ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ศาสตราคู่กู้แผ่นดิน

    ลำดับตอนที่ #26 : รังลับในโอดิน (2)

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 983
      1
      13 ก.ค. 50

    ถือว่าลูทโชคดีที่สัญชาติญาณพรานป่าช่วยเขาไว้อีกครั้ง เขาอาศัยปฏิกิริยาพลิกตัวห่างออกมาจากพงหญ้าราวครึ่งเมตรทันทีที่เขาจู่โจมพลาด

    แขนขวาของลูทถูกกรีดเป็นทาง ถึงแผลจะไม่ลึกมากแต่ก็ยาวนัก โลหิตหลั่งไหลออกมาไม่ขาดสาย อย่างน้อยในช่วงเวลาอันสั้นนี้ เขาไม่สามารถใช้มือขวาจับกระบี่ได้อีก

    ลูทต้องเปลี่ยนมาจับกระบี่ด้วยมือซ้ายอีกครั้ง เขาเคยใช้กระบี่มือซ้ายทำร้ายสุนัขป่าขนดำในหุบเขาไม้ตอกตกตาย แต่อย่างไรเขาก็คิดไม่ถึงว่าเขาจะต้องมาใช้กระบี่ด้วยมือซ้ายอีกครา

    มารดามันเถอะ หากเขาเอาตัวรอดในครั้งนี้ได้คงจะต้องไปเก็บตัวใช้กระบี่ด้วยมือซ้ายอยู่สักสามวันเจ็ดวัน

    ชายชุดดำเมื่อพบว่าตนเองจู่โจมพลาดก็แทงซ้ำๆ มาอีกหลายกระบี่ ฝีมือการใช้กระบี่ของมันช่างรวดเร็วนัก ปาดซ้ายป่ายขวา แทงบนแทงล่าง จนลูทสับสน

    ลูทใช้มือซ้ายขวางกระบี่เข้าต้านทาน ถึงแม้ว่าพลังเขาจะเป็นต่อแต่ความเร็วของเขายังเป็นรองอยู่มาก ชายชุดดำแทงได้สามกระบี่ในขณะที่เขาใช้ออกได้เพียงสองกระบี่ โลหิตไหลออกจากปากแผลที่แขนขวาเป็นทางไม่ยอมหยุด จนลูทเริ่มกังวลว่าถ้าเสียโลหิตมากกว่านี้เขาจะหมดแรงสิ้นสติพ่ายแพ้ไปเอง

    คนชุดดำเห็นว่าตนเองเป็นฝ่ายมีเปรียบจึงแทงกระบี่ออกไม่ให้ลูทได้พักผ่อนหายใจ การเสียโลหิตมากไปจะนำมาถึงความผิดพลาด และความผิดพลาดจะนำมาซึ่งความตายของเหยื่อรายนี้

    เมื่อลูทสู้ซึ่งๆหน้าไม่ได้ เขาก็ต้องหาอุบายใช้ออก

    ลูทคิดแล้วคิดอีกก็คิดออกเพียงอุบายเดียว เป็นกลยุทธ์ที่ดีที่สุดในสามสิบหกกลยุทธ์ที่มีมาตั้งแต่ในสมัยโบราณนั่นคือ หลบหนี

    ลูทฟันกระบี่ออกสุดแรงเกิดครั้งหนึ่งตั้งใจเข้าปะทะกับกระบี่ของชายชุดดำ เขาจงใจทำให้กระบี่ของคนชุดดำเบี่ยงเบนด้วยแรงที่ใช้ออกมากกว่าปกติ และก็เป็นเช่นนั้นจริงๆเมื่อกระบี่ของนักฆ่าชุดดำเกิดชะงักไปจังหวะหนึ่ง

    ลูทฉวยโอกาสอันล้ำค่านั้นกล่าวว่า เชิญสู้ไปคนเดียวเถอะ จากนั้นก็วิ่งหนีเตลิดไปยังโรมแรมให้เร็วที่สุด หากเขาหลุดพ้นตรอกอันมืดมิดนี้ก็คงจะพอหาหนทางเอาตัวรอดได้

    จังหวะที่วิ่งหนีลูทก็หยิบยารักษาตัวของหมอวีขึ้นมาใส่ปากอย่างรวดเร็ว ลูททนวิ่งไปอีกพักหนึ่งหันหลังไปดูพบว่าอีกฝ่ายตามมาอย่างไม่ลดละ เขาพึ่งจะวิ่งไปได้เพียงครึ่งทาง ยังเหลือระยะทางอีกมาก กว่าจะไปถึงเขตชุมชน พอถึงเขตชุมชนคนชุดดำไม่สามารถจู่โจมสังหารเขาได้อีก ลูทมั่นใจว่าทางด้านเรี่ยวแรงและความอึดมีเพียงพอ เขาสามารถวิ่งไปถึงจุดปลอดภัยได้แน่นอน แต่ปัญหาก็คือความเร็วของคนชุดดำนั้นรวดเร็วกว่าเขา อีกไม่นานเขาก็จะถูกไล่กวดเข้ามาประชิดตัวและถูกพัวพันอยู่ก่อนที่จะถึงปลายตรอก

    ลูทยังไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดี เขาเหลือบมองไปที่แขนขวาปรากฏว่าโลหิตเริ่มหยุดไหล ปากแผลกำลังตกสะเก็ด ความเจ็บปวดบรรเทาลงไปมากจึงคึกคักขั้นอักโข ในตอนนี้ร่างกายของเขาพร้อมที่จะหักหาญกับคนชุดดำอีกครั้ง

    จะอย่างไรเขาก็จะถูกไล่ตามทันอยู่แล้ว เขาจึงอาศัยจังหวะนี้ชิงจู่โจมเสียเอง ลูทพลันพลิกตัวกลับมาทางด้านหลังใช้กระบี่มือซ้ายเขี่ยกระบี่ในมือของคนชุดดำขึ้น เขาชิงจังหวะที่อีกฝ่ายกำลังเร่งความเร็ววิ่งไล่ตนชิงลงมือก่อน

    แต่การชิงลงมือก่อนครานี้กลับไม่ประสบผลสำเร็จอย่างที่ลูทคาดคิด คนชุดดำระวังตัวเอาไว้อยู่แล้วว่าลูทจะมาไม้นี้ เขาหันคมสะบัดกระบี่โต้กลับไปทันควัน

    ทั้งสองต่างก็ใช้กระบี่เข้าห้ำหั่นกันอยู่หลายกระบวนเพลง จนเป็นที่แน่ใจว่าฝีมือในเชิงกระบี่ของลูทอ่อนด้อยกว่าฝ่ายตรงข้ามอยู่ขั้นหนึ่ง ถึงแม้อาการปวดแขนขวาของเขาจะหายไปกว่าครึ่งแต่ก็ไม่สามารถชิงสถานการณ์มีเปรียบได้

    การต่อสู้ทั่วไปก็เป็นเช่นนี้เมื่อผู้หนึ่งตกเป็นฝ่ายตั้งรับแล้วจะพลิกกลับมาเป็นฝ่ายมีเปรียบนั้นยากเย็นแสนเข็ญ แต่ก็มิใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้

    เงากระบี่ของคนชุดดำกระชั้นขึ้นเรื่อยๆ จนลูทได้บาดแผลเป็นรอยกรีดของกระบี่เพิ่มอีกสองสามแห่งตามร่างกาย

    เมื่อลูทสู้ไปเรื่อยๆก็เริ่มอับจนปัญญา เขาใช้กระบี่ออกด้วยจิตใต้สำนึกแทนที่จะใช้สมองเข้าขบคิด ร่างกายของเขาขยับตัวไปตามสัญชาติญาณการเอาตัวรอดเสียมากกว่าที่จะคอยแก้ทางฝั่งตรงข้าม

    ลูทไม่รู้ตัวหรอกว่าได้ทำอะไรลงไป การกระทำเช่นนี้เป็นการคืนประสาทสั่งการจากสมองให้กับปฏิกิริยาโต้ตอบในจิตใต้สำนึก ด้วยการดิ้นรนต่อสู้เช่นนี้ ร่างกายของลูทตอบสนองเขาไปตามสัญชาติญาณอันลึกล้ำ เอลภายในร่างกายโคจรขึ้นมาที่มือซ้ายโดยที่เขาไม่รู้สึกตัว

    ตำแหน่งมือซ้ายของลูทที่จับกระบี่พลันลุกผ่าวรู้สึกเหมือนพลังทั้งร่างไหลมาออรวมกัน จากนั้นก็เปล่งแสงออกมาวูบหนึ่ง เมื่อเอลในร่างกายของลูทโคจรมารวมกันไว้ที่มือเพื่อปกป้องนายของมัน ปรากฏการณ์ที่ไม่คาดคิดก็อุบัติขึ้น

    จนถึงบัดนี้ลูทก็ไม่รู้สึกรู้สาใดๆ เพียงแค่คิดจะตีโต้ไปกระบี่หนึ่งให้รอดพ้นไปอีกเพลงหนึ่งเท่านั้น เอลที่มือซ้ายไหลออกจากฝ่ามือไปรวมกับตัวกระบี่ กระบี่เหล็กธรรมดาของลูทก็เรืองแสงสีขาวขึ้นด้วยเอลบริสุทธิ์ ไม่ว่าวัตถุใดก็ตามหากมีเอลมหาศาลโคจรไปรวมกันไว้จะกลับกลายเป็นอาวุธวิเศษขึ้น

    เหตุเปลี่ยนแปลงพลันอุบัติเมื่อลูทใช้กระบี่ต้านรับกระบี่ คมกระบี่ของลูทกลับจมลึกเขาไปในกระบี่ของนักฆ่าชุดดำดั่งมีดหั่นเต้าหู้ คมกระบี่ของคนชุดดำก็ขาดสะบั้นออกจากกันในทันที!

    ลูทเองตะลึงกับสิ่งที่ตนเองทำเหม่อมองไปที่คมกระบี่ของเขา

    เมื่อลูทก็ไม่เข้าใจ คนชุดดำเองยิ่งไม่เข้าใจ เสียสมาธิไปจ้องคมกระบี่ของตัวเองที่ขาดสะบั้นเป็นสองท่อนอย่างเหลือเชื่อ

    พริบตาที่คนชุดดำเสียสมาธิ ลูทก็รั้งสติคืนกลับมา เขาชิงจังหวะกำนัลปลายกระบี่เข้าที่ทรวงอกของคนชุดดำคราหนึ่งเกิดเป็นแผลฉกรรจ์

    คนชุดดำยังฝืนใจเกร็งกำลังอึดหนึ่งพาตนเองวิ่งหลบหนีไปได้ แต่แผลฉกรรจ์ทำให้เขาไม่สามารถวิ่งไปได้สุดตรอกก็ขาดใจตายกลางทาง

    ชนะแล้วหรือนี่ ... ลูทยังคงสงสัยกับสิ่งที่ตนเองทำลงไป

    ลูทเหลือบมองกระบี่ที่มือซ้ายอยู่ครู่หนึ่งจนเขานึกถึงเพื่อนทั้งสองและงานที่จะต้องปฏิบัติในค่ำคืนนี้ ลูทก็กังวลถึงความปลอดภัยของโรสและบลูขึ้นมาทันที เขาหยิบลูกแก้วสามสหายขึ้นมาตรวจสอบดูว่าทั้งสองคนจากไปทางทิศใดกันบ้าง อัญมณีสีแดงและสีฟ้าทั้งสองกลับไม่มีเม็ดใดชี้ไปยังโรงแรมแสดงว่ายังไม่มีใครกลับมาถึงโรงแรมโดยปลอดภัย

    เขาควรจะไปหาใครก่อน ลูทกำลังตัดสินใจ

    ระหว่างที่กำลังตัดสินใจอยู่ เขาก็ไม่จำเป็นต้องตัดสินใจอีกต่อไปเมื่อลูกแก้วสีแดงที่เป็นสัญลักษณ์ของโรสเปล่งแสงวาบขึ้น เมื่อเห็นดังนั้นเขาก็วิ่งติดตามไปในทิศทางของโรสอย่างเร่งรีบ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×