คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : intro
“คุณแทจุนค่ะ เช้านี้มีประชุมนะคะอย่าลืมด้วยค่ะ” เสียงเลขาส่วนตัวฝากข้อความเสียงไว้หลังจากโทรไปกี่สายกี่สายเจ้าของโทรศัพท์ก็ไม่รับสักที
“โอ้ย ขี้เกียจไปประชุมวะ” ร่างสูงลุกขึ้นจากเตียงด้วยความหงุดหงิด ยีหัวตัวเองแรงๆเพื่อสะบัดความง่วงออกไปจากหัวแล้วลุกขึ้นไปอาบน้ำอย่างไม่เต็มใจ เบื่อการทำงานที่ไม่ใช่ในสิ่งที่ตัวเองชอบนัก ยังไงก็ต้องทำเพราะในตอนตนนี้เขายังหาตัวเองไม่พบ
“มาแล้วหรือคะ ช้าไปครึ่งชั่วโมง คุณควรรักษาเวลานะคุณแทจุน” เลขาวางเอกสารวางลงตรงหน้ากองโตพร้อมกับยิ้มให้อย่างเจื่อนๆก่อนจะมองไปที่ประชุมซึ่งแทจุนอยู่หัวโต๊ะ แทจุนมองไปรอบที่ประชุมผู้ร่วมประชุมต่างก็เอือมระอาเพราะรู้ดีว่าเขาเป็นคนอย่างไร ในสายตานักธุรกิจอายุคราวๆเดียวกับพ่อของเขามองเข้าไม่มีความรับผิดชอบ เสเพล แต่ที่จริงเขาแค่ไม่อยากทำในสิ่งที่เขาไม่ชอบก็เท่านั้น
“เอาล่ะครับ เริ่มประชุม”
“การประชุมครั้งนี้ความคิดคุณเจ๋งดีนะคะแทจุน แต่ว่าจะเจ๋งกว่านี้ถ้าคุณมาประชุมเร็วขึ้นหรือมาตามเวลาที่กำหนด” เลขาสาวชมพร้อมเหน็บแนมพฤติกรรมมาสายของแทจุน
“โถ่คุณเลขาครับผมก็มาเร็วที่สุดละนะ” ปากออกแก้ตัวพลางหยิบแก้วกาแฟมาซด
“ค่ะๆ เดี๋ยวดิฉันจะไปทำงานต่อละนะคะ”
“เดี๋ยวๆ คืนนี้ว่างไปดื่มกับผมไหม”
“ไม่ค่ะ ดิฉันมีนัดทานข้าวกับคุณซึงจุนพนักงานบริษัทที่คุณบอกว่าเขาห่วยนักน่ะค่ะ พอดีอยากได้คนห่วยๆมากกว่าคนรวยค่ะ” แทจุนไม่ทันได้พูดคุณเลขาสาวก็ปิดประตูใส่หน้าเขาดังปั๊ง
“โถ่ ชอบนักหรอวะคนห่วยๆ” มือหนาคีบบุหรี่ขึ้นมาสูบแล้วพ่นควันออกมาอย่างเบื่อหน่าย ก่อนจะหยิบปากกาเคลียร์เอกสารให้เสร็จแล้วเขาจะรีบไปหาอะไรทำมันสนุกๆสักที
“อ่าวคุณหนูแทจุนวันนี้กลับเร็วจังเลยนะคะ” แม่บ้านวัยกลางคนทัก ปกติแทจุนกลับบ้านซะดึกดื่นแล้วไปทำงานสายตลอดแต่นี้เพิ่งจะห้าโมงเย็นตะวันยังไม่ตกดิน ทำไมกลับเร็วนักละ
“จะมาเปลี่ยนเสื้อผ้าน่ะครับ มีนัดกับเพื่อน”
“ว่าแล้วเชียวนึก ไม่อยู่ทานข้าวเย็นก่อนหรือคะ”
“ไม่ละครับ” แล้วแทจุนก็เดินขึ้นชั้นบนไปเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ดูเข้ากับสถานบันเทิงตอนกลางคืน เหมาะที่อยู่ในมุมมืดๆของร้าน เมื่อเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จสรรพก็เดินลงมาสตาร์ทรถเพื่อจะออกไปข้างนอก ไม่มีวันไหนที่เขาไม่ออกไปเที่ยว ไม่มีวันไหนที่เขาไม่ดื่ม เขาได้พบปะเจอผู้หญิงไม่ซ้ำหน้าและวันนี้เขาก็จะทำมันอีก
แสงไฟ เสียงเพลง ทำให้ร่างกายโยกเป็นจังหวะไปตามบรรยากาศ นิ้วคีบบุหรี่ขึ้นมาสูบแล้วพ่นควันออกมาทั้งจมูกและปาก มันดูเท่ห์สำหรับสาวๆในที่นี้
เพล้ง !!
แก้วคอกเทลแตกกระจายทำให้เป็นจุดสนใจในร้านชั่วขณะ แทจุนลุกขึ้นมองด้วยความอยากรู้เพียงเท่านั้น
เหี้ยน่ารักวะ
แทจุนเดินไปหลังจุดความสนใจที่พนักงานทำแก้วแตกนั้นมีเด็กผู้หญิงคนนึงมานั่งดื่มอยู่คนเดียว คนนี้เสร็จเขาๆแน่ๆ คืนนี้ต้องได้มานอนด้วย.. ถ้าปล่อยไปก็คงเสียดายแย่
“โอ้ย” แทจุนเดินชนกับใครซักคนเข้า
“ผมขอโทษนะครับ ขอโทษจริงๆ ไม่ได้ตั้งใจ” เด็กหนุ่มพูดขอโทษขอโพยทั้งที่แทจุนเองที่ไปเดินชนเขาเอง
“อืมๆ ไม่เป็นไร เดินระวังหน่อยละ..” แทจุนลืมประโยคต่อไปที่จะใช้ด่าทอเด็กคนนี้ แต่กลับลืม .. ลืมไปหมด
“ครับ คุณเป็นยังไงบ้าง” เด็กหนุ่มมองเขา พลางจับที่ต้นแขน
“ชื่ออะไร”
“ห้ะ ..”
“ฉันถามว่าชื่ออะไร”
“ฮยองซอกครับ”
________________________________________________
แล้วจะมาต่อพาร์ทหนึ่งนะจ้ะ
ความคิดเห็น