คดีฆาตกรรมที่ผู้สืบไม่ลงรอยกัน(แฟนท่อมริปเปอร์)

ลำดับตอนที่ #2 : ข้อสันนิษฐาที่ได้จากแหวน

  ข่าวที่ออกไปได้ลงแค่ชื่อและรูปถ่ายเท่านั้น จากนั้นทั้งวันมีแต่คนพูดคุยแต่เรื่องนี้ และพยาพยามหาสาเหตุและวิจารณ์กันไปต่างๆนานา เซอร์การ์เวน ดี จิอ็อตโต้ได้ทำการสืบหาสาเหตุโดยตรงโดยการเข้าไปดูที่เกิดเหตุและได้พบกับเซอร์แลนสล็อต ดี โคชาร์ตเพื่อนคู่แข่งของเซอร์การ์เวน ซึ่งเป็นผู้ที่ไปถึงที่เกิดเหตุก่อนเซอร์การ์เวน และได้ทำการย้ายศพไปฝังและสืบค้นข้อมูลมาได้ใจความว่าชื่อ อลิซาเบธ อเดลไฮต์ โสเภณีที่เข้ามาอาศัยในอังกฤษเมื่อปี1875 และได้แต่งงานกับหวังเหมา ประธานบริษัทเครื่องปั้นของจีนสาขาสหราชอาณาจักร ทั้งคู่ได้แต่งงานและมีพยานรักด้วยกัน1คน ไม่นานอลิซาเบธก็ได้หนีไปในตัวเมืองโดยทิ้งให้พ่อลูกอยู่กันแค่2คน ผ่านไป20ปี หวังเหมาได้เสียชีวิตลงและตั้งแต่นั้นอลิซาเบธก็ได้เป็นโสเภณีอยู่ในลอนดอน ต่อมาในวันเสาร์ที่2ของเดือนตุลาคมปี1895 คดีนี้ก็ได้เกิดขึ้น สก็อตแลนยาร์ตได้สันนิษฐานไว้ว่าเป็นการฆาตกรรมเนื่องจากการชู้สาวของฝ่ายหญิงจากชายที่มาเกี่ยวข้องกับเธอและคดีนี้ก็ได้เงียบลงไปได้ เซอร์การ์เวนผู้ที่ยังติดใจกับคดีนี้ได้ไปตรวจสอบสถานที่เกิดเหตุอีกที เขาได้ค้นหาทุกที่ในซอยนั้นและได้พบแหวน2วง เซอร์การ์เวนได้สันนิษฐานว่าอาจจะเป็นของอลิซาเบธเพราะที่นิ้วของเธอมีรอยเลือดคั่งอยู่ที่นิ้วนางด้านซ้าย แต่เซอร์การ์เวนยังไม่ได้วางใจเสียทีเดียวเพราะมันยังมีอีก1วงที่เล็กกว่ามากแต่เขาก็ได้คิดไปว่าอาจจะเป็นของที่แม่เธอใส่ให้ตอนเด็กแต่เมื่อมันใส่ไม่ได้แล้วเธอจึงถอดออกแล้วนำไปให้ช่างฝีมือทำแหวนแบบเดียวกันโดยเปลี่ยนไซส์ให้ใหญ่ขึ้นเสร็จแล้วเธอจึงนำมาเก็บไว้แทนเพราะเป็นตัวแทนของแม่ที่ตายจากไปแล้ว"คดีนี้อาจต้องปิดลงแค่นี้สินะ........"