ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ~ในห้องอาหารและการประชุม~~
ณ ห้องอาหารดรากอน
เหล่าเด็กนักเรียนเดินไปมาขวักไขว่ไปทั่วห้องอาหาร บางคนก็กำลังคุนกัน บ้างก็เล่นกัน บ้างก็ทานเข้า ผู้คนเดินเข้า
เดินออกไปมาเยอะแยะ เมื่อเฟรินเดินเข้ามาในห้องอาหารทุกคนก็มองผู้เข้ามาแล้วหยุดชะงักเนื่องด้วยที่วันนี้เจ้าตัวยุ่งมา
แปลกใส่ชุดนักเรียนหญิง แต่เมื่อคาโลเข้ามาส่งสายตาสีฟ้าเย็น ๆ ทุกอย่างก็กลับเข้าสู่เวลาเดิม
\"คาโล คิลมันไปนั่งตรงไหนอ่ะ\" เฟรินร้องถามขึ้นเมื่อมองหาเพื่อนนักฆ่าไม่เจอ
\" ไม่รู้\" คาโลตอบสั้น แล้วมองหาต่อ เฟรินที่เริ่มจะหงุดหงิด (เพราะเฟรินโมโหหิวนะเอง -เชอรี่) ก็โมโหทันทีกับคำตอบกวนๆสั้นๆ
ของเจ้าชาย แต่แล้วก่อนที่จะมีสงครามเกิดขึ้นที่ห้องอาหาร เสียงหนึ่งก็ดังขึ้น
\" เฮ้! เฟริน คาโล อยู่ตรงนี้\" คิลนั้นเองที่เป็นคนเอ่ยเสียงเรียกหลังจากที่บังเอิญหันไปมองเพื่อนซี้ 2 คน กำลังจะก่อสงคราม
เฟรินลากคาโลเดินไปตามเสียงพอเห็นหน้าก็จะต่อว่าที่มานั่งหลบมุมมืด แต่แล้วเมื่อเห็นเจ้าหญิงเรนอนแห่งคาโนวาลคนงาม
ก็เข้าใจเลยไม่ต่อว่าแต่เปลี่ยนเป็นยิ้มให้แทน
\"ไงว่ะคิล มานั่งหลบมุมซะหลังห้องแถมยังเป็นมุมมืดขนาดนี้ คิดอะไรหรือเปล่า...\"เฟรินจงใจลากเสียงตอนเอ่ยจบ ทำเอาทั้งหน้า
ของเรนอน และ คิลแข่งกันแดงไปตาม ๆ กัน คิลทำท่าจะต่อกลับแต่แล้วก็นึกขึ้นได้จึงยิ้มออกมา
\" แล้วพวกนายล่ะ ทำไมมาช้ากันนัก หรือว่า....\"คราวนี้คิลจงใจลากเสียงมั่ง เฟรินเลยหน้าแดงขึ้นมา แต่ เจ้าชายคาโลยังคงเฉย
เฟรินจ้องคิลราวกับจะฆ่าจะแกงกัน แต่คิลก็จ้องกลับอย่างไม่ลดละ ในที่สุดก็มีเสียง ~จ็อกกก~~~ออกมา เฟรินเลย ยอมแพ้แล้วลุกไปหาอาหารมาทานมั่ง (ที่แท้ก็เสียงท้องร้องของเฟรินนั้นเอง-เชอรี่) คาโลก็ตามไป
ง่ำ ง่ำ ง่ำ ง่ำ ง่ำ + + +
แจ๊บ แจ๊บ แจ๊บ แจ็บ + + + ( คงไม่ต้องบอกนะค่ะว่าเสียงอะไร - เชอรี่-_-)
อึก อึก อึก อึก อึก อึก อึก + + +
\"อ้า....อิ่ม\" เฟรินร้องขึ้นหลังจากทานข้าวไป 5 จาน ตบท้ายด้วยน้ำเปล่าอีก 2 แก้ว ซึ่งทุกคนดีใจมากเพราะรอให้พูดคำนี้อยู่
\"เฟริน นายหน้าจะกินให้มันดีและเรียบร้อยกว่านี้หน่อยนะ\" คาโลเอ่ยพร้องส่งสายตาดุ ๆ และกระดาษเช็ดชูมาให้ เจ้าตัวดียิ้ม
แล้วรับกระดาษมาเช็ดตามขอบปาก
\"ขอบใจนะคาโล\" เฟรินไม่ได้กลัวสายตาดุ ๆ นั้นเลย
~แอ็ด~~~
\"อ้าว หนูเฟรี่ คาลี่ คิลลี่ เรนี่ มาอยู่กันที่นี่นี้เอง หาซะตั้งนาน เฮ้ ทางนี้ \"เสียงเปิดประตูมาพร้อมกับการทักทายตามฉบับ ตัวเองไม่เหมือนใครของ ลูคัส ซาโดเรีย ซาตานแห่งป้อมอัศวินนั้นเอง และจะขาดไปไม่ได้เมื่อมีซาตานอยู่ที่ไหนที่นั้นก็ต้องมี นักบวชอยู่ด้วย และก็เป็นจริงไปตามคาด นักบวชโพล่มาตามเสียงเรียกใบหน้ายังคงความบูดบึงเช่นเดิม เขาจะเป็นใครไปไม่ได้ ถ้าไม่ใช่ลอเรนซ์ ดอร์น
\"พี่ลูคัส พี่ลอเรนซ์ สวัสดีฮ่ะ มีอะไรหรือเปล่า ถึงตามหาพวกผม\" เฟรินเอ่ยขึ้น ลูคัสจึงยิ้มออกมา
\"เจอตัวแล้ว ก็รีบ ๆ บอกไปสิ ยืนยิ้มอยู่ได้\" ลอเรนซ์เอ่ยอย่างรำคาญปนหงุดหงิด
\"จะรีบไปไหนล่ะ แล้วก็เจอตัวแล้วค่อยพูดก็ได้ ลอรี่\" เฟียว~~~ฉึก ลูคัสบอกแล้วก็เอียวตัวหลบ กริชเงินที่ขว้างมา ทำให้มันบินผ่านหน้าของเฟรินไปปักที่กำแพง ทำเอาเฟรินหน้าซีดไปทันที แต่ยังคงรอยยิ้มแห้ง ๆ ไว้
\"ก็ไม่มีอะไรมากหรอก เพียงแค่ โรวี่ เขาเรียกประชุมเฉพาะระดับชั้นปี 4 อย่างกระทันหันนะ พวกพี่เลยอาสามาตามพวกเธอ
แต่ก็หายากเหมือนกันนะเนี่ย จริงไหม ลอรี่\" เฟียว~~~~ฉึก ลูคัสอธิบาย แล้วก็หลบกริชอีกเล่มที่ตามมา คราวนี้กริชมันดันผ่านไปตัดผมของเฟรินไป เส้นสองเส้นแล้วไปตกอยู่ที่พื้นห้อง เฟรินหน้าซีดยิ่งกว่าเดิม รอยยิ้มหายไปจากใบหน้า
\"พี่โรเวนเรียกประชุมด่วนใช่ไหมฮะ งั้นเรารีบไปกันดีกว่า\" เฟรินพูดจบก็รีบออกจากห้องทันทีก่อนที่กริชอีกเล่มจะตามมาาอาจ
จะไม่แค่ตัดเส้นผมของเธอเท่านั้น ทุกคนเลยเดิมตามออกไป
---------------------------------------------------------------------------------------------
------------------------------------------------------
---------
\"คิล นายจะหยุดหัวเราะได้ยัง \" เฟรินถามขึ้นเมื่อเห็นคิลยังไม่ยอมหยุดหัวเราะซะทีตั้งแต่ออกจากห้องอาหารมา คิลหันหน้ามา
มองเฟรินแล้วหัวเราะต่อ เลยโดนเฟรินศอกเข้าที่ท้อง จุกจนหน้าเขียวลงไปนั่งกองกับพื้น เฟรินส่งยิ้มอย่างกวน ๆ แล้วรีบวิ่งหนี
เข้าห้องประชุมไป
\"คุณคิล เป็นอย่างไรบ้างค่ะ \" ว่าแล้วเรนอนก็เข้ามารักษา
\"มะ..ไม่..เป็น..ระ ..ไร..\" คิลพยายามพูด คาโล และ เรนอนช่วยกันพยุงคิลแล้วเดิมเข้าห้องประชุมไป
\" คาโล เรนอน คิล มาแล้วก็รีบไปนั่งที่ \" โรเวนเอ่ยเมื่อเห็นทั่งสามเข้ามา
\"อ้าว คิล เป็นอะไรหรือเปล่า \" โรเวนถามต่อเมื่อเห็นอาการของคิล
\"ไม่เป็นอะไรมากหรอกครับ แค่เดินชนศอกของหัวขโมยตัวดีเท่านั้นเอง\" คิลเอ่ยแล้วก็แยกกับเรนอนไปทางที่นั่งพร้อมกับคาโล
เจ้าตัวดีเมื่อเห็นอาการของเพื่อนก็ยิ้มร่า อย่างกวน
แล้วหัวเราะออกมาเบา ๆ ซึ่งด้วยความหมั่นไส้ของคิล เลยประทานบาทาเข้าที่เท้า
ของเฟรินอย่างเต็มแรง
จ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก++++ เสียงของเฟรินร้องลั่นห้อง
\"เป็นอะไรไป เฟริน \" โรเวนที่กำลังจะเริ่มประชุมถามและทุกคนในห้องหันมามองเป็นตาเดียวกัน
\"เปล่าฮ่ะ แค่นั่งอยู่เฉย ๆ แล้วได้รับพระราชทานบาทาเท่านั้นเองฮะ\"เฟรินเอ่ยแล้วลงไปนั่งหันมามองมาทางคิลอย่างอาฆาต
มีน้ำตาเล็กน้อยที่ดวงตาด้วยความเจ็บ คิลก็นั่งนั่งหัวเราะ ส่งตากลับมาจ้องบ้าง อย่างไม่มีใครยอมใคร คาโลมองทั่งสองคน
แล้วถอนหายใจ ส่ายหน้า อย่างปลง ๆ ก่อนจะกระฉากเฟรินให้หันมาทางตัวเองแล้วเริ่มรักษา ดูอาการที่ขา ทำให้เฟรินรู้สึก
ดีขึ้น และการที่เจ้าตัวดีถูกเจ้าชายจับไปดูอาการแล้ว คิลจึงหันกลับมานอนฟุบ ( ที่จริงแอบมองเรนอนต่างหาก - เชอรี่)
\"เอาล่ะ คงจะไม่มีใครเป็นอะไรแล้วนะ \" โรเวนเอ่ย มองไปรอบ ๆ ห้อง
\"งั้นเรามา......................................................
***________________________________________________________________________________***
เหล่าเด็กนักเรียนเดินไปมาขวักไขว่ไปทั่วห้องอาหาร บางคนก็กำลังคุนกัน บ้างก็เล่นกัน บ้างก็ทานเข้า ผู้คนเดินเข้า
เดินออกไปมาเยอะแยะ เมื่อเฟรินเดินเข้ามาในห้องอาหารทุกคนก็มองผู้เข้ามาแล้วหยุดชะงักเนื่องด้วยที่วันนี้เจ้าตัวยุ่งมา
แปลกใส่ชุดนักเรียนหญิง แต่เมื่อคาโลเข้ามาส่งสายตาสีฟ้าเย็น ๆ ทุกอย่างก็กลับเข้าสู่เวลาเดิม
\"คาโล คิลมันไปนั่งตรงไหนอ่ะ\" เฟรินร้องถามขึ้นเมื่อมองหาเพื่อนนักฆ่าไม่เจอ
\" ไม่รู้\" คาโลตอบสั้น แล้วมองหาต่อ เฟรินที่เริ่มจะหงุดหงิด (เพราะเฟรินโมโหหิวนะเอง -เชอรี่) ก็โมโหทันทีกับคำตอบกวนๆสั้นๆ
ของเจ้าชาย แต่แล้วก่อนที่จะมีสงครามเกิดขึ้นที่ห้องอาหาร เสียงหนึ่งก็ดังขึ้น
\" เฮ้! เฟริน คาโล อยู่ตรงนี้\" คิลนั้นเองที่เป็นคนเอ่ยเสียงเรียกหลังจากที่บังเอิญหันไปมองเพื่อนซี้ 2 คน กำลังจะก่อสงคราม
เฟรินลากคาโลเดินไปตามเสียงพอเห็นหน้าก็จะต่อว่าที่มานั่งหลบมุมมืด แต่แล้วเมื่อเห็นเจ้าหญิงเรนอนแห่งคาโนวาลคนงาม
ก็เข้าใจเลยไม่ต่อว่าแต่เปลี่ยนเป็นยิ้มให้แทน
\"ไงว่ะคิล มานั่งหลบมุมซะหลังห้องแถมยังเป็นมุมมืดขนาดนี้ คิดอะไรหรือเปล่า...\"เฟรินจงใจลากเสียงตอนเอ่ยจบ ทำเอาทั้งหน้า
ของเรนอน และ คิลแข่งกันแดงไปตาม ๆ กัน คิลทำท่าจะต่อกลับแต่แล้วก็นึกขึ้นได้จึงยิ้มออกมา
\" แล้วพวกนายล่ะ ทำไมมาช้ากันนัก หรือว่า....\"คราวนี้คิลจงใจลากเสียงมั่ง เฟรินเลยหน้าแดงขึ้นมา แต่ เจ้าชายคาโลยังคงเฉย
เฟรินจ้องคิลราวกับจะฆ่าจะแกงกัน แต่คิลก็จ้องกลับอย่างไม่ลดละ ในที่สุดก็มีเสียง ~จ็อกกก~~~ออกมา เฟรินเลย ยอมแพ้แล้วลุกไปหาอาหารมาทานมั่ง (ที่แท้ก็เสียงท้องร้องของเฟรินนั้นเอง-เชอรี่) คาโลก็ตามไป
ง่ำ ง่ำ ง่ำ ง่ำ ง่ำ + + +
แจ๊บ แจ๊บ แจ๊บ แจ็บ + + + ( คงไม่ต้องบอกนะค่ะว่าเสียงอะไร - เชอรี่-_-)
อึก อึก อึก อึก อึก อึก อึก + + +
\"อ้า....อิ่ม\" เฟรินร้องขึ้นหลังจากทานข้าวไป 5 จาน ตบท้ายด้วยน้ำเปล่าอีก 2 แก้ว ซึ่งทุกคนดีใจมากเพราะรอให้พูดคำนี้อยู่
\"เฟริน นายหน้าจะกินให้มันดีและเรียบร้อยกว่านี้หน่อยนะ\" คาโลเอ่ยพร้องส่งสายตาดุ ๆ และกระดาษเช็ดชูมาให้ เจ้าตัวดียิ้ม
แล้วรับกระดาษมาเช็ดตามขอบปาก
\"ขอบใจนะคาโล\" เฟรินไม่ได้กลัวสายตาดุ ๆ นั้นเลย
~แอ็ด~~~
\"อ้าว หนูเฟรี่ คาลี่ คิลลี่ เรนี่ มาอยู่กันที่นี่นี้เอง หาซะตั้งนาน เฮ้ ทางนี้ \"เสียงเปิดประตูมาพร้อมกับการทักทายตามฉบับ ตัวเองไม่เหมือนใครของ ลูคัส ซาโดเรีย ซาตานแห่งป้อมอัศวินนั้นเอง และจะขาดไปไม่ได้เมื่อมีซาตานอยู่ที่ไหนที่นั้นก็ต้องมี นักบวชอยู่ด้วย และก็เป็นจริงไปตามคาด นักบวชโพล่มาตามเสียงเรียกใบหน้ายังคงความบูดบึงเช่นเดิม เขาจะเป็นใครไปไม่ได้ ถ้าไม่ใช่ลอเรนซ์ ดอร์น
\"พี่ลูคัส พี่ลอเรนซ์ สวัสดีฮ่ะ มีอะไรหรือเปล่า ถึงตามหาพวกผม\" เฟรินเอ่ยขึ้น ลูคัสจึงยิ้มออกมา
\"เจอตัวแล้ว ก็รีบ ๆ บอกไปสิ ยืนยิ้มอยู่ได้\" ลอเรนซ์เอ่ยอย่างรำคาญปนหงุดหงิด
\"จะรีบไปไหนล่ะ แล้วก็เจอตัวแล้วค่อยพูดก็ได้ ลอรี่\" เฟียว~~~ฉึก ลูคัสบอกแล้วก็เอียวตัวหลบ กริชเงินที่ขว้างมา ทำให้มันบินผ่านหน้าของเฟรินไปปักที่กำแพง ทำเอาเฟรินหน้าซีดไปทันที แต่ยังคงรอยยิ้มแห้ง ๆ ไว้
\"ก็ไม่มีอะไรมากหรอก เพียงแค่ โรวี่ เขาเรียกประชุมเฉพาะระดับชั้นปี 4 อย่างกระทันหันนะ พวกพี่เลยอาสามาตามพวกเธอ
แต่ก็หายากเหมือนกันนะเนี่ย จริงไหม ลอรี่\" เฟียว~~~~ฉึก ลูคัสอธิบาย แล้วก็หลบกริชอีกเล่มที่ตามมา คราวนี้กริชมันดันผ่านไปตัดผมของเฟรินไป เส้นสองเส้นแล้วไปตกอยู่ที่พื้นห้อง เฟรินหน้าซีดยิ่งกว่าเดิม รอยยิ้มหายไปจากใบหน้า
\"พี่โรเวนเรียกประชุมด่วนใช่ไหมฮะ งั้นเรารีบไปกันดีกว่า\" เฟรินพูดจบก็รีบออกจากห้องทันทีก่อนที่กริชอีกเล่มจะตามมาาอาจ
จะไม่แค่ตัดเส้นผมของเธอเท่านั้น ทุกคนเลยเดิมตามออกไป
---------------------------------------------------------------------------------------------
------------------------------------------------------
---------
\"คิล นายจะหยุดหัวเราะได้ยัง \" เฟรินถามขึ้นเมื่อเห็นคิลยังไม่ยอมหยุดหัวเราะซะทีตั้งแต่ออกจากห้องอาหารมา คิลหันหน้ามา
มองเฟรินแล้วหัวเราะต่อ เลยโดนเฟรินศอกเข้าที่ท้อง จุกจนหน้าเขียวลงไปนั่งกองกับพื้น เฟรินส่งยิ้มอย่างกวน ๆ แล้วรีบวิ่งหนี
เข้าห้องประชุมไป
\"คุณคิล เป็นอย่างไรบ้างค่ะ \" ว่าแล้วเรนอนก็เข้ามารักษา
\"มะ..ไม่..เป็น..ระ ..ไร..\" คิลพยายามพูด คาโล และ เรนอนช่วยกันพยุงคิลแล้วเดิมเข้าห้องประชุมไป
\" คาโล เรนอน คิล มาแล้วก็รีบไปนั่งที่ \" โรเวนเอ่ยเมื่อเห็นทั่งสามเข้ามา
\"อ้าว คิล เป็นอะไรหรือเปล่า \" โรเวนถามต่อเมื่อเห็นอาการของคิล
\"ไม่เป็นอะไรมากหรอกครับ แค่เดินชนศอกของหัวขโมยตัวดีเท่านั้นเอง\" คิลเอ่ยแล้วก็แยกกับเรนอนไปทางที่นั่งพร้อมกับคาโล
เจ้าตัวดีเมื่อเห็นอาการของเพื่อนก็ยิ้มร่า อย่างกวน
แล้วหัวเราะออกมาเบา ๆ ซึ่งด้วยความหมั่นไส้ของคิล เลยประทานบาทาเข้าที่เท้าของเฟรินอย่างเต็มแรง
จ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก++++ เสียงของเฟรินร้องลั่นห้อง
\"เป็นอะไรไป เฟริน \" โรเวนที่กำลังจะเริ่มประชุมถามและทุกคนในห้องหันมามองเป็นตาเดียวกัน
\"เปล่าฮ่ะ แค่นั่งอยู่เฉย ๆ แล้วได้รับพระราชทานบาทาเท่านั้นเองฮะ\"เฟรินเอ่ยแล้วลงไปนั่งหันมามองมาทางคิลอย่างอาฆาต
มีน้ำตาเล็กน้อยที่ดวงตาด้วยความเจ็บ คิลก็นั่งนั่งหัวเราะ ส่งตากลับมาจ้องบ้าง อย่างไม่มีใครยอมใคร คาโลมองทั่งสองคน
แล้วถอนหายใจ ส่ายหน้า อย่างปลง ๆ ก่อนจะกระฉากเฟรินให้หันมาทางตัวเองแล้วเริ่มรักษา ดูอาการที่ขา ทำให้เฟรินรู้สึก
ดีขึ้น และการที่เจ้าตัวดีถูกเจ้าชายจับไปดูอาการแล้ว คิลจึงหันกลับมานอนฟุบ ( ที่จริงแอบมองเรนอนต่างหาก - เชอรี่)
\"เอาล่ะ คงจะไม่มีใครเป็นอะไรแล้วนะ \" โรเวนเอ่ย มองไปรอบ ๆ ห้อง
\"งั้นเรามา......................................................
***________________________________________________________________________________***
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น