Blackrose

ลำดับตอนที่ #2 : บทที่2

                 


 
                                                


                ปุยเมฆกลางรัตติกาลมืดดำกำลังล่องลอยไปตามกระแสโลก
มันค่อยๆโปรยปรายหยาดน้ำค้างล่วงหล่นลงมายังพื้นดินและทุกสรรพสิงที่อยู่นอกคูหา
ไม่เว้นแม้แต่เหล่าใบไม้สีเขียวในความมืดมิดท่ามกลางเสิ่ยงบทเพลงเรียกหาคู่ดาหงันจาก
พงไพร์ที่กำลังเต้นรำไปตามบทเพลงของสายลมอยู่ในขณะ ข้าพเจ้าเฉลิยวใจบ้างสิ่งขึ้นมาใด
นั้นคือตัวข้าพเจ้าไม่เคยได้ไปร่วมงานเต้นรำนั้นเลย

Blackrose