คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : First Time
ติงต่องๆ
ฉันหยุดยืนอยู่หน้าบ้านใหญ่สีขาวหลังหนึ่ง ซึ่งล้อมรอบไปด้วยต้นไม้สูงใหญ่รอบบ้าน บ้านที่ฉันจะมาอาศัยอยู่เป็นเวลาหนึ่งเดือน บ้านของกลุ่มนักร้องที่ดังทั่วเอเชียอยู่ในขณะนี้ บ้านของซุปเปอร์จูเนียร์.....
“ยูริ!!! มาแล้วหรอ คิดถึงจังเลย”
กายองเพื่อนรักร้องออกมาด้วยความดีใจที่ได้เจอฉันอีกครั้ง หลังจากที่ฉันย้ายไปอยู่ที่คงจูกับพ่อแม่ได้สองปี อ๊ะ...เกือบลืมบอกไปกายองเธอเป็นคนดูแลบ้านของพวกซุปเปอร์จูเนียร์ ฉันถึงได้มีโอกาสได้อยู่ร่วมชายคาเดียวกับพวกเขาไงล่ะ ขอบคุณสวรรค์ที่ทำให้ฉันได้รู้กับกายองผู้น่ารักคนนี้ (ยูริบ้าไปแล้ว...)
“ฉันก็คิดถึงกายองเหมือนกัน เออ...ว่าแต่พวกเขาจะไม่ว่าอะไรใช่ไหมที่ฉันมาขออาศัยแบบนี้”
“เจ้าพวกนั้นไม่ว่าอะไรหรอก แถมยังดีใจมากซะอีกที่จะได้มี (ของเล่น) เพื่อนใหม่เพิ่มมาอีกคน”
กายองรีบบอก เมื่อเธอสังเกตเห็นว่ายูรินั้นมีสีหน้ากังวลอยู่ไม่น้อย
“เข้าบ้านกันเถอะ ตอนนี้พวกเขาออกไปทำงานกันกว่าจะกลับก็คงเย็นๆ โน้นแหละ”
กายองพาฉันเข้าไปข้างในตัวบ้านที่ดูสะอาดตา เป็นระเบียบเรียบร้อยมาก ซึ่งไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเป็นฝีมือของใคร...เจ้าแม่แห่งความสะอาด ซองกายอง
“ห้องนอนของทุกคน รวมทั้งพวกเราจะอยู่ที่ชั้นสองนะ ส่วนชั้นล่างก็จะเป็นส่วนของห้องซ้อมจะอยู่ทางด้านขวามือ ตรงกลางก็จะเป็นห้องนั่งเล่น ส่วนทางด้านซ้ายก็จะเป็นห้องครัวกับที่กินข้าวของทุกคนนะ แล้วทางด้านหลังบ้านจะมีสระว่ายน้ำด้วยล่ะ..................”
กายองเดินอธิบายทุกส่วนของบ้านต่อไป ส่วนฉันก็ทำตัวเป็นผู้ฟังที่ดีเดินตามคนบรรยายต้อยๆ ก่อนจะพาฉันเอากระเป๋าไปเก็บที่ห้อง (น่าจะพาไปตั้งนานแล้ว)
“กายอง...ใครนอนห้องไหนกันบ้างหรอ”
ฉันถาม พร้อมส่งสายตาเปล่งประกายปิ๊งๆ ด้วยความอยากรู้สุดๆ ไปให้
“พอๆ เลิกมองฉันด้วยสายตาน่ากลัวสักที ห้องตรงข้ามห้องของพวกเรานั้นของดงแฮกับคิบอม แล้วห้องถัดจากพวกเราก็จะเป็นห้องของฮีชอลกับอีทึก ห้องตรงข้ามฮีชอลก็ซีวอน ฮันคยอง และคังอิน ถัดจากห้องของซีวอนก็จะเป็นห้องของเยซอง รยออุค และชินดง ส่วนห้องสุดท้ายตรงกันข้ามก็จะเป็นของอึนฮยอก ซองมิน กับคยูฮยอน เฮ้อ...เหนื่อยชะมัด”
กายองบ่นหลังจากร่ายยาวเสร็จ เธอจะไม่เหนื่อยได้ยังไงกันก็เล่นพูดรัวเป็นชุดแบบนี้ กลัวใครเขาจะแย่งพูดรึไง
หลังจากที่ฉันจัดแจงเก็บของส่วนตัวเรียบร้อยแล้ว ฉันก็ลงไม่นั่งดูทีวีกับกายองที่ห้องนั่งเล่น
“ยูริ เธอหายขาดแล้วใช่ไหม”
“จ้า ไม่ต้องเป็นห่วง สบายมาก”
ฉันยิ้มหวานออกไป เพื่อให้คนตรงหน้าหายกังวล
“กลับมาแล้วครับ”
เสียงพวกเขาดังขึ้น ในขณะที่ฉันกำลังช่วยกายองทำอาหารเย็นอยู่ในครัว โอ๊ย...รู้สึกตื่นเต้นจัง ซุปเปอร์จูเนียร์ที่รักพวกเราจะได้เจอกันแล้วนะ
“กายองวันนี้ทำอะไรให้พวกเรากินกันนะ ห๊อมหอม”
ชินดงที่วิ่งจามกลิ่นอาหารเข้ามาถามขึ้น
“วันนี้ก็จะมี ทังซูยุค (ผัดเปรี้ยวหวาน) พาเจิน (แพนเค้ก) ซุปเทนจังชิแก (ซุปเต้าเจี้ยว) กิมจิจ้า”
กายองบอกรายการอาหารของมื้อนี้ ก่อนที่จะตั้งหน้าตั้งตาทำอาหารต่อไป
“กายองเสร็จยัง หิวแล้ว....”
คังอินเดินตามมาสบทบ พร้อมกับลูบท้องไปมา ท่าทางจะหิวจริงๆ นะนั่น
“เออ...แล้วคนนี้ใครอ่ะ”
คิบอมถามพลางชี้นิ้วมาทางฉันที่ยืนหน้ามันทำพาเจินอยู่ใกล้ๆ กับกายอง
“ก็เพื่อนที่ฉันบอกพวกนายไปไง ลืมแล้วหรอ...ยูริ แนะนำตัวหน่อยสิ”
กายองหันมากระทุ้งเอวฉันให้แนะนำตัวเอง
“สวัสดีค่ะ ฉันคิมยูริ ยินดีที่ได้รู้จักนะ หนึ่งเดือนต่อจากนี้ไป ขอรบกวนด้วยนะค่ะ”
ฉันส่งยิ้มหวานพร้อมกับกล่าวทักทายทุกคนด้วยเสียงที่สดใส แต่...ทำไมพวกเขายืนนิ่งกันจังเลยล่ะ ฉันน่ากลัวขนาดนั้นเลยรึไง ฉันเลยหันไปทำกับข้าวต่อไป
~ น่ารักเหมือนกันแฮะ ~
ความคิดของทุกคนที่ได้เห็นรอยยิ้มนั้นของหญิงสาว ก่อนที่จะแยกย้ายกันไปทำธุระส่วนตัว
“กายอง ฉันยังไม่เห็นดงแฮเลย”
“อ๋อ...ดองแฮเขาไปถ่ายโฆษณาที่เกาะเชจูนะ พรุ่งนี้ถึงจะกลับ”
ฉันพยักหน้ารับอย่างเสียดายที่ไม่ได้เจอหน้าของสุดที่รักอย่างที่หวังเอาไว้ แต่ไม่เป็นไรพรุ่งนี้ พวกเราก็จะได้เจอกัน
เช้าอันแสนสดใสของวันใหม่มาพร้อมกับความวุ่นวายของเหล่าสมาชิกซุปเปอร์จูเนียร์ที่ต่างเร่งรีบทำกิจธุระของตนให้เสร็จโดยเร็ว เพราะว่าพวกเขาได้เวลาที่จะต้องไปทำงานกันแล้ว ถ้าไปสายมีหวังต้องโดนผู้จัดการจอมโหดสวดยับอีกแน่
“เร็วเข้าสิเจ้าพวกนี้ ชินดงหยุดกินได้แล้ว นายกินมาห้าจานแล้วยังไม่อิ่มอีกรึไง คังอินนายไปตามอึนฮยอกกับซองมินที่ห้องทีสิ....ซินนายลากเจ้าสิงโตแซมบ้ากับเจ้ามังกรไปรอที่รถได้เลย ใครเสร็จแล้วก็ตามไปขึ้นรถเลยนะ สายแล้ว......”
อีทึกหันไปบ่นคนโน้นที หันไปสั่งคนนี้ที ฉันเห็นแล้วเหนื่อยใจแทนจริงๆ แต่ทุกคนก็ยอมทำตามที่อีทึกบอกเหมือนกันแฮะ นับถือๆ
“ยูริอยู่บ้านคนเดียวก็ปิดบ้านให้ดีๆ ล่ะ เดี๋ยวพอเรียนเสร็จแล้วฉันจะรีบกลับมานะ ไปก่อนล่ะ”
“จ้า...โชคดีนะทุกคน”
ฉันโบกมือให้กับกายองที่ไปมหาวิทยาลัย และพวกซุปเปอร์จูเนียร์ที่กำลังจะไปทำอะไรสักอย่าง ก่อนที่จะพาตัวเองเข้ามาข้างในบ้าน แล้วจัดการล้างจานกองโตที่พวกเขาทิ้งเอาไว้
หลังจากที่ทำทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว ฉันก็ถือโอกาสขึ้นไปสำรวจห้องนอนของด๊องที่รักทันที
“ว้าว...ห้องสะอาดเป็นระเบียบด้วยแฮะ ไม่น่าเชื่อ อืม...นี่เตียงของคิบอม ล่ะสิ ถ้าอย่างนั้น....”
ฉันรีบเดินไปที่เตียงนอนอีกด้าน แล้วทดลองนอนดูว่ามันจะนุ่มแค่ไหน ฉันสัมผัสได้ถึงกลิ่นหอมอ่อนๆ ที่ติดอยู่กับที่นอน กลิ่นกายของดงแฮแน่นอน ฉันนอนกลิ้งไปมาบนเตียงของเขาอยู่ได้สักพักก็ผล็อยหลับไป....
********************
ฟิคเรื่องแรกที่ลองแต่ง
ยังไงก็ช่วยเม้นติชมกันบ้างนะ >///<
ความคิดเห็น