ตอนที่ 2 : FAKE - Intro
FAKE
Intro
หัวใจเขาเต้นแรงจนเหมือนจะหลุดออกมาจากอก
ตอนที่วางมือขวาทาบทับลงบนอกด้านซ้ายของตัวเองยังสัมผัสได้เลยว่ามันเต้นถี่เสียจนต้องผ่อนลมหายใจเข้าออกเชื่องช้าเพื่อช่วยให้ความตื่นเต้นลดน้อยลง ดวงตากวาดขึ้นแล้วเหลือบมองภาพที่สะท้อนบนกระจกเงาในห้องน้ำที่เขาแอบหนีเข้ามาสงบจิตสงบใจ มันคือภาพตัวเขาเองในมุมที่ไม่คุ้นตา
เสื้อผ้าที่มีระดับถูกสวมบนร่างกาย เส้นผมสีดำถูกเซ็ตตั้ง เขาแต่งหน้าบางๆ ดวงตาล้อมกรอบด้วยอายแชโดว์เนื้อดีสีเข้มซึ่งเหล่าสไตลิสต์และเมคอัพเป็นคนจัดการ ฝ่ามือยกขึ้นแล้วตบหน้าเบาๆ เพื่อเรียกสติ
“เลิกตื่นเต้นได้แล้วแบม”
เสียงนั่นบอกตัวเอง แบมแบมสูดลมหายใจเข้าในปอดอีกเฮือกใหญ่ ก่อนจะยืนตรงแล้วมองภาพตัวเองในกระจกเงาบานใหญ่ เขาฉีกยิ้มให้ตัวเองเพื่อดูว่ามันเป็นยังไงบ้าง แต่พอเห็นใบหน้าเหยเกของตัวเองเพราะความตื่นเต้นแล้วก็เผลอถอนหายใจออกมาอีกเฮือกใหญ่
“แบมแบม! อยู่ในนี้รึเปล่า? อ่ะ! อยู่นี่จริงๆ ด้วย มาเตรียมตัวได้แล้ว”
เสียงเปิดประตูห้องน้ำดังขึ้นพร้อมทีมงานในชุดเสื้อยืดสีดำมีชื่อโลโก้บริษัทติดหราโผล่หน้าเข้ามาเรียก เขารีบพยักหน้าหงึก สองเท้าก้าวตามหลังอีกคนออกไปอย่างไม่อิดออด
ทางเดินที่ทอดยาวนั่นมีผู้คนเดินสวนไปมาไม่มากนัก สีหน้าดูเคร่งเครียดวุ่นวายจนแบมแบมรู้สึกเครียดขึ้นมาอีกหน เขาถูกพามายืนหลังเวที เหลือบมองด้านบนเวทีเห็นพิธีกรกำลังยืนถือไมค์จ่อปากและเอ่ยพูดถึงเรื่องงานวันนี้ โต๊ะและเก้าอี้บนเวทีถูกคลุมด้วยผ้าปูสีขาว มีคนที่นั่งก่อนเขาอยู่แล้ว 4 คน แจกันดอกไม้ถูกวางประดับก็ยังเป็นสีขาวและมีป้ายชื่อซึ่งเอาไว้บอกว่าใครเป็นใคร เขาถูกดึงแขนด้วยทีมงานซึ่งกำลังวอคุยกับใครสักคนอยู่ ในตอนนั้นเสียงปรบมือดังรัวขึ้น
“คุณแบมแบมถึงคิวแล้วครับ”
“อ่า...ครับ...”
เขาโดนดึงให้ขึ้นไปบนเวที ก่อนจะมีฝ่ามือดันหลังเบาๆ ให้ออกเดิน แบมแบมสูดลมหายใจเข้าเต็มปอด หันหน้าไปทางหน้าเวทีก่อนจะฉีกยิ้มกว้าง เขาโบกมือเล็กน้อยก่อนจะยืนไปอยู่ด้านหลังป้ายที่มีชื่อตัวเอง
“ทางนี้ครับ!”
“ทางนี้ด้วยครับ!”
เสียงตากล้องดังขึ้น แขนชูเพื่อโบกให้สัญญาณ แบมแบมรู้สึกราวกับตัวเองกำลังถูกจับตามองและเสียงชัตเตอร์ก็ดังไม่หยุดสลับกับแสงแฟลชที่สาดเข้าหน้าไม่ยั้ง เขาได้แต่ยิ้มยกมือข้างขวาค้างเอาไว้แล้วหมุนตัวไปทางซ้าย ข้างหน้า และด้านขวาจนกระทั่งแสงแฟลชเริ่มซาลง
“เอาล่ะครับ เชิญคุณแบมแบมนั่งลงก่อน”
แบมแบมเดินไปหย่อนกายนั่งลงที่เก้าอี้ตัวแรกซึ่งเป็นตำแหน่งของเขาซึ่งอยู่ติดกับพิธีกร ด้านข้างของเขาคือผู้ชายอายุเกือบสี่สิบกว่าซึ่งมีตำแหน่งเป็นประธานค่ายซึ่งเขาสังกัด แบมแบมเพิ่งจะจรดปากกาเซ็นต์สัญญาเมื่อ 2 เดือนก่อน และนี่คืองานเปิดตัวเขาในฐานะศิลปิน
“สำหรับผมแล้ว การที่ Chaos ขาดมือกีต้าร์ก็ทำให้วงขาดอะไรไป และผมก็เลือกแบมแบมเพื่อมาเติมเต็มวงแทนมือกีต้าร์คนเก่าอย่างคิมแทฮยอน จากฝีไม้ลายมือที่เขาได้พิสูจน์ให้ผมเห็น ผมว่าเด็กตัวเล็กๆ คนนี้มีความสามารถซ่อนอยู่ไว้อีกเยอะ และเขาคงค่อยๆ เผยให้พวกเราเห็นตอนที่อยู่บนเวที”
เสียงเนิบของประธานค่ายอย่างปาร์คซูฮยอนซึ่งนั่งอยู่ข้างๆ แบมแบมดังขึ้นเพื่อเกริ่นถึงเขา หัวใจแบมแบมเต้นถี่แรงขึ้นมาอีกหน เขาได้แต่นั่งเม้มปาก มองลงไปด้านล่างเวทีแต่ไม่ค่อยเห็นอะไรมากนักนอกจากแสงแฟลชและเสียงชัตเตอร์
“ผมว่าทุกคนคงมีคำถามมากมายเกี่ยวกับเด็กคนนี้ และผมจะเปิดโอกาสเพื่อให้ทุกคนได้รู้จักกับเขาให้มากขึ้น”
สิ้นเสียงนั้น เหล่านักข่าวที่อยู่ด้านล่างก็ยืดคอและยกมือกันให้พรึ่บ พิธีกรยืนอยู่ริมเวทีผายมือลงไปด้านล่างก่อนจะบอกตำแหน่ง
“ตรงนั้นครับ”
“ครับ จากสำนักข่าว KC คำถามคือคุณแบมแบมรู้สึกยังไงครับที่ถูกเลือกเข้ามาเป็นมือกีต้าร์คนใหม่ของ Chaos”
เอาล่ะ...
แบมแบมเอื้อมมือไปดึงไมค์ตรงหน้ามาจ่อปาก เขาพยายามสลัดความตื่นเต้นทิ้งไว้หลังเวที แม้แท้จริงมันจะเกาะหลังตามเขาขึ้นมาถึงเวทีก็ตาม
“ผมดีใจมากครับ ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่าผมเป็น FanC มาก่อน ผมชอบเพลงของ Chaos แน่นอนว่าผมต้องดีใจมากที่ได้เข้ามาเป็นสมาชิกในวงที่ตัวเองชอบ”
“สถานีวิทยุ GY ค่ะ คุณแบมแบมมีแรงกดดันอะไรบ้างรึเปล่าคะ? แล้วเรื่องแอนตี้แฟนล่ะคะ? เพราะกระแสในเว็บบอร์ดตอนทางค่ายประกาศมีทั้งแง่บวกและแง่ลบ”
“ครับ เรื่องแรงกดดันแน่นอนว่ามีอยู่แล้ว แต่ผมก็จะพยายามในส่วนของผมให้ดีที่สุดครับ” แบมแบมตอบคำถามนั้นก่อนจะเงียบไปชั่วอึดใจ
“เรื่องกระแสทางลบในเว็บบอร์ด ผมอยากให้ FanC ทุกคนลองให้โอกาสผมก่อนครับ ผลงานอัลบั้มใหม่ของ Chaos คงอีกไม่นานครับ และผมก็หวังว่าทุกคนจะยอมรับตัวผมได้”
คำถามอื่นๆ ถูกยิงมาหลังจากคำถามหลักๆ สองคำถามนั้นถูกถาม ใช้เวลาตอบคำถามอยู่เกือบสิบนาทีทุกคนบนเวทีทั้งสมาชิกเดิมของ Chaos ประธานค่าย รวมไปถึงสมาชิกใหม่อย่างแบมแบมก็ลุกขึ้น
“ช่วยสนับสนุนผมด้วยนะครับ แบมแบม...มือกีต้าร์ Chaos ครับ”
แบมแบมเอ่ยประโยคนั้นเป็นประโยคสุดท้าย ก่อนจะถูกดึงตัวให้ไปรวมกับสมาชิกเดิมเพื่อถ่ายภาพร่วมกัน คนที่คุ้นหน้าคุ้นตาเขาอยู่แล้วคือหัวหน้าวงอย่างแจบอม เราสบตากันแวบเดียวแล้วแบมแบมก็เหลือบไปมองมือกลองของวงที่วันนี้เขาเพิ่งจะได้เห็นหน้าเป็นครั้งแรก แถมยังเป็นบนเวทีอีกต่างหาก
“เขยิบมาทางนี้หน่อยแบมแบม”
เสียงนักร้องนำของวงอย่างจินยองดังขึ้นแล้วดึงให้เขาขยับมายืนใกล้ๆ แบมแบมกะพริบตาแล้วหันไปมองหน้าเวทีอีกหน คราวนี้ทั้งแสงแฟลชและเสียงชัตเตอร์ดังมาจากทุกทิศทาง พวกเราทั้งหมดฉีกยิ้ม ก่อนจะโค้งขอบคุณสื่อมวลชนที่มาทำข่าวในวันนี้ แล้วพวกเราก็เดินลงเวทีไปด้วยกัน
แบมแบมถูกพาเข้ามาในห้องแต่งตัวอีกหนพร้อมกับประธานค่าย หัวใจเขายังเต้นแรง แบมแบมรู้ดีว่าหลังจากนี้ไปเขาไม่ใช่เด็กวัยรุ่นที่สามารถใช้ชีวิตเหมือนเดิมได้อีกแล้ว แต่เขาคือมือกีต้าร์คนใหม่ของวง Chaos วงป๊อปร็อคชื่อดังของประเทศเกาหลีใต้
แอบมาหย่อนแค่อินโทรเรื่องใหม่ไว้ก่อนค่ะ ทุกคนจะได้รู้ว่าเออ...เราไม่ทิ้งกันไปไหนนะ
แต่บอกก่อนว่าเราจะไม่ลงตอน 1 จนกว่าฟิคอีก 2 เรื่องที่ค้างอยู่จบนะคะ TvT
เพราะงั้นอ่านแล้วเดาทิศเดาทางกันไปก่อนค่ะว่าจะเป็นยังไง
ให้กำลังใจเราได้ผ่านทางคอมเม้นต์หรือแท็ก #ficfakemb นะคะ
นี่ไงเปิดฟิคใหม่แล้ว /บอกคนที่บ่นว่ากลัวเราไม่แต่งฟิค 55555
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ

ตื่นเต้นแทนน้องแบม
นึกภาพตอนเดบิ้วต์ออกเลย
สู้ๆน้าแบมลูก
ฮืออออ แบมแบมของแม่
พี่มาร์คเป็นมือกลองด้วย นี่เพิ่งแค่เริ่ม เรามาลุ้นกันว่ามาร์คแบมจะสปาร์คกันได้ยังไง
น้องดูแบบ สู้แบบมีเหตุมีผลไม่แรงไม่เบาไป ดีๆ
อย่าไปยอมเขาค่ะ สู้ๆ
แล้วเดี๋ยวมาร์คจะเสียใจที่เคยร้ายกับแบม555
คือมันใช่ภาพมันมาเลย ฮ่าๆๆ
แบมแบมต้องฝ่าฟันหลายอย่างเลยนะ
เพราะเข้ามาแทนคนเก่าใช่มั้ยอะ
สู้ๆนะลูก หนูทำได้อยู่แล้ว
ㅜㅜㅜㅜㅜㅜㅜㅜㅜㅜ แบมแบมสู้ๆนะลูกกกก
น่าติดตามมากเลยฮะะะะ สู้ๆเช่นกันค่ะไรท😀✌