

“เป็นอะไร” 

“น้องแบมกำลังฝึกควบคุมหัวใจตัวเองอยู่  คุณครูบอกว่าถ้าเราฝึกทำสิ่งใดบ่อยๆเราก็จะเก่ง  ต่อไปน้องแบมจะได้ไม่หัวใจเต้นแรงเวลาที่สบตากับพี่มาร์คไง”  พูดไปหน้าก็แดงไป  ดวงตากลมกระพริบถี่คลอไปกับเสียงหัวใจดวงน้อยที่เต้นตุ๊บตั๊บอยู่ในอก

“จะทำได้จริงหรอ”  มาร์คยิ้มกริ่มมือหนาจับเข้าที่มือน้อยของแบมแบมอีกที  มาร์คก้มหน้าลงมาหาใบหน้าเนียนก่อนจะแนบริมฝีบางลงกับอวัยวะเดียวกัน  แบมแบมหลับตาพริ้มรับสัมผัสของมาร์คด้วยอาการสั่นน้อยๆ  มือบางที่เคยจับหมับอยู่บนใบหน้าคมหล่นลงบนบ่ากว้าง  มาร์คจับใบหน้าเล็กเอียงปรับองศาให้รับจุมพิตหวานได้ถนัด

“อื้อออ..”  ลิ้นหนาสอดเข้าไปในโพลงปากเล็ก  ตวัดหว่านล้อมมอบความอ่อนโยนและความรู้สึกวาบหวามให้กับเด็กน้อยไร้เดียงสา  กวาดลิ้นไปทั่วโพลงปากน้อยอย่างเคลิ้บเคลิ้ม  จนแบมแบมเริ่มประท้วงด้วยการทุบอกกว้าง  ร่างหนาจึงยอมผละออกห่างให้เด็กน้อยไร้ประสบการณ์ได้หายใจหายคอ

          ใบหน้าน่ารักแดงซ่านช่างดูน่ารักน่าเอ็นดูในสายตามาร์ค  ดวงตาคมหวานเยิ้มจับจ้องริมฝีปากสีเชอรี่ที่เขาเพิ่งได้สัมผัสไปเมื่อครู่  แล้วดึงร่างบางขึ้นมานั่งบนตักตน  มาร์คมอบจูบหวานให้ร่างบางอีกครั้ง  มือหนาโอบเอวเล็กหลวมๆ  ส่วนอีกข้างก็ลูบหลังเป็นการปลอบประโลม  มาร์คส่งลิ้นร้อนเข้าคลอเคลียกับลิ้นเล็กที่เงอะงะ  แล้วดึงลิ้นกลับออกมา  ริมฝีปากบางดูดดึงริมฝีปากนุ่มยุ่นของเด็กน้อยที่บวมเจ่อแล้วจูบลงไปที่มุมปากเล็กเบาๆ 

          ใบหน้าเล็กแดงซ่านไปทั่วจนถึงใบหูบาง  แบมแบมก้มลงซบอกมาร์คด้วยความเขินอายจนไม่อาจจะมองหน้าร่างสูงตอนนี้ได้  งืออออ  เมื่อกี๊พี่มาร์คจูบน้องแบมอีกแล้ว  ตัวน้องแบมจะระเบิดอยู่แล้วนะ

“มองหน้ากันหน่อยสิ”  มาร์คอมยิ้มแล้วเชยคางแบมแบมขึ้นมาสบตาตน  มือหนาวางลงที่อกข้างซ้ายของร่างเล็กเพื่อวัดระดับหัวใจ

“ไม่ต้องควบคุมหัวใจตัวเองหรอก  พี่ชอบเวลาที่หัวใจแบมเต้นแรงเพราะพี่”  มาร์คยิ้มพลายให้ร่างเล็ก  แบมแบมโผลตัวเข้ากอดมาร์คแน่นแล้วซบใบหน้าลงบ่าแกร่ง  มือหนาโอบกระชับร่างบางไว้หลวมๆ  แล้วก้มลงสูดความหอมหวานจากผมนิ่ม

“เพราะหัวใจของพี่ก็เต้นแรงเพราะแบมเหมือนกัน”  เสียงงุ้งงิ้งออกมาจากคนที่ตัวเองกอดไว้  มาร์คล่ะชอบจังเวลาที่ได้ทำให้แบมแบมเขินเนี่ย  มันดีกับใจจริงๆ

 มาร์คหยิบสมาร์ทโฟนขึ้นมาแล้วกดเข้า instargram  เพื่ออัพโหลดภาพดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้าลงไปพร้อมแท็กใครบางคนโดยมีแคปชั่นชวนให้ทุกคนอิจฉากันเป็นแถบๆ

Mark.T

ผมและแฟนของผม @Bambam1a

          หลังจากเหตุการณ์สุดโรแมนติกผ่านพ้นไป  ตอนนี้น้องแบมอยู่บนรถกับพี่มาร์คฮะ  แสงสีข้างทางสวยมากๆเลย  จะว่าไปแล้ววันนี้น้องแบมถ่ายรูปไว้อัพเฟชอัพไอจีเยอะมากๆเลย  อัพเลยดีกว่า  เด็กน้อยกดเข้าไปใน instagram  ก็ต้องชะงักเพราะมีแจ้งเตือนการแท็กรูปภาพกับมาร์ค  แบมแบมกดเข้าไปดูภาพ  เด็กน้อยงุนงงกับสิ่งที่เห็นจึงต้องหันหน้าไปถามร่างสูง

“พี่มาร์คแคปชั่นแบบนี้หมายความว่ายังไง”  พี่มาร์คหมายความว่ายังไงกันรูปนี้น้องแบมจำได้นะมันเป็นรูปพระอาทิตย์ตกที่หาดเวนิส  พอคิดถึงที่นั่นแล้วก็อดจะเขินไม่ได้  >///<

“ก็หมายความว่าอย่างนั้นแหละ”  ร่างสูงตอบคำถามโดยไม่ได้หันหน้ามามองเด็กน้อย

“ยังไงอะ  ผมและแฟนของผมคืออะไร  ก็วันนี้พี่มาร์คมากับน้องแบมแค่สองคนเองนะ  แล้วพี่มาร์คไปมีแฟนตอนไหนอะ”  เด็กน้อยยู่ปากพองแก้ม  ไม่ยอมหรอกพี่มาร์คจะไปมีแฟนเป็นคนอื่นไม่ได้นะ  แต่เอ๊ะ!  มาร์คจอดรถเทียบข้างทางก่อนจะหันหน้ามามองแบมแบม

“นี่ไงแฟนพี่”  มาร์คชี้นิ้วเข้าหาเด็กน้อยแก้มย้วย

“เอ๋  เราเป็นแฟนกันแล้วหรอ  ทำไมน้องแบมไม่เห็นรู้เรื่อง”

“ตอนนี้ก็รู้แล้วไม่ใช่หรือไง”  มาร์คเอานิ้วจิ้มหน้าผากเล็กแล้วผลักเบาๆ  ก่อนจะหันตัวกลับไปเริ่มขับรถอีกครั้ง

“แต่พี่มาร์คยังไม่เคยขอน้องแบมเลยนี่ฮะ”  เด็กแก้มย้วยก้มหน้างุด  แก้มป่องๆนั่นก็แดงก่ำอย่างน่ารัก

“ทีเจ้าชายในนิทานยังไม่เคยขอเจ้าหญิงเป็นแฟนเลยสักคน”  แบมแบมคิดตามคำพูดของมาร์ค  แล้วก็ยิ้มเขิน  จริงด้วยอย่างเช่นสโนไวท์เจ้าชายยังไม่เคยขอเป็นแฟนเลย  แต่พอเจ้าชายมาจุมพิศ  ทำให้สโนไวท์ตื่นแล้วก็แต่งงานกัน    งั้นน้องแบมก็คงเหมือนกับสโนไวท์สินะ  เพราะพี่มาร์คจูบน้องแบมแล้ว  >///<

“พี่มาร์คอะ”  เด็กน้อยผลักไหล่หนาด้วยความเขินอาย  อายเหมือนชาวบ้านได้มั๊ยล่ะ  นี่ขับรถอยู่ไง  เดี๋ยวเหอะเดี๋ยวโดนทำโทษ

“พี่มาร์คแฟนของน้องแบม  น้องแบมแฟนของพี่มาร์ค”  เด็กน้อยเอนหัวเล็กมาพิงที่ไหล่กว้างของมาร์คแล้วหลับตาพริ้ม

          วันนี้น้องแบมมีความสุขมากจริงๆ  ได้มาเที่ยวกับพี่มาร์คได้ถ่ายรูปกัน  ได้จับมือกัน  เป็นช่วงเวลาที่มีความสุขมากๆ  แถมวันนี้เป็นวันที่น้องแบมมีแฟนอีกด้วย  ><

ถึงจะมีแฟนแบบงงๆก็เถอะ  ยังไงน้องแบมก็รักแฟนที่สุดดดดดด  จุ๊บ   

 

**Talk time**

ครบแว้ววว  การแต่งฉากโรแมนติกคือยากนะสำหรับเราแต่ในภาพรวมเราอยากให้เรื่องนี้ออกมาละมุนๆ  หวานๆ  ไม่รู้ได้เปล่า 55555+  ให้พระนางได้สวีทกันมั่งโน๊ะ  พี่มาร์คเริ่มออกลาย  

ขอบคุณสำหรับคอมเม้นนะค๊า  ขอบคุณที่เข้ามาอ่านเราซึ้งใจมาก ><

©
t
h
e
m
y
b
u
t
t
e
r