ประวัติศาสตร์ไทยก่อนสมัยใหม่ (ก่อนค.ศ. 1850)

ประวัติศาสตร์ไทย คือ ประวัติศาสตร์ของพื้นที่ที่เป็นประเทศไทยไทยในปัจจุบัน ตั้งแต่อารยธรรมสมัยคลาสสิกของชาวมอญ ชาวเขมร และชาวมาเลย์ เช่น ทวาราวดี ละโว้ ศรีวิชัย ฯลฯ จนถึงการเข้ามาของชนชาติไทในคริสตศตวรรษที่ 12 ชนชาติไทได้เป็นมหาอำนาจแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ครั้งแรกในสมัยอาณาจักรสุโขทัย และต่อมาชาวไทที่เข้าครอบครองราชสำนักฮินดูที่อยุธยาก็เรืองอำนาจ ทำสงครามกับอาณาจักรเขมรที่กำลังเสื่อมถอยและอาณาจักรหงสาวดีของพม่า รวมทั้งศึกภายในคือการแก่งแย่งราชบัลลังก์ที่ดุเดือด และเป็นสมัยที่ชาวตะวันตกเริ่มที่จะเข้ามาติดต่อ สยามหรืออาณาจักรอยุธยาก็ธำรงอยู่มาจนถึงศตวรรษที่ 18 เมื่อเมืองอยุธยาถูกผู้รุกรานชาวพม่าทำลาย และเมื่อชาวสยามขับขาวพม่าออกไปและฟื้นตัวขึ้นอีกครั้ง ก็มีฐานใหม่ที่ปากแม่น้ำเจ้าพระยา คือ ที่เมืองธนบุรี ต่อมาจึงย้างฝั่งไปที่เมืองรัตนโกสินทร์ หรือกรุงเทพนั่นเอง สยามยังต้องเผชิญศึกจากอาณาจักรเพื่อนบ้านอยู่จนกระทั่งศตวรรษที่ 19 เมื่อลัทธิจักรวรรดินิยมของชาวตะวันตกได้กลายเป็นภัยคุกคามอย่างใหม่ และได้กลืนกินเอาอาณาจักรเพื่อนบ้านของสยามไปจนหมดสิ้น