ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    The Enchantress : ฤทธิ์รักแม่มดมนต์ดำ

    ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ : กำเนิดแม่มดแห่งตำนาน [The Enchantress]

    • อัปเดตล่าสุด 12 มี.ค. 49



    > บทนำ : กำเนิดแม่มดแห่งตำนาน <
    [The Enchantress]

    เสียงฝีเท้าย่ำไปย่ำมาหน้าตึก... บ่งบอกถึงความกังวลขององค์อัลไฟล์ด เทพเจ้าแห่งอาณาจักรเวทย์มนตราได้เป็นอย่างดี

    มันเป็นคืนเดือนมืด บรรยากาศวังเวงภายนอกกับเมฆหมอกหนาที่ปิดกั้นดวงดาราทั้งหลาย ลมหนาวสะท้านพัดผ่านปราสาทเข้ามา ทว่าทั้งหมดมิได้ทำให้ภายในหทัยอันร้อนรุ่มแห่งองค์อัลไฟล์ด เย็นลงได้เลย เนิ่นนานจนกาลผ่านเลยไปเกือบสองยามกว่าเสียงแผดร้องของทารกน้อยจะดังลอดมาจากตำหนัก... ประกาศให้สามโลกได้รับรู้ว่าบัดนี้ทายาทแห่งอาณาจักรเวทย์มนตราได้ปรากฏกายา มาเยือนพวกท่านแล้ว....ปิ๊ง!!!!

    [ตอนกำเนิดแม่มดแห่งตำนาน]

                               

                    "เทเรซ่าที่รัก ... เจ้ารู้สึกอย่างไรบ้าง ยังเจ็บมากไหมคนดี" ตรัสถามพลางเอื้อมกรเรียวซับหยาดเหงื่อที่ไหลผ่านคิ้วบางที่ส่ายพักตร์น้อยๆ

                    "มิมากหรอกเพคะ... ทรงได้พระโอรสฤๅพระธิดาเพคะ" สุรเสียงแผ่วหวานตรัสถามกลับองค์อัลไฟล์ด

                    "เจ้าให้บุตรสาวแก่เราจ๊ะ บัดนี้เหล่านางกำนัลคงกำลังจัดการทำความสะอาดนางอยู่"

    "ทรงพอพระทัยกับพระธิดาไหมเพคะ แล้วจะทรงประทานชื่อนางว่ากระไร" สุรเสียงแผ่วส่อแววกังวล

    "บุตรของเราแม้ข้าจะรักเจ้ายิ่งกว่า แต่ข้ารักนางเสมอตัวข้า ข้าจะให้นางชื่อ ยูรีก้า ลูกสาวเทเรซ่า "ยูรีก้า นางผู้ถูกค้นพบ" ส่วนเจ้าควรพักผ่อนเถอะนะคนดี แล้วข้าจะพานางมาหาเจ้า" รับสั่งพลางจุมพิตแผ่วตรงเปลือกตาส่งนางสู่นิทราสงบ

                    ด้านฝั่งสรงน้ำ เหล่านางสนมกำลังโจษจันกันถึงพระธิดาองค์น้อย ช่างน่าแปลกเสียนี่กระไร พระราชบิดาเป็นถึงเทพฟ้าชั้นผู้ใหญ่นัยน์ตาสีฟ้าครามผมเงาระยับสีเงินดังชาวสวรรค์ส่วนพระมารดาเป็นราชินีเวทย์ผู้มีนัยน์ตาสีเขียวเฉกเดียวกับผมสีมรกต หากทว่าพระธิดาองค์น้อยกลับมีผมดำขลับรับกับตาสีนิลดำที่มาพร้อมกับค่ำคืนที่น่าสะพรึงกลัว!!!

                ตามธรรมเนียมเก่าแก่ที่มีมาแต่ช้านานของอาณาจักรเวทย์มนตรา เมื่อชีวิตใหม่ถือกำเนิดมาในราชวงค์ จะต้องมีการร่ายมนต์พยากรณ์รับขวัญองค์ทารกโดยเหล่าแม่มดแห่งหอคอยบวงสรวง

                    "แย่แล้วเพคะฝ่าบาท องค์ราชินี!" หกเสียงแห่งนางเอ่ยพร้อมเพรียงกันในห้องพยากรณ์

                    "คำพยากรณ์เป็นเช่นไรรึ" สุรเสียงหวานตรัสถามร้อนรน อ้อมพระหัตถ์อุ้มองค์ทารกน้อยแนบพระอุระ

                    "เอ่อ... พยากรณ์แรก ขอทำนาย... นางเป็นปราชญ์" แม่มดนางแรกเอ่ยคำ

                    "พยากรณ์สองขอทำนาย... นางเป็นผู้เริ่มอาถรรพ์" แม่มดนางที่สองกล่าว

    "พยากรณ์สามขอทำนาย... นางเป็นผู้ไร้ตัวตน" แม่มดนางถัดไปกล่าว

    "พยากรณ์ที่สี่ขอทำนาย... นางเป็นคนของสามโลก" แม่มดนางที่สี่กล่าวต่อ

                    "พยากรณ์ที่ห้าขอทำนาย... นางจะนำสงครามสามโลกมาสู่อาณาจักรเวทย์มนตรา"

    "พยากรณ์สุดท้ายขอทำนาย... นางเป็นผู้กุมชะตา"

    จบคำพยากรณ์สุดท้าย มหาเทวีเทเรซ่ามิต้องผินพักตร์ทอดประเนตรไปยังเหล่าข้าราชบริพารก็สามารถรับรู้ได้ถึงความตื่นตระหนกในท้องพระโรง หากแล้วเสียงโจษจันก็เริ่มขึ้น หลังจากบทสรุปคำทำนายจากหกแม่มด  "ถูกแล้วเพคะ นางเป็นแม่มดแห่งตำนาน!!"



    เสียงฝีเท้าย่ำไปย่ำมาหน้าตึก... บ่งบอกถึงความกังวลขององค์อัลไฟล์ด เทพเจ้าแห่งอาณาจักรเวทย์มนตราได้เป็นอย่างดี

    มันเป็นคืนเดือนมืด บรรยากาศวังเวงภายนอกกับเมฆหมอกหนาที่ปิดกั้นดวงดาราทั้งหลาย ลมหนาวสะท้านพัดผ่านปราสาทเข้ามา ทว่าทั้งหมดมิได้ทำให้ภายในหทัยอันร้อนรุ่มแห่งองค์อัลไฟล์ด เย็นลงได้เลย เนิ่นนานจนกาลผ่านเลยไปเกือบสองยามกว่าเสียงแผดร้องของทารกน้อยจะดังลอดมาจากตำหนัก... ประกาศให้สามโลกได้รับรู้ว่าบัดนี้ทายาทแห่งอาณาจักรเวทย์มนตราได้ปรากฏกายา มาเยือนพวกท่านแล้ว....ปิ๊ง!!!!

    [ตอนกำเนิดแม่มดแห่งตำนาน]

                               

                    "เทเรซ่าที่รัก ... เจ้ารู้สึกอย่างไรบ้าง ยังเจ็บมากไหมคนดี" ตรัสถามพลางเอื้อมกรเรียวซับหยาดเหงื่อที่ไหลผ่านคิ้วบางที่ส่ายพักตร์น้อยๆ

                    "มิมากหรอกเพคะ... ทรงได้พระโอรสฤๅพระธิดาเพคะ" สุรเสียงแผ่วหวานตรัสถามกลับองค์อัลไฟล์ด

                    "เจ้าให้บุตรสาวแก่เราจ๊ะ บัดนี้เหล่านางกำนัลคงกำลังจัดการทำความสะอาดนางอยู่"

    "ทรงพอพระทัยกับพระธิดาไหมเพคะ แล้วจะทรงประทานชื่อนางว่ากระไร" สุรเสียงแผ่วส่อแววกังวล

    "บุตรของเราแม้ข้าจะรักเจ้ายิ่งกว่า แต่ข้ารักนางเสมอตัวข้า ข้าจะให้นางชื่อ ยูรีก้า ลูกสาวเทเรซ่า "ยูรีก้า นางผู้ถูกค้นพบ" ส่วนเจ้าควรพักผ่อนเถอะนะคนดี แล้วข้าจะพานางมาหาเจ้า" รับสั่งพลางจุมพิตแผ่วตรงเปลือกตาส่งนางสู่นิทราสงบ

                    ด้านฝั่งสรงน้ำ เหล่านางสนมกำลังโจษจันกันถึงพระธิดาองค์น้อย ช่างน่าแปลกเสียนี่กระไร พระราชบิดาเป็นถึงเทพฟ้าชั้นผู้ใหญ่นัยน์ตาสีฟ้าครามผมเงาระยับสีเงินดังชาวสวรรค์ส่วนพระมารดาเป็นราชินีเวทย์ผู้มีนัยน์ตาสีเขียวเฉกเดียวกับผมสีมรกต หากทว่าพระธิดาองค์น้อยกลับมีผมดำขลับรับกับตาสีนิลดำที่มาพร้อมกับค่ำคืนที่น่าสะพรึงกลัว!!!

                ตามธรรมเนียมเก่าแก่ที่มีมาแต่ช้านานของอาณาจักรเวทย์มนตรา เมื่อชีวิตใหม่ถือกำเนิดมาในราชวงค์ จะต้องมีการร่ายมนต์พยากรณ์รับขวัญองค์ทารกโดยเหล่าแม่มดแห่งหอคอยบวงสรวง

                    "แย่แล้วเพคะฝ่าบาท องค์ราชินี!" หกเสียงแห่งนางเอ่ยพร้อมเพรียงกันในห้องพยากรณ์

                    "คำพยากรณ์เป็นเช่นไรรึ" สุรเสียงหวานตรัสถามร้อนรน อ้อมพระหัตถ์อุ้มองค์ทารกน้อยแนบพระอุระ

                    "เอ่อ... พยากรณ์แรก ขอทำนาย... นางเป็นปราชญ์" แม่มดนางแรกเอ่ยคำ

                    "พยากรณ์สองขอทำนาย... นางเป็นผู้เริ่มอาถรรพ์" แม่มดนางที่สองกล่าว

    "พยากรณ์สามขอทำนาย... นางเป็นผู้ไร้ตัวตน" แม่มดนางถัดไปกล่าว

    "พยากรณ์ที่สี่ขอทำนาย... นางเป็นคนของสามโลก" แม่มดนางที่สี่กล่าวต่อ

                    "พยากรณ์ที่ห้าขอทำนาย... นางจะนำสงครามสามโลกมาสู่อาณาจักรเวทย์มนตรา"

    "พยากรณ์สุดท้ายขอทำนาย... นางเป็นผู้กุมชะตา"

    จบคำพยากรณ์สุดท้าย มหาเทวีเทเรซ่ามิต้องผินพักตร์ทอดประเนตรไปยังเหล่าข้าราชบริพารก็สามารถรับรู้ได้ถึงความตื่นตระหนกในท้องพระโรง หากแล้วเสียงโจษจันก็เริ่มขึ้น หลังจากบทสรุปคำทำนายจากหกแม่มด  "ถูกแล้วเพคะ นางเป็นแม่มดแห่งตำนาน!!"



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×