ตอนที่ 1 : Open World: "Intro"
ณ ห้องทานอาหารของบ้านตระกูลอิม อาหารมากมายถูกทยอยนำมาวางบนโต๊ะตัวใหญ่กลางห้อง
วันนี้เราครอบครัวอิมได้ทานอาหารพร้อมหน้าพร้อมตากันในรอบ 1 เดือนเลยนะฮะ เพราะวันนี้คือวันฉลองที่น้องแบมเรียนจบม.3 ยังไงล่ะฮะ เย้ๆๆๆๆ เพราะฉะนั้นทั้งพี่ชายสุดที่รัก ‘อิมแจบอม’ หรือ ‘พี่เจบี’ ก็บินตรงจากเกาหลีเพื่อมาหาน้องแบมเลยนะ ทั้งคุณป๊าและคุณม๊าที่ไปดูงานที่ประเทศนั่นนี่บ่อยๆ มีประเทศไหนบ้างน้องแบมก็จำไม่หมด ก็บินกลับมาหาด้วย
เด็กน้อยของบ้านยิ้มแป้นเมื่อของโปรดถูกตักวางลงบนจานของตนโดยบิดาผู้บังเกิดเกล้า
“ขอบคุณฮะคุณป๊า”
คนตัวบางยิ้มตาหยีให้บิดาก่อนจะเริ่มกินอาหารในจานของตน คุณนายอิมมองแก้วตาดวงใจของตนด้วยสายตาเอ็นดู ทุกคนต่างหยิบนั่นยื่นนี่ให้แบมแบมไม่ขาดสายจนอาหารในจานของคนตัวเล็กพูนสูงแทบจะล้นออกมานอกจาน เด็กตัวเล็กก็จับนั่นยัดนี่เข้าปากจนแก้มพอง แม่บ้านและพี่เลี้ยงทั้งหลายต่างมองดูคุณหนูเล็กด้วยสายตาเอ็นดู
“กินเก่งขนาดนี้ทำไม่ไม่โตขึ้นเลยนะเราน้องเล็ก”
แจบอมเอื้อมมือมายีหัวน้องชายสุดที่รักของตนที่ยัดอาหารเข้าปากจนแก้มจะระเบิด
“น้องแบมโตขึ้นตั้งเยอะนะ ตอนนี้น่ะน้องแบมสูงกว่าไหล่พี่ใหญ่แล้วด้วย”
คนตัวเล็กพูดพร้อมยกมือบางขึ้นทำท่าทางว่าตัวเองสูงขึ้นมากกว่าแต่ก่อนแค่ไหน อิมแจบอมได้แต่ส่ายหน้าด้วยความเอ็นดูน้องรัก ครอบครัวสุขสันต์นั่งทานอาหารกันไปเรื่อยๆ พร้อมเสียงเจื้อยแจ้วของคุณหนูเล็กที่เล่านั่นนี่ให้คุณป๊าคุณม๊าได้หัวเราะกันเป็นพักๆ
พอทั้งสี่คนรับประทานอาหารเสร็จแล้วก็มานั่งเล่นดูทีวีกันที่โซฟาตัวใหญ่ นานแล้วที่แบมแบมไม่ได้รู้สึกอบอุ่นหัวใจแบบนี้ เสียงหัวเราะของคนทั้งสี่ยังคงดังขึ้นเรื่อยๆ
“โรงเรียนที่เกาหลีเป็นยังไงหรอพี่ใหญ่”
“อืม ก็ดีนะ”
“แล้วมันดียังไงล่ะฮะ”
เด็กน้อยถามขึ้นด้วยความสงสัย น้องแบมไม่เข้าใจเลยคำว่า ‘ก็ดี’ ของพี่ใหญ่น่ะมันเป็นยังไง ก็น้องแบมเรียนโฮมสคูลตั้งแต่เด็กเลยนี่นะ สงสัยกันใช่ไหมล่ะว่าทำไมน้องแบมถึงต้องเรียนโฮมสคูล เฮ้ออออ ก็เพราะน้องแบมขี้โรคยังไงล่ะ ตอนเด็กๆก็ป่วยง่าย คุณป๊ากับคุณม๊าก็เป็นห่วงเลยตัดปัญหาโดยการให้น้องแบมเรียนโฮมสคูลฮะ น้องแบมน่ะชอบโรงเรียนมากๆเลยนะ แต่ก็จำความรู้สึกที่ได้เรียนหนังสือที่โรงเรียนมันเป็นยังไง อ่า ไม่ม่ากันนะฮะ น้องแบมโอเค ฮิฮิ
“ดียังไงนี่พี่ก็อธิบายไม่ถูกนะ น้องเล็กก็ลองไปดูสิแล้วจะรู้ว่าดียังไง”
พี่ใหญ่พูดจบก็ยิ้มที่มุมปาก ทำไมพี่ใหญ่ยิ้มข้างเดียวล่ะ ปากพี่ใหญ่มีปัญหาหรือว่าขาดวิตามินอะไรหรือเปล่านะ น้องแบมต้องไปเปิดตำราดูซะล่ะ
“น้องแบมจะไปได้ยังไง น้องแบมต้องเรียนหนังสืออยู่ที่บ้านสิพี่ใหญ่ลืมแล้วหรือไงฮะ”
คุณป๊าคุณม๊าและพี่ใหญ่ยิ้มหวานให้แบมด้วยความเอ็นดู ก่อนมือบางของคุณม๊าจะเอื้อมมาลูบหัวทุยของแบมเบาๆ
“น้องแบมเรียนโฮมสคูลตั้งแต่เด็กเบื่อหรือเปล่าครับ”
คุณม๊าถามแบมพลางลูบหัวทุยแบมไปด้วย
“เบื่อมากเลยฮะคุณม๊า”
แบมกรอกตาบนพร้อมยู่ปากน้อยๆ
“อยากไปอยู่กับพี่ใหญ่ที่เกาหลีไหมล่ะ”
“อยากฮะ”
“งั้นน้องแบมก็ไปอยู่ที่เกาหลีกับพี่ใหญ่เลยสิครับ”
“เอ๋????..............”
“ม๊าจะให้น้องแบมไปเรียนไฮสคูลที่เกาหลี”
คำๆนี้ยังดังก้องในโสตประสาตของเด็กน้อยแบมๆ ความฝันที่อยากออกไปเผชิญโลกกว้างก็มาถึงซะที แล้วเด็กที่เรียนโฮมสคูลตั้งแต่เด็กอย่างเค้าจะเป็นยังไงนะ ><
#ฟิคsweetieMB
**Talk time**
เอาอินโทรไปก่อนนะจ๊ะ อิอิ >< ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาดู มาส่อง มาอ่าน หรือมาเม้น
เค้าอยากได้เม้นอ่ะ เม้นสักนิดพอให้เค้าได้ชื่นใจบ้างไรบ้างก็ดีนะจ๊ะ หรือจะไม่คอมเม้นก็ไม่เป็นไรนะ[กะซิกๆ] TT ฝากฟิคสวีทตี้ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะคะทุกคน จุ๊บๆ
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
น่ารักจัง
ยินดีกับแบมด้วยน้าาาาา