หนิงฮวา ชายาเจ้าสำราญ

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

??”?แจกฟรีเจ้าค่ะ! ช้อยสุ่มแจกฟรีให้กับคนที่ช่วยแชร์เป็นสาธารณะ + ไลค์ (ต้องทำทั้งสองอย่างเท่านั้นนะเจ้าคะ) จำนวน 2 รางวัล (แจกไม่เยอะนะเจ้าคะ งบน้อย????) เมื่อทำครบแล้ว มาคอมเมนต์ปักหมุดไว้ใต้โพสต์นี้ได้เลยเจ้าค่ะ เมื่อถึงวันประกาศผล ช้อยจะคอมเมนต์หาเจ้าค่ะ

ร่วมกิจกรรมได้ที่เพจ https://www.facebook.com/eshoi1992/

??‘?เปิดจอง 15/06/66 - 15/07/66 (จัดส่งหลังปิดจอง 7 วัน)

สั่งซื้อ http://eshoi-books.lnwshop.com/p/9 รายละเอยดอื่นๆ อ่านในรูปได้เลยเจ้าค่ะ

กราบรอบทิศเจ้าค่ะ

พลั่ก!

ร่างสูงใหญ่ถูกผลักเข้ากำแพงก่อนที่เขาจะถูกหญิงสาวตัวเล็กเพียงหน้าอกพุ่งเข้าหาแล้วจูบอย่างดูดดื่มทั้งที่ไม่รู้จักกันมาก่อน ทั้งสองเจอกันในผับใจกลางเมืองปักกิ่งเมื่อหนึ่งชั่วโมงก่อน ต่างฝ่ายต่างส่งสายหยอดกันไปมาจนกระทั่งสาวสุดฮอตคนนี้ทำท่าเดินออกมาที่ห้องน้ำ เขาไม่รอช้าที่จะเดินตามออกมา ทว่าทันทีที่เลี้ยวพ้นผ่านกำแพงมาได้ก้าวเดียวเท่านั้น เขาก็ถูกเธอจู่โจมอย่างที่เห็น

มือหนาปาดป่ายลูบไล้ไปทั่วร่างกายของเธอ ชุดเดรสสั้นรัดรูปถูกถลกขึ้นมาไว้เหนือเอว ผู้คนที่เดินผ่านไปผ่านมาพากันชินกับภาพที่เห็น เนื่องจากนี่ไม่ใช่ครั้งแรกของ ‘โรซี่’

ใช่แล้ว... โรซี่คือนักท่องราตรีตัวจริง ชื่อของเธอเป็นที่โจษจั่นไปทั่ว นักเที่ยวกลางคืนจะรู้ดีว่าความสัมพันธ์ที่โรซี่มอบให้คู่นอนในแต่ละคืนนั้น เป็นเพียงความสัมพันธ์แบบชั่วคราวที่ไม่จำเป็นต้องถามชื่อแซ่กันเสียด้วยซ้ำ และครั้งนี้ก็คงเหมือนๆ กัน

นอกจากจะเป็นสาวสุดฮอตที่เปลี่ยนผู้ชายเก่งยิ่งกว่าเปลี่ยนกางเกงใน เธอยังถือเป็นมือตบตัวฉกาจ ใครอย่าได้คิดมีเรื่องด้วยเพราะอาจไม่ตายดี ขนาดสามรุมหนึ่งยังแพ้เธอราบคาบ ทุกคนในผับนี้จึงขนานนามให้เธอเป็นเจ้าแม่แห่งนักท่องราตรีตัวจริง!

“อ๊ะ!” โรซี่ร้องด้วยความเจ็บปวดเมื่ออีกฝ่ายจับแก่นกายของตัวเองยัดใส่เข้ามาในตัวของเธอโดยไม่มีการเล้าโลมหรือปลุกปั่นอารมณ์ให้

“บัดซบเอ๊ย” เธอก่นด่าออกมา

ร่างเล็กผลักเขาออกเต็มแรงแล้วดึงชั้นในตัวจิ๋วขึ้นมาใส่อย่างหมดอารมณ์ คนถูกผลักยังไม่เข้าใจว่าตัวเองทำอะไรผิด ได้แต่มองเธอด้วยสายตาเต็มไปด้วยคำถาม

“ทีหลังถ้าไม่เคยทำก็บอกกันหน่อยสิ ไอ้บ้าเอ๊ย”

เธอผลักเขาออกให้พ้นทางอีกครั้งแล้วจ้ำอ้าวเดินไปยังประตูทางออก ทิ้งให้ชายหนุ่มยืนอารมณ์ค้างเติ่งอยู่ตรงนั้นท่ามกลางเสียงหัวเราะของคนที่เห็นเหตุการณ์

“ฮัลโหล อยู่ที่ห้องหรือเปล่า เดี๋ยวฉันไปหา”

โรซี่กดโทรหา ‘หมิงยู่’ เพื่อนชายคนสนิทตั้งแต่สมัยเด็กของเธอ ที่เพิ่งเปลี่ยนสถานะเป็นเพื่อนนอนมาได้หนึ่งเดือนในวันที่เธอเมาอย่างหนักแล้วจับเขาปล้ำ ตั้งแต่นั้นมา หมิงยู่ก็เป็นผู้ชายเพียงคนเดียวที่เธอยอมนอนด้วยเกินหนึ่งครั้ง และครั้งนี้กำลังจะเป็นครั้งที่สาม

[อยู่ แต่ไม่ให้มา]

“อย่ามากวนได้ไหม ฉันอารมณ์เสียอยู่นะ”

[ไม่ได้กวน แต่ไม่ให้มาจริงๆ ฉันบอกเธอแล้วไงว่าถ้าจะคิดแค่เรื่องบนเตียงก็อย่ามายุ่งกับฉัน อย่าทรมานฉันแบบนี้เลยโรซี่ เธอก็รู้ว่าฉันคิดยังไงกับเธอ]

ปลายสายพูดด้วยน้ำเสียงเจือความเจ็บปวด โรซี่รู้ดีแก่ใจว่าหมิงยู่แอบรักเธอมาตลอด เขาคอยดูแลเอาใจใส่และอยู่ข้างๆ เธอเสมอยามที่เธอเหงา

“หมิงยู่ นายก็รู้ว่าความสัมพันธ์คู่รักมันไม่มีอะไรยืนยาว นายดูพ่อแม่ของพวกเราสิ พวกเขาหย่าขาดจากกันได้ง่ายๆ ทั้งที่มีพวกเราแล้วนะ”

[ฉันไม่ได้คิดอยากจะคบกับเธอเพื่อเลิกกันสักหน่อย ทำไมต้องยกพวกพ่อแม่มาพูดด้วย]

“ไม่รู้แหละ ไว้ค่อยคุยกันที่ห้อง ฉันจะรีบไป”

[โรซี่ เดี๋ยวก่อน!]

ติ๊ด!

เธอกดตัดสายและปิดเครื่องไปเลย เจ้าของเรือนร่างสวยแสนเซ็กซี่กับใบหน้าสวยเฉี่ยวคมที่ใครเห็นเป็นต้องหลงใหลเดินไปขึ้นรถเปิดประทุนของตัวเองที่จดอยู่โซนวีไอพีของผับ ทุกสายตาจ้องมองเธอ ผู้ชายมองด้วยความหลงใหล ผู้หญิงมองด้วยความริษยา โรซี่เหยียบคันเร่งเต็มแรงพุ่งออกจากลานจอดรถไป

บนท้องถนนที่เงียบสงัด มีรถวิ่งอยู่เพียงแค่ไม่กี่คัน หญิงสาวสบโอกาสเหยียบคันเร่งแรงกว่าเดิมจนมองตามแทบไม่ทัน ก่อนที่มือข้างหนึ่งจะควานหาบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบ เธอคาบมันไว้ในปากแล้วมองหาไฟแช็กอันโปรดที่จำได้ว่าใส่เอาในตรงเก๊ะหน้ารถ

“อยู่ไหนนะ” สายตาละจากถนนมามองหาไฟแช็ก

เวลาเดียวกัน ที่ถนนฝั่งตรงข้าม มีคนเมากำลังซิ่งรถมาและเริ่มมีอาการหลับในจนรถได้พุ่งข้ามเลนไปที่รถของโรซี่โดยที่รถทั้งสองขับมาด้วยความเร็วสูงกันทั้งคู่

“บ้าเอ๊ย ไม่สูบก็ได้...!”

สิ่งที่ต้องการจะพูดเลือนหายไปไหนอากาศ มีหันสายตากลับมามองถนนอีกทีกลับพบว่ารถคันหนึ่งกำลังพุ่งตรงมาที่รถของเธอด้วยความเร็วแสง!

โครม!!!

เพียงพริบตาเดียว รถทั้งสองคันก็ประสานงานกันอย่างจังจนเกิดเสียงดังสนั่นไปทั่วบริเวณ ร่างของโรซี่กระเด็นออกมานอกรถและลอยไปไกลเพราะไม่ได้คาดเข็มขัดนิรภัย เลือดสีแดงสดไหลนองออกมาจากศีรษะของเธอ สายตาเริ่มพร่าเลือนจนแทบปิดสนิท

“หมิง...ยู่...”

นั่นคือชื่อสุดท้ายที่ออกมาจากปากของโรซี่

ซ่า!!!

น้ำเย็นถูกสาดเข้าใส่ร่างกายบอบบางที่เต็มไปด้วยรอยฟกช้ำ บนแก้มขาวมีรอยแดงจากฝ่ามือที่บ่งบอกว่าถูกตบตีไปหลายที ‘หนิงฮวา’ คือเจ้าของร่างกายที่ถูกทำร้ายอย่างทารุณนี้ หลังจากถูกตบตีจนสลบไปหลายชั่วยาม สตรีที่ทำร้ายนางก็สั่งให้นางกำนัลเอาน้ำเย็นมาสาดเพื่อปลุกนางให้ตื่น

“แค่กๆ แค่กๆ!”

การปลุกด้วยวิธีนี้ได้ผล หนิงฮวาลื่นตาขึ้นมาพร้อมกับการสำลักน้ำจนต้องไอ ‘ฮุ่ยเหมย’ ยืนแสยะยิ้มร้ายกาจมองร่างบอบบางที่กำลังพยุงตัวเองลุกขึ้นมานั่งด้วยแววตาสะใจ

“จับนางขึ้นมา!”

ฮุ่ยเหมยออกคำสั่ง นางกำนัลสองคนไม่อาจขัดคำสั่งเจ้านายได้จึงจำใจต้องทำตามแล้วตรงเข้าไปฉุดกระชากลากดึงหนิงฮวาขึ้นมา คนถูกดึงขึ้นเริ่มได้สติกลับมา นางพยายามเพ่งมองเหตุการณ์ตรงหน้าเพื่อตั้งสติให้ดีกว่านี้ ทว่าสิ่งที่เห็นกลับเป็นฮุ่ยเหมยที่กำลังง้างมือขึ้นสุดแรงหมายจะตบหน้านางอีกครั้ง!

หมับ!!!

ทุกสายตาต่างมองเหตุการณ์ตรงหน้าด้วยความตกใจ แทบจะเรียกได้ว่าคือเรื่องมหัศจรรย์เสียด้วยซ้ำ เมื่อหนิงฮวาผู้ไม่เคยมีปากมีเสียงหรือตอบโต้ความรุนแรงใดๆ ที่เป็นฝ่ายถูกกระทำเลยแม้แต่ครั้งเดียวกลับใช้มือเพียงข้างเดียวรับแรงตบจากอีกฝ่ายเอาไว้ได้!

“ฟู่...นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันไม่ทราบ คิดว่าตัวเองเป็นใครถึงกล้ามาตบฉัน!”

พลั่ก!

“กรี๊ด!” ฮุ่ยเหมยถูกผลักจนล้มลงไปกองกับพื้น

นางกำนัลทั้งหลายรีบเข้าไปพยุงตัวนางขึ้น หนิงฮวากัดริมฝีปากล่างแน่นแล้วง้างหมัดขึ้นทำท่าเหมือนจะชกฮุ่ยเหมย มืออีกข้างก็เสยผมยาวสีดำสนิทที่ปรกหน้าลงมาขึ้น

“ถ้าอยากฟันร่วงหมดปากก็เข้ามาเลย”

น้ำเสียงซึ่งเคยอ่อนหวานและนอบน้อมถ่อมตนบัดนี้แปรเปลี่ยนไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง ทั้งแข็งกร้าวและไร้มารยาท ผิดแปลกไปจากสตรีทั่วไปยิ่งนัก!