คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : รักจัดเต็ม 15 [CHANBAEK]
รััเ็ม
15
เสียฝนเม็โที่สาเ้าหาระบานให่ออนโนาลานเิเสียแ่็ไม่ไ้สร้าวามรำาับเ้าห้อแ่อย่าใ
แสไฟที่ส้มนวลาโมไฟอันเล็ที่สร้าบรรยาาศอบอุ่นใน่วฤูหนาวั้ที่เ้าอี้โฟาลาห้อทำให้เห็นร่าสูโปร่สูอานยอลนั่พิโฟาูทีวีเรื่อให่ในเวลาลาึที่อีไม่ี่ั่วโม็ะเลยเ้าวันใหม่แล้ว
อาาศที่เย็นสบายทำให้นที่นอนึเป็นประำอย่าานยอล็าแทบปิ
านยอลลุึ้นปิทีวีและพาร่าสูัวเียเินลับไปยัห้อนอนอัวเอทั้ๆที่ั้ใะเล่นเมส์นถึเ้าเพราะพรุ่นี้ไม่มีเรียน
ะไปเล่นอยู่ห้ออินหรือเฮุนบ่อยๆ็ะไม่ไ้แล้ว เพราะสอนนั้นไ้สละยานทิ้เาไปมีแฟนันหม
เหมือนับเพื่อนัวเล็อีนที่เมื่อ่อนะอยมาอยู่ที่ห้อเา มาบ่นถึวามไม่เรียบร้อยบ่นถึารเล่นเมอเา
แ่นี่เวลาผ่านไปเือบเือนแล้วั้แ่ืนวันนั้น แบฮยอน็ไม่ไ้มาที่ห้ออีเลย เาะเอับแบฮยอนในเวลาเรียนเพียเท่านั้นารพูุยัน็น้อยลามไป้วยเมื่ออีฝ่ายมัะ้อรีบไปหามาร์แฟนรุ่นน้อที่บันอยู่
านยอลทิ้ัวเอลนอนบนเียให่ให้พอีนาัวอเา
นอนหลับาฟัเสียเม็ฝนที่ระทบหน้า่าไปเรื่อยๆนระทั่ผล็อยหลับไปในไม่้า
านยอลที่เผลอนอนหลับไปบนเียไ้ั่วโมว่า็้อสะุ้ื่นับเสียอออประูที่ัรัวในเวลาลาึแบบนี้รั้แร
านยอลเปิไฟในห้อเพื่อให้มีแสสว่าส่อไปบริเวนอห้อ เสียออประู็ยััไม่หยุนเาหุหิ
ถ้าเิเป็นพวนเมาที่มาออผิห้อ้อมีารำหนิันบ้าที่มารบวนนอื่นในยามวิาลอย่านี้
านยอลอนาเล็ูล้อหน้าห้อเพื่อะูหน้าไอ้นที่มารบวนเวลานอนอเาเสียหน่อย
แ่ใบหน้าอ้ำที่ปราในอทำให้านยอลรีบไปประูอย่ารวเร็ว
"ทำไมเปิประู้า ทำอะไรอยู่" เสียบ่นัึ้นทันทีที่านยอลเปิประูให้เพื่อนัวเล็ที่มาหาเาในเวลานี้
"แบฮยอนมาไ้ไ แล้วทำไมเปียแบบนี้" านยอลไม่อบำถามแ่ลับถามแบฮยอน้วยวามใับสภาพอเพื่อนัวเล็ในเวลานี้
"มายัไ่ามันเถอะ แ่ะให้เ้าไปไหมหนาวะายแล้ว หรือว่ามีนอื่นอยู่้วย"
แบฮยอนยัพูเสียสะบัไม่สบอารม์ และสาเหุไม่ใ่ที่เาเปิประู้าอย่าเียวแน่
"อยู่นเียว เ้ามาสิ" านยอลหลบให้แบฮยอนเินเ้าห้อมา่อนะปิประูามหลัและเินามนัวเล็เ้าห้อ
"บรื้ออ หนาว"
หลัาไ้ยินแบฮยอนบ่นหนาว
านยอล็เินเ้าไปหยิบผ้านหนูอนัวเล็ที่มีอยู่ที่ห้อเาอยู่แล้ว
"เ็ัวะ เี๋ยวไม่สบาย" านยอลส่ผ้านหนูให้แบฮยอน
และยืนมอนัวเล็ที่เ็ผมเ็ัวอย่าเียบๆ
"ืนนี้ันนอนนี้้วยไ้หรือเปล่า" แบฮยอนที่ำลัเ็ัว็ถามึ้น
"มีอะไร ทะเลาะับแฟนมาหรอ"
"ถ้าไม่ทะเลาะ็มานอน้วยไม่ไ้แล้วใ่ไหม ั้นลับ็ไ้" เมื่อแทนะไ้ยินว่าานยอลล แ่ลับเป็นำถามที่ฟัูเหมือนว่าไม่้อนรับเหมือนเมื่อ่อน
แบฮยอนถาม้วยเสียแบบนั้นเพราะำลัน้อยใเพื่อนที่ไม่้อนรับอีแล้ว
"ไม่ใ่อย่านั้น ที่ถามเพราะเป็นห่ว" านยอลรีบพูึ้นทันทีเพราะรู้นิสัยแบฮยอนีถ้าโรธหรืออน้อ้อันนานเลยทีเียว
"ไม่้อเป็นห่วหรอ ไม่มีอะไร" แบฮยอนอบึ้นพร้อมับเินไปยัประูห้อพร้อมที่ะออาอนโอานยอลที่ั้ใว่าอยาะอยู่ที่นี้ไม่อยาลับไปอยู่ที่ห้อนเียว
านยอลที่เห็นแบฮยอนทำท่าอนะออาห้อ็รีบว้าแนไว้
"ะไปไหน"
"็ลับห้อ นายไม่อยาให้ันอยู่้วยไม่ใ่หรือไ" แบฮยอนพูอย่าน้อยใ วันนี้ทำไมมีแ่นปิเสธเา้วยนะ
"ไม่้อลับหรอึแล้ว ไปอาบน้ำเปลี่ยนุเถอะ"
"นายให้ันอยู่้วยหรอ"
"อือ นายะมาอนไหน็ไ้ ันไม่ไล่หรอ"
"แล้ววันนึนายมีแฟน ัน็มาไ้เหรอ" แบฮยอนยัถาม่อไปเรื่อยๆ
"พูเพ้อเ้อ ันไม่มีใรหรอน๊า" แ่เมื่อถูถามแบบนั้น
านยอลเอ็ไม่มีำอบอะไร เาไม่สามารถอบไ้เพราะเาไม่เยมอใรริๆนอานที่ยืนมอเาาแป๋วอยู่รหน้า
"ริอ่ะ ไม่มีใรริอ่ะ าย้านเปล่าเนี่ย" แบฮยอนพูึ้นำอย่าล้อเลียน
"เพ้อเ้อแล้วไอ้หมา ไปอาบน้ำ" เมื่อโนล้อเ้าอย่านั้น็เอ่ยปาไล่นัวเล็ไปอาบน้ำเปลี่ยนุ่อนที่เาเิอยาเอานะพิสูน์ว่าไม่ไ้าย้านึ้นมา
เรื่อราวะยุ่ไปันให่
"เรียใรหมา ไอ้...ฮัเ้ย" ยัไม่ทันะไ้สวนลับที่บัอาเรียเาเป็นหมา แบฮยอน็รู้สึัมูนามออมา
"นั่นไ เป็นหวัเลย"
"ไม่เอาไม่อยาเป็น ลัวหายใไม่ออ" แบฮยอนพูึ้น้วยน้ำเสียอู้อี้น่ารั่อนะเินผ่านานยอลเ้าไปห้อน้ำเพื่ออาบน้ำผลัเปลี่ยนเสื้อผ้าที่เปียเพราะฝน
และเมื่อเห็นสภาพัวเอเปียปอนแบบนี้ยิ่หุหินที่ทำให้เา้อเินาฝนอย่านี้
ิะโทรมา้อสันิ็ไม่มี
านยอลัเรียมเสื้อผ้าอแบฮยอนที่มีทิ้ไว้ที่ห้อเาสอสามุวาไว้บนเีย่อนะออไปหายาแ้หวัให้แบฮยอนินัไว้เพราะว่าแบฮยอนเริ่มมีอาารหวัเล็น้อยแล้ว
"านยอล"
"อือ มีอะไร"
"วันนี้ไม่เล่นเมส์หรอ" แบฮยอนหันไปเห็นว่าพื้นที่นั่เล่นเมส์อานยอลูเรียบร้อย
"อือ พอี่วเลยไปนอน"
"เป็นไปไ้ นิเมส์อย่านายไม่เล่นเมส์"
"เบื่อๆอ่ะ เอานี่ยาินันไว้"
"อบุนะ นายูแลันไม่เปลี่ยนเลย ถ้ามาร์ใส่ใันแบบนายสัรึ่็ี"
แบฮยอนพูน้ำเสียน้อยใ
"ิมา ไปนอนเถอะ" านยอลพูับททันที เมื่อรู้ว่าแบฮยอนำลัะพูถึใรอีนเพราะยัทำใไม่ไ้อยู่ีที่แบฮยอนะมีแฟน
แ่ะให้โทษแบฮยอน็ไม่ถูเพราะเาเอ็ไม่พูว่ารู้สึยัไ
"อือ"
วามเียบที่ปลุลุมห้อนอนที่ะไ้ยินเพียแ่เสียหายใที่ผ่อนเ้าออสม่ำเสมออแบฮยอนที่โึ้นเียเพียไม่นาน็เริ่มสะลึมสะลื่อเพราะยาแ้หวั
านยอลึผ้าห่มให้ลุมร่าเล็นแทบะมิอให้แบฮยอนรู้สึอุ่น
มือให่ลูบมือบนผ้าห่มล้ายับารล่อมให้แบฮยอนนอนหลับสบายมาึ้น วามีเสน่ห์ไม่อาะ่มานอนไ้เหมือนับทุรั้ที่ไ้มอแบฮยอนในเวลาหลับแบบนี้
แม้ว่าเาะไม่ไ้เป็นนใล้ิ แ่ไ้มอแบบนี้เา็รู้สึีมาแล้วไ้มอนที่มอมาลอเวลาหลายปีที่ผ่านมา
านยอล่อยๆเยิบเ้าใล้แบฮยอนให้มาึ้นเพื่อะไ้มอใบหน้าน่ารัที่มีแ่รอยยิ้มและเสียหัวเราะให้นรอบ้าเสมอ
วามสใสอแบฮยอนั้แ่วันแรที่เอันไม่มีวันไหนที่ะลน้อยลเลยสัวัน
'นี่นายไ้นั่้าันเหรอ ันแบฮยอน พยอนแบฮยอน' เสียสใสเอ่ยทัทายเพื่อนัวสูที่มานั่้าเา
'เราานยอล..ปะ...'
'ปาร์ านยอล' แบฮยอนเป็นนพูทั้ื่อและนามสุลเพื่อนใหม่
'นายรู้ไ้ไ' านยอลถาม้วยวามสสัย
'ถ้าันสนใใร ันะหา้อมูลนั้นเป็นพิเศษเลย ยินีที่รู้ันะานยอล มาเป็นแฟนันนะ'
แบฮยอนยืนมือออไป้าหน้าเพื่อะทำารทัทายับเพื่อนใหม่ านยอลมอมือเล็อย่าั่ใแ่็ยื่นมือไปับมือเล็
เมื่อเพื่อนใหม่นนี้น่ารัี แบฮยอนยิ้มว้าทันทีเย่ามือให่อย่าีใที่ไ้เพื่อนเพิ่มอีน
'านยอล ูนนั้นสิน่ารัไหม' เสียสใสอแบฮยอนระิบถามเบาระหว่านัู่เพื่อนในโรเรียนำลัเล่นบาสอยู่ในสนาม
และ็มีนัอโรเรียนที่มีผู้หิามรี๊มาพอวร
'หยุเพ้อเ้อไ้แล้วไอ้หมาแบ านยอลหล่อว่า้อเยอะ' น้ำเสียวนประสาทาเพื่อนัวสูผิวาวอีนัึ้น ทำให้นอารม์ีหน้าหิทันที
'เรียใรหมาห๊ะ หน้าาูีายล่ะ'
'็พอวร ัน็มีแฟนลับเหมือนัน'
'โรหลัวเอเลย เฮุน'
'็เหมือนแนั่นแหละที่ทำท่าน่ารัเรียร้อวามสนใ น่ารัาย'
'ไอ้เฮุน านยอลับเฮุนไว้ ันะเอาหมาออาปามัน'
'โอ๊ย!ไอ้พวนี้ หนวหู นะนอน'
'นอนอะไรอนายอิน มาับเฮุนเลย' แบฮยอนหันไปออำสั่เพื่อนัวสูอีน
'ไม่ล่ะ น่ารำา ภาพลัษ์ันเสียหมเห็นไหมสาวๆมอันอยู่'
'ไม่ไ้เรื่อ เห็นผู้หิีว่าเพื่อน' แบฮยอนพูอย่าอนๆ
'ไม่เอาน่าแบฮยอน เฮุนมัน็แ่พูเล่น' านยอลเ้าห้ามศึระหว่าเฮุนทันที
เพราะเสียถเถียันเริ่มันนอื่นหันมามอ
'านยอลเ้า้าเฮุนเหรอ ไมุ่ยับายยอลแล้ว' แบฮยอนพูเสียสบั่อนะลุึ้นเินระแทเท้าออไป
'ไอ้เฮุนสร้าเรื่ออีแล้ว เวลาไอ้หมาอนแล้วะ้อทีระเป๋าีเลยนะเว้ย'
อินพูึ้นอย่าสยอเมื่อรั้่อนเา้อ้อแบฮยอนแทบหมัว
'นานั้นเลยหรอว่ะ'
'เอ่อ!!' สอเสียอบออมาพร้อมันเป็นเสียเียว
'ิบล่ะ แม่ล่านม้วยอาทิย์นี้ านยอล่วยหน่อยสิ' เฮุนหันไปอให้านยอล่วย เพราะแบฮยอนมัะยอมานยอลอยู่นเียว
'ไป้อ่อนเถอะ ถ้าปล่อยไว้นานๆไ้ทุบระปุแน่' านยอลู่ึ้นมาเบาๆ
ทำให้เฮุนีัวลุวิ่ามแบฮยอนทันที
'ไอ้หมา! เฮ้ย น้อแบร้ารอพี่ฮุน้วย' เสียเรียัอเฮุนทำให้ทั้านยอลและอินหัวเราะออมา
'มันะ้อสำเร็ไหมนั่น'
"เห็นัวเล็แบบนี้ ฤทธิ์เยอะสุๆ" านยอลพูึ้นเบาๆ
มอแบฮยอนที่นอนหลับาำๆ ่อนะพูสิ่่าๆที่เาะสัเุเห็นาแบฮยอนเสมอและทุอย่า็ูน่ารัสำหรับเา
อบย่นมูเวลาไม่พอใ
ทำปาว่ำเวลาใรพูไม่ถูหู ปาเล็น่ารันี้็อบบ่นเวลาใรทำัใ
านยอลนึึ้นและยิ้มอ่อนโยนยมือลูบผมนิ่มอย่าเบามือ่อนะเยิบเ้าใล้ใบหน้าเล็ึ้นทุที
เพื่อแอบทำบาอย่าที่เามัทำเสมอเมื่อแบฮยอนหลับแบบนี้
แ่แล้วยัไม่ไ้ทำ
านยอล็้อใยมือทาบอเมื่อวาใสหวานอแบฮยอนอยู่ีๆ็ลืมโพร่ึ้นมาไม่บอไม่ล่าวเาสัำ
"ายยอล"
"อะ...อะไร" านยอลถามเสียสั่นเหมือนนที่เพิ่ทำผิอะไรมา
"ทำไมมานอน้อ ันนอนไม่หลับ"
"อ่อๆ โทษที ฝันีนะ" านยอลรีบพู่อนะพลิัวหันหลัให้แบฮยอน
อย่าน้อย็ให้เาลายวามใ
านยอลหันหลัและนอนลืมานิ่เียบ
แ่็รับรู้ว่านัวเล็ำลัยุยิอยู่ที่หลัเา และไม่นานเสียแบฮยอน็เรียเา
"านยอล"
"อือ"
"หันมาหน่อยสิ"
"็นายไม่อบให้ใรมออนนอนไม่ใ่หรอ ันหันไปะนอนหลับไหม?"
"อื้อ หันมาเถอะน่า" แบฮยอนเอื้อมไปึานยอลหันลับมา
านยอลหันลับมาามแรึอแบฮยอน็้อใเ้นโรมรามอีรั้เมื่อสายาประทะับสายาเว้าวอนอแบฮยอนที่เหมือนะออะไรบาอย่า
สายาแบบนี้แม้ระทั่เฮุนที่เป็นไม่เบื่อไม้เมายั้อยอมแพ้ทุที
"านยอล" น้ำเสียหวานอแบฮยอนที่เอ่ยึ้นเบาๆ
ทำให้านยอลทำอะไรไม่ถูเมื่อโนู่โมแบบนี้
"อะ..อะไร"
"่วยันหน่อยสิ"
"่วย ..่วยอะไร"
"เาหลัให้หน่อยสิ ันมาเอื้อมไม่ถึ" ำอบอแบฮยอนทำให้านยอลถอนหายใออมาอย่าโล่ใ
และหัวเราะออมาเบาๆ ถึแบฮยอนทำแบบนั้น่อไปเาอาะเปิเผยวามรู้สึลึๆในใให้แบฮยอนรู้็ไ้
"ที่หลับอีๆ็ไ้ ไม่เห็นทำท่าอออ้อนแบบนั้นเลย" านยอลทำเสียหุหิับวามฟุ่านในหัว พร้อมับเอื้อมมือไปเาหลัแบฮยอนามำอ
"ทำไม ใสั่นหรอ" แบฮยอนถามึ้นหยอล้อ
"ไม่ แ่อเือนนะอย่าไปทำแบบนี้ับใร เ้าใไหม"
"ไม่ทำหรอน่า ันไม่เยทำแบบนี้ับใรหรอ ันะทำับนที่ันรัและไว้ใเท่านั้น"
"ไม่เยทำแบบนี้ แม้ับแฟนอนายนะเหรอ"
"อือ"
"แสว่านายไม่ไ้รัมาร์แฟนอนาย"
"็มันยัไม่ถึวามรู้สึถึั้นนั้น แ่อบเยๆ"
"อย่านั้นเหรอ ั้นที่ทำเสียท่าแบบนั้นับันเพราะรัันั้นสิ"
านยอลถามึ้นไม่ริันั เพราะเหมือนเาะรู้ำอบนั้นอยู่ี
"อือันรันาย และ็ไว้ในาย เพราะนายือเพื่อนที่ันรัที่สุ"
และนี่ือำอบ ำอบที่เามัะไ้ยินมันอยู่บ่อยรั้
"แ่ันไม่ไ้อยาเป็นเพื่อนับนาย" านยอลเอ่ยเสียเบา
และเป็นัหวะเียวับที่เสียฟ้าร้อึ้นมา
"ห๊ะ พูอะไรนะ พูใหม่สิไม่ไ้ยิน" แบฮยอนถามึ้นเมื่อไ้ยินไม่ถนั
"ไม่ไ้พูอะไร หูฟาแล้ว" านยอลบ่ายเบี่ยที่ะพู
"ั้นหรอ ั้นเาหลั่อนันหลับนะ" แบฮยอนไม่พูเปล่าแ่ลับเยิบเ้าใล้านยอนนหน้าเือบะฝัลบนอว้า
และ้วยท่าเาหลัแบบนี้มันเหมือนับว่าแบฮยอนำลัถูอ้วยวแนให่ และนับไ้ว่ารั้นี้เป็นรั้แรที่เาับแบฮยอนใล้ิันนานี้
ในสถานที่แบบนี้ านยอลเาหลัให้แบฮยอนไปเรื่อยๆ้วยหัวใที่เ้นเรียบนิ่นึถึำพูอแบฮยอน
'นายเป็นเพื่อนที่ันรั' นั่นเหมือนเป็นารอย้ำเาอีรั้ว่ายัไเา็มีสิทธิ์เป็นไ้แ่เพื่อน
"อืมานยอล แรๆว่านี้หน่อยสิ อื้ออ อย่านั้นแหละ" และเสียแหบที่ัออมาทำให้วามเศร้าน้อยใอานยอลระุวาบอีรั้ แบฮยอนำลัิะลอใเาหรือไ
ถ้าเาอใไม่ไหว้อมีเสียเพื่อนันแน่
"แบฮยอนหยุทำเสียแบบนั้นสัที" านยอลเอ่ยพูน้ำเสียุๆ
"ฮิๆ" แบฮยอนหัวเราะออมาเบาๆ ่อนะเยิบุัวใล้านยอลเ้าไปอี
"ไุ้ยับนาย ใล้ินายแบบนี้ ันสบายใั ืนนี้อนอนอแแบบนี้ไ้เปล่า"
แบฮยอนทำเสียอออ้อนุที่อว้าอานยอล
"อนายนะหรอ"
"อืม ไ้หรือเปล่า"
"อือ" เมื่อไ้รับอนุาิาเพื่อนแล้ว แบฮยอน็ยมือโอบอานยอลไว้หลวมๆ
านยอลอธิบายไม่ถูเลยว่าเารู้สึีมาแ่ไหน เหมือนืนนี้ะเป็นืนที่เาเฝ้าิถึลอ
านยอลหยุเาหลัให้แบฮยอนแล้วสอแนระับอแบฮยอนไว้แน่นึ้น อย่านอน็อแ่ืนนี้ที่เาไ้ทำในสิ่ที่เาอยาทำ
แล้วพรุ่นี้ทุอย่าะลับไปเป็นแบบเิมเา็ไม่เสียใ
"ฝันีนะ" แบฮยอนเอ่ยพูึ้นมาในวามเียบ
"อือ ฝันีนะ" านยอลเอ็อบลับเบา ภายในใร่ำร้ออให้่ำืนนี้ยาวนานที่สุ
เาไม่อยาให้่วเวลานี้ผ่านไปเลย ถ้ามีพรอะไรที่อไ้ในอนนี้เาอแ่หยุเวลานี้ไว้็พอ
มือให่ลูบผมนุ่มเล่นเมื่อวาม่วหายไปปลิทิ้
เาลัวว่านี่เป็นแ่ฝันึไม่ล้า่มาหลับอีรั้ านยอล้มหน้าสำรวใบหน้าเล็น่ารัที่หลับพร้อมับยยิ้มเล็น้อย
นั่นเป็นสัาว่านัวเล็หลับสบายมาแ่ไหน
"มันะีแ่ไหนถ้านี่ไม่ใ่วามฝัน
แ่เป็นสิ่ที่ันสามารถทำมันไ้ทุวัน แ่ำว่าเพื่อนอเราทำให้ันไม่ล้าพูมันออไปว่า
ัน....รันาย" านยอลพูแผ่วเบาแล้วระับอนัวเล็ให้แน่นึ้น
เพื่อัว่วเวลานี้ไว้ให้มาที่สุ แ่านยอลเอ็ไม่รู้ว่าทุประโยวามในใอเา
นที่เาอยาให้รู้ไ้ยินมันทุอย่า
อัพแล้วร้าสำหรับพาร์ทอ านยอลและแบฮยอน
ึ่เป็นพาร์ทู่สุท้ายอเรื่อนี้แล้ว ฝาิาม่อ้วยนะะ
และออบุสำหรับทุอมเม้นท์้วยนะะ
ความคิดเห็น