ศาสตราคู่กู้แผ่นดิน

ลำดับตอนที่ #19 : คมกระบี่ในเงามืด (1)

ภาคแผนครองพิภพ

ตอนที่ 11 คมกระบี่ในเงามืด

4 กุมภาพันธ์ อศ. 226

ปัญหาเรื่องการเข้าเมืองโอดินก็หมดไป เมื่อทั้งสามเดินทางเข้าเมืองมาในฐานะลูกศิษย์และสหายของครูมอริสแห่งโรงเรียนเซนต์เอลลิส

โรงเรียนเซนต์เอลลิสเรียกได้ว่ามีอิทธิพลต่อเมืองโอดินเป็นอย่างมาก ทั้งสร้างรายได้ สร้างงาน สร้างคน สร้างความปลอดภัย และช่วยพัฒนาเมืองจากหมู่บ้านเล็กๆที่ตั้งอยู่ทางตอนเหนือของรัฐอิสระเจนีสให้เป็นเมืองโอดินที่มีศักดิ์ศรีเทียบเท่ากับเมืองเจนีสอย่างทุกวันนี้

บรรดาครูและบุคลากรของโรงเรียนเซนต์เอลลิสล้วนผ่านการคัดสรรเป็นอย่างดี นโยบายของโรงเรียนนี้มีอยู่ส่วนหนึ่งที่ระบุถึงการพัฒนาสังคม บุคลากรทั้งหลายจึงช่วยงานชาวบ้านอยู่เสมอ สร้างความสนิทสนมแนบแน่นระหว่างโรงเรียนและชาวเมือง ทำให้เหล่าทหารและชาวบ้านให้เกียรติต่อบรรดาครูที่นี่อยู่หลายส่วน

ความสัมพันธ์ระหว่างองค์กรและสังคมก็เป็นเช่นนี้เอง เมื่อสองฝ่ายสนับสนุนเกื้อกูลซึ่งกันและกันถึงจะนำไปสู่การพัฒนาที่น่าตระหนก ถ้าหากเป็นเมื่อยี่สิบห้าปีก่อนต่อให้ผู้ปกครองอาณาจักรมาตะโกนจนคอแหบแห้ง ก็คงไม่มีใครเชื่อว่าหมู่บ้านโอดินเล็กๆจะกลายเป็นเมืองที่เจริญขนาดนี้

ระหว่างทางที่คนทั้งสี่เดินทางร่วมกันมาจากหมู่บ้านนอกเมืองจนถึงในเมือง บลูได้แนะนำเพื่อนทั้งสองกับครูมอริสให้รู้จักกัน บลูกับครูมอริสต่างก็ไต่ถามสารทุกข์สุขดิบตามประสาคนที่ไม่ได้พบกันมาหลายปี คุยกันถึงเรื่องราวต่างๆนานาหลังจากที่บลูรับภารกิจเดินทางออกจากเมืองโอดินไปคุ้มครองหมู่บ้านสวนเชอร์รี่

ครูมอริสกล่าวถามว่า "แล้วเป็นอย่างไรมาอย่างไรนี่บลู พวกเจ้าสามคนถึงได้เดินทางมายังเมืองโอดินนี้ได้ ข้าจำได้ว่าช่วงนี้เป็นวันงานประจำปีในเจนีส ทำไมพวกเจ้าไม่อยู่เที่ยวงานเสียก่อนล่ะ อ่อข้านึกออกแล้วหรือว่าพวกเจ้าจะมาชมการแสดงของยอดหญิงยูกิ"

บลูตอบว่า "มิใช่หรอกครูมอริส พอดีลูทกำลังเริ่มฝึกเอลขั้นต้นแต่ยังไม่สามารถผ่านขั้นตอนการประสานเอลอันเป็นขั้นตอนสุดท้ายได้ ข้าและโรสพยายามช่วยสอนเขาประสานเอลที่หนึ่งถึงห้า แต่ก็ไม่สำเร็จ เอลของลูทไม่ยอมประสานเป็นเนื้อเดียวกับธาตุทั้งห้าเลยสักนิด ข้าคาดว่าคงจะต้องให้ครูชานอนช่วยสอนวิธีประสานเอลที่หกกับเจ็ดให้กับเขา"

ลูทกล่าวว่า "ใช่แล้วครูมอริส ข้าลองประสานเอลอยู่หลายชั่วโมงแต่ก็ไม่เห็นจะสำเร็จเสียที"

มอริสมองดูลูทแล้วก็ยิ้มตอบว่า "ดีที่เจ้ามาถูกเวลา ตอนนี้ชานอนเพิ่งกลับมาจากสำนักงานใหญ่ที่เอนเซลเลียร์ เอาอย่างนี้แล้วกันวันรุ่งขึ้นข้าจะพาเข้าไปพบกับชานอนดีไหม"

ลูทแสดงความขอบคุณต่อครูมอริสแล้วตอบว่า "ขอบคุณครูมอริสมาก"

มอริสถามต่อไปว่า "เราเดินทางกันมาครึ่งค่อนวัน นี่ก็เย็นมากแล้วพวกเจ้ามีที่พักหรือยัง"

บลูส่ายหน้าตอบว่า "ยังไม่มีเลยครูมอริส ข้ากำลังอยากจะเอ่ยปากขอครูมอริสให้พวกข้าเขาไปพักที่หอพักนักเรียนสักระยะหนึ่ง ข้าจำได้ว่าสมัยก่อนยังมีห้องว่างอยู่หลายห้อง"

มอริสกล่าวว่า "ไม่มีแล้วล่ะบลู ห้องพวกนั้นตอนนี้พวกรุ่นน้องเข้าไปอยู่จนเต็มหมดแล้ว โรงเรียนเซนต์เอลลิสของเรานับวันยิ่งจะมีชื่อเสียงมากขึ้นเรื่อยๆ ไม่ใช่เพียงจำกัดแต่พวกบุตรหลานตระกูลใหญ่ๆเท่านั้นที่มีเงินจ่ายเข้ามาเรียนและพวกเด็กหัวกะทิที่ผ่านการคัดสรรอย่างเจ้า แต่เดี๋ยวนี้โรงเรียนยังรับสมัครนักเรียนที่มีทั่วไปที่อยากจะเรียนเข้ามาศึกษาเอลเพิ่มเติม จนบัดนี้เหล่านักเรียนที่มาสมัครมีมากกว่าจำนวนนักเรียนที่รับได้เกือบห้าเท่า เหล่าบรรดาครูทั้งหลายต้องคอยคัดเอาแต่นักเรียนที่มีแววไว้ก่อน จากนั้นค่อยถึงรอบของพวกที่เป็นบุตรหลานผู้มีพระคุณ"

มอริสหยิบปากกาขึ้นมาเขียนลงบนกระดาษแผ่นหนึ่งแล้วก็ยื่นให้บลูพร้อมกล่าวว่า "เอาอย่างนี้ก็แล้วกัน พวกเจ้าไปที่โรงแรมตามกระดาษใบนี้ แจ้งต่อเจ้าของโรงแรมว่าเป็นแขกของโรงเรียนเซนต์เอลลิส ต้องการเข้าพักสักคืนสองคืนก็ว่าไป ให้ใช้ชื่อข้าในการขอเข้าพัก ข้ารับรองว่าไม่มีปัญหา"

โรสกล่าวว่า "ไม่เป็นไรหรอกครูมอริส พวกเรารบกวนให้พวกครูช่วยแนะนำการใช้เอลให้ฟรีๆก็เกรงใจจะแย่อยู่แล้ว เรื่องที่พักพวกเราสมควรจัดการกันเองได้"

มอริสตอบว่า "การแสดงของยอดหญิงยูกิจะเริ่มขึ้นในคืนพรุ่งนี้แล้ว ที่พักแถบนี้ล้วนถูกจับจองจนเต็มหมด พวกเจ้าคงไม่สามารถหาที่พักได้ หรือว่าถึงหาได้ก็คงจะถูกพ่อค้าโขกสับราคาเป็นสองเท่าสามเท่า เป็นการเปลืองเงินโดยใช่เหตุ ไม่เป็นไรหรอกใช้เส้นสายของข้านี่แหละ ลูกชายของเจ้าของโรงแรมนั้นเป็นศิษย์ของข้าอีกทีหนึ่งรับรองไม่มีปัญหา"

บลูหัวร่อฮาๆ กล่าวสัพยอกว่า "อาจารย์มอริสเดี๋ยวนี้ชักจะใหญ่โต มีเส้นสายลูกศิษย์เต็มเมืองไปหมด ถ้าอย่างนั้นพวกเราขอรับไว้ด้วยความเต็มใจ"

มอริสหัวร่อฮาๆอยู่พักหนึ่งแล้วกล่าวว่า "ขอให้พวกเจ้าทั้งสามโชคดี พรุ่งนี้เช้าข้าจะรออยู่ที่โรงเรียน"

พวกลูทต่างกล่าวขอบคุณครูมอริสแล้วเขาก็เดินแยกตัวจากไปอีกทางหนึ่ง

การเดินทางมากับครูมอริสครั้งนี้ทำให้พวกเขาหลีกเลี่ยงปัญหาได้หลายประการ กล่าวคือทางเข้าเมืองโอดินจะมีทหารของพวกเวอร์น่อนตรวจตราบุคคลต้องสงสัย ถ้าหากพวกเขาถูกพบเห็นอาจจะทำให้พวกเขาไม่สามารถเข้าเมืองได้

ถ้าแย่ยิ่งกว่านั้นถ้าหากร่องรอยของพวกเขาถูกรายงานไปถึงอัศวินดำ พวกเขาอาจจะถูกดักจู่โจมอีกครั้ง นี่ยังไม่นับเรื่องปัญหาที่พักกับการฝึกเอลของลูทที่พึ่งจะถูกแก้ไขไปเมื่อครู่ นับว่าครั้งนี้โชคดีกว่าครั้งก่อนมากที่คนต้อนรับพวกเขาทั้งสามเข้าเมืองเจนีสเหนือคืออัศวินดำสองคน

ลูทจัดแจงหาที่พักตามที่ครูมอริสกล่าวถึง แล้วก็เป็นเช่นนั้นจริงๆ ก่อนที่พวกเขาจะบอกว่ามาทำธุระที่โรงเรียนเซนต์เอลลิส ทางโรงแรมบอกว่าทุกห้องเต็มหมดไม่มีห้องว่างเหลือเลยแม้แต่เพียงห้องเดียว ยกเว้นที่ราคาแพงกว่าปกติถึงสามเท่านับว่าช่วงนี้เป็นช่วงหากำไรจริงๆ

แต่พอพวกเขาแสดงตนว่าเป็นสหายของครูมอริสแห่งโรงเรียนเซนต์เอลลิส เรื่องทุกประการราบรื่นขึ้นหลายเท่า เถ้าแก่โรงแรมจึงยกห้องพักว่างที่เหลืออยู่ให้กับพวกเขาในราคาพิเศษที่ถูกกว่าราคาปกติเสียอีก นับว่าครูมอริสมีอิทธิพลอยู่บ้างจริงๆ