ตอนที่หนึ่ง บทที่ว่าด้วยการตาย
ชายหนุ่มรูปงามกำลังชู๊ตบาสด้วยท่วงท่าอันสง่างาม (แต่มันกลับชู๊ตบ่ลง-*-) ลูกบาสเลยกระเด็นออกนอกสนามไป
“อะไรเนี่ย ครั้งที่1289แล้วนะ” เขาสบถ ก่อนจะเดินไปเก็บลูกบาสที่กระเด็นเข้าพุ่มหญ้าไป
และขณะนั้นเอง
“อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก” ชายหนุ่มร้องออกมา พร้อมกับนอนล้มพับลงพื้น
โดยไม่รู้เลยว่า งูน้อยตาใสแจ๋วที่กัดตนเองนั้นคืองูอะไร
“เฮ้ยยยยยยย มีคนนอนตายอยู่แถวนี้” คนแถวนั้นแหละ
“ไหนๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ” และแล้วก็เกิดสถานการณ์ไทยมุงขึ้น
อีกด้านหนึ่ง หญิงสาวหน้าตาสละสลวยกำลังเดินทอดน่องบนระเบียงทางเดิน
“เฮ้อ” เธอถอนหายใจและเดินไปเรื่อยๆบนทางเดิน และระหว่างนั้นเองก็เกิดเสียงประหลาดขึ้น
“ใครๆก็ไม่รักฉัน ขนาดหัวมันยังส่ายหน้าเลย ฮือๆๆๆๆ ตายดีกว่า” จับห่วงเชือกเตรียมแขวนคอตาย
“หยุดนะ เธอจะทำอะไรน่ะ” หญิงสาวเข้ามาห้ามเหมือนคนที่ดีจะทำกัน
“อย่ามายุ่ง เธอมันไม่รู้หรอก ว่าชีวิตและจิตใจของสาวน้อยน่ารักอย่างฉัน มันรันทดแค่หนายยยยยยย”
“นี่เธอ อกหักแค่นี้เอง อย่าคิดสั้นนะ”
“ฉันไม่ได้อกหัก เขาแค่ไม่รักฉันเท่านังนั่นย่ะ”
“เออนั่นล่ะ แต่เธอลองคิดดูสิถึงเขาจะไม่รักเธอ แต่เธอก็ยังมีพ่อ แม่ และครอบครัวที่รักเธออยู่นะ”
“ฉันไม่มีครอบครัวย่ะ เธออย่ามาพูดขัดจังหวะ ปรินิพพานของฉันนะ”
“งั้นหรอ อืม....ใช่ ใช่แล้ว ถึงไม่มีใครรักเธอ แต่เธอก็น่าจะรักตัวเองนะ เธอไม่รักตัวเองหรอ ฆ่าตัวตายน่ะมันทรมานนะ โดยเฉพาะแขวนคอน่ะ กว่าจะตายต้องถูกรัดคอไปหลายวินาที คิดดูใหม่ดีกว่านะ”
“จริงสิ เธอพูดถูกแระ งั้นฉันไม่ฆ่าตัวตายแล้วล่ะ” และขณะนั้นเองที่หญิงสาวจะก้าวขาลงจากเก้าอี้ เก้าอี้เจ้ากรรมก็เกิดขาหักขึ้นมาในทันดล ทำให้หญิงสาวหน้าควาหัวคะมำลงกระแทรกพื้นและตายอย่างน่าอนาถ
ยังไม่จบนะ เด๋วแต่งต่อ อัพลงอีกเยอะแน่ถ้าคิดออก
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น