คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Chapter four : (บังเอิญ)ไปเดท!?
Chapter four : (บังเอิญ) ไปเดท?!
ป๊าดดดดด!! ทุกคนค้าบบบ ตอนนี้ผมไม่มีเวลามาพูดเวิ่นเว่ออะไรมากนะครับ เพราะอะไรน่ะหรอ เพราะ … ผม-ตื่น-สาย อ้ากก! ไอ้นาฬิกาปลุกรูปพี่เบ็นของผมมันก็ไม่ปลุก น้องเต๋ามีเรียนตอน 8 โมงเช้า แต่พี่เบ็นมันปลุกผม 7 โมงครึ่ง บ้าเอ้ยยยยยย!!! เคืองครับ ผมจะไม่ดูพี่เบ็นเท็นของผมไป 2 วันเลยค่อยดูเซ่!! (ทำได้เร๊อะ)
นี่ถ้าวันนี้ผมมีเรียนด้วยคงจะพากันสายไปหมด แต่วันนี้ผมว่างทั้งวันครับ เพื่อน้องเต๋า อุอิ จุจิ
แต่โห ความประทับใจแรก จบครับ พี่ชาเซ็ง TT
และกว่ารถมินิคูเปอร์สุดเท่เหมือนเจ้าของสุดหล่ออย่างผม(?)จะขับมาจอดอยู่ที่หน้าคอนโดของน้องเต๋าสุดสวยก็ปาเข้าไป 8 โมงกว่าๆ แว้ก! นั่นไงครับ น้องเต๋า โห! และถ้าจะทำหน้าบึ้งเหมือนเพิ่งกินรังแตนที่ไหนมาขนาดนี้ ไหนบอกสิ๊ว่าใครมันทำให้น้องเต๋าคนสวยของพี่ชาคนนี้โกรธ ~ พี่เอาตายจริงๆ!! แหะๆ
น้องเต๋าเดินมาเปิดประตูรถฝั่งข้างคนขับพอเข้ามานั่งได้แล้วก็ยังไม่ปิดประตูแล้วจ้องหน้าผมด้วยสีหน้าบูดเบี้ยวที่ผมคิดว่าไม่ว่าหน้าไหนก็ดูน่ารักสำหรับผม อั๊ยย่ะ!
ปัง!!!!!!!!
เฮือกกก = [ ] =
ก็ถ้าน้องเต๋าจะอยู่ๆปิดประตูรถผมซะสั่นคลอนไปทั้งรถขนาดนี้ พี่ชาต๊กกะใจ๋หมดเลยเน้อ มีอะไรก็ค่อยๆคุยกันดีกว่านะค้าบบ ใครมันทำให้ที่รักพี่ชาเคืองขุ่น~ TT
“ ทำไมเพิ่งมา!!! ” … อ๋อ คนนั่นคือพี่ชาเอง \(T.T)/
“ กะ ก็…. คือว่า… ” ไอ้เราจะบอกว่าพี่เบ็นมันไม่ปลุกก็กะไรอยู่เพราะน้องเต๋าคงไม่รู้จัก
“ ^^ ” เลยเนียนส่งยิ้มยามเช้าไปให้ก่อนผมจะเอื้อมนิ้วไปจิ้มที่ปุ่มเครื่องเสียง ฟังเพลงกันดีว่าอารมณ์จะได้สบายๆ นะครับน้องเต๋าของพี่ชา หุหุ
“ ปิดเพลง! ( - -+) ” ไม่พูดเปล่า น้องเต๋าก็เอื้อมมือไปกดปิดเพลงซะงั้น แถมยังส่งสายตาที่เห็นแล้วเสียวสันหลังวาบมาให้ผมอีก
“ ( ^ o ^;) ” และผมก็ยังใจดีสู้เสือกดเปิดขึ้นมาอีกรอบ
“ ( - _ -+) ” และน้องเต๋าก็ปิดอีกรอบ
“ ( ^ o ^;;) ” และผมก็เปิดอีกรอบ
“ ( -__-++) ” และน้องเต๋าก็ปิดอีกรอบ
“ ( > o <;;; ) ” และผมก็เปิดอีกรอ….
ปึง!!!
“ จะปิดเปิดเพลงอีกนานไหม!! ถามก็ตอบ!! ” อุ้ย! แหะๆ พี่ชาก็แค่อยากให้น้องเต๋าคลายเครียดแค่นั้นเอง
แต่ โธ่ประตูรถของผมจะพังไหมเนี่ย น้องเต๋าครับช่วยดูแลลูกพี่ชานิดนึงสิครับทุบซะไม่กลัวกระจกรถหล่นลงมาทับหน้าสวยๆเลยนะครับเนี่ย TT^TT
“ (. .) พี่ชา……. ต….ย.. ”
“ ห้ะ! พูดอะไร! ไม่ได้ยิน ดังๆ?!! ” โอ้ยพูดกันอยู่อย่างงี้แล้วเมื่อไหร่จะได้ออกรถล่ะครับน้องเต๋า แล้วจ้องซะน่ากลัวใครมันจะไปพูดออกว่ะครับถามหน่อย TT “ ………… ”
ปึง!!
“ พะ พี่ชาตื่นสายยยย!!!!!!! ” โอ้ยบ้าเอ้ยย! น้องเต๋าทำงี้น้องเต๋าไปเอาค้อนมาทับรถพี่ชาเลยเถอะ โฮกก ทุบอีกแล้ว แล้วไอ้เราก็รู้ว่าเค้าจะทุบก็ยังจะสะดุ้งขึ้นมาอีก ไอ้ชาเอ้ยย!
“ แล้วฉันมีเรียนกี่โมง? ” และน้องเต๋าก็ยังสอบสวนผมต่อไป
“ แต่พี่ชาไม่ดะ….. ”
“ กี่ - โมง?!!!! ”
“ ปะ ปะ ปะ แปดโมงคร้าบบบบ!! T^T ”
เชิญคุณลงทัณฑ์บัญชา จนสมอุราจนสาแก่ใจ ฮือออ ~
“ แล้วนี้มันกี่โมง! ” คำพูดของน้องเต๋าให้ผมต้องก้มลงไปดูนาฬิกาบนข้อมือของผมและ โอ้ ~ ว้าวพระเจ้าจอร์ท 8 โมง 40 เฮ้ย!! นาฬิกาเดินเร็วแน่ๆเลย แย่จัง แหะๆ
“ พะ พี่ชาขอโทษนะครับน้องเต๋า งะ งั้นไปกันเลยดีกว่าเน้อะ แหะๆ ” ผมปาดเหงื่อก่อนจะยิ้มแห้งๆไปให้น้องเต๋าแล้วหันมา....
หมับ!!
“ ไม่ต้อง! ขี้เกียจไปเรียนแล้วจะพาไปไหนก็ไป… ”
นะ น้องเต๋าจับมือของผมที่กำลังจับที่เกียร์รถแน่นก่อนจะพูดออกมา น้องเต๋าจับมือพี่ชา โอ่ย แล่วๆๆๆๆๆแล้ว!!
ตอนนี้น้องเต๋าจะรู้รึเปล่าว่าผมหน้าร้อนแค่ไหน โอ้ย! บ้าไปแล้ว ก็ถ้ามือนุ่มๆขาวๆของน้องเต๋าจะกำมือของผมไม่ปล่อยขนาดนี้ นี้ถ้าไม่รู้ว่าโกรธอยู่เนี่ยพี่ชาคิดนะครับน้องเต๋าคนสวยยย >/////<
“ จะไปไม่ไป เร็วๆ ถ้าไม่ไปฉันจะลง!! ”
“ อะ เอ่ออออ …. นี่เรียกว่ายอมให้พี่ชาพาไปเดทแล้วใช่ไหมครับน้องเต๋า? >< ” พอผมถามออกไปแบบนั้นน้องเต๋าก็ทำหน้าบูดๆที่มองแล้วแสนจะน่ารักมาให้ผม คิคิแซวเล่นแค่นี้เองอย่าทำหน้าน่ารักแบบนั้นใส่พี่สิครับ
“ จะไปไม่ไป!!? ” เขินเค้าก็บอกมาเหอะน้องนาง อย่ามาโหดกลบเกลื่อน อั๊ยย๊ะ!
“ คะ ครับๆ ไปครับไป ว่าแต่ อะ….เอ่อออ ”
“ อะไรอีก? ”
“ น้องเต๋าปะ ปล่อยมือพี่ชาสิครับ ไม่งั้นพี่ชาขับรถไม่ได้นะ >////< ”
“ อ่อ….ลืม ” พอพูดจบน้องเต๋าก็ปล่อยมือออกจากมือของผมทันทีแล้วยกมือขึ้นกอดอกก่อนจะเบี่ยงหน้าหนีไปมองกระจก
ก็ถ้าจะน่ารักขนาดนี้ (ว่าที่)เมียใครว่ะครับ!!
เอ่อออออ….. ว่าแต่
ผมควรจะพาน้องเต๋าไปเดทที่ไหนดี ตอนนี้ห่งห่างที่ไหนจะเปิด หรือจะพาเข้าโรงแรม เฮ้ย! ไม่ดีๆ ลูกเค้ามีพ่อมีแม่เดี๋ยวถ้าท้องก่อนแต่งขึ้นมาน้องเต๋าจะดูไม่ดี(?) กร๊ากกก นี้ผมจะเอาฮาไปไหน ผู้ชายที่ไหนจะท้องได้กัน โว๊! ไหวป่ะเนี่ย (ด่าตัวเองก็เป็นด้วย)
เอออออออออออ!! ผมรู้แล้วหล่ะว่าผมควรจะพาน้องเต๋าไปเดทที่ไหนดี :)
ต่อ 70% ที่เหลือ
.
“ สวนหลังโรงเรียนอนุบาลเนี่ยนะ!!!!!! ”
เสียงของน้องเต๋าตะโกนออกมาเสียงดังเมื่อรถของผมมาหยุดจอดอยู่ที่สวนย่อมเล็กๆที่อยู่ติดกับหลังรั้วสีขาวอ่อนสะอาดตา เสียงร้องท่องตำราของเด็กๆชั้นอนุบาลตัวน้อยส่งเสียงดังออกมาราวกับแข่งกันว่าใครตะโกนได้ดังกว่าคนนั้นชนะ สวนย่อมที่เต็มไปด้วยหญ้าเขียวเต็มพื้นที่ ไม่ได้ใหญ่มากอะไร แต่ก็พอที่จะให้ผู้ปกครองที่มารับลูกของตนได้นั่งเล่น นั่งอ่านหนังสือรอได้อย่างสบายๆ
คือก็รู้แหละครับว่าที่นี้ไม่ใช่ที่ๆจะมาเดทอะไรกัน แต่จะให้ผมทำยังไงเพราะห้างอะไรก็ยังไม่เปิด นี้มันเพิ่งจะ 9 โมงเองนะทุกค๊นนนนน ~ แล้วคือบวกด้วยมันสมองของพี่ชามีเท่านี้จริงๆ แต่ที่นี้ก็ไม่เลวนักหรอก TT
“ ใช่ครับน้องเต๋า ลงมาเถอะครับ พี่ว่าน้องเต๋าต้องชอบ >< (มั้ง) ” ตอนนี้ผมลงมาจากรถแล้วล่ะครับ แล้วก็กำลังยืนอยู่ตรงประตูรถฝั่งที่น้องเต๋านั่ง แต่น้องเต๋าไม่ยอมลงมาจนผมต้องเปิดประตูรถแล้วพูดให้รู้เรื่อง
“ แต่ฉันร้อน!! ”
นั่นไงว่าแล้ว!! เมื่อกี้ใครบอกว่าน้องเต๋าต้องชอบว่ะ! น้องเต๋าร้อนไม่รู้เรอะ! เดี๋ยวโดนพี่คชาน๊อคกลางอากาศซะหรอก!! (โหยย ไม่ค่อยจะยอมรับหรอกว่าตัวเองนั่นแหละ)
“ ตะ แต่!...... ”
“ ชาช่าาาาาา มาแล้ว!!!!!! ”
เมื่อกี้ยังไม่ทันที่ผมจะได้พูดกับน้องเต๋าที่ทำหน้าบูดใส่มาให้ ก็โดนเสียงเล็กๆเสียงหนึ่งที่ดังมาแต่ไกลของเด็กชายตัวน้อยที่กำลังวิ่งออกมาจากรั้วมาหาผม ก่อนผมจะหันไปนั่งย่องๆ แล้วโอบลำตัวของเจ้าของเสียงเล็กที่หน้าตาน่าเอ็นดูตามเสียงขึ้นมาแล้วกอดแน่นด้วยความหมั่นเขี้ยว
เฮ้อออ ผมไม่ได้มาหาเจ้าตัวเล็กนี้นานแค่ไหนแล้วนะ พูดแล้วก็คิดถึง
“ ว่าไงครับคนเก่ง ?? แล้วแม่เราล่ะ ? ” พอกอดให้หายคิดถึงแล้วผมก็ปล่อยให้เจ้าตัวน้อยเป็นอิสระ ยกมือขยี้ผมทรงเห็ดที่เริ่มยาวแล้วจากวันที่พาไปตัดคราวก่อน จนเจ้าตัวเล็กที่โดนรังแกต้องหัวเราะเอิกอ๊ากชอบใจใหญ่
แต่ใช่ว่าผมจะไม่สนใจร่างโปร่งที่ยังคงนั่งอยู่ในรถมองการกระทำของผมกับเด็กน้อยตรงหน้านะครับ เมื่อกี้พี่ชาแอบส่งยิ้มแสนจะเพอร์เฟคไปให้น้องเต๋าสุดสวยด้วย แต่ผลตอบรับที่ได้กลับมาน่ะหรอกครับ ….. น้องเต๋าหันหน้าหนีผมอีกแล้ว! อั๊ยย๊ะ!! เขินมากหรือเขินน้อยครับน้องเต๋า ^^
“ ชาช่าฮับ! แม่อยู่ที่เดิม ไปหาแม่นะ ~ ” และด้วยแรงกระตุกจากมือป้อมที่จับขากางเกงผมอยู่ทำให้ผมละจากน้องเต๋ามาจ้องดวงตาคู่แบ๊วของเด็กน้อยตรงหน้าแล้วก็อดยิ้มไม่ได้ เสื้อลายเบ็นเท็นที่ผมซื้อให้ดูก็รู้ว่าใส่จนเก่า ไหนจะกางเกง รองเท้าอีก โอ้โห! FC ผมเลยนะเนี่ย ฮ่าๆ
ผมก้มลงไปอุ้มเด็กน้อยขึ้นมาเพื่อจะไปตามคำชักชวนของเจ้าเด็กเห็ดนี้ แต่มันติดตรงที่ว่า ผมจะต้องทำยังไงถึงจะให้น้องเต๋ายอมลงมาจากรถแล้วเดินไปพร้อมกับผม หรือผมจะรีบไปแล้วรีบกลับมาหาน้องเต๋าดี งั้นบอกให้สุดสวยรอในรถไปก่อนแล้วกันเน้อะทุกคน พี่ชาสัญญาว่าจะไม่นาน T^T
“ รออยู่ที่รถ เร็วๆล่ะ ”
OMG!! น้องเต๋าจิตสัมผัส อ่านความคิดพี่ชาออกใช่ไหม!!
“ ไม่ลงจริงๆหรอครับน้องเต๋า ออกมาสูดอากา….. ”
“ ไม่-ก็-คือ-ไม่!! ”
“ คะ คร้าบบบบบ T___T ”
ทำไมแค่นี้ต้องดุกันด้วยล่ะครับสุดสวย น้องเต๋าเป็นซาดิสต์ใช่ไหม! ถ้าเป็นขอให้บอกเดี๋ยวพี่ชาจะเปลี่ยนแนวไปเป็นตบจูบๆ ขอแค่บอกมา คชาจัดให้!
.
.
.
.
“ อ้าวคชา มาเยี่ยมน้องหรอลูก ” ทันทีที่ผมเดินเข้ามาในสวนย่อมก็เดินไปที่รถเข็นขายไอติมแท่ง ร่างบางของหญิงสาววัยกลางคนที่ยังคงความสวยอยู่ดูยังไงก็รู้ว่าเป็นแม่ของเจ้าเด็กเห็ดที่กำชายเสื้อของผมไว้แน่นดึงแล้ววิ่งพาผมมาด้วยความรีบร้อน ทักผมด้วยรอยยิ้มเหมือนอย่างเคย
“ ครับคุณน้า สบายดีนะครับ ? ” ผมนั่งลงที่เก้าอี้นั่งตามแรงดึงของเจ้าเด็กเห็ดที่ดันให้ผมนั่งลงไปก่อนที่เจ้าตัวเล็กจะวิ่งไปหยิบอะไรซักอย่างแล้ววิ่งกลับมาปีนมานั่งตักผมแล้วชูสิ่งที่เพิ่งไปเอามาสดๆร้อนๆ
“ ชาช่าฮับ! ชาช่า! ดูนี้ๆๆๆ หนูเก่งไหมฮับ อิอิ ” เด็กเห็ดทำหน้าภูมิใจเต็มที่ เมื่อผมรับเอาสมุดที่มีตัวอักษรภาษาอังกฤษเขียนหงุกหงิกเต็มไปหมด
“ น้าน่ะสบายดีจ๊ะคชา ว่าแต่นั่น ลีโอเอาอะไรมาให้คชาดูอีกล่ะ เด็กคนนี้ลูกใคร ช่างอวดจริงๆ ” คุณน้าพร พูดด้วยรอยยิ้มก่อนจะส่ายหน้าแล้วมองมาที่ลีโอ หรือเด็กเห็ดที่ผมมักจะติดปากเรียก
“ ฮ่าๆ น้องเอาตัวอักษรภาษาอังกฤษมาให้คชาดูครับ เขียนสวยจะเนี่ยเรา ”
“ คิ๊กก ~! > < ”
“ เอาอีกแล้ว แอบไปฟังเค้าเรียนกันอีกแล้วนะลีโอ ” น้าพรพูดด้วยเสียงเศร้าจนผมต้องเศร้าตามไปด้วย
ลีโอหรือเจ้าเด็กเห็ด ตอนนี้อายุจะ 5 ขวบแล้วแต่ไม่ได้เข้าโรงเรียน เพราะน้าพรไม่มีเงินที่จะส่งให้เข้าโรงเรียนอนุบาล และด้วยความบังเอิญที่สวนแห่งนี้ติดกับโรงเรียนอนุบาลพอดี ลีโอเลยอาศัยเรียนด้วยการแอบฟังอยู่ข้างๆรั้ว เสียงที่ดังออกมาจากโรงเรียนก็พอให้เจ้าเด็กเห็ดที่อยากจะเรียน เอาสมุดกับปากกามาขีดเขียนตาม พูดง่ายๆ เรียนโดยการฟังจากเสียงที่ดังออกมาจากรั้วในโรงเรียนอนุบาลนั่นเอง
หลายๆคนอาจจะสงสัยว่าผมมารู้จักกับสองแม่ลูกได้ยังไง ไว้ว่างๆผมค่อยเล่าให้ฟังเน้อะ ^^
“ น้าพรครับ ผมยังยืนยันคำเดิมนะครับว่าผมอยากให้ลีโอเรียน ” ผมเคยเสนอกับน้าพรว่าผมจะช่วยออกค่าเทอมให้เจ้าเด็กเห็ดนี้เอง แต่ทุกครั้งก็ได้รับคำตอบเดิมจากน้าพรอย่างหนักแน่น…
“ ไม่ดีกว่าคชา น้าไม่อยากเป็นหนี้บุญคุณคชาไปมากกว่านี้ แค่นี้ที่ทำให้น้ากับลูกก็มากพอแล้ว ”
“ แต่…. ”
“ ไม่มีแต่นะคชา น้าพูดคำไหนคำนั้น ” น้าพรพูดกับผมก่อนจะมองไปทางลีโอที่กำลังนั่งเขียนอะไรไปตามภาษาบนตักผมอย่างไม่ได้สนใจในสิ่งที่ผมกับน้าพรพูด ถึงแม้ว่าลีโอจะอยากเรียน แต่ก็เป็นเด็กฉลาดที่รู้ว่าสถานะการเงินของตัวเองเป็นแบบไหน เฮ้ออออออ ~ ผมคงจะขัดอะไรน้าพรไม่ได้สินะ
“ อ๊ะ! ชาช่าๆ! นั่น! ”
“ ห…. ห้ะ?!! ” มือป้อนที่มีดินสอสีอยู่ในมือยกขึ้นชี้ไปที่ด้านข้างของผมแล้วพูดประโยคที่ผมไม่ค่อยเข้าใจซักเท่าไหร่ แต่พอหันไปมองเท่านั้นแหละ ร่างโปร่งที่ติดจะสูงกว่าผมนิดเดียวยืนพิงต้นไม้ใหญ่พร้อมชุดนักศึกษาเสื้อปล่อยชายออกมาน้อยๆและแว่นเรย์แบนที่พอใส่แล้วเข้ากับกับใบหน้าได้รูปและผิวขาวโอโม คนที่เมื่อกี้ไม่ยอมลงมาจากรถ เพราะร้อน!
ฮั่นแน่!! ความจริงก็ฟอร์มไปงั้นเองใช่ป่ะหล่ะน้องต๋าวววววววววว ~
“ นั่นใครน่ะคชา แฟนคชาหรอลูก หล่อดีนะ ” น้าพรที่หันไปมองตามก็หันกลับมาแซวผมแล้วอมยิ้ม
“ ครับๆ นั่นแหละแฟนคชา หล่อชะ ……!! น้าพรครับ!! แฟนคชาต้องสวยสิ๊!! T^T ” นั่นไง ไอ้เราก็เกือบๆจะไปตามน้าพรแล้ว น้องเต๋าสวยครับน้าพร หล่อน่ะต้องให้คชาคนเดียว !
“ ไม่ต้องเขินหรอกลูก น้าก็ว่า หน้าหวานๆผู้หญิงต้องอายอย่างคชาเนี่ย ต้องมีหนุ่มหล่อๆมาจีบอยู่แล้ว ฮ่าๆ ”
‘ หน้าหวานๆผู้หญิงต้องอายอย่างคชาเนี่ย ต้องมีหนุ่มหล่อๆมาจีบอยู่แล้ว ’
‘ หน้าหวานๆผู้หญิงต้องอายอย่างคชาเนี่ย ต้องมีหนุ่มหล่อๆมาจีบอยู่แล้ว ’
‘ หน้าหวานๆผู้หญิงต้องอายอย่างคชาเนี่ย ต้องมีหนุ่มหล่อๆมาจีบอยู่แล้ว ’
‘ หน้าหวานๆผู้หญิงต้องอายอย่างคชาเนี่ย ต้องมีหนุ่มหล่อๆมาจีบอยู่แล้ว ’
“ นะ น้าพรครับ คชารุก คชาต้องได้แฟนสวยแบบน้องเต๋า!!! T___T ไม่เชื่อหรอฮะ งั้นถามลีโอเลยครับน้า! ”
โอ่ยยยยยย!!!! เจ็บปวดรวดร้าวสะกาวใจ T^T
มองยังไงว่าผมหน้าหวานบ้าไปแล้วคร้าบบบ คชาคนนี้ออกจะหน้าแมนโฉดโหด! หน้าหวานอะไร ไม่มี๊ TT
“ ชาช่าๆ ! ........ สวยมาก!! ”
“ ลีโอ๊!!!!!!!!! TOT ”
ทำไมไม่มีใครเข้าข้างผมเลย OMG!!
“ ฮ่าๆ เอาหล่ะๆ จะเป็นอะไรก็ช่างแต่ขอให้เป็นคนดีก็พอแล้ว ไปๆลูก ไปชวนแฟนมานั่งด้วยกัน ”
“ งั้นเดี๋ยวคชามานะครับน้าพร ขอตัวเจ้าเด็กเห็ดไปด้วยแปปนึง ” ผมหันไปมองน้องเต๋าที่กำลังเปลี่ยนท่า เดินไปมา ก่อนจะมีความคิดอะไรดีๆ เอาหล่ะต้องทำคะแนน!!!
“ เห็ดน้อย! เอาหูมานี้เร็ว! ”
ผมแอบกระซิบอะไรบางอย่างกับเด็กเห็ดตัวน้อยของผมก่อนจะจุงมือเด็กเห็ดของผมให้ไปทำภารกิจพิชิตใจน้องเต๋าคนสวย น้องเห็ดและพี่ชาพร้อมปฏิบัติการ! \\(>o<)//
.
.
ภายในสวนย่อมไม่เล็กไม่ใหญ่ที่เต็มไปด้วยต้นไม้ช่วยให้คลายความร้อนจากอากาศที่ร้อนอบอ้าวไปได้บ้าง ชายหนุ่มร่างสูงในชุดนักศึกษาปล่อยหลังให้พิงไปตามแนวของลำต้นพรางกอดอก ทอดสายตาไปยังท้องฟ้าผ่านแว่นตากันแดดยี่ห้อหรู
บรรยากาศในสวนนี้มันก็ไม่เลวนักหรอก
และแล้วความคิดที่อยู่ในหัวค่อยๆหายไปเมื่อมีใครบางคนมากระตุกเข้าที่เสื้อเค้าเบาๆ จนต้องก้มลงไปมอง และก็พบเด็กน้อยผมทรงเห็ดที่มันคุ้นตาคล้ายใครบางคนก่อนจะเลิกคิ้วขึ้นอย่างสงสัย นี้มันเด็กคนเมื่อกี้ที่เจอหนิ?!
“ คนจ๋วยย! ” เสียงเล็กๆพูดก่อนจะยกยิ้มยิงฟันน้ำนม มืออีกข้างที่ไม่ได้จับปลายเสื้อของคนสวยที่ตัวเองเรียก ก็เอาไคว้หลังซ่อนอะไรบางอย่างเอาไว้แน่น!
“ หื้มมมม?! ฉันสวยหรอ? ” เอ่ยถามก่อนจะค่อยๆถอดแว่นกันแดดราคาแพงแล้วนั่งยองๆเพื่อคุยกับเจ้าตัวเล็กตรงหน้าอย่างสงสัย
คงจะไม่ได้คิดว่าเค้าสวยเหมือนอย่างที่ใครบางคนคิดจริงๆหรอกนะ
“ อะ… เอ่อ คนจ๋วยไม่จ๋วย คนจ๋วยหล่อ!! ” เด็กน้อยลีโอส่ายหน้าจนผมสะบัด ก่อนจะจ้องตาแล้วตอบตามที่ตัวเองคิด
“ แล้วทำไมถึงเรียกคนสวย? ”
ถ้าความคิดเค้าไม่ผิดพลาดก็คงจะเพราะว่า ……
“ ชาช่า! ชาช่า บอกให้เรียก! ”
นั่นไง คิดผิดที่ไหนล่ะ!
คงจะมีคนเดียวที่มองว่าเค้าสวย หึหึ แต่มันก็น่าสนใจดีไม่ใช่หรอ
“ แล้วข้างหลังอะไร ? เอามาให้ฉันใช่ไหม ? ”
“ อื้อ! คนจ๋วย ชาช่าฝากมาให้ ” พูดจบก็ได้เวลาเปิดเอาสิ่งที่ซ่อนอยู่ข้างหลังออกมา…
“ ดอกกุหลาบ? ”
“ อื้อ!! นี้ด้วย! ” มือป้อมๆของเด็กเห็ดข้างที่จับที่แขนเสื้อของเต๋าอยู่ก็ปล่อยแล้วคลายมือให้ร่างโปร่งที่เพิ่งรับดอกกุหลาบไป เลิ้กคิ้วขึ้นอย่างสงสัย นี้ยังมีอีกหรอ ??
มือมือเล็กคลายก็ทำให้เห็นสิ่งที่อยู่ในมือเล็ก มันเป็นแหวนกระดาษที่ถูกพับเป็นรูปดอกไม้ และกระดาษจดหมายใบเล็กๆที่แนบมากับแหวนด้วย ร่างโปร่งไม่ลังเลที่จะหยิบมันขึ้นมาทั้งคู่ก่อนจะอ่านข้อความที่เขียนหยุกหยิกไม่ต่างจากลายมือเด็กอนุบาล
‘ ดอกกุหลาบพร้อมแหวนแทนใจพี่ชาเองครับน้องเต๋าคนสวย ~ >< อั๊ยย่ะ! พี่ชาเก่งล่ะซี้! เอาแหวนกระดาษไปก่อนแล้วพอน้องเต๋ารักพี่เมื่อไหร่ ค่อยเอาแหวนจริงนะครับ อิอิ ’
“ หึหึ กลับไปบอกเขานะว่า………. ”
.
.
“ น้องเต๋าไม่รับแล้วบอกให้เอาไปให้เอง!!! ”
โหยยยยยยยยย อุตส่าจะโรแมนติก น้องเต๋าก็ช่วยเล่นกับพี่ชาหน่อยเห๊อะ~ TT
หลังจากที่เจ้าเด็กเห็ดเดินกลับมาพร้อมกับของทุกอย่างที่กลับมาด้วย ผมก็แถบจะลงไปแดดิ้นกับพุ่มไม้ อุตส่าแอบมองอยู่หลังพุ่มไม้ กะจะแบบโรแมนติกให้น้องเต๋าเขินเล่น แต่ที่ผมเห็น น้องเต๋าแค่หยิบกุหลาบแหวนดอกไม้แล้วก็จดหมายของผมขึ้นมาอ่านแล้วก็ยกยิ้มนิดนึงแล้วก้มลงไปกระซิบลีโอแล้วส่งทั้งหมดคืนให้เด็กเห็ด!!
ไม่เป็นไร เด็กเห็ดช่วยไม่ได้ ก็ต้องช่วยตัวเอง!
ผมรับเอาของทั้งหมดมาจากลีโอก่อนจะลุกขึ้นมาจากพุ่มไม้แล้วปัดผมของตัวเองให้เข้าที่เข้าทาง ผมก้าวขาออกไปด้วยใจที่เต้นระทึก โอ้ย! ก็คนมันตื่นเต้น! และกว่าขาผมจะเดินไปถึงน้องเต๋าก็นานอยู่ แต่คนตรงหน้าที่ยืนกอดอกแล้วพิงต้นไม้ผมว่าน้องเต๋าคงจะยังไม่รู้สึกว่าผมมาหยุดอยู่ข้างหลัง
“ มีอะไร?! ” ชะ อุ๊ย!!! ทำไมน้องเต๋ารู้ล่ะครับว่าพี่ชาอยู่ข้างหลัง ตกใจหมดเลย TT
“ คือออออ ” คืออยากจะบอกว่าปากมันไม่ไปครับ พออยู่ใกล้ๆน้องเต๋าแล้วใจพี่ชาหวั่นไหว ~
“ …. เอามาสิ ” น้องเต๋าหันมามองผมพร้อมแว่นตากันแดด มือของน้องเต๋าก็ยื่นมาจะหยิบดอกไม้พร้อมแหวนที่ผมอุตส่าห์พับให้….
หมับ!
“ อะ โอ้ย!!! ” มือน้องเต๋าคว้าเอาดอกกุหลาบและแหวนในมือผมจนผมต้องร้องออกมาเสียงดัง แต่ที่ผมร้องไม่ใช่เพราะน้องเต๋าคว้ารุนแรงแต่อย่างใด เพียงแต่ตอนน้องเต๋าหยิบดอกกุหลาบไปจากมือผม ดอกกุหลาบมันโดนแผลที่มือผมนิดหน่อย เจ็บ TT
ผมไม่รู้หรอกว่าน้องเต๋าทำหน้ายังไงตอนผมร้อง เพราะผมรีบยกมือขึ้นมาดูแผลของตัวเองด้วยความแสบ โอ้ยย แสบเข้าเส้นเลยยยยย
“ โดนอะไร!? เมื่อกี้?! ”
“ มันไม่ใช่ความผิดของน้องเต๋า พี่ชาผิดเอง พี่ชาเสล่อเอง ” ToT
หมับ!
อยู่ๆมือขาวก็คว้ามือของผมไปดู ก่อนจะใช้มืออีกข้างถอดแว่นตากันแดดสุดเท่ของตัวเองแล้วเอาไปคล้องที่เสื้อ คิ้วเข้มขมวดจนเป็นปม ผมบอกแล้วนะว่าไม่ใช่ความผิดของน้องเต๋า ผมก็แค่…
“ เมื่อกี้ตอนแกะหนามดอกกุหลาบที่ให้น้องเต๋า หนามมันเลยตำเอาน่ะครับบ ” คือพอดีว่าตั้งใจมากไปหน่อยเพราะความรักที่มีให้น้องเต๋าคนสวย มันเลยเผลอไปหน่อย ตำเอาๆจนมือพรุนไปหมด lol แต่ผมก็ไม่คิดหรอกว่าาแผลมันจะใหญ่ขนาดนี้ คือตอนนั้นมันเผลอจริงๆหนามมันฝังเอาไปในฝ่ามือ จนเลือดออกซิบๆ หรือว่าเจ้าของสวนเค้ารู้ว่าผมไปแอบเด็ดมาเค้าเลยทำอาถรรพ์ใส่ผม TT
อย่าว่าผ้มมม ผมเชื่อทุกคนก็ต้องเคยโดนหนามกุหลาบทิ่ม! ห้ามเถียง!
“ โธ่เอ้ย!!! แล้วทำยังไงให้โดนวะ!! โง่จริง!! ” น้องเต๋าสถบออกมาเสียงเบาทั้งๆที่ยังไม่ละสายตาจากมือของผม ถึงจะเสียงเบาแค่ไหนผมก็ได้ยิน ไม่รู้ทำไม ทั้งๆที่น้องเต๋าด่าผม แต่ผมกลับยิ้มหน้าบานจนไม่รู้จะบานยังไง ก้อนเนื้อข้างซ้ายของผมที่เต้นไม่ตรงจังหวะตั้งแต่เดินมาหาก็ยิ่งทวีคูณจังหวะมากขึ้นไปอีก เมื่อเห็นว่าน้องเต๋าเป็นห่วงผม
ใบหน้าด้านข้างของน้องเต๋าที่เต็มไปด้วยความกังวลที่จ้องอยู่ที่ฝ่ามือของผมกับมือเรียวข้างหนึ่งโอบมือของผมเอาไว้และนิ้วของมืออีกข้างก็ไล่ไปตามแนวแผลของผมอย่างเบามือ สัมผัสที่อบอุ่นมันทำให้ตอนนี้ผมไม่ได้รู้สึกเจ็บแผลเลยสักนิดเดียว -/////////////-
“ มืออีกข้างเป็นไหม?! เอามาดู!! ” หลังจากสำรวจมือของผมเสร็จแล้ว น้องเต๋าก็เงยหน้ามามองผมแล้วถาม ก่อนจะคว้ามืออีกข้างของผมไปดูด้วย คือไม่คิดว่าพี่จะเขิน ?!!! T///////////T
“ ……… ”
“ นี้โง่หรือซื่อบื้อ?! ทำไมเป็นทั้งสองมือเลยว่ะ!! ” ผมไม่ได้พูดอะไรออกไปนอกจากมองน้องเต๋าที่หมกมุ่นอยู่กับการสำรวจมือของผมอยากเอาเป็นเอาตาย และยิ่งมาใกล้กันมากๆแบบนี้ ข้อหนึ่งที่ผมเพิ่งรู้คือ น้องเต๋าสูงกว่าผมมากพอตัวเลย จากที่คิดว่าผมสูงเท่าๆกับน้องเต๋า แต่พอมาเทียบกันจริงๆ ผมแค่ระดับตาน้องเต๋าเองนะ T^T
“ แสบมากไหม?! ”
“ ^^ ”
“ ยิ้มอะไร?! ”
ยิ้มเพราะมีคนน่ารักเป็นห่วง! อิอิ
.
“ อ่ะเสร็จแล้ว! ” น้องเต๋าพันแผลให้ผมเสร็จก็ปล่อยมือของผมให้เป็นอิสระ ตอนนี้มือผมถูกพันไปด้วยผ้าพันแผลสีขาวทั้งสองข้าง อย่าแปลกใจครับว่าไปเอามาจากไหน เพราะในรถผมมี ถามว่าทำไมถึงมีเพราะผมซุ่มซ่ามบ่อย และบวกกับว่าน้องเต๋าทำแผลเป็นเลยทำให้ผม จริงๆแผลก็ไม่ได้ใหญ่ขนาดจะต้องทำพันทั้งมือแบบนี้หรอกครับ แต่เพราะคนทำแผลเค้าบอกว่าพันก็ต้องพันครับ TT
โป๊ก!!
“ น้องต๋าววววววว!! เขกหัวพี่ชาทำไมครับบ T^T ” คือดูคนเราสิครับ อยู่ๆก็มาเขกหัวผม นี้ถ้าไม่ใช่น้องเต๋านี้โดนไปแล้วนะเนี่ย ! อูยยย เจ็บ!
“ หมั่นไส้! หึหึ ” โอ้โห เหตุผลในการที่ได้เขกหัวคนหล่ออย่างพี่ชา ได้ใจมากครับ ให้มันได้อย่างงี้ หมั่นไส้ ?! TT
คือผมขอถามได้ไหมว่ารำคาญกันรึเปล่าที่ตอนนี้ทั้งตอนหรือจะเรียกว่า ตั้งแต่เจอน้องเต๋าคนสวย อีโมต่อท้ายประโยคของผมจะต้อง ร้องไห้ตลอด >> TT อยากให้ทุกคนลองมาเป็นผมสิครับ แล้วจะเข้าใจ TT~TT << นั่นไงอีโมนี้อีกแล้ว
“ อ้าวๆ อย่าตีกันลูก อ่ะนี้ไอติมคนละแท่ง จะเที่ยงแล้วรองท้องไปก่อนนะลูก ” หลังจากนั่งกันมาสักพักหลังจากทำแผลเสร็จ น้าพรก็ถือไอติมแท่งที่ขายเอามาให้ผมแล้วก็น้องเต๋า ส่วนเจ้าเด็กเห็ดลีโอน่ะหรอครับ นอนกลางวันอยู่กับเสื่อที่น้าพรปูเอาไว้ที่พื้น พร้อมพัดลม หลับสบายใจสุดๆ
ผมและน้องเต๋ารับไอติมแท่งมาจากน้าพรก่อนจะยิ้มขอบคุณ อยากรู้กันล่ะสิว่าน้าพรเอารสอะไรมาให้ผมกับน้องเต๋า ของของเต๋ารสกาแฟ ส่วนของผมรสนม!!
เฮ้ย! มันไม่ใช่อ่ะ!! =o=
“ น้องเต๋าาาา พี่ว่าน้าพรเอารสกาแฟมาให้พี่แน่ๆ ของน้องเต๋าน่ะรสนมๆ ” ผมพูดก่อนจะส่งไอติมรสนมไปให้น้องเต๋าหมายจะเอาไอติมรสกาแฟจากมือน้องเต๋ามากิน
“ แล้วทำไมฉันต้องได้รสนม ? ”
“ เพราะ ……. เพราะ …. ”
“ เพราะ?! ”
“ เพราะพี่ชาหล่อเข้ม พี่ชาต้องได้รสกาแฟ ส่วนน้องเต๋าสวยน่ารัก น้องเต๋าต้องได้รสนม ”
พรืดดด!!!
“ อุ๊บ! ฮ่าๆๆๆๆ นายเนี่ยนะหล่อเข้ม!!? ” มันมีอะไรน่าขำขนาดนั้นครับน้องเต๋า ที่พี่ชาพูดไปน่ะ ความจริงทั้งนั้นนนนนน ~ TT
“ TT ” น้องเต๋าทำพี่อยากร้องไห้ ก็ถ้าจะขำไม่หยุดขนาดนั้น ถ้าบอกว่าพี่ชางอนน้องเต๋าเขาจะง้อผมไหมครับทุกคน ~
“ โอเคๆ ฮ่าๆ ไม่ขำแล้ว แต่เสียใจฉันไม่ให้ ฉันกินแล้ว ” น้องเต๋าหันมายักคิ้วให้ผมก่อนจะกัดไอติมแท่งรสกาแฟให้ผมดู จนผมต้องทำหน้าบึ้งใส่น้องเต๋าแล้วจึงกินไอติมรสนมของตัวเอง ชิส์ ไม่ง้อครับไม่ง้อ !
แต่คือมันติดต้องที่จับแท่งไอติมไม่ถนัดเนี่ยแหละ เพราะผ้าพันแผลมันแลดูจะเป็นอุปสรรคให้กับการกินไอติมแสนอร่อยของผมเหลือเกิน กว่าจะหาองศาจับได้เหมาะเจาะก็นานอยู่ จนไอติมมันจะละลายหมดแล้วววววว ไม่ได้ครับ มันเริ่มย้อยแล้ว เป็นกันใช่ไหมครับที่พอเห็นว่าไอติมที่ละลายมันย้อยตรงไหนก็จะไปดูดตรงนั้นเพื่อหยุดการเคลื่อนไหวของน้ำไอติมที่ละลาย !
ในที่สุดผมก็หยุดยั้งการละลายของไอติมได้!! ว่ะฮ่ะฮ่า!! #แลดูภูมิใจ
“ นี่! ”
เย้ยย ทำไมน้องเต๋ากินเร็ว! ไม่ได้พี่ต้องกินหมดก่อนเซ่ TT !! เมื่อผมเห็นว่าในมือของน้องเต๋าเหลือแต่แท่งไอติมเปล่าๆ ผมก็ไม่ได้สนใจเสียงเรียกของน้องเต๋า แต่ผมหันกลับไปกินไอติมรสนมของผมที่เหลืออยู่แค่น้อยนิดเพื่อให้หมดตามน้องเต๋าไป…
“ กินยังไงให้เปื้อน? ไม่อายคนที่เขาผ่านไปผ่านมารึไง หึหึเด็กชะมัด! เอาหน้ามาใกล้ๆ ” และผมก็ต้องอึ้งเมื่ออยู่ๆน้องเต๋าเอามือข้างนึงยกขึ้นมาจับที่คางของผมเอาไว้ แล้วดันให้หน้าผมเข้าไปใกล้ๆ ทั้งๆที่ปากผมมีไอติมคาเอาไว้
ตึกตัก! ตึกตัก! ตึกตัก! ตึกตัก!
นะ น้องเต๋าาาาาาาาาา!!! -///////////////-
นิ้วโป้งของน้องเต๋าค่อยๆปาดไอติมรสนมที่ผมไม่รู้มาก่อนว่ามันเปื้อนตรงขอบริมฝีปากของผมให้ออกไป ก่อนจะยกยิ้มที่มุมปาก และสิ่งที่ทำให้หัวใจผมเต้นแรงมากขึ้นไปอีก คะ คืออออ …….
“ หื้มม?! รสนมอร่อยดีหนิ ความจริงน่าจะแลกกับนายตั้งแต่แรก : ) ”
น้องเต๋าเลียนิ้วโป้งที่เมื่อกี้เพิ่งปาดไอติมรสนมจากริมฝีปากของผม!!!!!!!!
ตึกตัก! ตึกตัก! ตึกตัก! ตึกตัก!ๆๆๆๆๆๆๆๆ
T/////////////////////////////T
บอกพี่ชาสิว่าน้องเต๋าคิดอะไรกับพี่ชาแล้วใช่ไหมคนสวยยยยย ~
“ เห็นว่ามือเจ็บเลยเช็ดให้… ”
อื้อหือออออ คำตอบลึกซึ้งทำให้เจ็บปวดดดด ~ ToT
.
.
หลังจากบอกลาน้าพรและลีโอเด็กเห็ด (ซึ่งกว่าจะกลับได้โดนเด็กเห็ดงองแงกักตัวผมตั้งนานจนน้าพรต้องจับเอาไว้) แล้วผมก็ต้องขับรถกลับไปส่งน้องเต๋าที่คอนโด เพราะน้องเต๋าบอกว่ามีธุระด่วนที่จะต้องไปทำ ตอนนี้ก็บ่ายสามกว่าๆ ทั้งวันผมแอบได้รู้อะไรหลายๆอย่างจากร่างโปร่งที่นั่งข้างคนอยู่ตอนนี้ อย่างเช่น ผมเตี้ยมากเมื่อไปยืนอยู่ใกล้ๆน้องเต๋า น้องเต๋าทำแผลมือเบามาก และโคตรจะขี้แกล้ง(แอบโหดๆ TT)
ความจริงแล้ววันนี้จะเรียกได้ว่าเดทไหม ผมว่าคงเรียกได้ไม่เต็มปาก เพราะวันนี้ไม่ได้มีอะไรที่เรียกว่าเดทได้เลย ผมก็ไม่รู้หรอกว่าน้องเต๋าจะชอบรึเปล่า น้องเต๋าอาจจะชอบแบบไปเดินห้างดูหนังฟังเพลงก็ได้ ความจริงๆผมก็ชอบแบบนั้นแหละ แต่ทำไงได้ล่ะ ก็ตอนนั้นห้างมันยังไม่เปิด T^T แต่ที่ผมพาน้องเต๋ามาที่สวนย่อมนี้ ก็เพราะว่า เวลาผมไม่สบายใจ หรืออยากอยู่สงบๆ ผมก็มักจะเลือกที่นี่เป็นที่แรกที่จะมา เห็นผมเกรียนๆขนาดนี้ ผมก็มีอารมณ์เปล่าเปลี่ยวเหมือนกันนะค๊าบบ!! อ้าวมัวแต่โม้เพลิน ถึงคอนโดน้องเต๋าแล้วล่ะครับ !
จริงๆตอนแรกน้องเต๋าบอกจะขับรถให้ผมเพราะมือผมเจ็บ แต่ผมก็บอกไปอย่างเท่เลยครับ ' มันเป็นหน้าที่ของพี่ชาที่จะต้องดูแลน้องเต๋าอยู่แล้ว ให้พี่ทำเถอะนะครับ ' อั๊ยย๊ะ!! เป็นไงล่ะ! เท่ป่ะหล่ะ!!
“ เอ่อ วันนี้น้องเต๋า…ไม่เบื่อ ใช่ไหมครับ? ” ถามไปแล้วครับ คำถามที่ผมคิดจะถามตลอดทาง
“ หื้มม ก็ไม่หนิ…สนุกดีได้ทำแผลให้คน หึหึ ” น้องเต๋ายิ้มมาให้ผมก่อนจะหัวเราะ และประโยคถัดที่ตอบ ทำให้ผมกลั้นยิ้มแทบไม่อยู่
“ นี่! อย่าไปให้หนามตำอีกล่ะ….. แล้วคราวหน้า….ขอที่อื่นนะที่นี้มันร้อน ” ผมมองน้องเต๋าลงไปจากรถ ก่อนจะเหลือบไปเห็นที่นิ้วของน้องเต๋ามีแหวนดอกไม้ที่ผมพับสวมเอาไว้ด้วย อ้ากกก ถ้าผมกรีดร้องจะมีใครตกใจไหม!?
น้องเต๋าใส่แหวนพี่ชาโว้ยยยยยยยย #เต้นสามช่า!!
คือพี่ชาอยากบอกน้องเต๋าคนสวยว่า ….อย่าน่ารักไปกว่านี้ได้ไหมครับ แค่นี้ก็จะไม่ไหวแล้วว!! >////////<
thanktheme:THE'FARRY
อัพแล้วววววว 100% ค่าาาาาาา
สวัสดีอีกครั้งน้าทุกคน คิดถึงมากมาย ~ อิอิ
คืออยากจะบอกว่า พอแต่งไปแต่งมา ตอนนี้ไม่น่าจะเรียกว่าไปเดทได้เลยนะ เพราะมังเป็นความบังเอิญไปเดท มันเลยได้ออกมามั่วๆมึนๆแบบนี้ ฮ่าๆ ก็ใครจะไปคิดล่ะ อยู่ๆน้องเต๋าคนสวยก็บอกให้พาไปไหนก็ได้ พี่ชาไม่พาเข้าโรงเรียนก็บุญแล้วนะ
หลายๆคนสงสัยไปแล้วว่าพี่เต๋าเคะใช่ไหม
ตอนนี้คงทำให้ใครๆหลายๆคนกระจ่างได้เน้อะ เอ๊ะ?! หรือยัง ?
55555555555555555555 แต่อยากจะบอกว่า ยังไม่ได้ตรวจอะไรเลย รีบลงก่อน
เพราะเดี๋ยวทุกคนรอนาน TT ยังไงก็ ถ้าไม่สนุกก็ขออภัยด้วยนะคะ
ขอบคุณที่ยังคงอยู่ด้วยกันตลอด อยู่ด้วยกันไปจนฟิคเรื่องนี้จบเลยเน้อะ ^^
เจอกันตอนหน้าเน้อะทุกคนนนน ~
เอออออ ลืมแนะนำเด็กเห็ดของเรา น้องลีโอนั่นเองงงง<33
น่ารักอ่ะดิ๊ >< หายสงสัยกันไหมว่า ทำไมน้องเต๋าบอกว่าคุ้นๆ ก็เหมือนพี่ชาซะขนาดนี้ หัวเห็ด ~><
และใครที่อ่าน ทอมบอยหม่าม๊า จะรู้ว่าแนนยืมตัว 'น้องฟีฟ่า' มาเล่นด้วยย(อิมเมจเดียวกัน) ปล.ยังไม่ได้ขอมีนาเลย
มีนาเด็กคนนี้เราขอนะ กร๊ากกกกกกกก ~
เอารูปแหวนมาให้ดู ^^ แหวนดอกไม้ อิอิ ~
ความคิดเห็น