ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ☀ DESPAIR ▶ ⓦⓞⓝⓓⓔⓡ ▶ MAGICAL ☀

    ลำดับตอนที่ #59 : Sweet Heart My Love รักนะยัยจอมยุ่ง [รับสมัครตัวละคร]

    • อัปเดตล่าสุด 11 มิ.ย. 59


    Application
    [ใบสมัครของพระเอก/นางเอก]


    รูปการ์ตูน 
    (ลบวงเล็บออกด้วยนะคะ)

    " เห้ มาเล่นบอลด้วยกันหม้าาา "

    บทที่สมัคร :: พระเอกคนที่ 2

    ชื่อ-นามสกุล :: คาร์เทน ราโดเฟียเเอน่ } Carten Radofhyane

    ชื่อเล่น :: เคส } Case

    อายุ :: 21 ปี

    รูปร่างหน้าตา :: หน้าตาหล่อเหลามีเสน่ห์เอาการ แอบน่ารักตะมุงตะมิ้งด้วยในบ้างโอกาศ ตาสีเขียวอ่อนเหมือนใบไม้ใบหญ้าอ่อนๆ ผมสีน้ำตาลซ็อกโกเล็ทมุ้งมิ้ง สูง 180 cm. หนัก 60 kg.

    อาชีพ :: นักวิชาการ

    นิสัย :: เป็นคนที่ร่าเริงแจ่มใส เหมือนไม่ว่าเรื่องทุกข์ๆอะไรก็เข้ามาเลยฟันซี่ที่เรียงสวยของนางจะเป็นเกราะป้องกันเองง ชอบยิ้ม และยิ้มบ่อยมาก บ้างครั้งใครๆก็หาว่าเป็นบ้า แต่นางไม่แคร์ค่ะยังคงชอบยิ้มเหมือนเดิม แต่บ้างครั้งยิ้มที่เห็นนั้นก็เป็นแค่ภาพหลวงโลก.... พูดมากแบบเเม่ค้าที่ตลาดยังเรียกพี่ สรรหาเรื่องราวจากไหมมาก็ไม่รู้เยอะแยะ ไม่ว่าจะเรื่อง งูที่ไปเจอในโถส้วม(เดี๋ยวนะๆ) เรื่องวอลเลย์บอลทีมชาติโดนญีปุ่นโกง เรื่อง-----โอ้ยพอ เป็นคนที่เข้ากับคนอื่นได้ง่ายมากๆ เพราะมักจะสังเกตุพฤกรรมของผู้อื่นอยู่เสมอๆ ใครชอบอะไร ถ้าหากเพื่อนคนไหนชอบอะไรแล้วตัวเองไม่รู้จัก นางจะค้นหาในกูเกิ้ล เพื่อที่จะสามารถคุยกับคนๆนั้นได้โดยไม่ติดขัด นางเฟรนลี่มาก เพราะคิดว่าถ้าหากเราไม่รู้จักใครเลยจะทำให้มองว่าตัวเองเป็นคนหยิ่งประกอบกับนางไม่ชอบให้ใครมานินทานางด้วยเลยรู้จักแม่งให้หมดเลย ว่ะฮะๆ นางซึนในเรื่องของความรักมากกกกก(กอ ไก่ อีกล้านๆตัว) นางชอบคิดว่านางไม่ดีพอ นางกลัวเกินกว่าคนอื่นๆในเรื่องของการสารภาพรัก นางกลัวว่านางจะทำออกมาได้ไม่ดี กลัวคนอื่นมองว่ามันตลก กลัว กลัว กลัว และกลัวมาก จนบ้างครั้งก็ไม่กล้าที่จะไปสารภาพรักกับใคร นางขี้อ้อนและเอาแต่ใจตัวเอง ถ้านางอยากได้อะไรนางก็จะต้องได้ นางจะอ้อนวอนขอแบบหนักมาก อ้อนจนแบบว่าให้ตายยังไงฉันก็ต้องได้มันมา นางชอบเล่นฟุตบอล นางคิดว่าเป็นกีฬาที่มีประโยชน์มากๆเพราะได้ออกกำลังกายได้ในทุกๆส่วน สมองของนางก็ด้วย ชอบดูบอลด้วยเช่นกัน(มันก็ต้องคู่กันอยู่แล้วนี่เนอะ 555) นางฉลาดอบคอบแต่ไม่ชอบโชว์เพราะคิดว่าความสามารถของตัวเองมันธรรมดาเกินไป ใครๆเขาก็ทำได้ เลยไม่ชอบที่จะโชว์ออกมาจนบ้างครั้งใครๆก็คิดว่านางได้เป็นนักวิชาการเพราะขโมยงานคนอื่นมาบ้าง ไปเกาะงานวิจัยคนอื่นเอาบ้าง และด้วยความที่นางไม่ชอบให้ใครนินทานางก็เลย แสดงความสามารถของนางออกมาให้ดูแบบไม่ยั้งจนคนนินทาถึงกับอ้างปากค้างแมลงบินเข้าไปหลายตัว นางขี้กลัว นางกลัวความมืด นางกลัวที่แคบ นางกลัวแมลงสาบ นางกลัวงู นางกลัวหมา นางกลัวจิ้งจกตุ๊กแก ถ้านางเจอ นางจะไปกระโดดกอดคนข้างๆโดยทันทีแบบไม่ต้องคิด ไม่ห่วงภาพลักษณ์ ไม่ห่วงอะไรทั้งสิ้นเพราะนางกลัว 555 แต่ถ้าสิ่งพวกนั้นมันมีประโยชน์นางก็สตรองพร้อมสู้ จนลืมไปเลยว่านางเคยกลัวมันมาก่อน บางครั้งนางก็แอบซื่อบื่อ มีใครต่อใครชอบนางมากมายแต่นางไม่เคยรู้ นางคิดว่านางเป็นแค่ผู้ชายหน้าจืดคนนึงที่ไม่น่ามีใครชอบ(ถถถว์น่าสงสารจังเลยลูกกก)

    ประวัติ :: เคสเป็นเด็กที่มีพ่อแม่ที่เอาใจใส่เขาอยู่เสมอแม้ว่าบ้างครั้งจะไม่มีเวลาว่างเลย ซึ่งเคสรู้ดี เขาก็พยายามที่จะไม่คิดมากว่า 'เห้ย! ทำไมพ่อแม่ถึงไม่มางานโรงเรียนเหมือนพ่อแม่คนอื่นๆเขา' แม่กับพ่อของเขาจาก จากเขาไปแล้วเมื่ออายุ 20 ปี  

    ลักษณะการพูด :: ชอบพูดออกมาแบบจริงใจ เมื่อพูดแล้วจะพยายามยิ้มออกมาเสมอๆ เรียกแทนตัวเองว่า 'ผม' 'ฉัน' 'เรา' (ใช่กันคนที่สนิทจริงๆเท่านั้น) เรียกแทนคนอื่นว่า 'เธอ' 'นาย' 'ท่าน' 'คุณ' 'น้อง' 'พี่' 'ตัวเอง'(ใช้เวลาอ้อนใคร มักจะมากับสายตาฟรุ้งฟริ้งกุ้งกิ้งกระดิงแมว) 
    EX.1 "พี่ครับๆ กระเป้าตังค์ตกครับ"
    EX.2 "เธอเป็นอะไรหรือเปล่า? เดี๋ยวเราไปเอายาแก้ปวดมาให้นะ"
    EX.3 "ฉันไม่เห็นรู้อะไรเลยอ่ะ"

    งานอดิเรก :: เดินไปเดินมาเพื่อหาของหวานกิน

    ของที่ชอบ :: ของหวานๆ ถ้าเจอจะทำตาวิ้งๆ แล้ววิ่งเข้าไปหา

    ของที่ไม่ชอบ/เกลียด :: ยาขมๆ เมื่อเจอจะเอามือปัด

    แพ้ :: -

    จุดแข็ง :: ความฉลาด

    จุดอ่อน :: แพ้อะไรที่ฟรุ้งฟริ้ง

    ของพกติดตัว :: เข็มฉีดยา ตุ๊กตาหมีน้อย

    อาวุธ :: เข็มฉีดยา (มักจะฉีดยาชาใส่) 


    ความสามารถพิเศษ :: ความสามารถในการจดจำและคิดวิเคราะ

    ธาตุแห่งเวทย์มนต์ :: ใบไม้ (หากที่ๆไปไม่มีใบไม้นางก็ใช้พลังอะไรไม่ได้เลยค่ะ)

    สกิลการโจมตี ::ใบไม้ทางซ้าย }  Leaf Left บังคับใบไม้ให้วนรอบตัวเป้าหมายเพื่อปิดตาแล้วก็หนีออกมาจากที่ตรงนั้น
    ใบไม้ยักษ์ } Big Leaf ใช้ไว้เป็นบาเรีย จะทำให้ใบไม้ใหญ่ขึ้นป้องกันได้แค่ทางเดียว(ยกเว้นจะ) ดูวี่ๆ ปิ้วๆ(?)
    ใบไม้ร่วง } Autumn รวบรวมใบไม้แถวๆนั้นให้มารวมๆกันแล้วทำให้เป็นก้อนแข็งเหมือนหินแล้ว ตู้มมมม!!!! วางลงบนพื้นแบบซอฟ์บๆ(?) จริงจรี๊งงงง ฟังจากเสียงได้
    ใบไม้เหลม } Sharpness Leaf  ทำใบไม้ให้เเหลมเหมือนมีดแล้ว เชือด!!! อ้ากกก!!!! แค่กๆ----พอๆ อากิเจ็บคอ ออ แค่กๆ ขอน้ำด่วนค่ะขอน้ำด่วนนน แค่กๆ
    มิติมนต์ตราใบไม้ } dimension Leaf นำใบไม้รวมกันแล้วมาครอบเอาไว้ที่เป้าหมายจากนั้นก็สร้างภาพลวงตาขึ้นมา(อาจทำให้เป็นประสาทหลอนแล้วเป็นบ้าได้จุ๊บๆ <3 แต่ต้องเป็นใบกัญชาเท่านั้น)
    เพิ่มเติม :: น้องนางว่าน้องนางไม่น่าจะปั่นสู้ไอกะได้ ระซึกๆ //ปาดน้ำตา ยัดบทนางไปเลยได้ค่ะ 555 
    > ติดแฮดช์แท็ก <

    #58 ตอนจะไปสู้อะไรได้กับ 73 ตอน ;(


    เหตุการณ์จำลอง ( ตัวละครตอบ )

    ร่างของเคสตกลงมาในที่ไหนสักแห่งที่เต็มไปด้วยสีเทา เธอค่อยๆลุกขึ้นมาจากพื้นพร้อมกับ
    สำรวจร่างกายของตนเอง..ปรากฏว่าเธอไม่รู้สึกเจ็บหรือมีบาดแผลแม้แต่น้อย ในขณะที่เธอกำลัง
    รู้สึกแปลกใจอยู่นั้น จู่ๆก็มีอัญมณีชิ้นใหญ่ชิ้นหนึ่งโผล่ขึ้นมาตรงหน้าเธออย่างกระทันหัน

    ตอบ : "โห้~ สุดยอดดดด" เคสพูดออกมาอย่างตกตลึง "มันคืออะไรเนื่ยยย" ชายหนุ่มถามเสียงหลง โดยที่ไม่ได้สนใจว่าจะมีใครอยู่แถวๆนั้นหรือเปล่า

    " เจ้าอย่าเพิ่งถามอะไรทั้งสิ้น เพราะเจ้ามาที่นี่ก็เพื่อให้ข้าถามคำถาม เอาล่ะ.. " อัญมณีตรงหน้าเปล่งเสียง
    พูดออกมาอย่างแปลกประหลาดอย่างที่ไม่ควรจะเป็น

    ตอบ : "ห่ะๆ ห่ะ!!! อัญมณีผู้ได๋ โอเอ็มจี!!!!" เคสตกตะลึงมากกว่าเดิม เค้าพูดแล้วก็เริ่มเดินถอยหลังไป

    " ข้ามีคำถามแค่ 2 ข้อเท่านั้น..ข้อแรก..เจ้าคิดยังไงกับแม่มด/พ่อมดผู้ที่เป็นฝ่ายตรงข้ามกับเจ้า " อัญมณี
    ตรงหน้าพูดคำถามของตนออกมาอย่างไม่ลังเลและเร็วจนเคสแทบตั้งตัวไม่ทัน

    ตอบ : "ผมน่ะ ไม่มีความคิดเห็นอะไรหรอก ผมยังไม่เคยเจอด้วยซ้ำไป" เคสตอบแบบส่งๆ ก็เขาไม่เคยเจอจริงๆนี่นา

    เมื่อได้ยินคำตอบเช่นนั้นอัญมณีตรงหน้าก็เงียบไป..นั่นทำให้อากาศรอบตัวของเคสเย็นขึ้นมาอย่าง
    ฉลับพลัน ก่อนที่อัญมณีอันนั้นจะเอ่ยขึ้นมาอีกว่า " ข้อสอง..ระหว่างความรักกับหน้าที่..เจ้าจะเลือกอะไร "

    ตอบ : "อืม.....เลือกยากจัง งั้น....ผมเลือกความรักก็แล้วกันเนอะ 555" ชายหนุ่มตอบด้วยความร่าเริงโดยที่ไม่คิดอะไรมาก

    เมื่ออัญมณีได้ยินคำตอบดังนั้นเจ้าตัวก็หัวเราะออกมาอย่างดังสนั่นและกึกก้องไปทั่วบริเวณ มันหัวเราะ
    ออกมาเสมือนกับเจอเรื่องสนุก..ก่อนที่จะหายตัวไปและทิ้งคำพูดหนึ่งไว้ว่า " แล้วข้าจะค่อยดู! ว่าเมื่อถึง
    วันนั้นเจ้ายังจะเลือกคำตอบในวันนี้อยู่ไหม! ว่ะฮ่ะฮา! "

    ตอบ : "อะไรของอัญมณีกันน้าา แต่ชั่งเถอะ ว่าแต่.....ฉันจะออกไปยังไงเนื่ยยยย!!!!!!" เขาโวยวายออกมา แล้วเดินไปเดินมาเพื่อสำรวจที่แห่งนั้น....
    คุยกับผปค.

    สวัสดีค่ะ ไรท์ชื่อมัดหมี่ค่ะ ผปค.ชื่ออะไรค่ะ
    - ชื่อเอิ๊กค่าา~ เรียกว่าอากิก็ได้ค่าาา~

    ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ทำไมถึงมาสมัครเรื่องนี้ล่ะค่ะ?
    - ชอบแนวรักๆอย่างงี้มากกกก อยากอ่านนนนนน //โว้ยวายๆ

    ถ้าไม่ติดตาม หรือไม่เม้นเพื่อแสดงตัวเลย เราจะเอาลูกผปค.ออกในทันทีนะคะ
    - งรุย เค้าติดตามตลอดแน่นอน

    ไรท์อาจจะอัพช้าหน่อย อย่างน้อยก็สัปดาห์ละครั้งนะคะ
    - โอ้ไม่เป็นไรค่ะ งุงิ เราก็อัพช้า 555

    มีอะไรอยากจะบอกไรท์มั้ยคะ?
    - เดี๋ยวจะส่งมาอีกตัวนะครัช ถ้าไม่ติดยัดน้องไปเลยก็ได้ค่ะ 555

    ขอบคุณที่มาสมัครค่ะ
    - ครัชชช
    © themy butter
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×