JUSTFRIEND แค่เพื่อน [Haeeun]

ลำดับตอนที่ #1 : 01

                     01

 

         การเข้ามาอยู่ในรั้วของมหาวิทยาลัยมันต่างจากตอนมัธยมโดยสิ้นเชิง การได้มาใช้ชีวิตที่ต้องรับผิดชอบตัวเอง การปรับตัวเข้ากับอะไรหลายๆอย่างใหม่หมด ทำเอาผมเกือบแย่ไปเลยช่วงนึงล่ะครับ แต่ก็ดีที่ผ่านมันมาได้ด้วยดี ตอนนี้ผมอยู่ปี2 ในมหาวิทยาลัยชื่อดัง คณะที่มีงานโครตเยอะ ทำกันดึกดื่นแบบไม่ได้นอนกันเลยทีเดียวช่วงส่งโปรเจ็ค ใช่ ผม ลีฮยอกแจ อยู่คณะสถาปัตย์ ซึ่งมันก็ไม่ต่างอะไรกันเลยสักที เหนื่อยกว่าเดิมอีกครับ ต้องทำกิจกรรมรับน้องเยอะไปหมด 

    "เหล่ไปกินข้าวกัน" คยูฮยอนตะโกนเรียก
    "เหล่พ่อมึงสิไอ้คยู" ผมบอก
  
     เหล่ ย่อมาจากขี้เหล่ ผมอยากจะตีลังกาฟาดหัวมันมากครับ เรียกมาตั้งแต่เจอกันครั้งแรก แต่ผมยอมรับจริงๆครับตอนนั้นผมน่าเกลียดจริงๆ แต่ตอนนี้ผมมาไกลแล้วเถอะ 5555555 แม้จะไม่มากแต่ก็ดีกว่าเมื่อก่อนอีกน้า 

    "ไม่ไปจนกว่าจะเรียกใหม่" 
    "คุณฮยอกแจสุดหล่อครับ ไปกินข้าวกันเถอะครับ กระผมหิวมากครับ" มันเดินมากอดคอผมลากออกจากห้อง
    "ดีมากกกก หมูน้อย แต่ขอโทษนะครับ พอดีผมมีนัดแล้ว ฮ่าๆ" พอผมบอกมันเสร็จผมก็รีบวิ่งออกจากตรงนั้น พร้อมคำด่าอีกมากมายบลาๆๆๆๆ  แต่ทำไงได้ครับ ผมมีนัดแล้วนี่นา

       




          หน้าตึกคณะแพทย์ศาสตร์

     




      ผมยืนรอมาสักพักแล้วครับคนที่ผมนัดไว้ ไม่เจอกันนานตั้งแต่ปิดเทอมเลย อ่าาา สงสัยล่ะสิว่าผมมารอใคร 555555555 บอกก็ได้ครับ ผมมารอ ทงเฮ อี ทงเฮ นักศึกษาแพทย์ศาสตร์ ปีที่2 ผมว่าผมกับมันก็ไม่ได้เก่งต่างกันเท่าไหร่หรอกนะ แต่ทำไม... คนมันชอบกันคนละด้านนี้ครับ จะให้ผมมาเรียนกับมันก็ไม่ใช่ แต่ถ้าจะให้มันมาเรียนกับผมก็ยิ่งไม่ใช่อีกแน่นอน


  "ฮยอกแจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจ" พอได้ยินเสียงผมหันไปก็เกือบทรงตัวไม่อยู่ 
จะให้อยู่ได้ไง เล่นวิ่งมากระโดดกอดคอแบบนี้ หน้าผมแบ้เลยล่ะครับ เจ็บ
  "ตัวเบามากสินะมึงน่ะ" ผมพูดพร้อมกับตบหัวมันเบาๆไปทีนึง
  "ก็คนมันคิดถึงงงงงงงงงงงง" มันพูดพร้อมกับลูบหัวตัวเองเบาๆ "เป็นไงบ้างปิดเทอมไม่เจอกันเลยยย ไม่คิดถึงผมหรอครับ หืมมมมม"
  "จะมาคิดถึงอะไรโทรคุยกันทุกวัน" ผมบอก 

     ทงเฮก็เป็นแบบนี้คิดอะไรก็พูดออกมาเสมอ ต่างจากผม คิดแต่ไม่ค่อยจะพูดหรอกครับ ผมไม่ใช่คนพูดมากแบบมันสักหน่อย อ่ะ ลืมบอก 
ทงเฮเป็นแฟนผมครับ เราคบกันมาตั้งแต่อยู่ม.ปลาย เนื่องจากผมเป็นคนหัวดีและมันก็โครตดี เลยไม่แปลกที่เราจะเลือกเข้ามาในที่ที่อยากเข้าได้ จะไม่ได้บอกว่าตัวเองคะแนนสูงอะไรหรอกนะครับ แต่ก็สูงแหละ 5555
 
   "ป่ะ ไปกินข้าวกัน รอนานป่ะ เรียนวันแรกเป็นไงบ้าง"
  " ไม่นานเท่าไหร่ เรียนก็เฉยๆวันแรก มึงเถอะ มาวันแรกก็หนักเลยหรอว่ะ" 
 
 ทงเฮเรียนหนักมากครับ จริงๆ ของผมจะนอนดึกช่วงมีโปรเจ็ค แต่มันนอนดึกทุกคืนเลยครับ แต่ก้นะครับ มันชอบนิ เรียนที่ชอบเหนื่อยแค่ไหนก็ยอมนะผมว่า
  
  "ไม่เท่าไหร่ แต่ก็หนักอยู่ หิวข้าวมากเลย กินไรดีฮยอกแจจจจจจจ"
  "แล้วแต่เลย"
  "งั้น....ไปกินซูชิกัน"
  "ไม่เอาแพงงงงงง"
  "แล้วอยากกินไรครับ"
  "อะไรก็ได้ เลือกดิ"
  "งั้น...กินข้าวแกงหน้ามอ"
  "ร้อนนะ"
   "งั้น...กินไอติม"
   "ยังไม่ได้กินข้าวเลยนะ"
   "งั้น...กินข้าวในโรงอาหารคณะกูล่ะกัน"
   "ไม่อยากกินข้าวเลยว่ะ"
   "งั้น...กินตีนกูไหมครับที่รัก"
   "5555555555555555555 กูล้อเล่น ไปกินซูชิกัน " ผมพูดเสร็จก็เดินนำหน้ามันมา  "อ้าว ไม่ไปอ้อ ยืนหน้าเป้นปลาโง่อยู่ได้" 
   "กวนตีนนะมึงน่ะ" มันพูดเสียงเบาแล้วเดินตามมา 
   "กูได้ยินนะไอ้ปลาหมอ" ผมหันไปตะโดนใส่
   "หูดีนี่หว่าาาาาาาาาาาาา" มันวิ่งมาดีดหูผมแล้วรีบวิ่งไปทีรถ
   "อีทงเฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ ระวังรถมึงไว้เถอะ"ผมตะโดนด่าแล้ววิ่งไล่ตาม



 

ติชมกันได้นะค่าาาาาาาาาาาาาาาา #justfriend