-AF8 [เต๋าคชา] U&ME จะรุกหรือรับเดี๋ยวก็รู้

ลำดับตอนที่ #2 : Chapter one : นมสตรอเบอร์รี่กับน้องเต๋าคนสวย(?)

Chapter one : นมสตรอเบอร์รี่กับน้องเต๋าคนสวย

                  ในโรงอาหารใต้ตึกคณะนิเทศ ตอนเช้าๆแบบนี้แต่ก็มีคนอยู่ไม่น้อยที่มากินอาหารเช้าเพื่อเตรียมเรียนวิชาที่เลือก และหนึ่งในนั้นก็มีผมอยู่ด้วยคนนึง อะแฮ่มๆ ผมชื่อคชา นนทนันท์ อัญชุลีประดิษฐ์ นักศึกษาปี 3 คณะนิเทศ สาขาภาพยนต์ ส่วนเรื่องหน้าตาผมก็ดีกรี(อดีต)เดือนคณะนะครับทุกคน   ตอนนี้หลายคนในโรงอาหารที่กำลังมองมาที่ผมคงกำลังสงสัยว่าตอนนี้ผมกำลังหาอะไรอยู่ผมอยากจะตะโกนถามพวกที่มองมากเลยว่า…..

เห็นว่าที่เมียชาไหมค๊าบบบ TT หายไปไหนแล้วก็ไม่รู้เนี่ย!

เผลอแว็บเดียวเองนะเนี่ย เฮ้ยหรือว่าน้องเต๋าคนสวย(?)ของผมจะเป็นนักกีฬาเดินเร็วว่ะครับ!

.

.

.

บ้าเอ้ยย! เดินหาจนหอบเรียกพี่แล้วเนี่ย ยังไม่มีแม้แต่เงาของน้องเต๋าซักเงา!

ว่าแล้วก็หิวน้ำแต่ถ้าจะให้ผมวิ่งกลับไปหานมสตรอเบอร์รี่ลูกรักของผมที่ฝากไว้ให้ไอ้ต้นดูแลก็ใช่ที่ เพราะตอนนี้ผมอยู่ห่างจากตรงนั้นพอสมควร  และถ้าโรงอาหารมหาลัยผมจะกว้างขนาดนี้ด้วย!!! =3=;  (เหนื่อยแล้วเริ่มพาล)

“ เอ่อน้องคชาครับ ”

เสียงของใครบางคนทำให้ผมต้องหันไปมองทางต้นเสียงด้วยสีหน้าที่ติดจะเหวี่ยงๆของผมอยู่หน่อยๆ เหมือนพอเจ้าตัวเห็นก็จะชะงักไปเล็กหน่อยแต่ก็ยังยิ้มสู้ให้ผมอยู่

เอ๊ะ! ใครน่ะ หน้าคุ้นอยู่ = =?

“ เอาอีกแล้ว น้องคชาจำชื่อพี่ไม่ได้อีกแล้วใช่ไหมครับเนี่ย TT^TT ” รู้ได้ไงว่ะว่าผมจำไม่ได้  ชื่อมันติดอยู่ที่ปากนะ แต่ก็นึกไม่ออกซักที แต่จำได้แค่พี่เค้าเป็นรุ่นพี่ที่เคยมาจีบผมโดยผ่านไอ้ต้นแต่จำไม่ได้ว่าอยู่คณะไหน อยากจะให้ทุกคนได้เห็นมากครับว่าหนังหน้ามันเนี่ยยังจะเรียกว่าคนได้อีกรึเปล่า! 

โอ๊ะ! ใช่ ไม่ใช่คน จำได้แล้ว!! *0*

“ อ๋อพี่…พี่ชื่อ ‘เจอศพเศร้า?!!’ ใช่ไหม ? ”

“  ประสบเศร้า ก็พอเถอะครับน้องคชา T^T ” เออนั่นแหละ! เจอศพกับประสบมันก็ความหมายเดียวกันนั่นแหละ คิดไรมากว่ะครับ  ถือว่าจำได้แล้วกัน ( ไรต์เตอร์ - ไอ้เกรียนน)

“ นั่นแหละๆ ว่าแต่พี่มีอะไรรึเปล่า ชารีบอยู่นะ! ” เดี๋ยวตามหาหัวใจไม่เจอกันพอดีป่านนี้ไปอยู่ไหนแล้วเนี่ยน้องเต๋าคนสวยของพี่ เสียเวลากับพี่ศพนี่นานแล้วนะ = =

“ อะ เอ่อ คือ พี่มีนมสตรอเบอร์รี่หน้าปากซอยที่น้องคชาชอบมาฝากครับ! >//< ”  โอ้ย! หน้าตาไม่ดีแล้วยังจะพูดชักช้าอีก กว่าจะพูดออกมาได้ ว่าแต่ เอ๊ะ!! เมื่อกี้ได้ยินอะไรดีๆนะ *0*

“ เมื่อกี้พี่เอาอะไรมาฝากชานะ *0* ” 

“ นะ นมสตรอเบอร์รี่ คะ ครั……!!”

หมับ!!!!! 

“ ฮะ เฮ้ย!! นะ น้องคชา!! จับมือพะ พี่!!!! >/////////////////< ” 

“ โห้ยพี่!~ *0* ใจดีจังเลย ซื้อของโปรดมาให้ชา ขอบคุณนะฮะ รู้ใจชาจริงๆนะเนี่ยรู้ว่าชากำลังต้องการ ” วิเศษที่สุด ! กำลังอยากกินอยู่พอดี ถึงแม้ว่าจะซื้อมาแล้วแต่ผมกับน้องนมอยู่กันไกลแสนไกลเกินกว่าจะไปหาได้ พี่ศพรู้ใจผมที่สุดก็วันนี้แหละ! จะอร่อยหรือไม่อร่อยผมไม่เลือกหรอกขอแค่เป็นสตรอเบอร์รี่! *0*

“ มะ ไม่เป็นไรครับ อ๊างงง~ น้องคชามือนุ่มมว๊ากกก! >/////////////////<  ”  บ่นอะไรว่ะอยู่คนเดียว ไม่ได้ยิน แต่ช่างเถอะ มาหาพ่อม่ะนมสตรอเบอร์รี่ลูกรัก!  

“ ถ้าไม่มีอะไรแล้วชาขอนมสตรอเบอร์รี่แก้วนี้เลยแล้วกันน้า!~ ^^ ”

ทันทีที่ผมปล่อยมือออกจากมือพี่ศพ มือของเฮียแกก็ตวัดมากุมมือทั้งสองข้างของผมทันทีทันใด พร้อมด้วยการยิ้มแฉ่งหวานเยิ้มเห็นฟันที่ขอเดาว่าแปรงปีละครั้งมาให้ผม ต้องมีอะไรผิดพลาด เมื่อกี้ผมบอกมันหรอว่าให้มันจับมือผม ?

“ แฮ่!~ ^(+++)^ ” นี้ถ้าไม่เห็นแก่แก้วพลาสติกใส่นมสตรอเบอร์รี่ที่มีหูหิ้วสวมอยู่แล้วอิพี่ศพเอาแขวนไว้ที่แขนนะ ชาตินี้อย่าหวังว่าจะได้แตะต้องตัวผม  ขืนปล่อยให้เป็นอย่างงี้ไม่ดีแน่ เสียทั้งเวลาและเปลืองตัว! = =+

ฮึบ!

ทำไมสะบัดมือไม่หลุด! = =?

“ แฮ่!~ ^(+++)^” ไอ้พี่ศพ! มันยังมีหน้ามายิ้มให้ผมอย่างทำเป็นไม่รู้เรื่อง

ฮึบ!!!!!!

ยัง! ยังไม่ยอมหลุดอีก! - -+

“ ปล่อยชานะเว้ย!! ”  จะปล่อยดีๆหรือต้องให้ใช้กำลังว่ะห้ะ ไอ้หน้าผี!!

“ แฮ่!~ ^(+++)^” ยังครับ ยังจะยิ้มต่ออีก ไม่ปล่อยใช่ไหม ได้!!!

ฮึบ!!!!!!!!

ผมออกแรงทั้งหมดเท่าที่มีสะบัดมือไอ้พี่หน้าศพนี้ออกเต็มแรง ให้มันรู้ไปเล่นกับใครไม่เล่นมาเล่นกับคนอย่างคชา!

“ เอ่อ! นี้ใช่ พี่ประสบ รึเปล่………!!!!!!! ”

ฟิ้ววววววววว! ซ่าาาาาาาาาา!!

ตะ ตายห่าแล้ว!!!!!!! 
ผมเผลอสะบัดมือแรงไปน้อยนมสตรอเบอร์รี่ลูกรักของผมที่อยู่ในมือของไอ้พี่ศพเลยหลุดลอยไปปะทะกับคนข้างหลังที่มาใหม่เต็มๆหน้ากันเลยทีเดียว  เฮ้ย!! คชาเปล่าทำนะเว้ย! (.  .)  โธ่นมสตรอเบอร์รี่ลูกพ่อเป็นไงมั้งเนี่ย TT

หน้าผม >> (-o-) (. .   ) (   . .)

หน้าไอ้พี่ศพ >> (Oo”)

“ บ้าเอ้ยยยยยยยยยยยยย! ซวยไรแต่เช้าว่ะวันนี้!! ” คำสถบที่ผมชอบใช้ตอนนี้หลุดออกมาจากปากของคนมาใหม่ที่ผมไม่กล้าแม้แต่จะเงยหน้าขึ้นมามอง แต่จะว่าไปเสียงมันก็คุ้นๆหูอยู่ ลองเงยขึ้นไปมองซักนิดดีกว่า

“ !!!!!!!! ”

และก็ต้องทำให้ผมชะงักค้างทันทีที่เงยหน้าขึ้นมามอง  มือขาวๆที่กำลังเช็ดนมสตรอเบอร์รี่สีชมพูหวานออกจากใบหน้าที่ผมคิดว่าหวานและหล่อในเวลาเดียวกัน ไหนจะเสื้อนักศึกษาสีขาวที่เปื้อนไปด้วยนมที่ผมเพิ่งทำหกใส่ไปไม่กี่นาทีนี้เองเนื้อสมองอันน้อยนิดของผมจึงประมวลผลได้อย่างไม่ต้องรอว่า ใครคือผู้มาใหม่ที่โชคร้ายดันเอาตัวมารับนมสตรอเบอร์รี่ที่ผมทำหกใส่ ….

นะ น้องเต๋าคนสวยของพี่ชาาาาาาาา!! \\ (T[ ]T) //

“ ไหนบอกสิ! ใครจะรับผิดชอบ!! ” เห้ย! ทำไมคนสวยของพี่ต้องเสียงดุด้วยละค๊าบบ!  ถ้าหาคนรับผิดชอบเนี่ย พี่ชาขอรับผิดชอบน้องเต๋าเอง จะรับผิดชอบทั้งตัวและหัวใจเลยนะครับ ^//////^ (ยังจะมีอารมณ์มาเล่น)

“ เอ่อ นะ..น้องเต๋า ”  ทะ ทำไมการพูดกับคนที่เราชอบนี้มันยากแบบนี้ว่ะครับ อย่าจ้องหน้าพี่สิครับ พี่เขิน!

“ รู้จักกัน? ” น้องเต๋าจ้องมาที่ผมก่อนจะเลิกคิ้วขึ้นอย่างสงสัย  เออว่ะลืมไปว่าน้องเต๋าไม่รู้จักเรา!  แต่มันไม่ใช่ประเด็นครับ ประเด็นคือ หน้าตอนยักคิ้วมันโดนใจพี่ชามากมาย!

“ เอ่อออออ …. ถ้าไม่ว่างคุยกับพี่แล้ว พี่ไปก่อนนะคร้าบบบบ! ” พี่ศพพูดขึ้นขัดก่อนว่าจบก็รีบออกตัววิ่งหนีไปด้วยความเร็วสูง  โหย! ไอ้พี่ศพ อย่าให้เจออีกนะ แม่ง!

“ เฮ้ย! ทำไมหนีกันด้านๆขนาดนี้ว่ะ! ยังไม่รู้เลยว่าใช่รึเปล่า! ” โหโอ้ น้องเต๋าถ้าจะพูดได้ตรงใจพี่ขนาดนี้!

แต่ก็ดีที่มันไป เพราะผมจะได้จีบกับน้องเต๋าได้สะดวกหน่อย!

“ นะ น้องเต๋า … ”

“ มีอะไร ? ” เลิกคิ้วอีกแล้ว โอ้ยท่านี้พี่ขอได้ไหมอย่าไปทำให้ใครเห็น มันน่ารัก!

“ เสื้อเปียกหมดแล้ว … แล้ว ”  

“ แล้ว ? ”

“ แล้วพี่มีเสื้ออยู่ในรถ ถ้าน้องเต๋าจะเปลี่ยนพี่พาไปได้นะ ” พูดไปต้องทำหน้าเท่ๆ ครับ น้องเต๋าจะได้รู้ว่าพี่คชาคนนี้ปกป้องและดูแลน้องเต๋าได้ แล้วพอน้องเต๋าไปถึงรถผมก็จะแอบดูน้องเต๋าเปลี่ยนเสื้อผ้าซะเลย! เป็นไงล่ะแผนของผมเจ๋งล่ะสิ ฮี่ๆ ^////////^

“ หึหึ! ชื่อยังไม่รู้จักเลย จะให้ไปกับคนแปลกหน้างั้นหรอ ? ” โห่ ถ้าน้องเต๋าจะพูดอย่างกับพี่เป็นคนอื่นคนไกลกันขนาดนี้ พี่เป็นถึงว่าที่สามีในอนาคตของน้องเต๋าเลยนะครับ!

“ ก็ทำให้ใม่แปลกหน้าสิครับ พี่ชื่อคชาสุดหล่อ แต่สำหรับน้องเต๋าพี่ให้เรียกแค่พี่ชาก็พอ…”

“ ……… ”

“ พี่ชาอยู่ปี 3 เป็นเพื่อนของรุ่นพี่ของเพื่อนน้องเต๋า เห็นไหมแค่นี้พี่ชาก็ไม่ใช่คนแปลกหน้าสำหรับน้องเต๋าแล้ว *0* ” ผมบรรยายไปเสร็จสรรพอย่างคล่องแคล่ว พอพูดจบเห็นน้องเต๋าคนสวยของผมยืนกอดอกมองมาที่ผมอย่างสนใจก่อนจะยกยิ้มมุมปาก ทำผมใจละลายไปกับรอยยิ้มนั่นโดยทันที

แค่เพียงรอยยิ้มเล็กๆของเธอครั้งเดียว ก็ทำให้ฉันไม่เหลียวไปมองที่ใด ~ (เพ้ออ)

 

“ พูดอย่างงี้จะจีบกันรึไง ? ” พูดจบน้องเต๋าก็เดินเข้ามาประชิดตัวผมทันที โอ้ยแค่กลิ่นน้ำหอมที่น้องเต๋าใช้มากระทบจมูกของผมเท่านั้นแหละ ! ทำเอาผมใจสั่น =///////=

“ กะ ก็ …. ถ้าน้องเต๋ายังไม่มีใครคอยดูแล พี่ชาจะเป็นคนดูแลน้องเต๋าเอง!! >///////< ” 

พูดไปแล้ว ผมพูดมันออกไปแล้ว บ้าเอ้ยยยยเขินโว้ยยยย!!!!!!

“ คนดูแล ? หมายความว่ายังไง ? ” โอ่ยๆ ใจเย็นครับน้องเต๋า อย่าเข้ามาใกล้มาก กลิ่นหอมๆจากตัวน้องเต๋ามีผลโดยตรงกับหัวใจพี่ =//////=

“ ก็หมายความว่าน้องเต๋าครับ! ถ้ายังไม่มีใครดูแลเนี่ย สนใจรุกอย่างพี่ไหมครับ :D ”

กึก!!

เมื่อผมพูดจบน้องเต๋าก็ชะงักไปกับคำพูดที่กว่าจะพูดออกมาได้ผมทั้งแสนเขินจะเขิน! ทำไมน้องเต๋าต้องมองพี่ชาตั้งแต่หัวจรดเท้าแบบนี้ล่ะครับ พี่ชาหล่อล่ะสิ น้องเต๋าคงคิดว่ารูปร่างหน้าตาอย่างพี่ชาเหมาะสมที่จะมาเป็นรุกให้น้องเต๋าอย่างแน่นอนเลยใช่ไหม!

ร่างสูงของเต๋ามองร่างที่ยืนอยู่ข้างหน้าตัวเองอย่างสำรวจ อดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมาก่อนจะพูดเสียงเบาโดยที่คนตรงหน้าที่กำลังก้มหน้าจนคางแทบจะชิดกับอกของตัวเองไม่ทันได้ยิน

“ รุกงั้นหรอ ? หึ! ก็น่ารักดี  ” 

“ นะ น้องเต๋าว่าไงนะครับพี่ชาไม่ค่อยได้ยิน? ” เมื่อกี้น้องเต๋าคนสวยของพี่พูดอะไรว่ะครับ ? ผมมัวแต่เขินเลยไม่ทันได้ยิน นี้ผมพลาดอะไรงั้นหรอ T^T?

“ หึ! : ) ” น้องเต๋าพูดมาคำเดียวก่อนจะล้วงกางเกงที่เปียกนมสตรอเบอร์รี่เล็กน้อยออกมา หยิบเอาปากกาขึ้นมายิ้มมุมปากแล้วมองหน้าผม  มือข้างที่จับปากกาค่อยๆยกขึ้นและใช้ปากกัดให้ฝาปากกาเปิดออกแล้วคาบเอาไว้อย่างงั้น

มันช่างเป็นภาพที่  OMG so SEXY! = ////////// = ~

“ ฮะ เฮ้ย นะ น้องเต๋าทำไรคร้าบบบ! >/////////< ”  อยู่ๆน้องเต๋าก็ดึงแขนของผมขึ้นมา ก่อนจะใช้มือข้างที่ถือปากกาเขียนอะไรลงไปที่แขนผม พอผมจะดูมีการเอาตัวมาบังไว้อีกแน่ะ!

น้องต๋าววววววววว!~ อยากแต๊ะอั๋งพี่ชาก็ไม่บอกนะ  ฮิ้ววววว!

“ ฮ่าๆ  บ้าเอ้ยย! จั๊กกะจี้ โอ้ย! ฮ่าๆๆ นะ น้องเต๋าทำไรครับเนี่ย? ” มาหยุกหยิกตรงแขนผมอยู่นั่นแหละไม่รู้รึไงว่าผมบ้าจี้ตรงแขน แหม! ถ้าเป็นคนอื่นคงโดนผมถีบไปแล้วนะ แต่เป็นน้องเต๋า พี่ชายอมม~!

“ อ่ะ! เสร็จแล้ว ” น้องเต๋าดันตัวออกจากตัวผมก่อนจะยิ้มน่ารักบาดใจมาให้ผม  นะ นี่มัน!!?

‘ 0811071XXXX โทรมาแล้วกัน . J ’

 นะนี่มัน!!  น้องเต๋าให้เบอร์พี่ชาาาาา!~ T//////////T  มันเป็นความจริงใช่ไหม เรื่องจริงใช่รึเปล่าเนี่ย ไอ้เบอร์มือถือนี้มันของน้องเต๋าคนสวยของพี่ชาจริงๆใช่ไหม

ในระหว่างที่ผมกำลังเคลิ้มกับความฝันที่เป็นจริงของผม อยู่ๆแขนขาวของน้องเต๋าก็ตรงเข้ามาโอบคอของผมให้เข้าไปใกล้ก่อนจะโน้มหน้าลงมาหาผมให้ชิดกันเรื่อยๆ

                  ตึกตัก ตึกตัก ตึกตักๆๆๆ!!!!!!!

                  ตอนนี้ผมรู้สึกได้ถึงลมหายใจอุ่นๆของน้องเต๋า ปลายจมูกของเราสัมผัสกันเบาๆ เรียกเลือดทั้งหมดในร่างกายของผมให้ขึ้นมากองรวมกันที่ใบหน้า ขออย่าให้น้องเต๋าได้ยินเสียงเต้นของหัวใจพี่ชาเลยนะว่ามันเต้นแรงเหมือนจะระเบิดออกมาอยู่แล้ว!!

                  ถ้าน้องเต๋าของผมจะชอบทำอะไรกลางแจ้งขนาดนี้แล้วละก็!!!!! >///////////<

                  เอ่อ น้องเต๋าครับ พี่ไม่คิดว่าน้องเต๋าจะอยากได้พี่มาเป็นสามีขนาดนี้ บอกกันดีๆสิครับไม่เห็นต้องทำให้พี่หัวใจจะวายขนาดนี้เลย  โอ้ยน้องเต๋าเป็นอันตรายกับหัวใจผมจริงๆ  ไม่ไหวแล้วคร้าบบ เขิน!    น้องเต๋า พี่ยังไม่พร้อมมมมมมมม!!!! >/////////<

                  ผมตัดสินใจยกมือขึ้นมาปิดไว้ที่ริมฝีปากของตัวเองทันทีเพื่อที่จะหยุดสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไป เพราะถ้าผมปล่อยให้มันเกิดขึ้นผมคงต้องหัวใจล้มเหลวแน่ๆ  ฮืออออ น้องเต๋า Attrack !!

                  “ หึหึๆ ” ตอนนี้ผมได้ยินเสียงหัวเราะในลำคอของน้องเต๋า  นี้น้องเต๋าจะรู้รึเปล่าว่าทำอย่างงี้มันอาจจะทำให้คนช็อกตายได้เลยนะ! TT

                  อ๊ะ!! สัมผัสอุ่นๆที่หลังมือของผมมันคืออะไรกัน  น้องเต๋า จะ..จูบหลังมือผมที่ผมใช้ปิดที่ปากพอดี!!

                  สัมผัสที่ทำให้ผมต้องเบิกตากว้างอย่างตกใจ ความอุ่นจากริมฝีปากสีแดงสดของน้องเต๋ายังคงอยู่ที่หลังมือของผมอยู่อย่างนั้นจนเมื่อน้องเต๋าผละออกแล้วเลื่อนไปที่ข้างหูของผมจึงทำให้ผมได้สติกลับคืนมา

                  “ โทรมาแล้วกัน จะรอให้มาชดใช้ค่าเสื้อผ้าที่ทำเปื้อน! : ) ”

                  ผม คชานนทนันท์! ขอสาบานต่อหน้าทุกคนว่าผมจะไม่อาบน้ำตลอดอาทิตย์นี้!!!!!!!!!!

  

THANKFORTHEME :  FARRY' 25


LET'S Talk!!

เอาล่ะสิ!ถ้าคชาจะเกรียนขนาดนี้! น่ารักเน้อะ 555555555

เอาหล่ะมาลงตอนแรกให้ทุกคนได้อ่านกันแล้ววว
แอบแต่งไปมึนไป ถ้าไม่สนุกยังไงก็ขอโทษเป็นอย่างมากด้วยนะคะ TT

ต้องขอบคุณทุกคนจริงๆนะคะที่ให้การตอบรับเรื่องนี้เป็นอย่างนี้ 
ดีใจมากเลยที่ทุกคนชอบเรื่องนี้ ตอนแรกเราไม่นึกว่าจะมีคนอ่านด้วยซ้ำไป 555

ถ้ายังไงเม้นท์กันด้วยน้าอย่าอ่านเพลินนะรีดเดอร์ทุกคน

เจอกันตอนหน้านะคะจ๊วบบบบบ!!


ปล. แอบอย่างกรี๊ดเบาๆที่น้องเบลล์มาอ่านฟิคของพี่ TT พี่แอบชื่นชมฟิคของน้องเบลล์อยู่ห่างๆอย่างห่วงๆ แต่งเก่งมากชอบมาก >< ขอบคุณไรต์เตอร์ทุกคนนะคะที่เข้ามาอ่านแล้วก็ให้กำลังใจแนน ปลื้มอ่ะแนนปลื้มมากกกกก!!!!!!!

ปล.2 เม้นท์สักนิดถ้าอยากให้ไรต์เตอร์มีกำลังใจในการแต่งต่อไป TT