ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ลำดับตอนที่ 1
ขอโทษนะค่ะถ้าโครงเรื่องไปเหมือนใครเข้า
พอดีไปอ่านฟิคแฮร์รี่เรื่องหนึ่งมา แล้วชอบโครงเรื่องมากเลยก็เลยอยยากเขียนบ้าง
ถ้าไม่ดีก็ขอโทษด้วยนะค่ะ
จะค่อยๆปรับปรุงค่ะ
.................................................
"ฮ่ะฮ่าฮ่ะฮ่า" เสียงหัวเราะที่ฟังแล้วบาดแก้วหูเกิดจากหญิงสาวคนหนึ่งที่ยืนหัวเราะอย่างเหม่อลอยไร้สติ
"ฉันทำงานสำเร็จแล้วท่านจะต้องพอใจในตัวฉัน อยากเห็นหน้ามันจริงๆถ้าเห็นว่าคนของมันเป็นแบบนี้ไปแล้วจะเป็นยังไง"เธอพูด
เหมือนคนขาดสติ แล้วยืนหัวเราะอยู่ที่หน้าบ้านที่กำลังลุกไหม้เป็นเถ้าถ่าน
แว๊ป
ร่างของชายชราผมขาวปรากฎตัวขึ้นพร้อมด้วยเหล่ามือปราบมารอีกหลายสิบคน กรูเข้าจับร่างของเธอไว้แล้วร่างสีดำทมิฬที่มีผ้าคลุมก็ปรากฎตัวขึ้นแล้วพาร่างของเธอไป
"ใครเป็นคนแจ้งเรื่องให้พวกนั้นทราบ"ชายชราถามขึ้น
"อัลบัส นายก็รู้ว้าพวกนั้นรู้ข่าวไวยังกับหมาล่าเนื้อไม่ต้องมีคนบอกพวกมันก็รุ้เอง แล้วจะเอายังไงกับเด็กคนนี้ดี" ฟัดจ์ก้มลงมองเด็กหญิงตัวเล็กในอ้อมแขนของมือปราบมารด้วยแววตาเศร้า "คงเป็นรายสุดท้าย เพราะยังไงคนที่คุณก็รู้ว่าใครก็ตายไปแล้ว"ฟัดจ์พูดประโยคสุดท้ายด้วยเสียงร่าเริงพร้อมกับรอยยิ้ม
"มันก็ยังไม่แน่หรอกคอนนีเลียส"ดัมเบิลดอร์พูดขึ้น"ส่วนเด็กคนนี้ครอบครัววิสลีย์รับปากฉันว่าจะดูแลเด็กคนนี้เอง" ดัมเบิลดอร์ยกมือลูบศรีษะขอเด็กเบาๆ"เค้าต้องโตขึ้นอย่างเข้มแข็ง เพราะเค้าเป็นอีกหนึ่งคนที่อยู่ในคำทำนาย"
...........................................................................
14 ปีผ่านไป
"อะไรนะค่ะ ต้องการวุฒิการศึกษานี่มันเรื่องบ้าอะไรกันทำงานมา 3ปีไม่เห็นมีใครเคยบอกหรือว่า..." เด็กสาวตาโตแก้มป่องผลยาวสีน้ำตาลรวบไว้ด้วยยางมัดผมสีดำใบหน้าเริ่มแย้มยิ้มเหมือนคนที่นึกอะไรได้ ตาคู่โตสีน้ำตาลเริ่มเปล่งประกาย
"ใช่ คุ้มกันแฮร์รี่ พอตเตอร์ แต่การจะเข้าไปในตำแหน่งมือปราบมารนั้นมันเด่นเกินไป เลยให้เข้าไปในฐานะนักเรียน ยิ่งแฮร์รี่โดนส่งชื่อให้เข้าเเข่งเวทย์ไตรภาคีแล้วด้วยมันต้องมีอะไรแอบแฝงอยู่แน่ๆ" ฟั
พอดีไปอ่านฟิคแฮร์รี่เรื่องหนึ่งมา แล้วชอบโครงเรื่องมากเลยก็เลยอยยากเขียนบ้าง
ถ้าไม่ดีก็ขอโทษด้วยนะค่ะ
จะค่อยๆปรับปรุงค่ะ
.................................................
"ฮ่ะฮ่าฮ่ะฮ่า" เสียงหัวเราะที่ฟังแล้วบาดแก้วหูเกิดจากหญิงสาวคนหนึ่งที่ยืนหัวเราะอย่างเหม่อลอยไร้สติ
"ฉันทำงานสำเร็จแล้วท่านจะต้องพอใจในตัวฉัน อยากเห็นหน้ามันจริงๆถ้าเห็นว่าคนของมันเป็นแบบนี้ไปแล้วจะเป็นยังไง"เธอพูด
เหมือนคนขาดสติ แล้วยืนหัวเราะอยู่ที่หน้าบ้านที่กำลังลุกไหม้เป็นเถ้าถ่าน
แว๊ป
ร่างของชายชราผมขาวปรากฎตัวขึ้นพร้อมด้วยเหล่ามือปราบมารอีกหลายสิบคน กรูเข้าจับร่างของเธอไว้แล้วร่างสีดำทมิฬที่มีผ้าคลุมก็ปรากฎตัวขึ้นแล้วพาร่างของเธอไป
"ใครเป็นคนแจ้งเรื่องให้พวกนั้นทราบ"ชายชราถามขึ้น
"อัลบัส นายก็รู้ว้าพวกนั้นรู้ข่าวไวยังกับหมาล่าเนื้อไม่ต้องมีคนบอกพวกมันก็รุ้เอง แล้วจะเอายังไงกับเด็กคนนี้ดี" ฟัดจ์ก้มลงมองเด็กหญิงตัวเล็กในอ้อมแขนของมือปราบมารด้วยแววตาเศร้า "คงเป็นรายสุดท้าย เพราะยังไงคนที่คุณก็รู้ว่าใครก็ตายไปแล้ว"ฟัดจ์พูดประโยคสุดท้ายด้วยเสียงร่าเริงพร้อมกับรอยยิ้ม
"มันก็ยังไม่แน่หรอกคอนนีเลียส"ดัมเบิลดอร์พูดขึ้น"ส่วนเด็กคนนี้ครอบครัววิสลีย์รับปากฉันว่าจะดูแลเด็กคนนี้เอง" ดัมเบิลดอร์ยกมือลูบศรีษะขอเด็กเบาๆ"เค้าต้องโตขึ้นอย่างเข้มแข็ง เพราะเค้าเป็นอีกหนึ่งคนที่อยู่ในคำทำนาย"
...........................................................................
14 ปีผ่านไป
"อะไรนะค่ะ ต้องการวุฒิการศึกษานี่มันเรื่องบ้าอะไรกันทำงานมา 3ปีไม่เห็นมีใครเคยบอกหรือว่า..." เด็กสาวตาโตแก้มป่องผลยาวสีน้ำตาลรวบไว้ด้วยยางมัดผมสีดำใบหน้าเริ่มแย้มยิ้มเหมือนคนที่นึกอะไรได้ ตาคู่โตสีน้ำตาลเริ่มเปล่งประกาย
"ใช่ คุ้มกันแฮร์รี่ พอตเตอร์ แต่การจะเข้าไปในตำแหน่งมือปราบมารนั้นมันเด่นเกินไป เลยให้เข้าไปในฐานะนักเรียน ยิ่งแฮร์รี่โดนส่งชื่อให้เข้าเเข่งเวทย์ไตรภาคีแล้วด้วยมันต้องมีอะไรแอบแฝงอยู่แน่ๆ" ฟั
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น