ชีวิตรันรด ของเด็กบ้านนอกคนหนึ่ง

 ((ชีวิตรันรดของเด็กบ้านนอกคนหนึ่ง))                                                                                                                                                  ชีวิตของนัย ชื่อเดิมตามที่เรียกติดปากชาวบ้านเขาเรียกกันว่า(( นัย )) ปจุบันชื่อ ((หนุ่ย))เกิดที่จังหวัดน่านตอนนี้อยู่กรุงเทพ ตอนเด็กๆลําบากมากๆขอ บอกคะ คุณเคยลําบากกันมั้งไหมล๊ะฉันจะเล่าชีวิตจริงไห้ทุกคนได้รับรู้กันคะ ลืมบอกไป ที่เขียนตอนนี้ ปจุบันตอนที่สองแล้วนะคะ ตอนแรกได้วางหนังสือไปแล้วคะตั้งแต่ฉันเป็นสาววัยแรกรุ่น มีคนก็อบไปเยอะ ชั่งเถอะไม่อยากพูดถึงคะ เอาเป็นว่าตอนที่สองนะคะ อยากเล่าความเป็นมาตอนเด็กนิดนึงเนาะ สั้นเนาะคะ ครอบครัวมีกันสามพี่น้อง พ่อแม่แยกทางกัน เราสามพี่น้องลําบากมากๆ พ่อของเราเป็นทหารผ่านศึก แม่ก้อเป็นแม่บ้านคนธรรมดาคะ พ่อเจ้าชู้มากๆมีกิ้กไปทั่ว หลังจากนั้นมา แม่ทนไม่ไหวเลยเลิกกับพ่อ เพราะความเจ้าชู้ แม่เลยหนีไปทํางานที่โรงงานแห่งหนึ่งในอําเภอเวียงสา หลังจากนั้นมา ตากับยายรู้ข่าวก้อมารับไปเลี้ยง สถานะ ตากับยายก้อไม่ไช่คนรวย หาเช้ากินคํ่า เราสามพี่น้องก้อมาอยู่ตากับยาย ได้มาเรียนที่หมู่บ้านตากับยาย ทีนี้ ครอบครัวตากับยาย มีสมาชิกเยอะมาก มีทั้งลูก หลาน เหลน โหลน ฉันต้องมาเลี้ยงหลานอีก ตั้งสองคนแนะ เลิกเรียนมาต้องมาทํากับข้าวและเลื้ยงหลาน และน้องอีก และนํ้าไฟสมัยก่อน ไม่สดวกสบายเหมือนปจุบันคะ นํ้าต้องไปตักที่บ่อนํ้า เสร็จแล้วต้องหามมา อีกอย่างเราตัวนิดเดียว ต้องมาหามนํ้า หนักมาก ไปโรงเรียน ไม่มีรองเท้าไส่เลย เจ็บเท้ามาก เสื้อผ้าก้อไส่ชํ้าๆเพราะมีชุดเดียว แม่ไปทํางานที่ไต้ ส่งเงินมา แต่พวกเราสามพี่น้องไม่เคยเห็นเงินเลย อยู่กับตายาย แม่แกก้อส่งอาหารแห้งมั้ง พูดถึงพ่อมั้งเนาะ นานๆจะมาหาที มาทีไรมีแต่ไข่มาสิบฟองแค่นี้ละ หลังจากนั้นมาพวกเราก้อเติบโต จบป6 กัน  หลังจากจบป6 ฉันก้อไปเป็นลูกจ้างไปทั่วตามบ้านใน อัาเภอ เจ้านายแต่ละบ้าน โครตขี้เหนียวเลยขอบอกคะ ไปอยู่ด้วยเงินก้อไม่จ๋ายเรา หักโน่นนี่ จิปาถะ เฮ้อ เวตกรรมจริงๆ พ่อรู้ข่าว ว่าเราลําบากมาก ก้อเลยส่งมาอยู่ กรุงเทพ  โปรด.. ติดตามตอนต่อไป??