ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fic หัวขโมยแห่งบารามอส ตอน การเข้าค่ายที่แสนสนุก

    ลำดับตอนที่ #29 : ภาคพิเศษครั้งที่2~~~กำจัด~~~

    • อัปเดตล่าสุด 27 ก.พ. 49




          เจ้าหญิงเฟลิโอน่าเติบโตมาอย่างสวยงาม มีชันษา15แล้ว ผิวที่ขาวดุจหิมะ เรียวปากสีแดงธรรมชาติได้รูปกำลังแย้มหัวเราะ เส้น

    ผมสีน้ำตาลไหม้ปลิวไปกับสายลมที่พัดผ่านมา เรียวขาที่ยาวได้รูปขยับวิ่งไปมาอยู่ในสวนดอกไม้ข้างปราสาทของตน  วันนี้ก็เช่นกัน

    ที่องค์ราชินีเฝ้าอยู่หน้ากระจก



    \"กระจกวิเศษเอ๋ย จงบอกค่าเถิด ใครงามเลิศที่สุดในปฐพี\"องค์ราชินีถามกระจก



    \"ท่านไง องค์ราชินีงามเลิศที่สุด\"ทุกทีที่เจ้ากระจกจะตอบเช่นนี้แต่ครั้งนี้ไม่ใช่



    \"แต่ เจ้าหญิงเฟลิโอน่า งามเลิศยิ่งกว่าท่าน\"เจ้ากระจกพูดต่อ



    \"กรี๊ดดดดด \" เพล้ง!!!  องค์ราชินีกรี๊ดร้องออกมาและขว้างเก้าอี้ใส่กระจกจนแตกไป



    \"นังเฟลิโอน่าบังอาจมาสวยกว่าฉันงั้นหรือ\"องค์ราชินีทรงโมโหมาก



    \"ทหาร\"องค์ราชินีตะโกนเรียกเมื่อออกมาจากห้องของตน



    \"มีอะไรให้รับใช้พะย่ะค่ะ\"ทหารคนกนึ่งวิ่งเข้ามาถวายการรับใช้อย่างรวดเร็ว



    \"จับนังเฟลิโอน่าไปฆ่าในป่าซะ\"องค์ราชินีสั่ง



    \"กระหม่อม...ทำไม่..ได้\"ทหารคนนั้นพูดอย่างกลัว ๆ



    \"เจ้าจะทำหรือจะตาย\"องค์ราชินีตวาดดังไปทั่ววัง



    \"ทะ..ทำกระหม่อม\"ทหารคนนั้นพูดด้วยความกลัวตาย



    \"ดี  ไปได้\"องค์ราชินีพูดอย่างสะใจ



    \"เดี๋ยว\"องค์ราชินีเรียกทหารคนนั้นไว้ก่อนที่จะออกจากห้องไป ทหารคนนั้นกลับมานั่งคุกเข่าที่เดิม



    \"เจ้าต้องเอาหัวใจของนางมาให้ข้าด้วย\"องค์ราชินีสั่ง



    \"พะ..พะย่ะค่ะ\"ทห่รคนนั้นพูดพลางหน้าซีดก่อนออกไปทำตามคำสั่งของราชินี



    \"องค์หญิงเฟลิโอน่า ถวายบังคมพะย่ะค่ะ\"ทหารคนนั้นเมื่อเจอเฟลิโอน่าก็คุกเข่าแล้วพูดขึ้น



    \"ไม่เห็นต้องมากพิธีเลย มีอะไรพูดมาเถอะ\"เฟลิโอน่าพูดก่อนที่จะเด็ดดอกไม้ขึ้นมาดมกลิ่น



    \"ได้ข่าวว่าพระองค์ทรงโปรดดอกไม้ใช่ไหมกระหม่อม\"ทหารคนนั้นยังคงคุกเข่าพูด



    \"อืม ทำไมหรือ\"เฟลิโอน่าหันมาถาม



    \"คือว่า ในป่าทางด้านนั้นนะพะย่ะค่ะ  มีสวนดอกไม้ที่สวยมากเลยพระองค์จะเสด็จหรือไม่พ่ะย่ะค่ะ\"ทหารคนนั้นพูดพร้อมก้มหน้าลง



    \"ไปสิ ท่านช่วยเตรียมรถให้เราด้วยได้ไหม\"เฟลิโอน่าพูดออกมาอย่างดีใจ  เรียวปากแย้มยิ้มอย่างอบอุ่น



    \"ได้พระเจ้าค่ะ แล้วเชิญพระองค์เสด็จหน้าวังตอน13 นาฬิกา หม่อมฉันทูลลา\"ทหารคนนั้นพูดแล้วจากไป



    \"หน้าสงสารเจ้าหญิงเฟลิโอน่าจริง ๆ เราคงมิอาจฆ่าองค์หญิงที่งดงามทั้งใจและกายอย่างนั้นได้ แล้วเราจะทำอย่างไรดี\"ทหารคนนั้น

    พูดแผ่วเบาและทำหน้ากลุ้มใจขณะเดินไปเตรียมรถม้าให้แก่เจ้าหญิง



           เมื่อถึงเวลาเจ้าหญิงเฟลิโอน่าก็ขึ้นรถม้าเดินทางไปจนถึงป่าที่ทหารนำทาง เมื่อลงจากรถและเดินตามทหารผู้นั้นเข้าไปในป่า จะ

    ว่าเข้าไปลึกมากเลยก็ได้ สองข้างทางมีแต่ป่ากับป่า ทหารเดินเลาะต้นไม้และต้นหญ้าทางข้างทางเข้ามา จนในที่สุดก็มาพบสวนดอก

    ไม้บานสะพรั่ง ส่งกลิ่นหอมไป



    \"ดูสิ สวยจังเลยนะ\"เฟลิโอน่าพูดพร้อมกับวิ่งไปนั่งลงบนพื้นหญ้าที่เต้มไปด้วยดอกไม้แย้มยิ้มออกมาอย่างมีความสุข



    \' นี้ข้าต้องฆ่าองค์หญิงจริง ๆ หรือ\'ทหารคนนั้นคิดพลางทำหน้าเศร้า



    \"เอ้านี้\" เฟลิโอน่าพูดพร้อมยื่นดอกไม้มาให้ ทำให้ทหารคนนั้นหลุดออกจากภวังค์



    \"มาที่สวย ๆ อย่างนี้ อย่าทำหน้าเศร้าสิค่ะ\"เฟลิโอน่าพูดรอยยิ้มชั่งดูอบอุ่นยิ่งนัก



    \"ขอบพระทัยพระเจ้าค่ะ\"ทหารคนนั้นกล่าวพร้อมรับดอกไม้มา



    \"ฮิฮิ\"เฟลิโอน่าหัวเราะแล้ววิ่งไปที่ดอกไม้อีกครั้ง ทหารที่มองตามก็เผลอไปสบตาเข้ากลับหมูป่าที่อยู่แถวนั้นพอดี ก็คิดได้ขึ้นมา



    \"เจ้าหญิงเฟลิโอน่าทรงรีบหนีเถอะ\"ทหารคนนั้นพูด



    \"ทำไมล่ะ\"เฟลิโอน่าถามกลับมาอย่างสงสัย



    \"องค์ราชินีใช้หม่อมฉันให้มาฆ่าองค์หญิง แต่กระหม่อมทำไม่ได้\"ทหารคนนั้นพูด



    \"ถ้าราชินีทรงใช้ท่านมา  ท่านก้ควรฆ่าข้าซะสิ\"เฟลิโอน่าพูด มิได้ทำท่าตกใจใดใดออกมา ทั้งทีแววตาเมื่อมองก็รู้ว่าพระองค์กลัวมาก ๆ



    \"กระหม่อมทำไม่ได้\"ทหารคนนั้นพูด



    \"มิเช่นนั้น ท่านก็จะต้องตายแทนข้านะ\"เฟลิโอน่าพูด



    \"แต่ว่า..\"ทหารคนนั้นยังพูดไม่จบก็โดนขัดขึ้นซะก่อน



    \"ท่านยังมีครอบครัวที่ต้องดูแลอยู่นะ แต่ข้าไม่มีใครที่ต้องห่วงเพราะฉะนั้นฆ่าข้าเถอะ\"เฟลิโอน่าพูดพร้อมรอยยิ้ม



    \"แต่กระหม่อมมีวิธี ที่ทั้งข้าพเจ้าและพระองค์จะไม่ต้องตาย\"ทหารคนนั้นพูด



    \"ท่านแน่ใจนะ\"เฟลิโอน่าถาม



    \"พะย่ะค่ะ  เจ้าหญิงรีบหนีไปเถอะ\"ทหารคนนั้นพูด เฟลิโอน่าจึงจำใจวิ่งจากไปในทันที



    \"เอาล่ะ ที่นี้ก็..\"ทหารคนนั้นพูดแล้วหันไปเผชิญหน้ากับหมูป่าตัวนั้น



            ที่พระราชวัง ราชินีกำลังรอคอยทหารที่กำลังจะกลับมาอย่างร้อนใจ และเมื่อทหารคนนั้นกลับมา ราชินีก็สั่งให้เข้าพบทันที

    พระองค์ยิ้มออกมาอย่างสะใจเมื่อเห็นสิ่งที่ทหารคนนั้นเอามาถวาย หัวใจ



    \"เจ้าฆ่ามันแล้วนะ\"ราชินีถาม



    \"พะย่ะค่ะ\"ทหารตอบกลับมา



    \"ดีมาก เอานี้ไปแล้วออกไปซะ อย่าพูดเรื่องนี้ให้ใครรู้โดยเด็ดขาด\"ราชินีพูดพร้อมยืนถุงที่ข้างในมีตังค์อยู่ 2000คราว ทหารรับมาแล้ว

    เดินจากไป



    \"55555555+ ที่นี้ก็ไม่มีใครมาสวยกว่าฉันได้แล้ว\"ราชีนีพูดพร้อมหัวเราะออกมาอย่างน่ากลัว



    \"นางกำนัล\"องคร์ราชินีตะโกนเรียกดังไปทั่ววัง



    \"เพคะ\"นางคนนหนึ่งเดินเข้ามา



    \"หากระจกมาให้ข้าใหม่ด้วย\"ราชินีสั่งแล้วเดินเข้าห้องไป



    \"เพคะ\"นางกำนัลตอบรับแล้วออกไป



       ***____________________________________________________________________________________**



         จบตอนทีสองแล้วค่า  แล้วพบกันใหม่กับตอนที่สามนะค่ะ คราวนี้เจ้าหญิงเฟลิโอน่าจะได้พบกับอะไรและใครคอยตามดูนะค่ะ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×