คดีฆาตกรรมที่ผู้สืบไม่ลงรอยกัน(แฟนท่อมริปเปอร์)

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

เสียงหวีดร้องอันดังลั่นของหญิงสาวจากซอยเปลี่ยวในสหราชอาณาจักรยามค่ำคืนที่มืดมิดที่เต็มไปด้วยความหวาดผวา เสียงหายใจอย่างถี่รัวและดังไม่เป็นจังหวะ เสียงฝีเท้าที่ไม่มีทีท่าว่าจะหยุด เหมือนกับวิ่งหนีบางสิ่งบางอบ่างที่น่าสะพรึ่งกลัว เสียงที่วิ่งเริ่มที่จะหมดแรงและเหนื่อยอ่อน แต่ยังมีอีกเสียงที่ไล่ตามมาอย่างไม่รีบร้อนเดินมาอย่างช้าๆค่อยๆก้าวทีละก้าวด้วยเสียงที่ดังกึกก้องเหมือนเป็นสัญญาณให้เหยื่อเริ่มทำการวิ่งต่อพร้อมทั้งเสียงอาวุธแหลมคมที่เขาใช้ในการล่าเหยื่อขูดกับผนังที่สร้างด้วยหินอ่อนจนเกิดรอยเป็นทางยาวและลึกมาใกล้เรื่อยๆจนใกล้ถึงตัวเหยื่อ เหยื่อที่หมดแรงวิ่งได้เตรียมใจที่จะโดนฆ่า เสียงนั้นยังคงไล่ตามมาและได้หยุดอยู่หน้าเหยื่อและได้เงื้อมีดจนสุดทำท่าจะแทง แต่ทว่าเขากลับเปลี่ยนใจหันมาทำการทำร้ายเหยื่อเพื่อความสะใจก่อนที่จะใช้มีดแล่หนังจากต้นขาไล่ไปเรื่อยๆจนถึงต้นคอทั้งๆที่เหยื่อผู้เคราะห์ร้ายยังมีชีวิตอยู่เสียงโหยหวนที่ร้องอย่างเจ็บปวดได้ล่องลอยไปกับสายลมที่พัดแรงกลิ่นคาวเลือดได้ฟุ้งกระจายไปกับสายลม ทั้งๆที่น่าสะอิดสะเอียนจนชวนอ้วก แต่น่าแปลกที่ไม่มีใครออกมาดูเลยทั้งๆที่เป็นย่านการค้าที่มีชื่อดังด้านคุณภาพแต่แค่แคบจนไม่ค่อยมีคนกล้ามาเดินเบียดมาก ถึงกระนั้นทุกวันจะมีคนแน่นตลอดทั้งวันบรรดาพ่อค้าแม่ค้าต่างก็เป็นพวกที่สังสรรค์เฮฮากันยันเช้าและให่แม่ค้ามาเฝ้าร้านต่อเมื่อสร่างเมาแล้วจึงมารับช่วงต่อเมื่อปิดร้านแล้วจึงสังสรรค์กันแต่วันนี้กลับแปลกคือไม่มีบ้านไหนสังสรรค์เลยมีแต่ความเงียบถึงได้กลิ่นเลือดแล้วก็ยังไม่มีใครออกมา เหยื่อผู้โชคร้ายยังคงรอรับความตายอย่างทรมานและสุดท้ายชายที่ทรมานเหยื่อก็ได้ทำการปลิดชีวิตเหยื่อซะด้วยการกดมีดลงที่คอฝั่งซ้ายของเหยื่อลากไปยังฝั่งขวาของเหยื่ออย่างเบามือและค่อยๆปล่อยให้เหยื่อสิ้นใจไปอย่างช้าๆและปล่อยทิ้งไว้กลางถนนนั้นจนเป็นข่าวในวันรุ่งขึ้น