คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : OS - Call me…Baekhyun
Call me…Baekhyun
“เมื่อไระลับมา”
(โถ่..ุานยอล
อย่าเอาแ่ใสิรับผมเรียนอีปีเียวเอ)
ร่าเล็ในอพูอบับมาเมื่อเห็นว่าร่าสูอานยอลอแใส่เาเป็นรอบที่ร้อยอวัน
“ิถึเมีย..ผิหรอ”
านยอลยยิ้มมุมปา
(ื้อออ
ุานยอลอ่ะบอแล้วไอย่าพูแบบนี้) แบฮยอน้มหน้าุเมื่อไ้ยินสรรพนามที่ออมาาปาอีฝ่าย
ถึเาับานยอละแ่านันแล้ว็ามที่เถอะแ่ารที่ร่าสูมีเรียแบบนี้บ่อยๆ่อนอันราย่อหัวใเาเหมือนัน
(ไมุ่ย้วยแล้ว แ่นี้นะรับ)
“หึ
ถึบ้านแล้วบอ้วย” านยอลพู่อนะเอื้อมมือไปวาสายาารอลันับแบฮยอน
ร่าสูเอื้อมมือไปเ็นเอสารรหน้าที่เ้น้าไว้่อนหน้าที่นัวเล็ะอลมา
ายอลอ่านรายละเอียเอสารที่เลานสนิทเอามาให้นเสร็เรียบร้อย
นาฬิาบน้อมือถูยึ้นมาู็ถูพบว่าอนนี้เป็นเวลาล่วเลยมาถึ 1 ทุ่มรึ่แล้ว
านยอลเ็บอบทโ๊ะทำานให้เป็นระเบียบ่อนะหยิบโทรศัพท์และุแรถอนลระเป๋าาเ
านยอลเอ่ยปาลาเลานสนิทหน้าห้อ่อนะับแลมโบินีสีำเาอนลับบ้าน
.
.
.
านยอลอาบน้ำำระล้าร่าาย่อนที่ะนุ่ผ้าเ็ัวผืนเียวเินออมาาห้อน้ำ
แล้วหยุนั่ลบนเียนุ่ม มือหนาเอื้อมไปว้าโทรศัพท์ึ้นมา ิ้วสวยมวเ้าหาัน
่อนนิ้วยาวะพิมพ์้อวามลในแอพพลิเั่นสีเียว ใน่อแทอเ้าอื่อ Byun B.
Park Chan. : แบฮยอน 20.11
Park Chan. : อยู่ไหน 20.11
Park Chan. : ถึบ้านรึยั 20.11
Park Chan. : เรียนเสร็รึยั 20.12
Park Chan. :
นายไม่มีเรียนึไม่ใ่หรอ 20.12
Park Chan. : นี่ 20.12
Park Chan. : อบหน่อยสิ 20.12
Park Chan. : แบฮยอน 20.12
Park Chan. : ัวเล็ 20.12
Park Chan. : เ้าหมู 20.12
Park Chan. :
ทำไมไม่ยอมอบเนี่ย 20.12
Park Chan. :
อย่าทำให้เป็นห่วสิ 20.12
Park Chan. : ถ้ายัไม่อบ 20.12
Park Chan. : ะไปามถึออสเเรียเลยนะ 20.12
Park Chan. :
20.12
21.15 อโทษรับ
ผมเผลอหลับไป : Byun B.
21.15 ื้อออ
อย่าโรธผมนะ : Byun B.
21.15 ัวโรับ
:
Byun B.
21.16 อย่าโรธน้า
:
Byun B.
21.16 แบอโทษ : Byun B.
านยอลที่เินไปูานลับมามอโทรศัพท์
็ระบายยิ้มออมาเมื่อแฟนัวเล็อเาใ้สรรพนามที่แบฮยอนะใ้เมื่อเวลา้อาระอ้อน
และเา็ใอ่อนับำพวนี้ทุรั้
านยอลระบายยิ้มว้าเมื่อในหัวอเาอนนี้มีแผนาระแล้แฟนัวเล็อเา
านยอลเยิบัวเอไปพิหัวเีย่อนเอื้อมมือหยิบหมอนหนุนอนมาวาไว้ให้ไ้ระยะ
่อสนทนาึ้นเสียแทเป็นระยะ แ่เาไม่ิะอบ
ื้อออออ...ื้ออออออ..ื้ออออออ
เสียเพลแ้เือนัึ้นเมื่อมาสายเรียเาาแอพพลิเั่นเมื่อรู่
านยอลรปลายนิ้วไปสไล์หน้าอรปุ่มสีเียว ่อนะปราใบหน้า้ำอออีฝั่
(านยอลลลลลลล)
เสียเล็เรียื่อแฟนนเอลายาว
“มีอะไร”
ร่าสู่มเสียเย็นาใส่
(านยอล...)
(แบ..แบอโทษ)
น้ำาเม็ใสไหลออมาาาู่น้อย แบฮยอนยมือเรียวปาน้ำาอออย่ารวเร็ว
านยอลปรายามอนัวเล็อย่าเย็นา
แม้ว่าใอยาะนั่เรื่อไปเ็น้ำาให้ถึอีฝาอโลใะา
(..ัวโ..ัวโา)
แบฮยอนัปาล่านเอย่าประหม่า (ัวโอย่าโรธแบนะ..ัวโอยาไ้อะไร แบะยอมทุอย่าเลย)
านยอลยิ้มมุมปาเมื่อเาไ้ยินสิ่ที่เ้า้อาร
(ยอมทุอย่าเลยหรอ..)
(อื้อ! ทุอย่าเลย) แบฮยอนยิ้มว้า
“รู้ไหมว่าเป็นห่วอะ
หื้ม?”
แบฮยอนพยัหน้าึ้นล้าๆ
“บอันสันิไม่ไ้หรอัวเล็”
านยอลทำเสียุ “นผิ้อโนลโทษรู้ไหม?”
แบฮยอนเอียอสสัย
(..ลโทษอะไรฮะ ัวโ)
“ ถอเสื้อสิ
่วยัวเอให้พีู่หน่อยสิ..แบฮยอน ”
CUT ไบโอเลย้า ทวิอยู่หน้าหลั
เม้นเป็นำลัใให้เรา้วยน้าาาาา ๊วฟฟฟฟ > 3 <
ความคิดเห็น