คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : รื้อฟื้น
หลังจากที่ทั้งสี่ทานอาหารเสร็จร่างสูงก็ขอตัวกลับเลย เพราะเจ้าตัวมีนัดที่อื่นต่อ ยูบินที่อาสามาส่งซอนมีและซอนเยที่บ้าน
“ขอบคุณมากนะคะ พี่ยูบิน^^”
สาวตากลมโตเอ่ยก่อนจะเดินเข้าบ้าน ปล่อยให้เหลือเพียงแต่ยูบินกับซอนเยเท่านั้น
“ขอบคุณนะคะสำหรับวันนี้”
ร่างเล็กพูดพร้อมกับยิ้มให้ร่างโปร่ง ก่อนจะหันหลังจะเดินเข้าบ้าน แต่มือเรียวของร่างโปร่งนั้นรีบไปคว้าแขนเรียวของร่างเล็กนี่ให้หันกลับมาก่อน
“พรุ่งนี้พี่จะมารับเธอนะ”
“อย่าลำบากเลยค่ะพี่ยูบิน”
“ไม่ลำบากอะไรหรอก เอาเป็นว่าเดี๋ยวพรุ่งนี้พี่จะมารับเธอแล้วกันนะ”
ร่างเล็กไม่พูดอะไรเพียงแต่ยิ้มให้ร่างโปร่ง
~ทำไมพี่ช่างดีกับชั้นเหลือเกินนะ~
“เฮ้ย ไอ้ปาร์คทางนี้”
“เออทุกคน นี่ปาร์คเยอึนนะ เพื่อนชั้นเอง”
เจียพูดพรางแนะนำตัวเพื่อนของตนให้อกสามคนรู้จัก ร่างสูงก็ยิ้มเป็นมิตรให้ทุกคนเช่นกัน
“แหม ไม่ต้องแนะนำก็รู้จักแล้วแหละ ปาร์คเยอึนลูกของคุณปาร์ควอนแฮบริษัทปาร์คซิตี้การท่องเที่ยวของเกาหลี”
ทุกคนดูตะลึงกับคำพูดของเฟย
“มาซะละเอียดเลยนะ”
เจียแซวเพื่อนตนออกไป
“ยินดีที่ได้รู้จักนะคะพี่เยอึน”
ซูจีพูดพร้อมกับยิ้มหวานๆไปให้ร่างสูง
“จ้ะ”
“ว้าว นี่ชั้นได้เจอปาร์คเยอึนลูกของคุณปาร์ควอนแฮตัวจริงหรอเนี่ย ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันนะคะ”
มินพูดพร้อมกับเบิกตากว้างในสิ่งที่ตนเห็น
“ฮ่าๆๆ เช่นกันค่ะ^^”
“กลับเกาหลีมาทั้งทีไม่คิดจะโทรมาบอกเพื่อนซักคำเลยนะไอปาร์ค”
เจียพูดขณะที่มือก็โอบไหล่ซูจีซึ่งเป็นแฟนสาวไปพราง
“นี่แกจะไม่ให้ชั้นพักผ่อนเลยรึไงห้ะไอหน้าจีน”
ร่างสูงพูดพรางยกของเหลวสีใสดื่มบ้าง นั่นทำให้คนที่อยู่บนโต๊ะหลุดขำกันออกมาน้อยๆกับฉายาที่ร่างสูงตั้งให้ไม่เว้นแม้แต่ซูจีแฟนสาวของเธอเอง
“เออ นั่นสิ แหะๆ”
เจียยิ้มแหยะๆ พร้อมกับเอามือเกาแก้มตนแก้เขิน
“แล้วพวกสาวๆแกล่ะไม่มาด้วยหรอ”
“ช่วงนี้ชั้นเบื่อๆน่ะ”
“อย่างแกนี่เบื่อด้วยหรอเรื่องพวกนี้”
“ชั้นว่าชั้นอยากอยู่แบบนี้สักพัก”
“นี่แกยังตัดใจเรื่องฮยอนอาอะไรนั่นของแกไม่ได้อีกหรอว่ะ”
จู่ๆเจียก็พูดชื่อคนรักเก่าของร่างสูงนี่ทำให้ร่างสูงตอนนี้นึกแค้นใจเรื่องนี้ขึ้นมาอีกครั้ง
~ กริ๊งงงงงงงงงง!! เสียงออดบอกว่าตอนนี้ได้เวลาเลิกเรียนแล้ว ร่างสูงที่กำลังมายืนรอรับแฟนสาวอยู่ตรงบันไดเหมือนทุกครั้ง
“นี่พี่จะให้ชั้นทำยังไง พี่ถึงจะรักชั้น”
ฮยอนอาพูดกับสาวผิวเข้ม
“เธอจะมารักชั้นได้ยังไง ในเมื่อเธอก็มีไอปาร์คอยู่แล้วทั้งคน”
“อ๋อ เป็นเพราะแบบนี้พี่เลยไม่รักชั้นใช่มั้ยล่ะ”
“มันไม่ใช่นะ แต่เธอมีแฟนอยู๋แล้วต่างหาก”
“พี่หมายความว่าถ้าชั้นเลิกกับพี่เยอึนพี่จะรักชั้นใช่มั้ย ได้ ชั้นจะไปบอกเลิกพี่เยอึน”
“นี่ฮยอนอาเธอจะบ้าไปแล้วรึไง”
“หึ ชั้นจะทำให้พี่ดู”
“ไอปาร์คมันรักเธอมากนะ”
“แต่ชั้นก็รักพี่มากเหมือนกันหนิ”
ตอนนี้สิ่งที่ทั้งคู่กำลังสนทนากันอยู่แน่นอนว่าร่างสูงได้ยินหมดทุกการกระทำก็ถึงกับเข่าอ่อนยวบลงไปทันทีที่ได้ยิน
“ฮึก นี่ชั้นไม่ได้หูฝาดใช่มั้ย เธอไม่ได้รักชั้นแล้วใช่มั้ยฮยอนอา”
ร่างสูงที่ตอนนี้น้ำตาไหลอาบแก้มทั้งสองข้าง ในขณะที่ร่างโปร่งนั่นกำลังเดินหนีลงมาจากบันไดก็ต้องหยุดชะงัก
“ไอปาร์ค”
ยูบินตกใจที่เห็นร่างสูงนี่
“พี่ยูบินชั้นรกพี่นะ”
สาวเก็ยังคงเซ้าซี้ไม่เลิกแถวคราวนี้ยังเอามือมากอดตนจากด้านหลังอีก ร่างสูงหันไปมองทั้สองด้วยความโมโหอยากจะไปดึงร่างนี่ออกแต่ก็ทำอะไรไม่ได้เหมือนมีอะไรมาขวางไว้อยู่
“เฮ้ย!!! ไอปาร์ค มันไม่ใช่อย่างนั้นนะเว้ย!”
ยูบินพูดออกไปอย่างยากเย็นพร้อมกับจะแกะมือคนที่สวมกอดตนออกเพื่อไม่ให้ร่างสูงนี่เข้าใจผิดกันไปใหญ่ แต่ร่างสูงก็วิ่งหนีหายไปไหนแล้วก็ไม่รู้
“ทีนี่พี่เยอึนก็รู้แล้วนะคะว่าชั้นรักพี่ไม่ได้รักเค้าทีนี่พี่เยอึนก็รู้แล้วนะคะว่าชั้นรักพี่ไม่ได้รักเค้า”
ฮยอนอาพูดหลังจากคลายอ้อมกอดยูบินเมื่อครู่ออก
นี่จึงเป็นสาเหตที่ทำให้ร่างสูงไม่เคยรักใครจริงสักคนและก็ยังทำให้ร่างสูงเกลียดและแค้นใจยูบินมานับตั้งแต่วันนั้นเพราะร่างสูงเข้าใจดีกว่ายูบินนั้นเป็นต้นเหตทำให้ตนกับฮยอนอาต้องเลิกกัน เพราะฉะนั้นร่างสูงนี่ก็อยากทำทกวิถีทางเหมือนกันที่จะทำลายไอ้เพื่อนทรยศคนนี้~
“เหอะ ก็แค่ไอเพื่อนทรยศที่มาแย่งของของชั้นไป”
“ร่างสูงพูดพรางยกของเหลวนั่นขึ้นมาดื่มอีกครั้ง”
“ชั้นว่าไอบินมันอาจจะไม่ได้ตั้งใจก็ได้ว่ะ”
“หึ ไมได้ตั้งใจหรอ แต่มันก็ทำไปแล้วหนิ”
“เอาน่าใจเย็นๆ”
เจียเห็นว่างสูงตรงหน้านี้ดูจะดื่มหนักขึ้นเรื่อยๆจึงเห็นท่าไม่ดีเลยบอกให้พอก่อนร่างสูงที่ดื่มมาได้สักพักก็ขอตัวกลับก่อนเพราะเดี๋ยวตนจะเมามากแล้วขับกลับไม่ไหว
แอ๊ดดดดดดด~ เสียงประตูห้องนอนของซอนมีเปิดออกโดยซอนเยผู้เป็นพี่สาว
“อ้าวซอนมียังไม่นอนอีกหรอ”
“ยังหรอกค่ะ”
“แล้วนี่ทำอะไรอยู่”
ซอนเยที่เห็นน้องสาวกำลังนั่งเหมือนคิดอะไรบางอย่างจึงถามออกไป
“คือ ซอนมีกำลังคิดว่า ซอนมีอยากทำงานน่ะค่ะ”
“ห้ะ อะไรนะซอนมีนี่เธอไม่สบายตรงไหนรึป่าวจู่ๆก็อยากทำงานขึ้นมา”
ซอนเยพรางเอามือไปแตะหน้าผากร่างบาง
“จริงๆนะพี่ซอนเย”
“แล้วจะทำงานที่ไหนล่ะ”
“อืม เอาเป็นที่เดียวกับพี่ซอนเยแล้วกัน บริษัทปาร์คซิตี้น่ะค่ะ”
“ห้ะ จะเอางั้นหรอ พี่ยังไม่ได้บอกคุณปาร์คเยอึนเลยนะ”
เป็นอีกครั้งที่ซอนเยอุทานออกมา
“เรื่องนั้นเดี๋ยวซอนมีจัดการเองค่ะ”
~นี่เธอคิดจะทำอะไรของเธอเนี่ย~
~หึหึ ชั้นหาทางขัดขวางพี่กับคุณเยอึนได้แล้วล่ะ~
ตอนนี้ไรเตอร์ก็ได้ไขปมแล้วนะว่าทำไมเฮียถึงแค้นยูบ ติ๋มก็กำลังจะหาทางเข้าบริษัทปาร์ค แล้วทั้งคู่จะมาปิ๊งๆยังไงก็ต้องติดตามๆจ้าาาาา
ความคิดเห็น