คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Intro >>> You must be mine! นายต้องเป็นของฉัน
‘นี่เปิดเรียนวันแรก ก็จะสายเลยเหรอเนี้ยย !? เนี่ยนะ ประธานนักเรียนในอนาคต โธ่ๆๆๆ พี่ชายเรา’
“มาแล้วน่าาา เร่งจริงเล่ยย” คนร่างอวบเดินออกจากบ้านด้วยท่าทีทุลักทุเล เพราะเสียงของน้องชายสุดรักสุดหวงของเค้าตะโกนดังไปถึงสี่บ้านแปดบ้าน ทำให้เค้าต้องตกใจถึงกับตกกระไดเลยทีเดียว
‘แปดหลอดจริงๆ น้องใครว่ะ’
“อย่ามาทำหน้าแบบนั้นนะ ! รู้นะคิดไรอยู่ ไปเล่ยๆเร็วๆเล่ย” แทมินดันร่างของอนยูเข้าข้างคนขับก่อนจะรีบเปิดประตูขึ้นฝั่งข้างคนขับ พร้อมที่จะไปรร.
.......................................................................................................................................
“ยังมาทันอยู่แห๊ะ” อนยูพูด
“ไว้เจอกันนะ น้องแทมไปดูห้องเรียนก่อน บายๆ ตอนเย็นเจอกันนะฮะ จุ้บ!” แทมพูดเร็วๆ ก่อนจะจุ้บแก้มพี่ชายตัวเองอีกหนึ่งที แล้วรีบวิ่งไปอย่างรวดเร็ว
ตอนที่เข้ารร.นี้ใหม่ๆหลายครั้งที่หลายๆคนคิดว่าสองพี่น้องคู่นี้เป็น ‘แฟน’ กัน!! ถ้าไม่เป็นเพราะทั้งคู่นามสกุลเหมือนกัน หน้าตาน่ารัก (?) เหมือนอย่างกะแกะ ป่านนี้ทั้งคู่คงได้เป็นแฟนกันจริงๆแน่
“เฮ้!! อนยู อันยองๆๆๆ” เสียงหนุ่มมาดเท่เรียกอนยูมากแต่ไกล
“ว่าไงไอ้จง” อนยูพูดเรียบๆ ก่อนจะเดินเข้าไปหาเพื่อนที่เค้าสนิทด้วยคนหนึ่ง
“นี่ๆๆ.. เด็กใหม่ชื่อ... ชื่อไรนะ นายน่ะ” จงฮยอนหันไปสะกิดเพื่อนใหม่ ที่ไม่ค่อยจะมีเวลาว่างซักเท่าไหร่ เพราะเค้ามัวแต่ตอบคำถามของสาวๆ ที่เข้ามาถามโน่นถามนี่ไม่รู้จักหยุดจักหย่อน
‘หื้ม... เข้ามาก็ฮอตขนาดนี้เลยเหรอเนี่ยย ไม่ธรรมดาแห่ะ’
“อ๊ะ ขอโทษครับ... ผมชื่อ มินโฮ ชเว มินโฮ ครับผม” เจ้าของเสียงเข้มหันมาตอบพร้อมกับส่งยิ้มบางๆให้
“อ่อๆ เอ่อๆ ใช่ๆ มินโฮ นี่ อนยูนะ” จงฮยอนพูดกับมินโฮ
“ยินดีที่ได้รู้จักนายนะ” อนยูสิ่งยิ้มให้ พร้อมกับยืนนึกอะไรบางอย่าง
‘มินโฮ ชเว มินโฮ อืม.... นามสกุลนี่มัน... ชเว.. เอ๊ะ หรือว่า ?!’
“นายมันลูกของเศรษฐีร้อยล้านอะไรนั้นป้ะ ชื่อไรนะ อ้ออ ชเว ซีวอน ?!”อนยูถามเสียงตกใจเล็กน้อย
“อ่อ ใช่ครับ ^^” มินโฮตอบ
“อ่าว โห่ นายรวยขนาดนี้ก็ไม่บอก เป็นใบ้เหรอ ?” จงฮยอนถาม
“พี่จงฮยอน ถามไรโง่ๆ ถ้าพี่เค้าเป็นใบ้ แล้วเค้าจะมายืนตอบคำถามพี่อนยูอยู่แบบนี้เหรอ ?”เสียงหวานๆพูดขึ้น
คิมคีย์บอมเดินมาพร้อมกับแทมิน ที่เพิ่งวิ่งไปเมื่อกี้
“อ่าว คีย์ พูดงี้ได้ไงอ่ะ พี่น้อยใจนะ T^T” จงฮยอนพูดแสร้งน้อยใจ เพื่อหวังจะให้น้องชายง้อเค้าให้ใครบางคนดู (?)
“อย่ามาๆ คีย์ไม่ง้อพี่หรอก เมื่อวานสัญญาว่าจะพาคีย์กับแทมินไปกินติม ก็ผิดสัญญา มัวแต่ไปจีบสาวอยู่นั่น” คีย์ต่อว่าจงฮยอนอย่างไม่ลดละ และไม่มีความปราณี (?)
“ฮ่าๆๆๆๆๆ” อนยูระเบิดเสียงหัวเราะออกมา เพื่อความสะใจ
“เอ๊อะ เดี๋ยวเถอะๆ จำไว้ไอ้อน” จงฮยอนมองเพื่อนตัวเองอย่างค้อนๆ
“พี่จงฮยอนฮะ แล้วนี่ใครเหรอฮะ” แทมินถามขึ้นอย่างสงสัย พร้อมชี้ไปที่มินโฮ
“อ้อ นี่เด็กใหม่ ชื่อมินโฮน่ะ ที่เป็นลูกของ ชเว ซีวอนที่ดังๆน่ะ” จงฮยอนตอบ
“ตระกูลชเว!!!!!” แทมินกับคีย์ร้องเสียงหลง
“แล้วพี่จงฮยอนไปสอย เทวดามาเป็นเพื่อนได้ไงเนี่ย ?” คีย์พูด
“-*-” จงฮยอนไม่พูดตอบโต้อะไร ได้แต่ทำหน้ามุ่ย
“แล้วคีย์ ไปดูห้องมาสรุปว่าอยู่ห้องไหนกันมั้งครับ” อนยูพูดพร้อมส่งยิ้มหวานให้
“ก็ แทมินก็อยู่กับคีย์เหมือนเดิม ส่วนพี่อนน่ะอยู่ห้อง 5 พี่เป็ดอยู่ห้อง 6” คีย์ตอบ
“อ้อ.. ครับ”อนยูเนียนเดินไปกอดเอวคีย์
“อ๊ะ ! พี่อน ปล่อยคีย์นะ ทำไรเนี่ยย ปล่อยๆๆๆๆๆ” คีย์ตีมืออีกคนอย่างแรงหวังเพื่อนให้ปล่อยตัวเองเป็นอิสระ
“เดี๋ยวพี่ส่งคีย์ที่ห้องนะครับ จงฮยอนหวงน้อง ? มาชั้นดิ่มา” อนยูพูดพร้อมรู้ทันความคิดของจงฮยอน
“เออ ไปๆ ,,น้องแทมคร๊าบบบ พี่ฝากมินโฮมันหน่อยนะ พาไปหาห้องหน่อยนะครับ” จงฮยอนพูดกับแทมิน
“ก็ได้ฮะ” แทมินพูดพร้อมส่งยิ้มให้อีกคน
หลังจากที่ทั้งสามคนเดินไปเพื่อจะไปส่งคีย์ที่ห้อง (?) ความเงียบก็เข้าปกคลุมทั้งสอง
“ป่ะกันเถอะฮะ” แทมินพูดพร้อมส่งยิ้มหวานให้มินโฮ
“ครับ” มินโฮตอบเสียงเรียบ
หลังจากที่ทั้งคู่เดินมาได้ซักพัก ก็เจอบอร์ดที่แทมินกับคีย์เพิ่งดูห้องไปเมื่อกี้
“ชเว มินโฮ” แทมินพูดเบาๆ พร้อมใช้นิ้วชี้ไล่รายชื่อดู
“ครับ?” มินโฮหันไปหาแทมิน
“อ้อ เปล่าฮะ แทมินพูดเพื่อดูชื่อเฉยๆฮะ” แทมินพูดพร้อมปนขำเล็กน้อย
‘น่ารักดีแห๊ะ แลใสซื่อๆดี ฮ่าๆ’ แทมินคิด
“ครับ” มินโฮเกาหัว ก่อนจะหันไปมองรอบๆ
“อ๊ะ! นี่ไง โธ่ ที่แท้ก็อยู่ห้องเดียวกับพี่จงฮยอนนี่เอง”แทมินพูด
“ไปกันเถอะฮะ เดี๋ยวน้องแทมไปส่งนะ”แทมินพูดพร้อมจับมืออีกคน
“ครับ” มินโฮขานตอบ พร้อมหันหน้าแดงๆของเค้า (?) ไปทางอื่น
“คิคิ” แทมินกลั้นขำเล็กน้อย
“ถึงแล้วฮะ” แทมินกับมินโฮยืนอยู่หน้าห้องเรียน
“…..”
“อ๊ะ!”
มินโฮฉุดแทมเข้าห้องเก็บของที่อยู่ข้างๆห้องเรียนของตัวเอง ก่อนจะระดมจูบคนตัวเล็กทั่วตัวและใบหน้า
“ปล่อยน้องแทมนะ! ฮึก... ฮืออ” แทมินพยายามดิ้นจากอ้อมกอดที่เค้าเริ่มรู้สึกรังเกียจขึ้นมานิดๆ แต่ก็ไม่เป็นผล แรงของเค้าสู้แรงของคนตรงหน้าไม่ได้เลยซักนิดเดียว....
มินโฮผละออก พร้อมกับจ้องอีกคนแล้วพูดว่า
“หึ ไม่นึกว่าจะหวานขนาดนี้นะเนี่ย ห้ามบอกใครเรื่องนี้เป็นอันขาด ไม่งั้น...เราได้ทำแบบนี้กันที่บนเตียงแน่ที่รัก แล้วอีกอย่างถ้าพี่ชายนายรู้มันจะเป็นยังไงน้าา” มินโฮพูดเล่นลิ้น ทำให้แทมินต้องอึ้ง บุคคลที่เปิ่นๆ เรียบร้อย แลน่ารักๆ เมื่อกี้หายไปไหนหมด เหลือแค่คราบของซาตานในตัวคนดีๆนี่เอง
มินโฮเปิดประตูเดินออกจากห้อง ทิ้งให้แทมินนั่งร้องไห้อยู่ในห้องนั่นเพียงลำพัง....
‘นี่มันอะไรกัน... นี่มันเรื่องอะไรกัน พี่เต้าหู้ช่วยน้องแทมด้วยย’
แห่ะๆ นี่แค่ Intro นะ ดีไม่ดียังติชมกันด้วยนะงับ
มาอัพให้อ่านได้ ก็จะพยายามมานะฮับป๋มม (:
ความคิดเห็น