คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Chapter 5
Chapter 5
ณ ห้องเรียนปีสี่ ห้องสอง
เสียงนินทาของหล่าวสาวๆในห้อง ไม่ได้ทำให้ฮวายองลำคาญแต่อยากใด เพราะตอนนี้ในหัวมีแต่ชื่อ คิวริ เต็มไปหมด ได้แต่หวังว่าคิวริจะชอบเธอ
“ซูจี วันนี้นายจะซื้อดอกไม้ให้ใครอีกหละ” เสียงของโซยอนพูดขึ้น
“วันนี้ ฉันเจอคนที่ใช่แล้วแหล”
เพื่อนๆในห้องต่างพากันตกในกันไปหมด เกิดเสียงดังขึ้นภายในห้องอีกครั้ง
“ใครกัน…..นายเจอคนที่ใช่แล้วหรอเนีย ไม่อยากจะเชื่อเลย” โซยอนยังคงไม่เชื่อคำของซูจี
“ใช่แล้ว…ตอนนี้ฉันรู้แล้วแหล ว่าฉันชอบ จียอน”
ในห้องเกิดความวุ่นวายครั้งใหญ่อีกครั้ง ทำให้ฮวายอง ตื่นจากการหลับและหันหน้ามาที่ซูจี จียอนที่ตอนนี้เขินหน้าแดง เพราะคำพูดของซูจี คนที่หลายคนแอบชอบ แต่วันนี้ซูจี ชอบบอกเธอ ซูจีเดินมาที่โต๊ะของจียอน แล้วกดจูบลงที่ปากของจียอน เรียกเสียงกรี๊ดดดดดดจากบรรดาแฟนคลับทั่วทั้งโรงเรียน ไม่แปลกที่คนจะชอบคู่นี้เพราะทั้งคู่นั่น ดังเป็นอันดับหนึ่งโรงเรียนอยู่แล้ว
ฮวายองที่ตอนนี้ยังคงงงๆอยู่ แต่ก็ยินดีกลับเพื่อน (เพราะทั้งคู่นั่นมีนิสัยเหมือนกันมากๆ ทั้งเจ้าชู้เหมือนกัน ขี้โวยวายเหมือนกัน เอาแต่ใจเหมือนกัน หวังว่าคงจะคบได้)
หลังเลิกเรียน ฮวายองได้เดินไปที่ห้องคิวริ เพื่อที่จะชวนคิวริกลับบ้านด้วยกัน
“คิวริ วันนี้ฉันขอไปส่งเธอที่บ้านนะ” ฮวายองพูดแบบเขินๆ
“เอ่อ…..ไม่เป็นไรฉันกลับเองได้ ขอบใจมาก” คิวริพูดและก็เดินออกจากโรงเรียนไป
โดยมีฮวายอง เดินตามมาด้วย
“คิวริ……ไปกินข้าวกันไหม”
“นายจะเดินตามฉันไปถึงบ้านเลยไหมเนีย”
“ก็ดีสิ ฉันจะได้ได้ไปส่งเธอที่บ้านด้วย”
เมื่อทั้งคู่เดินมาถึงบ้านของ คิวริ ฮวายองก็พูดขึ้น
“อ่าว…..บ้านเธอเปิดร้านอาหารด้วยหรอเนีย ฉันจะได้มากินทุกวัน”
ฮวายองรีบวิ่งเข้าไปในร้านทันที และก็ได้เจอกับคุณแม่ของคิวริ
“เอ่อ…..คุณแม่สวัสดีฮะ” ฮวายองก้มหัวให้กับคุณแม่ของคิวริ
“แม่ค่ะ นี่เพื่อนใหม่ของหนูเองค่ะ ชื่อฮวายอง” คิวริ รีบแน่นำฮวายองให้คุณแม่รู้จัก
“สวัสดีจ้า…..เชิญนั่งตามสบายเลยนะจ๊ะ เดียวแม่มานะ แม่จะออกไปซื้อของแปบนึงเฝ้าร้านด้วยหละ”
“ได้ค่ะ…คุณแม่” คิวริพูดกับเดินไปส่งแม่ที่ประตู
และเมื่อคิวริหันกลับมา ฮวายองได้หายตัวไป “อ่าว…หายไปไหนเนีย”
“บ้านเธอนี่ใหญ่จังเลยเนอะ” เสียงของฮวายองดังมาจากข้างบน คิวริรีบวิ่งไปที่เสียงนั้น
“นี่….ลงไปเลยนะ ใครอนุญาติให้นายขึ้นมา” “ก็ฉันอยากเห็นห้องเธอนี่หน่า พาฉันไปหน่อยสินะๆ” คิวริไม่ยอมพาฮวายองไปที่ห้องของเธอ เลยถูกฮวายองกอดไว้แน่น
“ถ้าเธอ…ไม่พาฉันไปที่ห้องของเธอ ...ฉันจะจูบเธอนะ…..ว่าไง” ในสถานะการณ์แบบนี้
ทำให้คิวริต้องตอบตกลงก่อนที่จะโดนคนตัวสูงจูบเอา
“ก็ได้ๆ ตามมาสิ” เมื่อมาถึงห้องของคิวริ ของทุกอย่างถูกจัดวางไว้อย่างเรียบร้อย ห้องดูสะอาด น่ารัก สดใส ว่าแล้ว ฮวายองก็เดินไปนั่งที่โซฟาในห้องของคิวริ แล้วก็เปิด TVดู
สบายจริงๆเลย คิวริได้แต่ยืนมอง แบบงงๆ ก่อนที่ฮวายองจะชวนคิวริให้มานั่งที่โซฟา
ฮวายองขยับตัวเข้าไกล้คิวริมากขึ้นจนตอนนี้ตัวทั้งคู่ติดกันซะแล้ว “ห้องเธอน่ารักจังเลย”
ฮวายองไม่พูดเปล่าจมูกโด่งๆ ยังคลอเคลียอยู่ข้างแก้มนุ่มพร้อมทั้งถือวิสาสะรวบร่างบางมานั่งซ้อนบนตัก
“อ๊ะ ฮวายอง ทำอะไรของเธอน่ะ” คิวริได้แต่อุทานออกมาอย่างตกใจ จะขืนตัวจากอ้อมกอดแน่นหนานั้นก็ทำไม่ได้ เพราะไม่ทันตั้งตัวกับการกระทำอุกอาจของอีกฝ่าย ซ้ำยังตกใจจนทำอะไรไม่ถูก ยิ่งเมื่อได้ใกล้ชิดกับอีกฝ่ายแบบแนบแน่นเช่นนี้ด้วยแล้วมือไม้มันอ่อนจนเรี่ยวแรงแทบไม่เหลือ “ปล่อยฉันนะ ฉันหายใจไม่ออกแล้ว” (จะทำอะไรกันเนีย ??)
ความคิดเห็น