ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    คุณชายแวมไพร์กับยัยทอมบ๊องสุดแสบ

    ลำดับตอนที่ #3 : Chapter : ทำไมอยู่คอนโดคนเดียว ต้องเจอเรื่องร้ายๆด้วยนะ

    • อัปเดตล่าสุด 20 ส.ค. 55


    ตอนกลางคืน ทุ่ม

     

    จะทำยังไงดี เอ้!! แต่มันก็อดคิดไม่ได้ว่า เหลือเวลาตั้ง 5 ปี เราจะซีเรียซไปทำไมเนี่ย แต่ว่าแม่ของฉันก็ทำเกินไป แม่อ่ะชอบบังคับให้ทำตามแม่ฉันทุกอย่าง ฉันโตแล้วนะ ฉันควรจะเลือกอยากเป็นสิ่งที่ฉันอยากเป็นสิ ต้องถูกบังคับให้ไปสังคมที่มีแต่มารยาทดี ฐานะดี ใส่เสื้อสวยๆ แต่ว่าฉันไม่ได้เป็นอย่างงั้นหนิ ถ้าฉันอยู่อย่างงี้อึดอัดตายเลยสิ จะทำยังไงดี หนีออกจากบ้านดีมั้ยเนี่ย ทำยังไงดี……อ๋อ โทรปรึกษายูริดีกว่า

     

    “ ฮัลโหล หวัดดีเยลลี่ มีอะไรหรอ”

     

    “แก เอายังไงดี วันนี้ไม่ไปโรงเรียนเพราะว่าแม่หน่ะสิ พาฉันไปดูตัวอีกแล้ว”

     

    “นี่ เอาอีกแล้วหรอแม่แกอ่ะ”

     

    “ก็เออหน่ะสิ”

     

    “แล้วแกจะแต่งงานเมื่อไหร่”

     

    “ห้าปีข้างหน้า”

     

    “แล้วแกจะซีเรียซไปทำไมวะ เหลือเวลาอีกตั้ง  5 ปีแหน่ะ”

     

    “แต่ว่ามันมากกว่านั้น”

     

    “แล้วมันมีอะไรมากกว่านี้อีกหล่ะ”

     

    “ฉันต้องแต่งงานกับ เอ็ม หน่ะสิ”

     

    …………………

     

    “ฮัลโหล ฮัลโหล!!!!

     

    “ตึ้ดๆๆๆ”

     

    “อ่าว ปิดสาย โทรไปอีกรอบดีกว่า”

     

    “ไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้”

     

    อ่าว ทำไมปิดเครื่องอ่ะ แปลกคนแฮะ แล้วจะทำยังไงต่อไปเนี่ย ฉันคงต้องใช้วิธีนี้ ฉันต้องหนีออกจากบ้าง 4 ทุ่มนี้ จัดของดีกว่า

     

    ถึงเวลากลางคืน 4 ทุ่ม……

    เฮ้อ ไม่มีใครอยู่ นอนหลับกันไปหมดแล้ว ออกไปดีกว่า เดี๋ยวมีคนจะรู้เอา

     

    “แอ็ด”

     

    เสียงประตูในบ้านก็ดังอย่างเบาๆ และได้เจอรถแท็กซี่จึงนั่งรถแท็กซี่ไป

    และแล้วก็ถึงคอนโดอันงดงามและหรูหรา มันใหญ่มากอ่ะ สวยมากด้วย ฉันจึงจอซื้อห้อง

     

    “ขอซื้อห้องคอนโดแบบSWEET หน่อยค่ะ”

     

    “อ๋อ มีครับ แต่เหลืออยู่ห้องสุดท้ายแล้วครับจะเอามั้ยครับ”

     

    อึม เอาไงดี ตอนนี้มันก็ 5 ทุ่มแล้ว ไปไหนก็ไปไม่ได้แล้ว แล้วฉันก็อยากเรียนโรงเรียนที่อยู่ใกล้กับบ้านฉัน แต่ก็เอาเหอะ เอาก็เอา

     

    “เอาห้องที่เหลืออยู่ก็ได้ค่ะ”

     

    “รอสักครู่นะครับ………………..ได้กุญแจแล้วครับ”

     

    “ขอบคุณค่ะ”

     

    และแล้วก็ได้ไปห้องนอนที่สบายสุดๆ ฉันได้อยู่ห้อง 467 ซึ่งเป็นเลขที่ฉันชอบด้วย โชคดีจริงๆ

     

    “แอ้ด”

     

    เสียงประตูห้องของเยลลี่ก็ดังขึ้น

     

    ว้าว ห้องสวยมาก เหมือนในฝันเลย โดนใจฉันจริงๆ

     

    “ชู่วๆ”

     

    มันรู้สึกแปลกๆนะ เหมือนกับว่ามีคนอาบน้ำในห้องน้ำเลยของฉันเลย

     

    “เธอเป็นใคร มาทำอะไรในห้องฉัน”

     

    เสียงเหมือนผู้ชายพูดอยู่ข้างหลัง ฉันหันหลังไปอย่างช้าๆ O_O ฉันเห็นผู้ชายร่างสูงๆ ผิวขาวนวล ผมสีดำสนิท  หล่อมว้ากกกก>////<

     

    “นี่นาย นายมาทำอะไรในห้องฉันเนี่ย”

     

    “นี่เธอ อย่ามั่วนะ นี่มันห้องของฉัน”

     

    “แต่ฉันได้ห้องนี้  ห้องนี้มันต้องเป็นของฉัน”

     

    “ฉันได้ห้องนี้ก่อนเธอ มันต้องเป็นของฉันสิ”

     

    “ห้องของฉัน”

     

    “ห้องของฉัน เพราะฉันได้ก่อนเธอ”

     

    เรื่องวุ่นๆจึงเกิดขึ้น

     


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×